Geenstijl

Gaan jullie ook naar de Rode Lijn? Nou nee:

Het korte verhaal: omdat we onder het mom van 'ja het is erg' niet gratuit verontwaardigd willen zijn over een bikkelharde vergeldingsoorlog van een functionerende parlementaire democratie van een land met uitdagingen waar we helemaal niks van snappen tegen een theocratische jihadistische schurkendictatuur die de lont zélf in het kruitvat heeft gestoken door op 7 oktober 2023 vrouwen te ontvoeren, meiden te verkrachten, omaatjes point blank overhoop te schieten, muzikanten te laten verhongeren, dames met bebloede bipsen in laadbakken door de hel te kachelen en baby’s mee te nemen, honden af te knallen en huizen in de fik te steken met de bejaarden er nog in, daarmee ongekende krachten heeft losgemaakt in een door Holocaust en antisemitisme getekend land, en sindsdien alle kansen op een einde van het bloedvergieten willens en wetens voorbij heeft laten gaan door gijzelaars vast te houden en onderhandelingen te traineren.

Het lange verhaal.

Ten eerste is het nogal kansloos een 'krachtig signaal' te eisen van een volstrekt waardeloos dubbeldemissionair Nederlands klungelkabinet waar ze na anderhalf jaar klooien écht he-le-maal niks voor elkaar hebben gekregen, behalve dan dat we nu op 3 trajecten 130 mogen rijden, en waar dat krachtige signaal er ook niet meer gaat komen omdat het dubbeldemissionaire zootje reeds met verkiezingsreces is. Wat Nederland wél kan en kon doen is zorgen uiten (is gebeurd), oproepen tot het navolgen van democratische principes en mensenrechten (is gebeurd), oproepen tot het verlenen van humanitaire hulp (is gebeurd), oproepen tot een staakt-het-vuren (is gebeurd), het toezeggen van het naleven van het Statuut van Rome en de belofte tot arresteren van Netanyahu (is gebeurd), oproepen tot vrede (is gebeurd) en nu ook het binnenhalen van zieke en gewonde kinderen uit Gaza (gaat gebeuren, had wel wat eerder mogen gebeuren). Als Rode Lijn eisen dat de oorlog met de term genocide de maximale morele veroordeling krijgt is, nog even los van of het daadwerkelijk zo is en los van de ingewikkelde juridische implicaties die dat met zich mee zou brengen, symboolpolitiek, zoals ook een Peace Now-poster achter je raam niet meer dan een flauwe gemoedspleister is en zoals de Gaza Flotilla een compleet kansloze exercitie van zelfingenomen clowns is. 

Ten tweede zijn die Rode Lijn-optochten uitgedraaid op propagandistische positioneringspolonaises in de zendtijd van politieke partijen, zeker nu de verkiezingen hun schaduw vooruit werpen. Want we zien ze straks allemaal wel weer lopen hoor, de Timmerfransjes en de Jettens en de Paternottes en de Dassens, met hun vale klerkensmoelen elkaar verdringend voor een plekje op de allereerste rij. Teken in godsnaam de petitie, en neem ook nog maar een flyer mee van mijn partij. Erg dapper, met de lens van Sterre van het socialemediateam voortdurend op hun snuit gericht voor maximaal effect, roepend dat het allemaal zo vreselijk is dat er mensen sterven. Nou dan hebben we nieuws: dat ís ook vreselijk. Geen zin in. Ook geen zin in: Melk en Vlinder en al die andere 'bezorgde' natuurwijnidealisten uit de hipste hoeken van Amsterdam-Noord die zondag collectief, denkend aan het het bereiken van het volgende level van publieke deugdzaamheid, wakker worden met een joekel van een moraalpaal en iedere voetstap van Museumplein tot Overtoom op Instagram knallen voor zoveel mogelijk likes & schouderklopjes. En nee, die hoge mate van zelfprofilering sluit authentieke en oprechte betrokkenheid helemaal niet uit, maar het voelt allemaal veel te goor en opportunistisch.

Ten derde worden we gedwongen een land te veroordelen waar we in Nederland helemaal niks van snappen. Laten we eerlijk zijn: op wat islamitische aanslagdreiging en hier en daar wat rellen op het Malieveld hebben wij hier, als middelgrote Duitse holding met Dick Schoof als interim-filiaalmanager, de laatste decennia natuurlijk niks te vrezen gehad. De grootste dreiging voor de gemiddelde grachtengordelidealist is de stijgende prijs van de Volkskrant. Hoe anders is het om te leven in een land dat door schade en schande is volgebouwd met schuilkelders, met om je heen louter vijandige schurkenstaten, islamitische (semi-)dictaturen, rebellengroeperingen en terreurorganisaties, die niets liever willen dan jou, JOU, en je vrije samenleving van de aardbodem vegen. Vanuit alle hoeken en standen vliegen er ieder jaar weer, ook in de jaren vóór 7 oktober 2023, honderden Qassams, Grads, Badrs, drones en andersoortige door Iran aangeleverde ellende op je af om dat te bewerkstelligen. Een volk dat trauma op trauma heeft gestapeld moet leven met die dreiging én met de holocaust als voortdurende schaduw, een existentiële doodsangst dat het zomaar weer zou kunnen gebeuren, een voortdurende strijd tegen antisemitisme en een diepgeworteld overlevingsinstinct. Zaken waar wij ons in Europa, waar de nadruk sinds 1945 toch vooral lag op het fijn samenwerken met de buren, totaal geen voorstelling van kunnen maken. Dat WIJ naar die oorlog kijken door een bril van ethiek, mensenrechten en internationaal recht is natuurlijk ons goed recht, maar om dat met verontwaardigde Melks en Vlinders op het Museumplein ook te eisen van een land dat al sinds de oprichting bezig is met een rauwe overlevingsstrijd is, zeker in het licht van het grootste nationale trauma sinds de Tweede Wereldoorlog, nogal kortzichtig. En natuurlijk kun je heel veel dingen vinden van Netanyahu, ultra-orthodoxe partijen, de kolonialistische politiek en wat dies meer zij, maar dáárom staan we niet op het Museumplein.

