Vanavond sparen we de krachten

"Ze is lief, ze is mooi, ze is hoogzwanger en ze is zacht, maar ze heeft een keiharde mening", en voor wie geen tijd heeft voor de volle anderhalf uur, brengen we u als een service naar de mensen toe ook wekelijks een CNB Short Cut. Geen dank, u heeft het immers ook druk met thuiswerken tussen de kinderen, de afwas en het online boodschappen doen door. Als je liever kijkt tijdens de strijk, zou je ook nog kunnen kiezen voor de podcast-versie (Soundcloud | Apple Podcasts | Spotify). Donderdag dronken we thee, deze week zal het wat anders zijn. Ayahuasca of zo. Of opium. Met foute jongen Arthur van Amerongen weet je het immers nooit. Daarom doen we vanavond maar even niet de snelste jongens uithangen maar gewoon kalm aan en leggen we de bal lekker bij u. Dus. EN? Nog wat meegemaakt tijdens het thuiszitten?

Het antwoord is "NEE"

Gaan er wereldwijd meer mensen gebukt onder westers racisme dan onder de islamitische ideologie?

Dat is de vraag. Het bleef namelijk relatief nogal stil, de afgelopen dagen in de Nederlandse media. Toen dit voorjaar op tien uur vliegen hier vandaan een gedrogeerde draaideurcrimineel op uiterst onfortuinlijke wijze om het leven kwam, klonk de ketelmuziek over ons vermeende institutionele blanke racisme dagenlang, wekenlang, máándenlang door in alle media, alle talkshows, alle debatzaaltjes en op vele pleinen en velden in het land - niet zelden dwars tegen alle coronamaatregelen in, want dit was 'te belangrijk', om de burgemeester van Amsterdam te citeren. Er werd één lijn getrokken van de dood van George Floyd naar het "institutionele racisme" van Zwarte Piet, alsof die twee zaken ook maar *iets* met elkaar te maken hebben.

Een duimendik strafblad is als voetstuk gebruikt om een chronisch gedrogeerde veelpleger bovenop te plaatsen, als symbool voor niet alleen het racistische Amerikaanse politie-apparaat, maar voor het westen als geheel. Historische standbeelden werden beklad of vernield, gebouwen veranderden van naam, musea herzagen hun collecties en demonstraties liepen uit op maandenlang voortetterende rellen, plunderingen en brandstichtingen. Het westen was gretig om zich te laten geselen, zo niet nog gretiger om zichzelf te geselen. Velen doken vrijwillig in de teerput en lieten de zwarte gemeenschap vervolgens de veren uitdelen.

Met verbijstering en afschuw moeten we constateren dat de dood van George Floyd meer ophef veroorzaakt dan de publieke, rituele religieuze onthoofding van een Franse docent die wat tekeningetjes liet zien, op slechts enkele uren rijden hiervandaan. Een "incident", als je de verzachtende en ontwijkende retoriek in de media moet geloven, in een hele lange lijst "incidenten", waarvan modus, motief en gemene islamitische deler niet openlijk benoemd kunnen worden zonder voor - jawel - racist uitgemaakt te worden.

Het is droevig dat een dooie draaideurnietsnut meer empathie oproept en een groter beroep doet op onze moraal, dan een wreed op straat afgeslachte onschuldige hoeksteen van de samenleving, die de vrijheid van meningsuiting huldigde én zijn leerlingen de optie gaf om de klas te verlaten als zij die vrijheid aanstootgevend achtten. Dan zijn we plotseling te laf, te politiek correct en te geknecht door ons eigen verziekte zelfbeeld om de dader van een islamitische moord langs de morele meetlat van zijn eigen religie te leggen. Wij, en niet hij, zijn schuldig. Altijd. De vaandeldragers van onze culturele en politieke elite (en hun media) verkopen lafheid als een verheffingsideaal en schromen groteske leugens over "institutioneel racisme" daarbij niet. Het is hun enige retorische truukje om dapper te lijken binnen de zelf gesmede ijzeren ring van verstikkende politieke correctheid, en ze zijn bereid om de definities van racisme zó ver op te rekken, dat we nooit meer buiten onszelf te rade hoeven gaan om de dader te vinden.

Was George Floyds dood werkelijk de druppel die een emmer deed overlopen, of hebben zijn verheerlijkers zich verslikt? Is het westen echt zo institutioneel en intrinsiek racistisch dat we bereid zijn om een drugsverslaafde huisovervaller die een zwangere vrouw een wapen in de buik drukte tot martelaar te verheffen, of is dat louter zieke symboliek die moet verhullen dat de werkelijkheid hier in het overgrote deel van de gevallen niets te maken heeft met de tragische beelden van een gedrogeerde recidivist die bij een noodlottig treffen met een overzealous police officer het leven liet? Of was het een georganiseerde woede die zich aan de waarheid niets gelegen liet liggen en het incident als spandoek gebruikte voor een politieke manifestatie? 

Worden zwarte vrouwen in dit land thuis aan het aanrecht gehouden door blanke mannen, op gedeelde bijeenkomsten gescheiden van blanke mannen in eigen ruimtes, of in de openbare ruimte gedwongen om zich onder regressieve lompen te verhullen? Worden zwarte homoseksuele mannen hier van flatgebouwen geflikkerd door blanke westerlingen, worden blanke dochters voor hoer uitgemaakt, verstoten of zelfs gewraakt wanneer ze met een zwarte man thuiskomen? Behandelt het vrije westen de zwarte medemens volgens institutionele regels, leidraden en geboden als minderwaardig, kwaadaardig of afvallig? 

