Zonde, jammer, naar, wat nu?

Ach! Rico Verhoeven, de king, nee ónze king of kickboxing, STOPT met kickboksen. Na meer dan twaalf jaar van het neerhoeken van Ben Saddik, Badr Hari, Levi rigters en nog vele andere onfortuinlijken is het nu klaar en hangt hij zijn wereldtitel aan de wilgen en gooit hij de handdoek in de ring. Niemand heeft het de afgelopen jaren voor elkaar gekregen die titel van z'n middel te knuffelen slaan en daarom geeft hij hem nu maar terug aan GLORY. Wat een geweldenaar, wat een topsporter en wat een legende van de ring (wij durven niks anders over hem te zeggen, hoewel sommigen op de redactie (Zorro kuch) beweren hem met een hand aan te kunnen).

Er was eens... M E N S E N S M O K K E L

Een nautisch avontuur dat begint en eindigt met een zeilboot. We gaan terug naar donderdag 21 augustus 2025. Locatie: Stellendam. Als een zeilboot meer dan een uur in de wachtplaats bij de Stellendammer Sluis ligt en de schipper nogal een klunzige indruk maakt, slaan omstanders, wantrouwig als omstanders zijn, zeker Stellendammer omstanders, alarm. Ook de scherpe sluiswachter snuift een penetrante visluchtje op en vermoedt dat er iets niet helemaal in de haak is. De opvarenden blijken niet te reageren op een oproep via de marifoon, een soort waterwalkietalkie. Daarop sluit de sluiswachter de sluis (niet deze). De Marechaussee, inmiddels gearriveerd na een melding van verklikkende verraaiers, controleert de zeilboot. Er blijken drie opvarenden aan boord met de Turkse en Albanese nationaliteit, een van hen bezit tevens een vervalst Italiaans identiteitsbewijs en wordt daarom opgepakt. Voorts wordt aan boord allerlei levensgevaarlijk zeegerei aangetroffen, zoals twaalf reddingsvesten, een vlag van het Verenigd Koninkrijk, een vlag van België, een GPS-systeem en navigatiekaarten. Een onderzoek volgt, net als een sprong in de tijd.

Na de sprong komen we neer op dinsdag 18 november jongstleden (gisteruh). Kennelijk is de zeilbooteigenaar in beeld gekomen. De man, over wie tot op heden niets anders bekend is dan dat hij uit Noord-Holland komt en de ongelukkige bezitter is van de onderhavige zeilboot, wordt in zijn woning aangehouden door de Marechaussee. Zijn woning wordt door de moedige mensensmokkelstoppers overhoop gehaald, binnenstebuiten gekeerd en doorzocht, waarbij nog veel meer levensgevaarlijk zeetuig wordt gevonden zoals meerdere mobiele telefoons, tablets, contant geld, reddingsvesten, een nautisch navigatieapparaat en zeekaarten. Gelukkig voor de man, inmiddels verdacht van MENSENSMOKKEL, worden in zijn huis ook verdovende middelen en verschillende steekwapens gevonden, wat doorgaans duidt op goed burgerschap. Er zijn echter geen vissticks in zijn vriezer gevonden, wat dan weer tegen hem pleit. Maar het onderzoek is nog niet afgerond, dus wie weet komen de vissticks later nog ruimschoots aan bod. In ieder geval hebben alle betrokken zo nog wat voor de boeg, loopt de zaak niet meer zo rap de spuigaten uit, gaat de mensensmokkelaar mogelijk voor gaas, kunnen de Stellendammers wederom rustig slapen en de sluiswachter zijn sluis weer bespelen.

Moraal van het verhaal? Zeilboten zijn kudt, mensensmokkelaars slecht, Stellendammers klikspanen en sluiswachters poortwachters van een beter Nederland.

Nederland kan het weer!

Ja wij hebben deze boot gemist want wij beleggen alleen ons broodje en dan ook nog eens met goedkope kaas maar: heel goed gedaan Nederlanders! De totale waarde van de beleggingen van Hollandse huishoudens is nu zo hoog, dat het hoger is dan ooit tevoren. Daar kunnen de Heren Zeventien* een puntje aan zuigen (of zouden ze gewoon heel trots zijn?). Men - wij niet dus - stapte af van beleggen in de olieverpatsers van Shell en stak massaal centjes in de chipsjacheraars van ASML, ons nieuwe kroonjuweel. En door de gunstige beurskoersen voor het hele techgebeuren hebben we het volgens DNB (De Nederlandsche Bank) over zo'n 204,7 miljard. De vijf populairste aandelen zijn nog steeds ASML, Shell, Rabobank, ING en NVIDIA, terwijl we dachten dat defensie zich daar wel tussen zou voegen. Het Amalia-effect bleef echter uit. Toch is het al met al geen kattenpis voor een landje als Nederland, nietwaar? Zijn we allemaal ook een beetje trots dan, nu we heel erg terug zijn? Zo terug zelfs dat Dick Advocaat straks coach is op een WK. Wij zien de stip aan de horizon. Wij beleggen ons broodje vandaag bij hoge uitzondering met TWEE plakken kaas!

