Geenstijl

Salman Rushdie is een oog kwijt maar Philip Huff heeft het ook niet makkelijk

Tuurlijk Salman Rushdie is een oog kwijt Lale Gül leeft ergens in een kelder die arme Pim Lammers wordt nog steeds achtervolgd door knarsetandende religekkies maar ze zijn in ieder geval niet alleen ze kunnen vanavond rustig gaan slapen in de wetenschap dat veel schrijvers nu eenmaal agressie, bedreiging of intimidatie meemaken. Althans, dat schrijft de NOS:

Mag ze dat zeggen?

Er zijn mensen die vinden dat Raisa Blommestijn geen bril mag dragen op tv, maar die werken niet meer bij Ongehoord Nederland. Er zijn ook mensen die vinden dat Raisa Blommestijn geen 'negroïde primaten' en 'kleuterneuker' mag twitteren, en die werken bij het Openbaar Ministerie. Dat heeft 40 uur taakstraf geëist tegen de ON-ster, en vandaag doet de rechter uitspraak. We kijken mee.
INSTANT UPDATE: Streamtechnicus is kennelijk uit Kamp-Karskens, boel hapert
UPDATE: Raisa krijgt 80 uur taakstraf (als we het goed gehoord hebben)
UPDATE: Aha, helft voorwaardelijk
UPDATE: ON! heeft de livestream inmiddels zelf verwijderd. Hoe dan ook: 80 uur taakstraf, waarvan helft voorwaardelijk.
UPDATE: Persbericht en uitspraak daarrr. (uitspraak nog niet online)
UPDATE: Blommestijn moet Sidney Smeets 1550 euro betalen omdat ze hem 'kleuterneuker' heeft genoemd.
UDPATE: Uitspraak inmiddels hierr online
UPDATE: Raisa gaat in hoger beroep

Foto: een kraakpand, niet het kraakpand in het verhaal

Kraken is volgens sommigen de / een oplossing voor het woningprobleem, alleen wat het doorgaans zo vervelend maakt: veel krakers zijn nogal smerige figuren. Je kunt er echt prima een robbertje punkrock mee luisteren en een familiepak Pitt Bier mee wegzetten, maar in zo'n kraakpand gaan ze meteen helemaal Aleppo. En je hoeft van een kraker echt niet te verwachten dat-ie de keuken gaat renoveren maar overal maar schijten, kotsen, kliederen, teringzooi achterlaten, troep dumpen: compleet achterlijk. Heeft natuurlijk vaak te maken met dope, maar het helpt de 'beeldvorming' in ieder geval niet. Nu dit weer in Eindhoven: kantoorgebouw gekraakt, overal poep, kots, bierblikken, de boel gesloopt, kabels gestript, enzovoorts. Raadslid Rutger Rauws van GroenLinks vond de komst van de krakers in De Veste nog wel zo'n goed idee: "Rauws geeft de krakers van De Veste groot gelijk en noemde het 'een schande' dat het enorme kantoorgebouw zo lang leegstaat." Ja Rut. Echt wel!

Och jee

Toe maar

Nu zitten we niet voor de nuance bij Amnesty - we zitten helemaal niet bij Amnesty - maar het rabiate kluppie havermelkactivisten (ging nog de barricades op voor die Palestijnse "held" die een Israëliër ontvoerde, vermoordde en castreerde) heeft nu helemaal zelf bedacht dat Israël genocide pleegt. Om tot die genocide te komen moet wel de definitie van genocide wat aangepast worden dan wel anders geïnterpreteerd worden ('Amnesty International considers this an overly cramped interpretation of international jurisprudence and one that would effectively preclude a finding of genocide in the context of an armed conflict', p101) maar we vreten echt liever glas dan dat complete document te gaan zitten mierenneuken.

