Geenstijl

Traditie! Het jaaroverzicht als kerstverhaal, leuk om voor te lezen tussen de gangen door! Hier 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023 & 2024

Heel lang geleden in Den Haag, hier ver vandaan, woonden twee mensen die extreem veel van elkaar hielden. Ze heetten Rob en Henri. Af en toe vochten ze elkaar de tent uit maar op een gegeven moment lagen ze alleen nog maar bij elkaar in bed. Ze deden immers mee aan de populariteitsverkiezing van hun land. Rob werd eerste en Henri werd vijfde. Er zit niets anders op, we moeten samen vrijen! Ze waren helemaal niet gelukkig met elkaar maar ze moesten wel een kind baren, anders zou hun valse nicht Jesse een kind baren. Het was een bijzonder kind, dat was ze namelijk verteld door Wierd Duk. Hij was de boodschapper van God. Ook had hij verteld dat ze het kindje Wolfje moesten noemen. WOLFJE! Wat een mooie naam!

Op een dag hoorden Rob en Henri dat ze naar een van de tien nieuwe steden moesten gaan. De naam van de stad was Pechtoldlehem, daar was Rob namelijk gebouwd. Els_Rechts, de hoogste baas van het land, had ze dat gezegd. Rob maakte zich zorgen, maar Henri had contact met Freek Vonk. "Wat nou als de wolf onderweg wordt geboren? Straks bijt hij nog kinderen!" Nee hoor, concludeerde Freek Vonk: "Wolven zijn heel lieve teringjoekels, tering, holy moly, holy konker, laterrrrr." Henri troostte Rob, dat had hij afgekeken van een of andere ravissante Argentijnse immigrant genaamd Nico. Henri en Rob hadden alleen weinig geld, want ze hadden een huis in Amsterdam en daar was net de OZB afgeschreven. Gelukkig konden ze nog net een goedkope fatbike uit China halen, een Ouxi V8. Nou en daar gingen ze, op die lelijke fatbike, Henri achter het stuur en Rob achterop - Rob was zwanger van een enorme wolf. Ze negeerden alle verkeersregels. Gelukkig mochten ze de milieuzone van Pechtoldlehem in met hun fatbike.

"Kutkut ik ga een wolf baren", zei Rob toen ze ter hoogte van de Utrechtse Heuvelrug waren. Nou dan gaan we hier toch herberg 'azc Albergen' in! "Herberg Albergen zit al vol", zei Monique Hansler, de herbergier. "Donder maar op!" Gelukkig was er nog plek in DE STAL. De plek waar stront en pies verzameld worden, namelijk de commentsectie van de NOS op Facebook. Er liep een Haan in de stal, de haan heette Wilma. "Kom jij ook maar binnen", zei Henri tegen de fatbike. "Jij hebt ons zo goed geholpen! Jij zult wel moe zijn!" En zo mocht de fatbike binnen staan, naast Wilma Haan en alle schele koeien van boer Mark van den Oever. Ineens keek Rob naar Henri. "ONS WOLFJE KOMT!"

Die nacht gebeurde het. In de oude stal werd het wolfje geboren. Rob wikkelde het beest in doeken en legde het in en bakje, lekker zacht, op uitgeprinte WhatsAppjes van Hans Wijers. Samen keken Rob en Henri naar die invasieve terreurvierpoot in die kribbe. En ze noemden hun kindje Wolfje, precies zoals Wierd Duk verteld had, maar in het paspoort stond W28192xm. Dat vonden ze een veel mooiere naam!

Buiten waren de herders in rep en roer. ER WAS EEN WOLF GESIGNALEERD IN HET GEBIED (u weet nu: dat beest ligt in de kribbe, maar dat wisten de herders toen niet, die hadden nog geen socialmedia). Die herders heetten Melle Garschagen, Oumaima Abalhaj en Hugo Logtenberg. De herders hoorden een koor van ombudsmannen. Ze zongen liedjes van Marco Borsato en bedankten de Code van Bordeaux voor de geboorte van de wolf. Zoiets hadden de herders nog nooit gezien en gehoord! Ze verfrommelden hun natte krant en liepen naar de stal. Ja hoor, daar lag een wolf, in de armen van een uit zijn vagina uitgescheurde Rob.

Vervolgens verscheen er een heldere Starlink boven de commentsectie van de NOS op Facebook. Dat werd gezien door drie wijze Syriërs uit het oosten. "Wollah we moeten apotheken bij die ster!" Eigenlijk waren ze IS-strijders die op vluchtelingenbootjes naar Europa waren gekomen, maar volgens Judith Sargentini was dat allemaal hysterie. De Syriërs verdwaalden en kwamen terecht in Ter Apel, maar vonden dankzij wel/niet gratis busvervoer alsnog de weg naar de stal. Daar vroegen ze meteen een verblijfsvergunning aan. Iedereen die ertegen protesteerde bleek een ongeïnformeerde racist. De Syriërs namen cadeaus mee voor Rob en Henri: vapes, fatbikes en een bomgordel. "Wij hebben verdomme al een fatbike. Het wordt tijd dat we die stomme sukkelfietsjes verbieden, zodat ze er 2025 jaar later in Nederland geen last van hebben", mompelde Henri teleurgesteld. Later zou Wolfje verraden worden door Kati Piri Iskariot, de grootste verrader ooit, waarna hij op brute wijze werd geëxecuteerd door een jager met een vergunning, maar dat is weer een ander verhaal.

Einde! Groeten aan je schoonmoeder.