Gelukkig is er op de valreep nog een debatje geritseld, anders werd de Europese verkiezingscampagne weggevaagd door een songfestival.

Twee landelijke partijleiders gaan de strijd aan en onderstrepen daarmee de onzichtbaarheid van andere bestuurslagen. Met de Europese lijsttrekkers in de coulissen komt er geen connectie tussen hen en de kiezer. De opkomst is miraculeus genoeg nog een veelvoud van hun bekendheid. Alleen al daarom is de EU een dure bestuurslaag zonder toezicht, zonder democratisch gehalte. Mark Rutte wilde het debat graag ook op lineaire televisie, de gemiddelde kijker is daar 58 jaar. 

Nigel Farage staat op 34% in de Britse peilingen. Drie jaar gesteggel over een referendum, bekrachtigd door algemene verkiezingen, wordt genadeloos afgestraft door de kiezer. De nieuwe Brexit Party is groter dan alle andere Britse politieke partijen. En dat voor een partij die pas een paar maanden bestaat.  LPF en FvD boekten eerder al monsterzegs. Deze extreme bewegelijkheid toont aan dat er geen band en loyaliteit zijn tussen gevestigde partijen en hun kiezers. 

Frans Timmermans vertrok halverwege zijn termijn in Rutte 2 naar Brussel. De PvdA kon met haar 38 zetels in 2012 Rutte in het zadel houden, 22 september 2013 peilde Maurice de Hond de partij op 10 zetels, oktober 2014 verliet Frans het zinkende schip. De kwaliteit van zijn timing en carrièrekeuzes worden alleen geëvenaard door captain Jack Sparrow. 

Hij wil graag voorzitter van de Europese Commissie te worden, maar daarvoor kunt u donderdag NIET stemmen. De EC wordt benoemd door de lidstaten na goedkeuring van het Europees Parlement. Even een kort resumé: u stemde in 2017 voor een Nederlands parlement, die vormde een coalitie, die vormen een nieuw kabinet, al die regeringen van EU-lidstaten samen kiezen een nieuwe voorzitter van de EC, wat het Europees Parlement vervolgens mag afhameren. U kiest donderdag alleen wie mag applaudisseren. Het EP mag geen wetten indienen, alleen verzoeken doen.

De moorden op Anne Faber, de Belgische Julie van Espen, de Haagse/Japanse Etsuko, oma Diny en een 68-jarige man kennen ongekende gelijkenissen.

Vijf slachtoffers die hun dader nog nooit hadden ontmoet. Allemaal uit het leven gerukt op een rustige plek. Drie keer is de verdachte ruimschoots bekend bij politie, justitie en de psychiatrie. Ze stonden in het systeem, maar waren op straat.

Dit geeft een gevoel van onveiligheid en onmacht. Zo veel knappe koppen vonden iets over deze heren. Of het nu na een verhoor, een vervolging, een veroordeling of een behandeling was. Er wordt eindeloos gepraat, medicatie gegeven, en vervolgens teruggegooid in de samenleving. Het hele circus onder supervisie van de politiek.

Allemaal heel nobel en met doelgerichte plannen. Netjes zijn er vragenlijsten die een risico-evaluatie opleveren. Complexe problematiek wordt in hokjes geperst, er wordt een rekensom gedaan en een beslissing genomen. Alles volgens een protocol, binnen een budget en de belofte dat alles goed komt in ruil voor dat budget. Alles volgens de regels van de beroepsgroep. Normen die een Kamerdebat en wetgeving verdienen.

Er zijn maar een paar dingen nodig voor een nieuwe Europese oorlog.

Twee minuten stilte op de Dam, nadat er 's ochtends ruim honderd raketten op Israël werden afgevuurd. De plechtigheid is een symbolisch en poëtisch slotstuk voor een week die begon met de uitbraak van een burgeroorlog in Venezuela.

We schreeuwen “dit nooit meer” met pijn in ons hart, terwijl het nogmaals aan het gebeuren is. Wij staan stil, zij schieten. Langzamerhand herdenken we een oorlog die niemand meer heeft meegemaakt om de rest van het jaar actieve oorlogen uit onze beleving weg te drukken. Op het ene kanaal de herdenking, op andere kanalen diverse oorlogen. Het blijft een contrast tussen dromen en nachtmerries. Tussen de theorie en de praktijk.

Je kan ook niets schrijven over deze oorlogen zonder zelf op het verdachtenbankje plaats te nemen. Wordt er wel politiek correct en genuanceerd genoeg geschreven? Bij welk kamp hoort de schrijver? Welke propaganda is dit? De optie dat ik nergens bij wil horen omdat ik dit geweld niet wil accepteren verdwijnt in dit valse dilemma.

Social

Social

Op Koningsdag kwam minister Grappenhaus met een proefballonnetje: bedreigers van politici strenger straffen. Maximaal vier of drie jaar cel in plaats van twee. Een bedreiger van Wilders kreeg drie dagen. Alleen is deze met schulden overladen kansenparel zoek. Een mevrouw riep: “Als je Thierry dood wil schieten, zeg dan paf”, en kreeg 100 uur werkstraf. De richtlijn in het Wetboek van Strafrecht ligt ver achter de horizon van de rechtbank. Maximale straffen zijn meer een politiek boegbeeld, dan een leidraad.

