Okee gozer

Kijk, die houdt zijn ogen op de bal. Baudet wil de campagne in met de insteek dat FvD het strengere en wel leverende alternatief is voor de PVV, en schoof dus gister aan bij Lighthouse.TV (een soort doorstart van Blckbx, bekend van tamelijk spectaculaire gekte, hele uitzending hier). Daar ging het prompt over dingen die Baudet zich al lang afvraagt: hoe gaan we dan wel iets aan migratie doen was de maanlanding echt kunnen alle mensen die aan de top zitten verleid worden tot rare seksuele activiteiten. Nee, concludeert hij, het is andersom: mensen die rare seksuele voorkeuren hebben, worden gegroomd om politiek succesvol te zijn. Roept de vraag op met welke gegroomde lijsttrekkers hij straks wel in een coalitie wil gaan zitten, en of hij bereid is zich deze zomer ook te laten groomen om eindelijk weer eens politiek succesvol te worden.

Bar, Boos en Bedroevend

Ach, de BBB. Schitterende kernwaarden, niet per se veel wol. Niet radicaal genoeg om echt voet bij stuk te houden, niet moedig of bij de pinken genoeg om gaandeweg te onderkennen dat de ingeslagen weg doodlopend en daarmee heilloos is. We gaan naar Brussel om met onze vuist op tafel te slaan en komen ruim een jaar later met een concept van een plan, heus, bbbeloofd. En dan doodleuk campagnevoeren met als premisse 'BBB levert', een omdraaiing waardoor iets minder lenige geesten spontaan hun kruisbanden zouden afscheuren. 

Afijn, na een jaar gedreutel komen de beroepsvergaderaars van het Interprovinciaal Overleg, boerenorganisatie LTO, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten, de Unie van Waterschappen en het Nederlands Agrarisch Jongeren Kontakt dan maar zelf met een plan (pdf). De uitstoot van de landbouw moet over tien jaar 42-46% lager liggen, is het idee, er komen per bedrijf doelen, en wie zich daar niet aan houdt, kan uiteindelijk z'n vergunning verliezen. Cruciale quotes: "Ondanks jarenlange inzet van de overheid en land- en tuinbouwsector op deelmaatregelen, ontbreekt vooralsnog een samenhangende en structurele oplossing," "Naast natuurherstel is het bieden van toekomstperspectief voor de betrokken agrariërs noodzakelijk. Dit toekomstperspectief kan verschillende vormen aannemen: innoveren, extensiveren, verbreden, omschakelen, verplaatsen of stoppen van het bedrijf."

Tja.
UPDATE: Andere beroepsvergaderaars (en Farmers Defence Force) vinden het nieuwe plan helemaal niks

Letterlijk de jaren veertig!

Een van de meest seksloze activiteiten die de moderne mens onderneemt moet toch wel het demonstreren zijn, maar het mag, hoogstwaarschijnlijk levert het je buiten een goed gevoel over jezelf weinig op, maar wie zijn wij om iemand een goed gevoel over zichzelf te ontzeggen. Over de manier waarop valt dan weer te twisten. Demonstranten lijden doorgaans aan ernstige tunnelvisie, waardoor hun favoriete probleem en alleen hun favoriete probleem het belangrijkste discussiepunt op aarde is en per direct dient te worden opgelost, By all means necessary. Het hele ding van beschaving is nu juist een gezamenlijke, onuitgesproken afspraak om het doel niet al te snel de middelen te laten heiligen. Demonstranten (zie ook: XR) hebben nogal eens de neiging die afspraak te negeren, en dat brengt ons in het Verenigd Koninkrijk. Daar is na ontzettende gedoetjes Palestine Action verboden, en daar kan een mens van alles van vinden, maar het is in ieder geval niet één op één vergelijkbaar met, om maar eens een zijstraat te noemen, de systematische, geraffineerde en industriële uitroeiing van zes miljoen Joden. Zoals ook bijvoorbeeld die vervelende coronamaatregelen nét even iets anders waren dan de permanente dreiging van transport naar Auschwitz of Bergen-Belsen. Afijn, wij gaan verder geen rode lijn trekken, het staat iedere demonstrant vrij demonstratief te demonstreren in holocaustkostuum, maar weet dat je jezelf eindeloos voor schut zet.

