Carnaval = mannenbolwerk en "daar worden te weinig intelligente gesprekken over gevoerd"
We (de mannen) hebben al zo weinig en het wordt alleen maar minder.
Want daar gaat het werkelijk allerlaatste bastion: carnaval. "Carnaval mag weer, na twee jaar coronabeperkingen. Voor vrouwen is weinig plek in de carnavalsstichtingen, al verandert dat langzaam," opent de NRC alsof dit de enige angle is om 's lands enige traditie aan te vliegen.
"Carnaval is het feest van de omkering. De machthebbers hebben even niets te zeggen, het is de tijd dat Prins Carnaval en zijn gevolg regeren. Maar kan er van echte omkering sprake zijn als ook tijdens het feest, komende week, vrouwen geen rol van betekenis spelen? (...) Op sommige plekken, bijvoorbeeld in Roosendaal, is de nar een vrouw. Achter de schermen gaan de veranderingen verder: steeds vaker zitten vrouwen in het bestuur en ook een vrouwelijke voorzitter is niet bijzonder meer. Maar dat komt niet vaak voor."
En dat moet dus nog veel vaker voor gaan komen omdat vrouwen even grappig zijn als mannen [citation needed]. "„Het lijkt een pietluttig onderwerp, maar dat is het niet”, zegt Suzy Deurinck." Dat is het natuurlijk wel, maar desalniettemin zijn we een en al oor.