De admiraals van de Renaissancevloot zitten in een politieke Catch-22 gevangen. De schuit van de een maakt water, die van de ander nog bepaald geen vaart
En weer vuurt tankbataljon Otten een salvo af op de gehavende eenmaster van Thierry Baudet. En dat gaat wederom met de verfijnde klasse van een kanonskogel. Bij EenVandaag beschuldigt Otten zijn voormalige vriend openlijk van racisme: "Het boreale kwam niet uit de lucht vallen, dat komt rechtstreeks uit de jaren 30. En Baudet las ook allemaal dat soort boeken, over de ideologiën van Hitler. Baudet zat vaak tegen het racistische aan." Nou is het lezen over Hitler nog iets anders dan associëren met Hitler, maar op de Bontiusplaats en aan het Rokin is iedereen onmiddellijk op appèl geroepen. Die waren immers na één dom dinertje met Jared Taylor allang overtuigd van Baudets bruine bijbedoelingen. Otten lost hier slechts het eerste schot, de echte barrage staat morgen in de krant.
Hoe heeft het na jarenlange zegetocht toch allemaal zo kunnen lopen met FvD? Nou, dat zullen we hieronder eens even in contemporaine HISTORISCHE context plaatsen, want het is onderhand echt de vraag of Forum dit PR-fiasco gaat overleven.
Lijst Mooie Lul '19
Henk Otten was het cement onder de organisatie van de partij. Hij smeedde uit enthousiaste vrijwilligers, bestuursveteranen en experts uit politiek, media en wetenschap een solide stormram die voor de poorten van het partijkartel de kinetische energie van dertigduizend+ leden stond op te bouwen. Maar de troefkaart van organisatorische ausdauer Otten was Thierry Baudet, die politieke standpunten op pianomuziek zette en tot naar lavendel riekend proza wist te verfijnen - een gave die zijn aanbidders in idolate vervoering brengt, en zijn haters tot wilde agressie drijft. Twee kwaliteiten die tot twee Kamerzetels, twaalf senaatszetels en ruim twee jaar non-stop aandacht voor FvD hebben geleid.
Het Forum voor Democratie van Henk Otten wil minder belastingen, een beter ondernemersklimaat, een rem op de EU, een stop op massamigratie en meer inspraak voor de soevereine Nederlandse burger. Koers: recht door zee, op een gezond rechts moreel kompas zonder rabiaat "realisme", liefst zonder zolderkamergeleerden, opdringerig datingadvies en op bibliothecaire vergezichten gebaseerde beleidspunten.Maar een boreale uil van Minerva scheet op dat feestje.
Nu is Henk Otten gebrouilleerd met Thierry Baudet en moet hij met enkele - destijds met eigen hand geselecteerde - vertrouwelingen opnieuw beginnen. De senaatszetel heeft hij al, evenals twee mensen die hem volgen: Dorine Rookmaker zag haar lijmpoging tussen Thierry en Henk geblokkeerd worden door Forum, zegde haar lidmaatschap vandaag officieel op en is nu Ottiaan. Ook Jeroen de Vries - van chauffeur via partijvoorlichter tot senator - stapt op & over, en voegt zich bij de kleine colonne van Henk de Tank.
Hoe zal het hen vergaan? In de ruzie met Baudet toonde Henk zich bereid om veel openheid te geven. Dat is: hij deelde uitgebreid en met veel details zijn eigen visie en overtuigingen in het dispuut. Nu hij zijn eigen lijst aan het samenstellen is, valt Ottens hand in de regie op: een zorgvuldige afstemming met de Telebelg, met de "toevallige" foto van Robin Utrecht op een terras ergens in De Rest van Nederland. Ook Rookmaker en De Vries die simultaan hun opzegging twitteren op de middag van dezelfde dag waarop ze bij EenVandaag hun verhaal doen - wederom in de zon op een terras - is een teken van strakke media-regie door de Ottianen.
Ook het racismeverwijt is slimme PR, want Otten weet dondersgoed hoe gretig dat wordt opgepakt, zeker door media die toch al van Thierry's FaScIsMe overtuigd waren. De mediaboodschap: drie senatoren beginnen voor zichzelf, omdat ze schrokken van het racisme van hun partijleider - en zo ligt de bal niet op zetelroof, maar gewoon bij Baudet.
Maar vergeet niet: bijna niemand stemde echter op een van deze Otten-senatoren. Die zetels hebben ze desalniettemin de komende vier jaar nog, en daarmee de tijd om hun afgescheiden amfibiemissie vaste grond onder de voeten te geven. Maar kunnen ze de licht zweterige geur van zetelrovend opportunisme en de valse wanklanken van Ottens wrok verdrijven zonder de lavendelbuiltjes en pianomuziek van een dromerige leider?
Die boreale dromer staat er nu zelf echter ook alleen voor - en hoewel ook hij omringd wordt door getrouwen, is Baudet eenzamer dan hij lijkt te beseffen. The saga continues, na de breek!