Nederland, fuck yeah

Wij zijn geen oorlogshitsers maar potdorie hiervan krijg je er bijna zin in. Defensie vuurde de afgelopen twee dagen 16 raketten af vanaf de Afsluitdijk, gewoon, omdat het kan Big Dick Energy wat kijk je gap om te testen of het eigenlijk allemaal wel zo werkt als bedoeld. Nou: dat doet het. De gloednieuwe lanceersystemen werken als een tierelier. Leuke snufjes, die binnen een paar seconden tot zes raketten kunnen lanceren, met onderling nog geen seconde ertussen. Rusland halen we er niet mee want die dingen komen niet verder dan een paar honderd kilometer, maar vanuit België willen we voorlopig geen onvertogen woord meer horen.

Eurocentrisch geneuzel

Bemoeizuchtig clubje, dat Internationaal Strafhof, zonder enige kennis van delicate cultuurverschillen en begrip voor eeuwenoude tradities. Barbertje moet en zal hangen. Haibatullah Akhundzada is nota bene de hoogste geestelijk leider en heeft expliciet aangegeven hier niet van gediend te zijn. "We are now an independent country. (Foreigners) should not give us their orders, it is our system, and we have our own decisions." Helemaal waar meid, hartstikke goed. "The success of the Afghan jihad is not only a source of pride for Afghans but also for Muslims all over the world." En dat moet die mensen dan weer worden ontnomen? Misselijk hoor. Nummer twee is de hoogste rechter Abdul Hakim Haqqani, nog zo'n montere verschijning. En waarom eigenlijk? Vrouwen mogen in Afghanistan hun tepels niet op Instagram zetten niet naar school, niet studeren, niet of nauwelijks werken, niet naar parken, indien in een relatie geen lange afstanden afleggen zonder manlief, niet hun bakkes op straat vertonen, niet hun benen op straat vertonen, niet hun armen op straat vertonen, niet hun voeten op straat vertonen, niet hun haar op straat vertonen, niet hun schouders op straat vertonen, niet hun haar op straat vertonen, niet naar de sportschool, niet naar openbare zwembaden, en onze favoriet, niet in een huis zijn waar je hen door de ramen kunt zien (onduidelijk of het huis of de vrouw dan zweepslagen krijgt, o nee, wacht, dat is helemaal niet onduidelijk, de vrouw natuurlijk). Ho ja goed, en ze worden gevangen gezet, gemarteld, vermoord,verkracht. Zoiets gilt eigenlijk om een drukbezochte Feminist March in Amsterdam of Utrecht, zou je zeggen, maar in werkelijkheid kan het die mensen natuurlijk geen reedt schelen.

Je moet kiezen, OOR of Dabiq (dan maar Dabiq)

Van alle genres, en dan tellen we wraakporno en onthoofdingsfilmpjes mee, is de festivalrecensie misschien wel onze minst favoriete, maar het is wel een belangrijk cultureel fenomeen, want na ieder binnenlands festival van enige statuur pakken de dagbladen er flink mee uit. Elke keer weer hetzelfde soort prullariaproza van vadsige volwassen mankinderen met hangtietjes en een bucket hat, die er niet voor terugdeinzen volkomen debiele dingen als 'liedjesplaat' op te schrijven. (Maar ja, wat weten wij nou weer, wij schrijven ook maar zinnenartikelen voor een contentwebsite). Heel leuk dat je van je werk je hobby hebt gemaakt maar misschien kun je nu het je werk is stoppen het als een hobby te benaderen. Afijn, het malle van dit verschijnsel is natuurlijk dat festivals helemaal niet leuk zijn om over te lezen als je er niet was, en dat het niets toevoegt om erover te lezen als je er wel was, niet in de laatste plaats omdat de hyperparticuliere beslommeringen van de gemiddelde popjournalist weinig tot niets zeggen over hoe gewone mensen die ergens komen om een leuke tijd te hebben het hebben beleefd. De festivalrecensie is even zinloos als de winkelcentrumrecensie; dat de eerste wel geschreven en gepubliceerd wordt en de tweede niet heeft meer te maken met de auteurs dan met (theoretische) lezers. 

