Geenstijl

We. Gaan. Naar. Rome toe

Verdrietig nieuws voor alle papenootjes, overige katholieken en lezers van de Mikro-gids. De Glorieuze 266ste Leider en Soeverein Vorst van Vaticaanstad is niet meer. Paus Franciscus (artiestennaam van Jorge Mario Bergoglio) was al enige tijd ziek (dubbele longontsteking alsook astma-aanvallen) en is zojuist op paasmaandag pontificaal overleden. De Argentijnse kerkvorst is 88 (!!!) jaar geworden, was sinds Het Conclaaf van 2013 habemus papam, en was vooral bekend om zijn voorkeur voor witte pauselijke gewaden alsook de dubbele alpinopet. Het wachten is nu op... witte rook. NEXT!
Update - Kardinaal Kevin Farrell: "Dearest brothers and sisters, with deep sorrow I must announce the death of our Holy Father Francis. At 7:35 this morning, the Bishop of Rome, Francis, returned to the house of the Father. His entire life was dedicated to the service of the Lord and of His Church. He taught us to live the values of the Gospel with fidelity, courage, and universal love, especially in favor of the poorest and most marginalized. With immense gratitude for his example as a true disciple of the Lord Jesus, we commend the soul of Pope Francis to the infinite merciful love of the One and Triune God."
Update - JJ van Peperstraten: "Het voelt toch wat onwerkelijk"
Update - Schoof: "Paus Franciscus was in alles mens onder de mensen."
Update - Niet JD Vance maar Mona Keijzer gaf de doodskus.

Het was weer bloedjegezellig in Khan Younis aan de Maas

Het was PASEN dus we hadden effe geen zin in die provocatiepolonaise van Essalam (bekend van: haatbaarden, haatsprekers, salafisme, IS-verheerlijking, Nederlandhaat, schimmige financiering, schimmige beïnvloeding, haatposters, enz.) tot Coolsingel. De kalifaatdampen van de pro-Hamasdemo in Rotterdam zijn nu wel opgetrokken. Allah bleek groot. Wat rest zijn de beelden. Maar het probleem, meneer, dat blijft.

PaasPreek in Het StamCafé

Het is de koudste Pasen ooit in de Algarve en dat is maar goed ook want pokkenweer houdt mij van de straat. Op Goede Vrijdag was het ook al bar en boos maar bleef het gelukkig droog toen ome Rob Hoogland, professor Arie Pos en ik een cheque van 10.000 euro aan de hondenopvang van APAR overhandigden in de tuin van Quinta Nova Rockanje. Ook onze signeersessie was een groot succes want we verkochten de hele stapel exemplaren van De Grote Straathonden Bijbel.

Rob en ik waren meteen van ons Sittard-trauma verlost. We zaten daar ooit op een zaterdagmiddag in een boekhandel met ons Foute Jongensboek en er kwam geen hond in die twee uur. Op een gegeven moment zette de eigenaar een fles troostwijn en glazen op ons tafeltje en kocht hij puur en louter uit erbarmen een exemplaar van onze page turner. Zoveel literare ellende kon zelfs Peter van Straaten niet in een tekening proppen.

We waren vorige week ook nog op audiëntie bij Margriet Leemhuis, onze ambassadeur in Lissabon, en ik fluisterde toen in Hoogland’s oor (jaja, ik had mijn keukentrapje meegenomen): nu kunnen we rustig sterven, Robbie.

David, de charmante echtgenoot van mevrouw Leemhuis, liet ons proeven van zijn bijzondere mezcal en van een exquise medronho en we stapten zingend de trein naar Faro in. We hadden er natuurlijk al een eind aan kunnen maken toen we vereeuwigd werden in het Stan Huygens Journaal, maar onze hondse missie zat er nog niet op.

Lekker makkelijk scoren met zielige straathondjes, hoor ik een cynische reaguurder verzuchten, en die heeft natuurlijk helemaal gelijk. Hoogland en ik hebben ook nog overwogen om ons in te zetten voor minderjarige weesmeisjes in Cambodja maar het briljante plan om die een betere toekomst te geven in Nederland, strandde toen de systeemmedia er achter kwamen dat wij ietwat ongelukkig hadden besloten om onze stichting te vernoemen naar Peter Klashorst.

Inmiddels ben ik de grapjes over onze vermeende affiniteit met straathonden - “Hitler hield ook van honden, en Pol Pot ook en die bakte ze roer in de wok” - wel beu maar het is nu hoe dan ook onomstotelijk bewezen dat hondjes mediaal scoren. Kijk maar naar Rossana Kluivert.