Het OM kan niets met honderden aangiften van de inmiddels vijftien jaar beveiligde Geert Wilders, die aangiften worden niet aan de rechtbank voorgelegd. De burgemeester van Haarlem zit ondergedoken en weet zelf niet waarom. Het lijkt me beter dat de minister zorgt dat bedreigers vaker gepakt worden, daadwerkelijk een celstraf krijgen, dat deze celstraf meer dan een jaar is en dat succes uitbundig publiceert. Dan pas ontstaat een stuk vergelding voor de belaagde burgemeester en een stuk afschrikking voor criminelen. Het kabinet maakt zich zorgen over ondermijning, zeer terecht, aangezien politici zo vogelvrij zijn.

Rutte 3 zoekt geschoolde en ervaren bouwvakkers die Rutte 1 is vergeten op te leiden, en Rutte 2 is vergeten in te werken

Het gasverbod bleek niet doorgerekend. Niet alleen de schuld van onze ministers, want het CPB en PBL vonden de visie zo marginaal en vaag dat ze niets konden. Wat wil het kabinet, hoe ziet het subsidiemodel eruit en voor welke beslissing staan burgers en bedrijven straks? Daar haken de rekenmeesters al af. Het is ook wel een forse uitdaging:

Duizend woningen per dag van het gas af, gedurende dertig jaar voor maximaal € 75.000 per stuk. Dat zijn projecten die zo omvangrijk zijn dat neveneffecten in de rest van de economie door belastingdruk, koopkrachtdaling of liquiditeitsproblemen niet meer verwaarloosbaar zijn. Alle oude gegevens, aannames en modellen kunnen het raam uit.

Direct daarna ontstaat een ongenoemd probleem, de prijsstabiliteit van materiaal en personeel. Nu heeft niemand in de bouw tijd. Aannemers reageren met offertes die een paar keer over de kop gaan, omdat ze het sowieso niet zelf kunnen doen. Anderen reageren niet meer, geven geen prijs en sturen al helemaal geen duidelijke offerte. Beunhazen hebben vrij spel.

Fout. Fouter. Foutst. Steeds. Maar. Weer.

De raad voor de veiligheid kwam met een vernietigend rapport voor ministers Dekker & Grapperhaus. Michael Panhuis was in behandeling na de gruwelijke verkrachting van twee minderjarige meisjes. Dankzij een reeks fouten zag hij kans Anne Faber te ontvoeren, verkrachten, vermoorden en verbergen, allemaal terwijl hij verplicht woonde in een zorginstelling.

Nu bestaat de kans dat deze ministers dit aanstaande woensdag in het debat willen afdoen als een eenmalig incident. Dat wordt een beetje lastig als je bedenkt dat Gökmen Tanis op 1 maart werd vrijgelaten. Tanis wordt verdacht van een gewelddadige verkrachting terwijl hij compleet doorsnoven was. Hij heeft Angelique toen onder andere geslagen en gebeten.

Hij misbruikte zijn vrijlating om meerdere mensen van dichtbij te executeren. Er was grote twijfel of het ging om een terroristische aanslag. Later bleek zijn broer in verband gebracht bij een radicale Turkse islamitische beweging. Toch zou Gökmen alleen gehandeld hebben. Een hypothese die mij totaal niet geruststelt: 1 psychopaat kon duizenden agenten bezighouden en legde heel Utrecht lam.

Politieagenten worden per uur betaald, militairen niet.

Het leger mag orde gaan houden met een Famas. Generaal Bruno Leray sluit schieten met scherpe munitie op Franse burgers niet uit. Het is oorlog.

Le nouveau France! Vive la republique! Mort à la foule! Een paar weken terug liet deze documentaire zien hoe er gericht door de politie geschoten werd. Wapens werden tegen de veiligheidsinstructies in misbruikt. Omstanders werden verminkt of gehandicapt. Dat was blijkbaar niet genoeg.

Zie bijvoorbeeld deze facebookvideo. Deze filmer staat stil in het midden van een groot plein. Na 9:00 stilstaan wordt zijn oog uit zijn hoofd geschoten. Hij is niet alleen. Er zijn ruim twintig mensen met een oog armer. Aangezien het vrij lastig is gericht iemands oog eruit te knallen, moet er een beleid zijn mensen voor het hoofd te schieten. Dat is direct tegen iedere training en veiligheidsinstructie in.

De negentienjarige Lola maakte dat eerder mee. Ze stond op een bankje te filmen. Werd in het gezicht geraakt met een flashball en liep een drievoudige kaakfractuur op. De burgemeester kwam langs haar bed, maar vergat excuses aan te bieden. Het lijkt wel beleid om te voorkomen dat video's van demonstraties sociale media bereiken, en daarmee de protesten aanwakkeren. Ondertussen zorgen video's van verminkte demonstranten ervoor dat mensen niet meer de straat op durven. Terrorisme vanuit Macron.

De duurdere energierekening komt het hardste binnen bij minima. 