Hoe dan ook, we zoomen even in op Trouw, de Volkskrant en NRC, die alle drie een "verslaggever" naar Down the Rabbit Hole stuurden, te beginnen bij de eerste alinea's, van oudsher hét moment om de lezer, zoals ze dat op de HBO-opleiding journalistiek zeggen, het verhaal in te trekken.

Mooi en goed

Ja je kunt wel voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten maar dan krijg je dus hele schrale diversiteit en inclusie in plaats van de sierlijke, geavanceerde diversiteit en inclusie waar onze overheidsdiensten inmiddels om bekend staan. Het kost nou eenmaal geld om kunstwerken te verwijderen omdat er anders onrust zou ontstaan, zoals bij de SVB gebeurde. Bij die tent zijn ze verantwoordelijk voor de uitbetaling van kinderbijslag, AOW en PGB (zo'n 62 miljard per jaar) en dat kun je natuurlijk niet met een schoon geweten doen wanneer er op de gang een 'sculptuur van een mannelijk bovenlichaam dat deels bestaat uit een robotische arm, tentakels en een vogel op zijn kruisgedeelte' hangt. En ook deze gore racistische platenhoes van The Hokum Boys werd gelukkig verwijderd:

Afijn al met al best een schrijnend beeld dat in een stuk van de T naar voren komt. Eerder bleek D&I op ministeries ook al niet uitsluitend spotgoedkoop en nu wordt er bij de uitvoeringsdiensten dit jaar ook 2,5 miljoen door het paradeputje te worden gespoeld. De Raad voor de Rechtspraak, bekend van hardnekkig rassendenken en af en toe een lynchpartij, rost er ruim 5 ton doorheen. TNO doet iets met wetenschap maar klaarblijkelijk niet genoeg met wijven en dus is een hersteloperatie uit de grond gestampt twv 250 duizend euro. En dan is er dus nog de SVB, die 3,4 ton uitgeeft. Daarvan wordt onder andere een maandsalaris van circa zevenduizend opgehoest voor een coördinator, die zowel denker als doener is en in staat is om 'vraagstukken vanuit verschillende perspectieven integraal aan te vliegen' (in tegenstelling tot mensen die vraagstukken bijvoorbeeld vanuit een enkel perspectief integraal aanvliegen, of zij die vraagstukken wel vanuit verschillende perspectieven aanvliegen, maar dan weer niet integraal. Dat zijn sukkels en die moeten dood). Tamelijk unieke capaciteiten waar wij in ieder geval niet over beschikken. Voorts resulteert het in een prachtige podcast als onderstaande, waarin drie ingewijden vertellen wat er stom is aan Geert Wilders en Johan Derksen, en waaruit blijkt dat één van de presentatoren geen sociale media heeft maar wel de godganse dag het intranet zit te refreshen (GA EENS WERKEN IDIOOT!!1!).

Life is better when you laugh together!

Hoor eens het was natuurlijk tamelijk mal toen comedyclub Boom Chicago begin dit jaar plots twee (uitverkochte) shows van de Israëlische komiek Yohay Sponder cancelde, nadat er was geklaagd over zijn grappen, die soms grof zijn en door sommige mensen als beledigend kunnen worden ervaren. Trek die lijn lang genoeg door en Theo Maassen, Hans Teeuwen en zelfs Jack (godvergeten) Spijkerman kunnen nooit meer ergens optreden, maar goed, van theaters kun je klaarblijkelijk niet verwachten dat ze consequent zijn. Ook elders in de stad wilde niemand Sponder meer programmeren en zoals dat wel vaker gaat bij Joden moest hij dus uitwijken naar Amstelveen. Boom Chicago kwam ondertussen met een statement waarin het volgende werd beloofd: 

"Om van deze ervaring te leren, organiseren we in het voorjaar een open bijeenkomst in Boom Chicago over comedy in 2025. Uiteenlopende meningen zijn welkom en we gaan werken aan begrip voor elkaars standpunten zonder die te verbieden of te cancellen. En daarbij mag vaak en hard gelachen worden, want waar we bij Boom Chicago altijd voor staan: life is better when you laugh together (Live, love, laugh, GeenStijl)." 