(Spoiler: ja)

(Maar het geeft niet meid, lekker doen waar je zin in hebt)

Ben ik verslaafd als ik elke dag rook? Ben ik een lul als ik koffie met iemand ga drinken en dan heel lang en uitgebreid vertel over wie ik ken en wie ik heb ontmoet en wie ik misschien nog ga ontmoeten en wat ik heb gedaan en wat ik sowieso nog ga doen en wat ik misschien ga doen maar vervolgens geen enkele vraag stel aan mijn gezelschap? Ben ik gierig als ik drie zwarte koffie afreken en daarna een tikkie stuur? Ben ik een PSV’er als ik ondanks de beste selectie van Nederland geen kampioen word? Ben ik een van de mannelijke eigenaren van Meer van dit Media als ik ‘m met geen mogelijkheid in het broekje kan houden? Ben ik een beetje een zeurkous als ik eerst zelf het hele Boekenbal vertel van welke leuke hihi-BN’er ik een buitenechtelijk kind krijg en vervolgens op Instagram ga jammeren dat er zo veel over me geroddeld wordt? Ben ik emotioneel onvolwassen als ik ’s avonds laat zit te ragetweeten in mijn pyjamabroek? Ben ik onhandig als ik als kersverse fractievoorzitter van NSC in mijn eerste televisie-interview meteen roep dat ik een toekomstige fusie met het CDA niet uitsluit? Ben ik vadsig als ik vrolijk flappende mantietjes heb? Ben ik een omhooggevallen aso als ik van mijn omhooggevallen aso-geld een Birò koop en er vervolgens als een omhooggevallen aso mee door de stad ga tuffen? Ben ik als ex-NTR medewerker belachelijk als ik in Trouw columneer dat het wegbezuinigen van de managementlaag van NTR een gevaar is voor de democratie? Ben ik nog onuitstaanbaarder van de vorige Rutger Bregman als ik in interviews benadruk dat ik van de 250 studenten de hoogste cijfers voor politicologie heb gehaald? Ben ik als ik denk?

Vroem vroem vroem

Mensen geniet er nog even van, deze Max Verstappen. Want straks neemt-ie een sabbatical of kapt-ie ermee en zijn we veroordeeld tot keukenkneuzen als George Russell en Lulletje Rozenwater van McLaren. Fenomeen Verstappen prakte z'n wispelturige bak op de gruwelijke baan van Jeddah maar weer eens op pole position. Omdat Rozenwater zijn papaya in de muur parkeerde kan Verstappen goede zaken doen in de titelstrijd, al is de mentaal zwakke en breekbare Norris natuurlijk geen realistische kampioenskandidaat. Dé grote tegenstander is Piastri. Stijlloze voorspelling: Max klapt eraf, neemt Piastri mee, veel gezeik en gedoe, Woody van Toy Story wint.
UPDATE - Piastri wint. Race beslist in bocht 1: Verstappen gaat wijd en krijgt 5 sec straf. Die komt-ie aan het einde tekort. Oftewel: 1. Piastri, 2. Verstappen, 3. Leclerc

Luister

Heel dikke shout-out naar Inherited, een snoeiharde ster aan de hemel van polderthrashmetal en het ultieme bewijs dat er niet alleen maar grafmuziek en volkomen idioterie uit Zeeland komt - en dat er in Terneuzen méér te doen is dan het slomospektakel The Passion. Gasten van Inherited wonnen in 2024 de Metal Battle NL (finale van 2025 was gisteren) bij hun vierde (!!!) liveoptreden, stonden nadien al op Wacken en hebben deze week hun eerste plaat uitgebracht: No Regrets. Het is mokerhard, snaarstrak en driewerf gruwelijk. Lucas Camonier, Neill Ray, Marvin Wesdorp, Midas Giele, Jamie Versprille - driewerf applaus, onthoud die namen & gaat dat zien. Meer nieuwe muziek deze week: allemaal een stuk minder hard rammen. Mojjj.

Toet toet boing boing schieten en steken, steken en schieten, hoor je die knal

Vrolijkheid kent geen tijd en dus is het ook in het PAASWEEKEND op diverse plekken in Nederland weer uitermate vrolijk! In Oss werd de voordeur uit een huis geblazen met een explosief. In Schiedam werd iemand uit het leven gestoken. In Rotterdam was het weer eens raak met schieten en steken. In Den Haag werd een man overhoop geschoten. In Sittard werd een zwaar explosief aan een woning gehangen. Ook in Almere vond een explosie plaats. Een paar straten verderop in Almere was het ook raak. In Arnhem werd in het wildeweg geschoten. In Den Helder hing er een explosief aan de voordeur. In Rijsenhout werd iemand neergestoken. In Rotterdam is iemand neergestoken. En in Gelderland werden twee mensen aangevallen door een koe. Dit land is ziek. Period.

Kijk zo kennen we ze weer

Dit land gilt om een brede linkse beweging die het opneemt voor de economische onderklasse, voor mensen die - om maar een zijstraat te noemen - aan het eind van de maand moeten concluderen dat ze het eind van de maand eigenlijk helemaal niet meer kunnen betalen. Een partij bijvoorbeeld, die zich inzet voor mensen die stage lopen en ontzettend worden uitgeknepen, zodat ze ergens moeten lenen, zodat ze als ze eenmaal een baan hebben nog minder geld te besteden hebben, zodat de kans dat ze ooit een huis kunnen kopen of huren nog kleiner wordt.

