Geenstijl

Nou en daarom leest u dus het AD

Weet u waarom we een abonnement hebben op het Algemeen Dagblad? Anders komt er een btw-verhoging en dan zullen we NOOIT het antwoord weten op kwantiteitsjournalistiek als: "‘Manboobs komen 40 procent meer voor dan vroeger’: expert legt uit hoe je ervan af komt." Nou, wat denkt u, hoe komt u van uw herengevel af?

A) Minder vreten en wat minder pils in je pens gooien, vetbek
B) Vaker aan het Romeinse Rijk denken
C) Biefstuk
D) Yoga
E) Bij een debatcentrum gaan werken
F) Snijden
G) Schoemacher
H) Meer wipjes maken met Samantha (zonder condoom)
I) Ozempic
J) Junk worden
K) Abonnement nemen op AD
L) Alle columns van Debby Gerritsen stuklezen 
M) Manager bij FrieslandCampina, Kraft Heinz of KFC worden
N) Ik heb een ander idee om van mijn mannentietjes af te komen, namelijk:

Luister

Extreem saaie headliner op Lowlands, Fred Again, de computernerd die een intro van een halfuur verwarde met het afmelken van het opgepropte publiek, waarop iedereen (nou ja) 'm peerde naar een of andere piratenshow met allemaal wackjobs in rare pakkies. Deze Fred die eigenlijk Frederick John Philip Gibson heet moet u natuurlijk live zien, maar ook dan zit het dus net tussen coke en pillen in. Niet luisteren dus! Meer nieuwe muziek deze week: Paris Hilton heeft een nieuwe plaat! Geweldig, want die kan écht helemaal niks, behalve dan dat ze zich een keer letterlijk en figuurlijk heeft laten naaien door het huisdier van Rick Salomon - die een aan zijn lijf vastgenaaide anaconda heeft (zo hebben we ons laten vertellen). Die knettergekke gozer kan óók niks, behalve heel goed pokeren, waarmee-ie miljoenen verdiende en waardoor hij onder anderen Shannon Doherty (rip) en Pamela Anderson in z'n notitieboekje kon bijschrijven. En Paris Hilton dus, die voor het oog van de wereld met z'n enorme slang mocht spelen. Afijn, tijd voor bier.

Het is weekend. Wij zeggen niks.

Nu je terug bent want nu ik mijn dochter
terug heb want nu je terug bent gekomen
(waar was je wie ben je wat was je)

u mag het zeggen...

Nederland is vol. Nederland is druk. Allemaal mensen met foprijbewijzen van altijdgeslaagt. Allemaal mensen met belangrijke banen. Allemaal moelanders met veel te hoge vrachtwagens. Allemaal mensen die thuiswerken niet meer trekken. Steeds maar weer files buiten de reguliere spitsen door steeds meer boomers. U staat vast bij de A2, waardoor anderen vaststaan in Nieuwegein. U staat vast op de A10, waardoor anderen vaststaan op de A9, met als gevolg files in Amsterdam-Oost tot en met de domweg gelukkige Dapperbuurt aan toe. Met als gevolg. IEDEREEN DOET MAAR WAT. Hoe nu verder?

Trix maak ons gek

Het Parool-interview begint al fantastisch: "Avontuurlijke kinderboeken met een meisje in de hoofdrol zijn zeldzaam, ontdekte de Amsterdamse Trix van der Vleuten (43) toen ze zo’n boek zocht voor haar zevenjarige dochter. Daarom schreef ze er zelf een: May for president, over een meisje dat president wil worden." Ten eerste zijn avontuurlijke kinderboeken met een meisje in hoofdrol niet zeldzaam, en ten tweede heeft Nederland geen president.

Weet je wat wel een president heeft? Voormalige Philips-huishoudtak Versuni waar Trix de merk- en marketingstrategie leidt, en dat is al een vrouw, namelijk Véronique Pauwels.

Resumerend vraagt Het Parool: "Zowel de president als May is van kleur. Spelen diversiteit en inclusie een rol in uw boek?"

Trix: "Als ik een kinderboekenwinkel binnenloop, zie ik maar weinig hoofdpersonages van kleur [dit is niet waar, red.]. Zo ziet de wereld er niet uit [dit is wel waar, red.], ook niet voor kinderen en ouders die meelezen. Daarom heb ik heel bewust gekozen voor representatie, zonder daar de nadruk op te leggen."

Representatie zonder nadruk! Maar hoe zit het met de representatie van Het Goede? Het Parool vraagt: "Hoe heeft u grote thema’s als vrouwelijk leiderschap, verkiezingen en het klimaat in een kinderboek verwerkt?"

