Hier ziet de rechtbank het verschil niet meer tussen een verdachte, een advocaat, een getuige of een journalist.
NOS-journalist Robert Bas werd gevangen gezet omdat hij zich beriep op zijn verschoningsrecht. (Waarom is dat pas per 1 oktober 2018 wettelijk geregeld?) De journalist was al afgeluisterd, dus zijn beroepsgeheim was al gesloopt. Het OM noemde het gesprek bijvangst, maar bewaarde het wel. Een gesprek met een advocaat of arts dat per abuis is afgeluisterd, wordt wel direct weggegooid.
Toch wilde de rechter-commissaris nog meer weten, vooral waarom de journalist in dat gesprek op het idee was gekomen een bepaalde vraag te stellen. De RC was van mening dat het maatschappelijk belang zwaarder woog, dan het belang van een vrije nieuwsgaring in een democratie. Toen had de beste RC mijn onverdeelde aandacht. Dit moest een spannend jongensboek zijn.
Een aankomende terroristische aanslag? Komende afrekeningen in het drugsmilieu? Tientallen mensen in een afgesloten vrachtwagen met mensensmokkelaar die niet wil praten? Een verslaafde moeder in de verhoorkamer die haar kinderen heeft ontvoert, die waren toegewezen aan het eenhoofdig gezag van de vader? Dit is het plot van een goede actiefilm met een fatsoenlijk ethisch dilemma. Welk uniek belang had onze onderzoeksrechter?
Het bleek een enkele vergismoord te zijn. Een persoonsverwisseling. Toen brak echt nogmaals mijn klomp. Dat is een strafzaak waar het delict gepleegd en afgesloten is. Een zaak die een voortvloeisel is van tientallen jaren aan wegkijken. 8 op de 9 criminele groepen worden niet onderzocht vanwege capaciteitsgebrek bij de recherche, en dan mag het journaille de vinger in de dijk steken?
Die hele dijkkring bestaat niet. Eerst zelf nauwelijks onderzoek doen, geen spoedeisend belang in deze specifieke zaak, dus alle tijd alsnog zelf onderzoek te doen en dan toch de pers gaan chanteren met celstraffen?! Hier ziet de rechtbank het verschil niet meer tussen een verdachte, een advocaat, een getuige of een journalist.