Wat je natuurlijk wél gewoon kunt concluderen is dat het klopt dat A) er inderdaad sprake is van de door Amnesty geclaimde 'ongekende schaal van vernietiging', al is vernietiging niet te voorkomen in een strijd tegen een tegenstander die in burgerkleding in een extreem dichtbevolkt gebied vecht vanuit een systeem van tunnels en bij die strijd gebruik maakt van burgerfaciliteiten (scholen, moskeeën, ziekenhuizen), en daarmee bewust het risico aanvaardt dat er burgerdoden vallen, en B) er volgens Amnesty in totaal 42.000 Palestijnen zijn gedood en de IDF in een schijtlollige claim melding maakt van 19.000 Hamas/PIJ-strijders. Laten we aannemen dat beide cijfers kloppen (of in ieder geval in de buurt komen), dan zijn er dus 23.000 burgers omgekomen WAT VRESELIJK IS, maar 'dus' leidt tot een terrorist-burgerratio van 1 staat tot 1.21, wat zeker in de context (2,1 MILJOEN mensen in de Gazastrook, extreem dichtbevolkt, Hamas vecht uit tunnels en burgerobjecten, in burgerkleding, enzovoorts) ongekend laag is - zeker als je bedenkt dat een instantie als de VN in oorlogstijd doorgaans rekening houdt met negentig procent burgerslachtoffers. Een ratio van 1 staat tot 9 (!). Daarover eerder al hier en hier meer.

Welnu, het leed is natuurlijk VRESELIJK. Maar, mensen: "Volkerenmoord"?

Het is feest in de pyramide

Gokken is vooral leuk met geld dat je niet hebt (wat Drake doet is eigenlijk voor volslagen losers) en die 0,000087 Bitcoin die destijds werd verkozen boven een witbrood voldoet dus HELEMAAL aan de verwachtingen. Voor het eerst in de geschiedenis is de cryptomunt door de $ 100.000 geschoten, uitgelegd in het plaatje hierboven. Dat wordt vanavond dus lachen, tijdens pakjesavond, met die gezellige oom Daan die na het afleggen van de sinterklaaspruik met z'n bek vol pepernoten vertelt over technische indicatoren, longposities en marktcorrecties, terwijl hij er ook gewoon helemaal geen hol van snapt. Iedereen gefeliciteerd met de Bitcoin! Tot aan de maan & terug!

Ongezien de tyfus allemaal

Wij lezen de Nieuwe Revu normaal alleen bij de kapper, maar vandaag delen we toch maar even dit screenshot (leer normaal in de camera kijken, red.) uit de editie deze week wegens enorme Is Wel Zo. Want die 'betere grap in de reacties', dat zijn natuurlijk tegels van U, De Reaguurder. En hoewel u vaak maar wat lult, altijd de verkeerde mening hebt, niet zelden de plank misslaat, soms regelrechte desinformatie verspreidt, regelmatig perfide en abjecte taal gebruikt, een eikel bent, of een trut, of allebei, ongezien de tyfus verdient en tevens daarnaast ook de cholera, bent u stiekem wel verdomde scherp, en houden we stiekem toch wel een beetje veel van u. Dus dit Stamcafé is voor de reaguurders. Op jullie.

Heel veel INGEZONDEN WOORDEN

Noot van de redactie: Vorige week in de Volkskrant verscheen een vrolijk stuk van Izz ad-Din Ruhulessin, ooit hier omschreven als "De Sywert van Lienden onder de islamopiniemakers", later gederadicaliseerd en kennelijk nog steeds behept met allerhande meningen. En meneer bleek nog op zoek naar een plek om zijn essay (toe maar) van meer dan 3000 woorden over de multiculturele samenleving kwijt te kunnen. De samenvatting had hij ook al af: "Met de kracht van een intellectuele atoombom en de razernij van een morele storm, ontmaskert Izz ad-Din Ruhulessin het multiculturele project als een dystopische gevangenis, waar progressieve hypocrisie vrijheid gijzelt en onderdrukking voedt, terwijl hij oproept tot een onverbiddelijke revolutie voor radicale individuele vrijheid en rechtvaardigheid." U leest het: daar zit geen woord Arabisch tussen, en ook geen valse bescheidenheid. Maar oordeelt u vooral zelf.

