We hebben Zomergasten met Marleen Stikker niet gezien maar een recensie in een courant vonkte toch een flamedraad. Roze pillen FTW!
Stikker, van de Waag Society, is een volbloed internetter van het kaliber Rop Gonggrijp, of Brenno de Winter, en zoals nog altijd heel veel nerds, geeks & techies in de webwereld: anarchistisch, maar goudeerlijk. Helaas is een deel van die wereld ook door het SJW-virus besmet, maar het gros van het echte deep web is zowel redpilled (qua realistisch cynisme over de wereld) als wat Stikker 'pinkpilled' zou noemen: er is altijd een oplossing want life, uh, finds a way en de technische vooruitgang is er om ons te helpen. Facebook, Apple & Google te machtig? Overheden in toenemende mate te gretig om sociale media te censureren, filters te plaatsen en het sleepnet strakker om het web te trekken? Ja, spijtig voor het internet van alle mensen, maar geen nerd die zich daar echt zorgen over maakt want crypto & blockchain & dark web bieden altijd een uitweg, een onderstroom en een decentralisatie om je te wapenen tegen censuur, kartel-kapitalisme en privacygevaren.
Toch moet je Stikker gelijk geven dat internet een sociaal-maatschappelijk functielek heeft. Tech savvy gebruikers vinden altijd een loophole om de fuiken van online verdienmodellen (lees: de ontelbare, onvermijdelijk geworden platforms waar gebruikers het product zijn uit wie alle privacy gezogen wordt ten bate van de poen) te ontlopen, maar what about the sheeple? De onwetenden, onverschilligen en digitaal ongeletterden - de blauwe pillen - zijn in overgrote meerderheid, en zullen dat ongetwijfeld ook altijd blijven. Zij volgen de verlichte tuinpaadjes naar de platforms 'waar iedereen nou eenmaal op zit', en dragen er zo aan bij dat iedereen inderdaad daar zit. Nou is Facebook een totale satan, die het internet zoals het ooit bedoeld was dagelijks verder vergiftigt, maar is het de schuld van Zuckerberg dat hij menselijke zwakte in geld om weet te zetten? Als het internet geen bedrijfsmatige invulling had gekregen, was het ook nooit zo groot en alomtegenwoordig, maar vooral: nuttig, handig, bruikbaar en servicegericht geworden.
Decentraliseer de individuele gebruiker
Het is archaïsch, op het socialistische af, om te denken dat je het internet kan redden van zichzelf door de verdienmodellen aan te vallen. Als je bedrijven van het internet wegdrukt, terwijl die de infrastructuur bestendig hebben gemaakt, de lijnen open houden & versnellen, en het internet toegankelijk hebben gemaakt voor iedereen van je achtjarige geestelijk beperkte dochter tot je achtentachtige jarige skypende oma (hmm, best sociaal-maatschappelijk), dan moet iemand anders die voortrekkersrol overnemen. Dat zullen nauwelijks de individuele gebruikers zijn (want geen collectieve macht en te makkelijk individueel te verleiden door shiny things en knipperende "GRATIS!" neons), maar des te meer overheden en georganiseerde betweters. Beiden zijn net zo'n dood in de pot voor de vrijheid van het internet als Facebook. Alle grote concerns, clubs & koepels die het web in hun greep krijgen, zullen op hun eigen manier voor verlies van vrijheid & eigenheid van het internet zorgen. Dus: decentraliseer de individuele gebruiker!
Het pleidooi, derhalve, zou zich niet moeten richten op het bestrijden van online commercie, maar op het bijscholen van gebruikers. De grote techbedrijven zijn zo invloedrijk geworden, dat ze een onnatuurlijke 'internetbureaucratie' zijn gaan vormen die bepaalt wat De Toon moet zijn, welke beelden wel en niet in vrijheid gedeeld mogen worden (tot naakte kunst aan toe), en voor wie de vrijheid van meningsuiting wel of niet is toegestaan. Omdat er geen democratisch fundament onder ligt maar juist de moraal van de beheerders van die platforms leidend is (en 'brand safety' hun beleid mede dicteert), constateren we al jaren een sterke willekeur in hun handhaving van de "gebruikersovereenkomsten", die de facto als wetboek worden gehanteerd. In de praktijk worden rechts-conservatieve, islamkritische en migratie-averse antiglobalistische geluiden veel vaker en sneller geweerd dan linkse agressie, religieuze regressie of globalistisch fundamentalisme.
MSM-mentaliteit houdt gebruikers dom
School de gebruikers bij, in plaats van hen tegen internet (en social media) op te stoken. En dan niet met absurde, zinloze cookiewetgeving, maar door de implicaties van het gebruik van sommige diensten beter duidelijk te maken, en handelingen van dergelijke dienstverleners vaker voor het voetlicht te trekken. Waar kranten en televisieprogramma's, niet in de laatste plaats omwille van de bescherming van hun eigen verdienmodellen, continu uithalen naar gebruikers van platforms en (sociale) media op internet en die als een gevaar, bedreiging of factor van agressie proberen af te schilderen, zouden ze er veel beter aan doen om op de censuur-reflexen van Facebook, de nepnieuwsgekte van politici en de gedragssturende algoritmes van Instagram te hameren. Boze twitteraars zijn even ongezellig als ongevaarlijk, de centrale controle op uitingen door de beheerders van zo'n platform is een veel serieuzer probleem, want niemand heeft die non-statelijke actoren daartoe democratische rechten geven. Wantrouw de gebruikers niet, maar wijs hen veel vaker op waar ze mee instemmen voordat ze akkoord gaan met de "wetboeken" van Facebook, YouTube en Twitter.
