Ja lieve reaguurdertjes hier weer een berichtje van de klimaatmaffia die uw auto wil afpakken! Wat blijkt: windmolenparken voor de kust zijn supertje supportive voor het leven diep in de zee. Op de betonnen funderingen groeien enurjme kolonies blauwe mossels. Goed nieuws voor de krabben en de vissen die wel eens een moules et frites verschalken. Op hun beurt vormen de krabben en de vissen weer een rijk buffet voor de grotere roofdieren, zoals robben. Kortom, hoe meer windparken, hoe meer blije beessies in de zee. Circle of life, mensen. Omdat vissers er uit veiligheidsoverwegingen niet mogen vissen is het ook nog eens een ontzettende safespace voor de diertgens. Mooi, niet? Dus hup, doorzetten met die Energiewende en de hele zee volplempen met windmolens. Niet zeiken over horizonvervuiling, want wat is er nou Hollandser dan klapwiekende wiekdingessen boven een lijnrechte horizon? Bovendien is het wel fijn en prettig als we hier eens wat minder afhankelijk worden van Mohammedaanse jihad fuel uit de Golf. 

De ochtend van Prinsjesdag. Pieter Omtzigt twittert dat CDU parlementariër Karin Strenz betrokken is bij een omkoopschandaal met Azerbeidzjan én diezelfde dag met Angela Merkel op campagne gaat. Het tekent Omtzigtman; terwijl gans het Binnenhof bezig is met hoedjes, de toespraak van de moedige vorst en de beeldige robe van de lieve vorstin, werkt het christen-democratisch eenmansleger onvermoeibaar door aan zijn bij benadering tienduizend dossiers. 

Een Troonrede en een gesprek met Omtzigt later waren dus we bekend met een internationaal corruptieschandaal waarbij Belgische-, Bulgaarse-, Duitse-, Italiaanse- en Sloveense politici zijn betrokken. Spin in het web: Azerbeidzjan geleid door de corrupte president Ilham Aliyev (die de functie in 2003 overnam van zijn vader Heydar die dat jaar overlijdt, dan weet u wel hoe laat het is). Het autoritair geleide land is lid van de Raad van Europa, de club die toeziet op democratie en mensenrechten. Dat bijt elkaar natuurlijk. Gek genoeg nemen meerdere leden van de Parlementaire Assemblee van de Raad  - waar Omtzigt dus ook lid van is - het al jaren op voor het door corruptie en censuur geteisterde land. Het dossier laat zich lezen als een trainwreck in slow motion.

Moet u zich eens voorstellen dat er dankzij een sleepnet goed toezicht was op te linkse politieke activisten. Was daarmee de moord op Pim Fortuyn voorkomen?

Of goed toezicht op te rechtse politieke geluiden. Was daarmee de opkomst van Geert Wilders voorkomen?

Als de VVD, Balkenende en Rutte betere informatie hadden gehad over een politieke dissident die de tweede partij van Nederland zou oprichten, hadden ze dan de statistieken over migranten en minderheden tijdig gemasseerd? Was dan de PvdA eerder gekomen met populistische uitspraken? Dankzij twee politieke showprocessen is zeker dat de politieke wil er is.

Een sleepnet zal altijd nieuwe politieke geluiden goed moeten afluisteren. Je weet immers nooit vooraf welke politici in hun activisme doorschieten en de overstap maken naar terroristische aanslagen. Alleen die info blijft niet hangen in een gesloten inlichtingendienst, maar valt ook op het bureau van haar werkgevers. 

De campagnemedewerker van Trump, Paul Manafort, werd langdurig afgeluisterd. Goedgekeurd door een FISA rechtbank die in het geheim bijna alles goedkeuren. Er volgde bijna geen reactie. De vorige keer dat een president betrapt werd op het bespioneren van politieke tegenstanders, was Watergate. 

In de jaren zeventig gaf Nixon opdracht gaf tot een inbraak in het democratische hoofdkwartier. Doel was de democratische kandidaat Edmund Muskie af te luisteren en te laten struikelen, en daardoor won George McGovern de nominatie van de democratische partij. Deze kandidaat was veel te radicaal, maakte geen kans, en daarmee won Nixon zijn herverkiezing.

Hillary had een vergelijkbare tactiek, ze heeft haar laven zelfs opgedragen Trump de Republikeinse nominatie te laten winnen. Iets wat Wikileaks lekte uit de Podesta-emails. Hillary ritselde op de achtergrond alle democratische superdelegates, zodat ze voor de voorverkiezingen als enige een redelijke kans maakte op de democratische nominatie.

Deze gang van zaken zou prima verklaren waarom de laatste presidentsverkiezing ging tussen een opa van 70 en een oma van 69. De ene een zakenman zonder politieke ervaring, de ander een politieke slang met een besmeurd verleden en regelmatige wegtrekkers. 

Net zo zielig als de Duitse verkiezing tussen Angela Merkel (de facto voorzitter EU Raad) en Martin Schulz (Voorzitter EU Commissie). Een strijd tussen twee eurofielen die buiten de realiteit leven en proberen met hun waanbeelden de ellende die ze hebben veroorzaakt te overschreeuwen.  

Even negentig keer in onze ogen wrijven en onszelf even met een industriële nijptang knijpen, want wat hier staat is werkelijk ongelofelijk: "Veel hedendaags activisme staat in het teken van bewustwording – van mechanismes, structuren, machtsverhoudingen. Maar gek genoeg wordt de eigen positie zelden benoemd – de sociale positie van waaruit dit soort analyses op de samenleving worden losgelaten. Het is een blinde vlek van nogal wat hoogopgeleide progressieven. Je wil de maatschappij veranderen, maar je draait rond in een klein kringetje van gelijkgestemden. Je zegt van alles over de samenleving, je ziet niet hoe de samenleving naar jou kijkt." In de Vlaamsche Meubelfolder. Realisme. Hoe dan? Hoe bestaat het dat iemand in de NRC schrijft dat de problemen van de Grachtengordel niet de problemen van de rest van het land zijn? Hoe kan het circlejerkende haatblad tegen alles wat gewoon om zes uur piepers eet en niks op heeft met de puriteinse deugsavonarola's zo'n stuk publiceert? Kan Bassie Heijne nog wel veilig ronddartelen op de redactie? Goed, color ons surprised, maar zo'n bak met common sense in de NRC over de diep gestoorde beslissing van de HEMA om de dramtuinbroeken voortaan genderneutraal in de schappen te hangen, dat hadden we niet zien aankomen. 

Ach, het Schorem voor Demagogie. Opgericht door elitaire baasjes om de elite een les te leren. Is het dan raar dat Willem van Hanegem zich bij de partij aansluit? Nee. Bij voetbal gaat het net als de politiek: er zijn 17 miljoen mensen die prima weten welke koers de nationale ploeg moet varen, maar een klein kluppie van kartelista's (Ome Louis, Penis Lawyer, Leo Handafhakker) heeft de touwtjes stevig in handen. Met Wim van Hanegem is het FvD dus wéér een lid van een traditionele mandarijnenclub rijker. Alle 17 miljoen bondscoaches op de bank nu! Breek dat kartel!