Zeer geachte medeburgers,

Een gitzwarte nacht noemde de burgemeester van Amsterdam het. Een groep Amsterdammers besloot na de Kristallnachtherdenking om bij wijze van live action roleplaying op jodenjacht te gaan, nota bene op loopafstand van het Achterhuis. Deze keer droegen ze geen rode banden om de linkerarm, maar groene banden om het voorhoofd. Vanzelfsprekend is de gemeenteraad en de gehele samenleving hierover verbolgen. Een paar dagen later krijg ik van een partijleider een e-mail waarin staat dat deze tijden vragen om verantwoordelijk leiderschap.

Ik ben een overtuigd aanhanger van het sociaal-liberale gedachtegoed, de reïncarnatie van Hans van Mierlo zo u wilt. Vanzelfsprekend kan ik daarom de oproep tot verantwoordelijk leiderschap onderschrijven. Helaas heb ik zelf niet het privilege om dit idee zuiver als politiek vraagstuk te benaderen, zoals de heren met zeven vinkjes, die in de veiligheid van hun bubbels filosoferen, zoekend naar de volgende groep die het instrument van hun morele verhevenheid kan worden.

Op een leeftijd dat ik mezelf liever had beziggehouden met meisjes vingeren na het klassenfeest van de middelbare school, moest ik mezelf afvragen wat het betekent om een allochtoon te zijn. Via de praatprogramma’s op televisie had ik namelijk vernomen dat ik dat ben. Ik was een totallochtoongemaakte, wat tegenwoordig Nederlander met een migratieachtergrond heet. Blijkbaar bestaat er zoiets als “de Nederlanders” en “de Anderen.” Met het diversiteitsdenken dat progressieve kringen nu al meer dan een decennium omarmen, is dit alleen maar nadrukkelijker geworden, uitgebreid met nog meer categorieën zoals geslacht, geaardheid en neurologische compositie. Het is daarom een persoonlijk, existentieel vraagstuk.

Tijdens mijn ontwaking in de multiculturele dystopie leerde ik nog veel meer. Ik heb ook een "eigen” cultuur, waar ik niet voor heb gekozen. Ik heb een “eigen” identiteit die primair bestaat uit mijn veronderstelde etniciteit, waar ik ook niet voor heb gekozen. Blijkbaar ben ik ook onderdeel van een gemeenschap, waarvan mij nooit is gevraagd of ik daarbij wilde horen. Die gemeenschap heeft ook vertegenwoordigers, soms zelfs van overheidswege gesanctioneerd, zonder democratisch mandaat. Waarom? Omdat ik geen melaninebeperking heb en de architecten van de multiculturele samenleving ooit besloten dat ik dan behoor tot “de Anderen.” U zult bij het lezen van dit essay gaandeweg wel uitvinden wat het betekent om een melaninebeperking te hebben, net zoals dat ik moest uitvinden wat het betekent om totallochtoongemaakt te zijn.

De architecten van de multiculturele samenleving - al kunnen we het vanaf nu beter een gevangenis noemen aangezien het duidelijk zal zijn dat ik er niet voor heb gekozen - verzonnen allerlei “eigen” gemeenschappen, “eigen” identiteiten en “eigen” culturen als voertuigen voor emancipatie, vrijheid brengend voor de migrantenkinderen. Nooit is mij gevraagd of ik dat nodig had, laat staan of ik dat wilde. Misschien wil ik gewoon een Übermensch zijn, zoals Nietzsche het bedoelde, en mijn eigen waarden scheppen. De xenofobe rechtspopulisten vinden mij dan niet geïntegreerd, althans wanneer ze het niet met mij eens zijn. In progressieve kringen doen ze dan gewoon alsof ik niet besta, als ik voor hen niet in het multiculturele succesverhaal pas. Ik overwoog aanvankelijk een autobiografische roman te schrijven met als titel Mijn strijd: de uitbraak van een Übermensch uit de multiculturele gevangenis, maar dat zou bij de Duitse vertaling wellicht tot controverse kunnen leiden.