Eh... doe je toch je oren dicht?

Het Concertgebouw leek op de goede weg toen de Joods-Israëlische zanger werd ontcanceld met een sneu compromis waar de Joodse gemeenschap het maar mee moest doen en en waar de Joodse gemeenschap het maar mee deed - zo is de Joodse gemeenschap. Daarmee leek alles opgelost en iedereen blij. Maar dat was buiten de medewerkers van het muziekhuis gerekend, die willen helemaal geen Joods-Israëlische zanger horen, die vinden het compromis verschrikkelijk, voelen zich verraden en sturen daarom een jankbrief naar de directie met daarin een hoop geklaag over de bewoordingen van het CIDI en het CJO en een boel zure tranen omdat de Palestijnse gemeenschap helemaal niet gevraagd is gevraagd naar hun mening over Joodse deuntjes (ja sorry maar rot lekker op naar Paradiso of zo). Gelukkig voor de jankerds wil de directie hier nu over ""in gesprek"" en wordt de hele kwestie voor de vorm nog even ""beladen"" genoemd. ZUCHT MENSCHEN.

Zit je in de EBI, word je ook nog slachtoffer van luie advocaten

Sander Janssen is woest, zo woest dat hij zijn toga onder heeft gekwijld en met Laura Versluis een brandbrief, die is ondertekend door bijna(!) 50 advocaten, heeft verstuurd aan andere togakwijlers togadragers zoals presidenten van rechtbanken en gerechtshoven en hoofdofficieren van justitie. Daarin laten ze weten niet meer naar de EBI en de AIT  te komen omdat ze piswoest zijn over een cameraatje dat op ze staat gericht tijdens de 'vertrouwelijke' gesprekken met hun cliënt. Die gesprekken willen ze juist graag zonder justitiële Big Brother voeren omdat de moordlustige gevangenen die ze verdedigen (in de EBI zitten geen Borsato's) zich weleens niet senang genoeg zouden kunnen voelen om te zeggen wat ze echt willen zeggen. Ja en misschien zouden er dan niet eens meer kerstwensen of boodschappenlijstjes of een 'breng taart naar de buurvrouw' vanuit de EBI de samenleving in worden gestuurd. Stel je voor! Wij waren trouwens in de veronderstelling dat advocaten juist zo van de camera's hielden. Enfin, uiteraard moeten ook advocaten en criminelen zich veilig genoeg voelen om te zeggen wat ze vinden, ook als dat over moordopdrachten, ontsnappingspogingen voor neefjes of wat dan ook gaat.

Daar helpt geen privé-appje meer aan

Glorie, glorie, hallelujah! AkzoNobel, het verfbedrijf dat Hans Wijers groot again maakte, gaat samen met het Amerikaanse coatingbedrijf Axalta, niet bekend van Hans Wijers. AkzoNobel houdt een hoofdkantoor in Nederland (vertrekt wel van de Amsterdamse beurs maar: boeien) en daarmee heeft Hans Wijers eigenhandig de facto het Nederlandse vestigingsklimaat gered. Hans Wijers maakte AkzoNobel AkzoNobel, leidde het bedrijf bijna 10 jaar en maakte zo heel de BV Nederland een stukje fatsoenlijker - geen woord aan gelogen. Is het niet hoog tijd dat dit land zich wat meer aantrekt van Hans Wijers en zijn vlekkeloze blazoen? Dat we wat waardering tonen voor de man. Geef hem een erepenning, roep een keer abrupt: Hans Wijers BEDANKT, noem een bloemencorso naar hem, nee, noem een dag naar hem of een straat (Hans Wijersweg). OF, nog veel beter, laat hem de vaderlandse politiek redden door een ultieme fusie te smeden in Den Haag. Alle partijen samenvoegen en daar de Partij van Hans Wijers van maken. En op Prinsjesdag straks allemaal een Hans Wijers-pruik op. Dit feekst zien wij: zitten.

En dan gaat het nog over mensen mét een woning

Vanavond kunnen we weer een stukje wijzer naar bed omdat stichting Nationale Hypotheek Garantie vandaag de 'woonlastenmonitor',  met allemaal mooie maar ook minder mooie cijfertjes over financiële zorgen, publiceert. Daardoor weten we dat 41% van de woningeigenaren aangeeft zich zorgen te maken over de betaalbaarheid van de woonlasten bij een relatiebreuk. Het inzicht over de financiën in zo'n geval laat bovendien te wensen over. Voor een op de drie wooneigenaren is het nog duidelijk wat een breuk voor ze betekent naast minder bedpret (als die er al was natuurlijk), maar bijna 40% geeft aan slechts 'enig' inzicht te hebben in de financiële gevolgen. 14,1% heeft zelfs helemaal geen idee wat ze te wachten staat. Ook zorgwekkend: een kwart van de mensen heeft er geen vertrouwen in dat de huidige woning nog betaald kan worden nadat de partner er de brui aan heeft gegeven. 