Ten vierde kun je je afvragen met wie je precies op dat Museumplein staat te tetteren, zoals je dat ook had kunnen doen bij Elsfest op het Malieveld. Zo heeft de heiligverklaring van clubs als Oxfam Novib en Amnesty International in Nederland groteske vormen aangenomen. De heersende opvatting is dat die clubjes immer en altijd de absolute waarheid verkondigen, want ja, het zijn Oxfam Novib en Amnesty International en als zij het zeggen, en de NOS het nakraait, zal het allemaal wel zo zijn. Nu organiseerde Oxfam Novib wandeltourtjes door de Tweede Kamer met de knetterleipe Hamas-apologeet en terrorismelijstklant Abou Eenarm en kwam Amnesty International op voor een Palestijnse 'schrijver' die een negentienjarige Israëliër ontvoerde, 'ontoogde', vermoordde en ook nog even castreerde, maar kleinigheidjes hou je toch. Amnesty International paste ook nog even de definitie van genocide aan om het narratief kloppend te maken, waar iedereen nu z'n wagonnetje aan heeft gekoppeld: zie je wel! Het zijn ook: hyperactivistische clubs die op gewiekste wijze met framing en timing (politieke) druk proberen uit te oefenen door middel van actie en mobilisatie. 

Ook verderop in de Rode Zee varen natuurlijk weer een boel terreurgoedpraters en Jodenhaters mee, zoals die grienende Plant een Olijfboom-antisemiet Esther van der Most, bekend van het voortdurend bejubelen van terreurdaden van Hamas - zo werden de dood en verderf zaaiende paragliders die argeloze festivalgangers overhoop maaiden door haar omschreven als 'Palestijnse parachutehelden'. Je zou het je gore bek maar uit krijgen. Samah Jaber van de Palestijnse Gemeenschap Nederland, die de moordende terroristen kwalificeerde als 'onbevreesde vrijheidsstrijders'. Rola Azar, bekend van haar antisemitische tirades tegen Joden en collaborateurs met de Joden: "All the Arabs who support you are suck-ups, dogs of Jews. You and all your thieving people are on my shoe. [Palestine emojis] O Jew, hear this from us: pick up your dogs and get off of us. Tell this to your dogs in my name." O ja, en natuurlijk duidde zij het ontvoeren van kinderen op 7 oktober als 'een daad van verzet'. Dat gaan we nog even factchecken bij de familie van Kfir Bibas! Hedy d'Ancona, bekend van The Rights Forum, bekend van Dries van Agt, bekend van Hamas, bekend van (daar heb je hem weer) terreurclown Abou Eenarm. Kati Piri, de verachtelijke Jodenhaatster die het liefst zou willen dat het complete Israëlische volk wordt uitgemoord en haar politieke positie gebruikt om daar haar bijdrage aan te leveren. De Hamas-loverboys van Denk. De machtsbeluste opportunist Frans Timmermans die de sociaaldemocratie heeft verhoerd aan islamisten, radicalen, idioten, gekken en extreemlinks, alleen maar omdat hij (HIJ. HIJ.) zo graag een paar jaar in het Torentje wil eikelen. Maar loop vooral mee mensen, loop mee met alle fatsoenlijke mensen die er natuurlijk ook zullen zijn, zoals de fatsoenlijke vrouwenbepotelaar Fascisco van Jole en de antisemitische complotdenker Erik van Muiswinkel. Weedu, we slaan gewoon even over.

Dat zijn natuurlijk nog lang niet alle heuvels om op te sterven. Hoe de dood van 60.000 mensen van wie vermoedelijk de helft strijders van Hamas en Palestijnse Islamitische Jihad op een totale bevolking van 2,2 miljoen precies een genocide is (het is genocide want Amnesty zegt het), wat er zou gebeuren als Hamas gewoon de gijzelaars had vrijgelaten (jamaar Hamas), de hypocrisie om wel voor deze oorlog te lopen en niet voor die arme Soedanezen of die miljoen Oeigoeren die in kampen worden geflikkerd (je hoeft niet alles te doen om iets te doen), enzovoorts. Het demonstreert lekker, want het is David tegen Goliath, Onderdrukker tegen Slachtoffer, Kolonialist tegen Vrijheidsstrijder en ook Jood tegen Moslim.

Tot slot is het natuurlijk ontegenzeggelijk afgrijselijk in Gaza, dus voor iedereen die wél naar het Museumplein gaat om z'n morele plicht te vervullen, z'n schuldgevoel af te kopen met een paar plaatjes op Instagram of misschien wel met het idee dat er daadwerkelijk iets zal veranderen: heel veel dapperheid toegewenst.