Inmiddels zijn er ook twee generaties totallochtoongemaakten gesocialiseerd met de lens van deze gevangenis. Het is zo diep verankerd in onze samenleving dat het al op jonge leeftijd de psyche van kinderen aantast, iets wat overigens al sinds de jaren ‘90 van de vorige eeuw bekend is. Zoals homo’s een conflict ervaren tussen het heteronormatieve beeld, waarmee ze zichzelf geleerd hebben te bekijken, en hun werkelijke geaardheid, komen totallochtoongemaakten onvermijdelijk in conflict tussen de etnische of culturele identiteit die hen wordt opgelegd en hun werkelijke individualiteit.

De psyche van totallochtoongemaakten is dusdanig aangetast dat het in de multiculturele gevangenis meestal als moreel vergrijp wordt beschouwd om jezelf niet met de afkomst van je (groot)ouders te associëren. Iedereen met (groot)ouders die in het buitenland zijn geboren en niet binnen het stramien van de etnische celblokken blijft, kent het verwijt “te wit” te zijn, “te Nederlands”, of “verkaasd.” Dit kan gaan om oppervlakkige zaken, zoals jezelf kleden als een heer van respectabel statuur in plaats van in een trainingsbroek en een guccipet. Vaker gaat het echter om de “verkeerde” opvattingen, die niet passen binnen de collectivistische dwangbuis van de door het multiculturele narratief gemaakte gemeenschappen, de celblokken van de multiculturele gevangenis.

Omdat

De fatbike is een fiets voor schooiers met micropik, idioten, tuig, doodrijders, stoeprijders, terroristen, achterburen die 's ochtends vroeg aan de wiet zitten te lurken zodat úw slaapkamerraam weer dicht moet, Maikel Jeffrey en Rodney, kleautzakjes die bankpassen van omaatjes ontfutselen, kinderen die bij iedere val hun frêle poten breken, hele en halve criminelen die banken overvallen, figuren die koper stelen, nachtbrakers die tuffen op een kroket van de FEBO en het ding terug in het vakje leggen, volwassenen die ook een Volkswagen Golf hebben met een gaatje in de uitlaat en een kinderachtig GTI-bordje erop geplakt, mensen die spulletjes stelen en dit doorverkopen en als je dan zegt: "Goh nou heb jij die spulletjes van mij gestolen", gaan ze ontkennen, juwelendieven, Italiaanse toeristen die in Perugia ook nooit op een fiets zitten en daarom in Amsterdam met hun doorgeblowde kop op een fatbike gaan zitten, kinderen die geen respect hebben voor ouderen, ouderen die geen respect hebben voor kinderen, knakkers die blijkbaar niet kunnen fietsen op dunne bandjes, televisiekijkers die niet goed hebben opgelet toen Koos Spee en André van der Toorn de regeltjes nog 1x uitlegden, ouders zonder kompas, dikke Pokémons, schoolverlaters die niets anders doen en deden dan fietsbanden leeg laten lopen, wappies, jihadisten, iedereen die gelukkig is in een tiny house, liefhebbers van ethio-jazz, lui die vinden dat hun 'Laguiole Style'-mesje hetzelfde is als jouw Forge de Laguiole, gamers die Quake 2 leuker vonden dan Unreal Tournament, enzovoorts enzovoorts - fatbikes zijn een uitvinding van de duivel, de duivel moet gestopt worden & de gebruikers ook.

Mooi gebaar

Kijk. Dat had je niet onder al die linkse kabinetten-Rutte. Een regering waarin nog mensen zitten, van vlees en bloed, die met hun hand over hun hart strijken en alle gevangenen drie dagen eerder herenigen met hun families. "Om ruimte te maken in de overvolle gevangenissen gaat staatssecretaris Coenradie (PVV, Justitie) vanaf deze week gedetineerden drie dagen eerder naar huis sturen dan de bedoeling was. De problemen zijn zo nijpend dat de strafvermindering die veroordeelden krijgen de komende tijd nog verder kan oplopen. De bewindsvrouw sluit zelfs niet uit dat straffen helemaal kwijtgescholden moeten worden om plek te maken voor nieuwe gevangenen, al is daarvan nu nog geen sprake." Prachtig en inspirerend. En waarom moeten die mensen überhaupt vastzitten? Het helpt toch niet.