Zo bezien zijn er dus best veel mensen die geen idee hebben van wat er financieel gezien op ze afkomt bij een relatiebreuk. Tel daar de emotionele stress en al het andere GEDOE bij op en de vraag rijst toch of Patrick niet veel beter onder de duim van Patricia kan blijven bivakkeren en of Charlotte het huiselijk geweld van Johnny niet maar gewoon moet leren slikken. Nog een tip tot slot: word in alle omstandigheden geen stresskip apotheker!

Inmiddels iets van vroeger: "Transrechten Zijn Mensenrechten"

De rechtsstaat keert zich vandaag bikkelhard tegen transmensen en hun recht op vluchtelingschap, dat kennelijk niet voor iedereen is weggelegd. De 28-jarige transvrouw Veronica uit de VS, die een rechtszaak was gestart omdat haar asielverzoek door transbeul Van Weel was afgewezen, is volgens de Nederlandse rechter géén vluchteling. Daarmee is haar asielverzoek terecht afgewezen en wordt de transmensen in de VS de facto vogelvrij verklaard. Trump en zijn transfobe bloedhonden mogen nu zonder consequenties openlijk op ze jagen met bijlen en grasmaaiers. Voor de transgemeenschap in de States is het nu hopen dat er toch ergens een schuilkelder in Wisconsin of een bunker in Maine te vinden is, anders belanden ze mogelijk in de kleine klauwen van Donald Trump of worden ze ontiegelijk naar aan de haren getrokken door JD Vance - en dat is simpelweg: mensonterend.

Bent u transvluchteling uit de VS? Lees uw hele doodvonnis HIER.

Maar zou het nóg duurder kunnen dan we nu verwachten?

Wij hadden het niet zien aankomen. O wacht, dat hadden we wel. Eerst zou de renovatie van het Binnenhof 475 miljoen kosten, en dat leek al best duur. Maar toen we lazen dat de kosten naar 1 miljard gingen dachten we toch wel 'poeh, da's veel'. Alleen viel dat achteraf nog mee ten opzichte van de 2 miljard die het daarna moest kosten (schuld Hugo de Jonge), want dat was zo duur dat we toch wel iets hadden van 'verdomd, nu is het weer veel duurder geworden'. Maar hee, 2 MILJARD IS NOG ALTIJD BETER DAN 2,7 MILJARD. En dat is wat de verbouwing van het circus nu (jaja) gaat kosten. Naast die gesloopte verwachting, die gebroken belofte, die geknakte hoop wat het prijskaartje aangaat, moet het land tevens verwerken dat het allemaal veel en veel langer gaat duren, want de oplevering is verschoven van 2028 naar 2031. En dan is dit land al compleet doodvergrijsd of omgevolkt en sinterklaas sowieso al afgeschaft. Schrale troost: de politiek kan tot die tijd wel gewoon lekker door blijven politieken, zonder Binnenhof.

We schrijven 2025

Mensen in hun laatste levensfase die in Joods Hospice Immanuel verblijven wordt het leven nog even een stukje ongezelliger gemaakt: de Joodse instelling sluit noodgedwongen de deuren tijdens een verbouwing die wel een halfjaar kan duren. Waarom dan niet tijdelijk naar een andere locatie? Nou, dat is geprobeerd. Er werd zelfs een locatie gevonden aan de Ottho Heldringstraat, maar de Ottho Heldringstraat ligt in: Amsterdam Nieuw-West. Het NIW weet wat de directrice de bewoners daarover meldt: "Toch hebben we, na veel vragen en zorgen van jullie en mede op advies van de wijkagent, moeten besluiten daar niet naartoe te gaan, omdat de veiligheid van bewoners, naasten en medewerkers niet gegarandeerd kan worden, aangezien wij een Joodse organisatie zijn. Dat raakt ons diep.”

U leest het goed. Bewoners, hun naasten en medewerkers van de instelling zijn mogelijk niet veilig in Amsterdam Nieuw-West omdat de instelling nu eenmaal Joods is. Ja en nu is het natuurlijk niet bekend hoeveel bewoners, naasten of medewerkers banden hebben met de IDF, maar misschien is het een idee dat Het Concertgebouw, waar Joden altijd welkom zijn, een zaaltje ter beschikking stelt om de hulpbehoevenden tijdelijk op te vangen. Het is maar een idee! Kan het Joodse leven toch nog ergens floreren (hoewel, floreren).