Geenstijl

Kukeleku daar zijn we weerrrr

Vooraf: het is natuurlijk de vraag óf er sprake is van 'een genocide' in Gaza of dat er, in afgezwakte vorm, sprake is van 'genocidaal geweld' in Gaza. Je kunt A) zeggen dat circa 60.000 doden van wie de helft strijder van Hamas of Palestijnse Islamitische Jihad, op een bevolking van 2,2 miljoen in een extreem dichtbevolkt gebied tegen een tegenstander die vecht in burgerkleding uit burgerstructuren, eigenlijk nog relatief weinig is (al is iedere burgerdode er natuurlijk een te veel). Of, nou ja, je zegt B) dat het wél genocide is. Als je kiest voor optie B hoef je niet eens uit te gaan van feiten, of van de definitie van 'genocide', want dan telt de emotie. Dat er kinderen doodgaan is vreselijk (en dus genocide), dat er onschuldige slachtoffers vallen is ellendig (en genocide), dat er honger wordt geleden is erg (genocide), dat er mensen verplaatst worden is erg (genocide) en als je dan opwerpt dat de soep misschien iets minder heet wordt gegeten dan in 1943 ben je een ranzige verheerlijker van verdriet. Als het maar erg genoeg is, is het vanzelf een keer genocide, en als je twijfelt aan het feit of het genocide is verfrommel je de definitie en dan is het alsnog genocide. Wat meehelpt is dat DE JODEN het doen (genocide) want als de Chinezen het doen bij de Oeigoeren is het, tot op zekere hoogte, namelijk geen genocide. Of misschien wel, maar dan is het in ieder geval niet belangrijk.

WELNU! Of en hoe en op welke manier je dan op genocide of genocidaal geweld komt verschilt van mens tot mens en van medium tot medium, het verschilt zelfs heel erg binnen media zelf (zoals bij Het Parool, lol). Van wie je WÉL enig voorbehoud mag verwachten is de NOS, omdat de NOS als publieke omroep VERPLICHT is 'onafhankelijke en betrouwbare' journalistiek te leveren en de NOS niet alleen mensen bedient die B schreeuwen, maar ook mensen die misschien wel A vinden. Nu zitten er bij de NOS heel veel havermelkmiepjes die op de UvA Media & Cultuur of Journalistiek & Media gedaan hebben en die zich onder het genot van een flesje natuurwijn bij Kikkie aan de Prinsengracht laten aanmeten dat er sprake is van genocidaal geweld. Dat mag, maar als je met dat uitgangspunt iedere dag op de Urban Arrow springt om naar de staatsomroep NOS te vroemen, waar adjunct-hoofdredacteur Wilma Haan je dan een klaterend applaus geeft om al je dappere meningen, dan wordt het wel problematisch.

To the point: we hoorden in DEZE podcast van Brussen en Veelo (moet u wel vrijdaglid voor zijn) over een gelekte mail van Wilma Haan van de NOS. EN WAREMPEL die mail plofte ook in onze mailbox. We checken de boel niet dood, we geloven het zo ook wel: in de interne mail looft Wilma een journalistieke bijdrage van correspondente Nasrah Habiballah met de tekst: "We raden iedereen aan om dit onderwerp, inclusief de tekst van Nasrah goed te beluisteren. De woorden die zij koos en de manier waarop zij haar betoog opbouwde was echt van grote kwaliteit. Dit was een sterke uitwerking van onze aangescherpte journalistieke lijn, die ruimte biedt om op de momenten dat het kan en moet het genocidale karakter van het geweld in Gaza te benoemen."

Dat zijn nogal woorden. U bent niet achterlijk maar: van het op momenten 'moeten' benoemen van het 'genocidale karakter van het geweld' en de aansporing van iedereen om precies hetzelfde te vinden ('beluister de bijdrage van Nasrah') geeft precies weer waarom wij - en heel veel Nederlanders met ons - de kriebels krijgen van de NOS. Dan gaan we nog voorbij aan de zelfpijperij over het 'bredere patroon' waar (ook door andere media) nog wel wat op te mitsen en te maren valt. Nu kennen wij en allerlei andere journalisten die arme NOS de laatste tijd toch vooral van het bezigen van opportunistische probeerseljournalistiek, maar het is mooi dat ze zichzelf wél helemaal fantastisch vinden.

Een deel van het mailtje na de klik.

En dan nog even dit: wie heeft in 8 van afgelopen dinsdag, na het lange politieke blok, ook nog het onderwerp over het (tweede) bloedbad bij een van de steunpunten in Gaza gezien? Dat markeren we graag als best practice van hoe we één gebeurtenis in Gaza (waarbij je bijna nooit meteen ondubbelzinnig kan vaststellen wat de exacte toedracht is) goed kunnen verslaan én ook het bredere patroon neerzetten. Dat deden we in deze uitzending middels een sterk beeldverslag, gevolgd door een haarscherpe en zorgvuldige duiding van Nasrah. We raden iedereen aan om dit onderwerp, inclusief de tekst van Nasrah goed te beluisteren. De woorden die zij koos en de manier waarop zij haar betoog opbouwde was echt van grote kwaliteit. Dit was een sterke uitwerking van onze aangescherpte journalistieke lijn, die ruimte biedt om op de momenten dat het kan en moet het genocidale karakter van het geweld in Gaza te benoemen. We hebben er precies 0 publieksmails over gekregen, en dat is in dit geval relevant: deze opbouw was zo goed en zo logisch, dat het is begrepen.

Tot zover voor nu, na het Pinksterweekend gaan we vooruitkijken naar de verkiezingen!

Met vriendelijke groet,

Wilma Haan

Adjunct-hoofdredacteur NOS Nieuws