Over de natte tosti maatregelen van Lagarde
Als de centrale bank in paniek is, dan is het oppassen geblazen voor de gewone burger. De meeste lezers van dit blog wisten dat dit paniekmoment er aan zat te komen. Wat is er ook alweer aan de hand en wat ligt er voor ons? En waarom zou iedereen dit moeten beseffen?
In eerdere blogs is al eens gerefereerd aan de onmogelijke positie waarin de ECB zich heeft gemanoeuvreerd; zij moet de rente verhogen en de opkoopprogramma’s terugdraaien om de inflatie te beugelen, maar dat kan niet zonder dat er daardoor andere problemen ontstaan.
De markt was dus vol verwachting in de aanloop naar de meeting van vorige week. Toen het dan zo ver was, kwam de ECB niet verder dan de intentie om de rente met 0,25% te verhogen in juli en om QE (quantitative easing, het met “geprint’ geld opkopen van staatsobligaties door de ECB en de andere nationale centrale banken van de eurozone) stop te zetten. Dat laatste betreft dan niet echt stopzetten, maar het op pauze zetten, want de netto aankopen nemen weliswaar niet toe, maar alle inkomende aflossingen worden wel degelijk herbelegd.
Er werd door de financiële markten al vooruit gelopen op een ECB beslissing (zie grafiek hieronder), met de boodschap dat Lagarde van de ECB nu echt iets moet doen. Maar zij kwam niet verder dan de natte tosti maatregelen die zojuist zijn beschreven, waardoor de spread tussen Duits en Italiaans staatspapier alleen maar verder is toegenomen. De markt zegt dus het niet te vertrouwen en dat de ECB meer moet doen om alles in goede banen te leiden.
De markt is echter niet (geheel) gek, want zij begrijpt ook dat de inflatie bestreden dient te worden, maar dat Italië c.s. de hogere rentes wellicht niet aankunnen. Hier komt wederom het feit naar voren dat de eurozone niet werkt.