Niemand heeft ooit zo goedkoop en gratuit het martelaarschap bereikt als George Floyd. Maar verwacht van Banksy geen kunstwerk voor Samuel Paty. Pagina drie, rechterkolom, en roemloos slaat de geschiedenis weer een pagina om.

We vragen nogmaals: Gaan er wereldwijd meer mensen gebukt onder westers racisme dan onder de islamitische ideologie?

(P.S. De beelden van Floyd gingen de hele wereld zes keer over. Maar wie deze foto (nsfw!) deelt, riskeert censuur of verbanning van zijn sociale media.)

We verdrinken in briefpost over of we aub wat meer aandacht willen besteden aan de mooiste sport ter wereld dus vooruit.

Zaterdag is het zover strijders. Justin Gaethje (highlights, wiki), scheenbenen van diamant, twee vuisten van gewapend beton en een forward style die letterlijk gewoon niet stopt tot iemand z'n lichten uitdoet. Dat laatste lukte trouwens alleen Eddie Alvarez en Dustin Porier en dan nog altijd per TKO, niet KO, én beide gevechten wonnen de prijs fight of the night omdat het gewoon ongekende oorlogen waren. Justin vocht 24 keer, won er 22, waarvan 19 per (T)KO. Maar z'n meest indrukwekkende gevecht is z'n meest recente, namelijk het onderstaande titelgevecht tegen de destijds 12 gevechten (8 jaar lang) ongeslagen Tony Ferguson (highlights, wiki). Justin had zijn stijl veranderd van ongezien incasseren en voorwaarts naar iets intelligenter afstand houden en ontwijken, en ontmantelde Tony zoals hij nog nooit ontmanteld was. Wat we nog altijd het wonderlijkst vinden is de snelheid, kracht en snap die Justin tegen het einde van ronde 5 (!) in die allerlaatste jab wist te leggen, waarna de scheids genoeg had gezien en een TKO uitriep. Uit bijna niets in die jab bleek dat Justin er al een gevecht van 25 minuten op had zitten, zie onderstaand op op 27:15. Hier een compilatie van elke shot die Justin tijdens dat gevecht landde.

En dan natuurlijk z'n tegenstander, de ongeslagen Dagestani Khabib Nurmagomedov (highlights, wiki). Vecht al van kinds af aan,  deed 28 MMA-gevechten, won ze allemaal, 10 per submission, 8 per (T)KO. Hij heeft een sambo/Dagestaanse worstelstijl die tot nu toe niemand heeft weten te stoppen. "I just can't keep him off me" verzuchtte Dustin Porier in zijn hoek nog tijdens Khabibs laatste gevecht. En zo gaat het tot nu toe elke keer: zodra Khabib je op de grond heeft blijf je daar, word je ge-mauled, daarna pakt-ie je rug, dan heeft-ie je nek en is het voorbij. Khabibs meest legendarische gevecht was natuurlijk het onderstaande tegen Conor McGregor, dat hij na een vrij dominant gevecht per neck crank won.

Toch hebben we tegen beter weten in het gevoel dat Justin aanstaande zaterdag de eerste gaat zijn die Khabib stopt. Justin worstelt al vanaf zijn vierde, was een Division I-worstelaar en tweevoudig state champion. Hij gebruikt z'n worstelvaardigheden eigenlijk nooit in de octagon, maar zegt dat "I was a great wrestler because I was very hard to score on. I didn’t have a great offense but I was super hard to score on". Iets doet ons vermoeden dat hij Khabibs takedowns gaat weten te stoppen, en als hij even intelligent en vloeiend vecht als onderstaand tegen Tony zou Khabibs terreurbewind zaterdag zomaar eens kunnen eindigen. Tevens is het Khabibs eerste gevecht zonder zijn vader en levenslange coach (profiel), die op 3 juli aan covid-complicaties overleed. Dat zou ook heus eens een groot effect op Khabib kunnen hebben natuurlijk. Tranentrekkertje daarover, na de breek.

Justin vs Tony

Khabib vs McGregor

Maurice doet wat Mark & Hugo al vanaf 1 maart hadden moeten doen

Tisjeboy Maurice! De Ventilator des Vaderlands heeft een voormalige VJ voor de camera getrokken om een wekelijks Corona Journaal voor te lezen. Want als Jaap en zijn Mensen weigeren om het aerosolenverhaal te verspreiden, dan doet De Hond het zelf wel. En meer: Maurice vertelt hoe je om kunt gaan met angst, heeft creatieve oplossingen voor tekorten in de zorgcapaciteit en hij vertelt over het belang van luchtreiniging als de ramen & deuren weer dicht zijn in herfst & winter. Volgens het RIVM allemaal niet zo nodig, maar Tweede Kamer heeft volgens die Chriet Titulaer look-a-like in het Aerosolenjournaal ondertussen zelf wel 55 ionisatoren draaien om de lucht te spoelen. Ouwe influencer Maurice beschrijft hier (.xls) de functionaliteiten van een aantal van die dingen, op GSHQ staat deze al te snorren in combinatie met een luchtvochtigheidsmeter. Want blaat het niet, dan schaapt het niet.