Goed, het voorjaar verstreek, de open bijeenkomst kwam er niet, en dus mailden wij BC hoe en wat. "Inmiddels is dit opgepakt door Kunsten'92 en verwijs ik je graag naar: Amsterdam Fringe x NTF PRO, donderdag 4 september, 13.30-15.00u, Frascati 4." Dat is: een beetje gek, want Kunsten'92 is niet Boom Chicago, maar een club die opkomt 'voor de belangen van kunst, cultuur, erfgoed en de creatieve sector'. En NTF PRO is niet het comedyfestival dat momenteel plaatsvindt in Boom Chicago, maar een landelijk congres voor theaterprofessionals. Deze bijeenkomst is dan ook niet in Boom Chicago, maar in Frascati, een goeie anderhalve kilometer verderop. In het panel zit niet alleen niemand van Boom Chicago, maar is ook geen comedian of cabaretier te bekennen. In plaats daarvan schuiven aan: Eve Hopkins, artistiek directeur/bestuurder Theater Bellevue (weigerde Sponder), Mirte Hartland, programmacoördinator Theater Bellevue, Jolanda Spoel, directeur Bijlmer Parktheater, Jeroen Bartelse, algemeen directeur TivoliVredenburg. 

De bijeenkomst, die dus zou gaan over comedy in 2025, heet ineens 'Door het mijnenveld: positie kiezen als theater' en heeft dus niets meer van doen met comedy, cancelcultuur of de grenzen van de grap. In plaats daarvan is gekozen voor een evenement waar het klaarblijkelijke echte slachtoffer van de hele affaire - de theaterprogrammeur - eindelijk eens met soortgenoten kan uithuilen over hun macabere lot. "Samen verkennen we hoe culturele instellingen reageren op tegenwind, intimidatie en politieke druk, en hoe die reacties invloed hebben op de veiligheid en integriteit van artiesten, medewerkers en bezoekers. Aan de hand van prangende voorbeelden ontstaat een beeld van hoe instellingen balanceren tussen hun programmering en maatschappelijke verantwoordelijkheden. Wat gebeurt er als programmeurs artiesten laten vallen onder druk? Moet een podium politieke stelling nemen? Wat zijn de gevolgen van stilzwijgen?"

Tja, wat zouden de gevolgen van dit stilzwijgen precies zijn? In ieder geval een zeer geschikte manier om Sponder - zelf een Amsterdamse-Jood, bij wijze van spreken - nog één laatste keer vol in de bek te tuffen.

Een podcast over het persoonlijke, het politieke, het professionele, het pietluttige en het potsierlijke

Politicoloog en opinie-orakel Yernaz Ramautarsing is puur economisch gezien misschien wel de meest rechtse man van Nederland, en toch ligt-ie op X met enige regelmaat in de clinch met andere rechtsmensen, omdat hij ze bijvoorbeeld dom of intellectueel niet oprecht vindt. Ja het is één ding om naar de overkant te wijzen en te zeggen dat iedereen daar debiel is maar het vergt iets meer cojones om het te tetteren tegen de mensen die naast je staan. Reden te meer om de goede man uit te nodigen voor een rondje langs de velden. Bonusquotes: "FvD is een YouTube-partij", "Bij omroep ON is het een toxische bende", "Ik kijk graag naar dingen die iedereen normaal vindt en ga dan na of ze wel echt normaal zijn."

We onderbreken het Stamcafé (met een geweldige Arthur van Amerongen) even voor wat: nieuws

Je kunt veel van Elon Musk zeggen maar een geduldige man is het niet, en het kleine beetje geduld dat hij nog wel had voor het geschipper en gehannes van Trump is na de Big, beautiful bill helemaal op. Musk was ooit een Democraat, doneerde krankzinnige hoeveelheden aan de Republikeinen bij de afgelopen verkiezingen en is ook op dat speeltje nu dus weer uitgekeken. Afijn, de staatsschuld is heilig voor hem en dat is natuurlijk zijn goedrecht, en je hoeft geen Zuid-Afrikaanse autist te zijn om te zien dat het electorale systeem in Amerika niet ideaal is ingericht voor het oplossen van de problemen aldaar. Musk kan zichzelf in ieder geval niet casten als verkiezingskandidaat. Vorige maand gaf basisinkomen-apologeet en politicus Andrew Yang nog aan graag de krachten met hem te bundelen.