Gelukkig is er sinds kort GroenLinks-PvdA! Uit het commissiedebat Stages in het mbo, hbo, wo en aansluiting op de arbeidsmarkt, 2 april jongstleden, bij monde van Kamerlid Mikal Tseggai: "Een studente loopt voor €26 per maand fulltime stage bij een grafischevormgevingbureau. Een andere student vertelde mij over zijn stage bij een freelance videograaf, die vijf stagiairs had, allemaal zonder stagevergoeding of goede begeleiding. Ik hoor van legio studenten dat zij zeven dagen per week in de weer zijn met stagelopen, naar school gaan en een bijbaan om het financieel allemaal recht te breien (...) Als eerste — het zal geen verrassing zijn — pleiten wij voor een verplichte stagevergoeding. Elke stagiair een eerlijke vergoeding, met een stevig bedrag van €750 voor een fulltime stage." 

Nou, ren naar de website jongens, snel allemaal stage lopen bij de PvdA! Leuk, online communicatie, 35 uur (fulltime in deze regionen, red.). €750, kan je toch mooi tweederde van de maandhuur van aftikken. O nee, toch niet:

Het wordt een bloedbad

NU LIVE. De enige wielerklassieker van Nederland: de Amstel Gold Race. ONZE GOLD RACE. De koers waarin wedstrijddirecteur Leo van Vliet doodleuk met zijn auto voor degene gaat rijden die hij bij de bookies heeft aangewezen als winnaar. Vorig jaar won Tom Piemelcock, maar dit jaar doen er weer andere grote kanonnen mee: Tadej Pogacar en Remco Evenepoel. Die laatste is tegenwoordig helemaal in de islam dus het wachten is op een aanslag op de Cauberg. Remco, zelf God in België, is in vorm. De laatste jaren was de koers heel erg leuk omdat de Cauberg NIET in de finale zat, en nu heeft de organisatie de Cauberg weer in de finale gelegd. Vroeger ging dat zo: wachten wachten wachten en op het einde wint Philippe Gilbert. HET IS KOERS. In Nederland. Drink bier. Samantha naar de bouwmarkt. Vier het leven. Wout doet ook mee. We zijn er. We eten eieren. De leukste voorbeschouwing: LSRF hiero. LIVE NPO, Belg, Eurosport, overal. Later meer.
UPDATE - Het is KOERS! Pogi rijdt voorop. Evenepoel dicht het gat
UPDATE - SKJELMOSE WINT SPRINT VAN POGACAR & ABU EVENEPOEL

Tijd voor herstel

De Eik van Enschede dan toch geveld, de onderhandelingen over de voorjaarsnota het laatste duwtje. De slotetappe duurde zelfs 25 uur. Mooiste anekdote uit een van de ontelbare reconstructies van afgelopen week: het NSC-smaldeel trok zich voor overleg meermaals terug op de werkkamer van staatssecretaris van Financiën en partijgenoot Tjebbe van Oostenbruggen. Een ambtenaar die net een technische toelichting over een agendaonderwerp voor het gezelschap had gegeven, schrok toen hij een diepe zucht hoorde maar geen van de aanwezigen hem zag slaken. Het geluid bleek uit het zwarte scherm aan de muur te komen; een permanente Zoom-call met Pieter Omtzigt in Enschede.

De laatste politieke jaren van Omtzigt gaan ondanks een historische overwinning van 20 zetels de boeken in als een treinramp in slow motion. Na de val van het laatste kabinet Rutte duurde alles wat Omtzigt deed eindeloos: begon hij wel of niet een eigen partij of sloot hij zich bij een andere aan. Toen het zover was werd er getwijfeld en geweifeld over het – mocht het zover komen – premierschap, de gehele formatie, pre- en post, duurden een eeuwigheid. Eigenlijk wilde hij niet meedoen maar nee zeggen was ook geen optie. En dan moesten de na- en voorjaarsonderhandelingen nog komen. En de twee opgestapte staatssecretarissen en het dito duo rebellerende Kamerleden. En dat alles met een kabinet dat zich wekelijks van rel naar rel sleept.

Dat de NSC-leider met zijn eveneens voortslepende burn-out zolang overeind is gebleven, is bewonderenswaardig. Want de hoeveelheid shit die Omtzigt over zich heen heeft gehad, is ongekend. Achter de functie elders-affaire bleek de aan geheugenverlies lijdende minister-president te zitten. In zijn CDA-tijd werd Omtzigt door krachten binnen zijn eigen partij tegengewerkt (BOMTZIGT!), zie ook de zeer kwestieuze leiderschapsverkiezingen waarin zijn eigen vrouw werd bedankt voor haar ‘stem op Hugo de Jonge’. Het is ironisch dat in de week van Omtzigts vertrek het CDA na gedegen onderzoek wéér uit de bus komt als meest onfatsoenlijke partij van het land.