De verkiezingsstrijd neemt steeds vagere vormen aan. Van de 600 voorgestelde klimaatmaatregelen kunnen de meeste niet worden doorgerekend. Sommige ideeën zijn duidelijk, maar hoeveel mensen zullen kiezen voor een elektrische auto of een warmtepomp dankzij een kleine subsidie blijft een inschatting. Evenals het effect op de uitstoot.

Sommige maatregelen zijn zo marginaal, dat twijfelachtig is of het een gedragsverandering gaat geven. Ruim honderd euro extra wegenbelasting per jaar gaat iemand niet uit zijn auto pesten. Uren in de file of duurdere brandstof deden dat ook al niet. Als de automobilist wel wordt omgekocht, dan wordt de maatregel te kostbaar.

6000 euro subsidie op een elektrische auto is zinloos, zolang laden bij een commerciële laadpaal meer kost dan een volle tank. De terugverdientijd overstijgt de levensduur van de bestuurder. De tweedehandsmarkt bestaat nauwelijks, evenals ervaring met onderhoudskosten. Onzekerheden over laden, restwaarde en onderhoud koop je alleen tegen een veelvoud van het risico af.

Andere maatregelen zijn veel rücksichtsloser. Zo moeten gemeenten in 2021 bekend maken wanneer welke wijk van het gas afgaat. De bewoners zorgen er maar voor dat de woning op tijd aan stadsverwarming of een warmtepomp hangt, alleen geholpen door een gebouw gebonden goedkope lening. Uiteraard mag wel even het hele huis leeg en vloerwarming onder de vloerbedekking.

De duurdere energierekening komt het hardste binnen bij minima. Als huurder hebben ze meestal niet de liggende gelden of het recht om collectief goedkoop de boel te isoleren en zo de financiële schade te beperken. De coalitie geeft nu midden in de verkiezingscampagne aan hierop opnieuw naar te kijken, waarmee alle koopkrachtplaatjes de open haard in kunnen.

Ongeveer de helft van het budget van een provincie gaat op aan bereikbaarheid. Gezien het verkeersinfarct tijdens iedere spits geen verkeerd onderwerp voor een stukje evaluatie en toekomstvisie. Helaas werd het RTL verkiezingsdebat beperkt tot klimaat, politie, zorg, onderwijs, tradities en migratie. Allemaal nationale en internationale problemen.

Natuurlijk wordt via de Provinciale Staten de senaat gekozen. Wetsvoorstellen moeten niet alleen een meerderheid hebben in de Tweede Kamer, maar ook in de Eerste. Hier sneuvelde de afschaffing van de dividendbelasting, werd het referendum weggemoffeld en een verhuurdersheffing op woningcorporaties ingevoerd. Sociale woningbouw werd daarmee een melkkoe, en huurders bleven achter met matige isolatie of een plek op de wachtlijst.

Op 20 maart kiest u ook voor de waterschappen. De enige opmerking in die richting werd gemaakt door Baudet, die terloops meldde dat de verhoging van dijken overwogen moet worden. Andere politici dachten dat Forum met die dijken immigratie en unificatie met de EU wilde tegenhouden. Toch grappig dat de politicus die beticht wordt klimaatverandering te ontkennen, de enige is die repressieve maatregelen vanwege klimaatverandering voorstelt.

De debatavond werd geopend met de stelling dat Nederland voorop moest lopen met klimaatbeleid. De dominee moet de wereld voorgaan, koste wat het kost. Voorstanders geven geen kostenraming, geen dekking, zelfs de notie dat het geld kost wordt verzwegen. Zo zou Nederland een CO2-belasting moeten invoeren. Bedrijven betalen nu weinig mee aan de energietransitie.

Voorstanders doen alsof Nederland geen onderdeel van de Europese Unie is, geen lid van de single market, en niet dankzij allerlei handelsverdragen gedwongen is producten die elders gemaakt zijn met kinderarbeid, zonder milieuregels of sturende belastingen op de Nederlandse markt toe te laten. Daarmee concurreren met dure Nederlandse arbeiders gebonden door regels is onmogelijk.

Met wie zou u het bed delen? Baudet of Vonk?

Goedenavond! Geheel in lijn met de CDA-campagne wens ik u een hele goedenavond. Wat dat verder zegt over mij, het CDA, haar standpunten of door haar geleverde diensten, begrijp ik totaal niet. Voor dergelijke intellectuele leegte bent u hier niet.

VVD-minister zonder portefeuille Sander Dekker liep voorop met een campagne dat slachtoffers en nabestaanden op sociale media beter bejegend moeten worden. We moeten allemaal liever zijn voor mensen die iets vreselijks hebben meegemaakt, en dat begint niet bij zorg & hulp, of opsporing en vervolging van daders, maar bij het temperen van reacties op internet. 

Dat gaat echt nooit een delict of ongeval voorkomen. De minister van rechtsbescherming is bezig met beeldvorming, een week later werd iemand thuis gemarteld terwijl zijn dochtertje toekeek, een hoog bejaard echtpaar werd beroofd en een bejaarde dame werd gesloopt. Begint rechtsbescherming niet bij de integriteit van het lichaam, geest en bezit?