Trix: "May’s beste vriendin Rosie is een echte klimaatactivist. Als May glitterpennen gebruikt, wil zij meteen weten of de glitters wel biologisch afbreekbaar zijn. Als ze worstjes gaan eten, vraagt zij of er ook vegaworstjes zijn. En als een klimaatmars wordt gehouden, brengt dat May op het idee om een groot spandoek voor de president te maken. Al die onderwerpen worden even aangeraakt, maar niet te zwaar."

Toch weet Trix de kunstzinnige distantie tussen fictie en werkelijkheid fijnbesnaard te waarborgen: "Onze hond heet Brownie, die in het boek Donut."

Enfin, aanvullende lectuur, vraagt u? Dit interview uit 2019 met Trix over haar overstap van FrieslandCampina, Kraft Heinz, Grolsch en PepsiCo naar... KFC! 

"Advies 2: Volg je hart

Toch is Trix’ keuze voor KFC er vooral één vanuit haar hart. “Los van alle inhoudelijke argumenten; hoe meer ik over KFC te weten kwam, hoe meer ik wist dat ik daar onderdeel van wilde zijn.” Zo was ze enorm onder de indruk van de aandacht voor het product. De kip is vers en wordt ter plaatse door een echte kok gepaneerd en klaargemaakt. (...) Ook de positie in de samenleving maakt KFC tot een mooi bedrijf. Zo zet men zich in voor dierenwelzijn via het Better Chicken Commitment (...)."

Vrouwen, volgt je hart.

Hoe weten we dat? Nou omdat het zo is

Linkin Park is terug. Daar is niet de metalscene van in rep en roer, zoals het AD claimt, daar zijn vooral wat mainstreamlui die een keer dronken in de kroeg 'In the End' of 'Numb' hebben meegezongen van in rep en roer. De nieuwe Chester Bennington (verdomme) heet niet Deryck Whibley van Sum-41, maar Emily Armstrong, een dame afkomstig van de band Dead Sara: "My name is Mike, this is Emily, and in the role of Chester Bennington this afternoon is each of you." Het probleem alleen is: Linkin Park werd niet de onmetelijk grote band door Mike Shinoda of Rob Bourdon, Linkin Park was zo machtig door Chester Bennington. HIJ maakte het uniek, fenomenaal, onderscheidend, doorslaggevend, gruwelijk, voelbaar, emotioneel, alles. Zangertje vervangen werkt soms goed (DI-RECT), slaat meestal nergens op, omdat de frontman té bepalend was (Queen, The Doors, enz.). Halfuurtje geluisterd en wij slaan even over. Laten jullie weten hoe het was?

Wij stellen alleen maar vragen!

Het reces is voorbij, het politieke jaar weer begonnen, maar wij hebben nog steeds geen antwoorden op onze vragen aan minister Reinette Klever van de PVV over de functie van haar dochter bij omroep Ongehoord Nederland toen zij daar zelf zakelijk directeur was, en waarom zij daar eerder tegen ons over loog. Wij dachten altijd dat ministers, en zeker ministers die zichzelf met belastinggeld flinke salarissen uitdeelden, daar eerlijk over moesten zijn en uitleggen wat er klopt van extreem gedetailleerde en geloofwaardige beschuldigingen van nepotisme. En u kent het spreekwoord: als de antwoorden niet naar GeenStijl komen, dan komt GeenStijl wel naar de antwoorden toe. Dus wij stuurden Tom Staal met hele normale vragen naar Den Haag. Moet u eens kijken of wij heel normaal antwoord kregen. Enfin. We Woo'en!

Kunnen we dat hele Nederlands Elftal wel opdoeken

Er gaat een schokgolf door het Nederlandse voetbal. Steven Bergwijn, die door Ajax is verkocht aan een club in Saudi-Arabië, waar ze trouwens geen toeslagenaffaire hadden, wil niet meer in Oranje voetballen. Dat heeft hij gezegd in een interview met De Telegraaf. "Ik heb het altijd een eer gevonden om voor Oranje uit te komen. Maar onder deze bondscoach wil ik dat niet meer. Met iemand die me bewust zo neerzet in de media ben ik klaar. Maar wie weet als er in de toekomst een nieuwe bondscoach komt." Verschrikkelijk natuurlijk, een Nederlands Elftal zonder Steven Bergwijn, dat is toch een beetje als een kerstboom zonder wasknijper, als een ei zonder suiker, als een taart zonder ansjovis, als een pizza zonder mayonaise, als een asperge zonder knoflook, als een Satisfyer zonder lepel, als een fiets zonder airbag, als een pistool zonder pijlen, als een auto zonder anker, als een flesje cola zonder komkommer, als een straat zonder benzine, als een politieke jongerenpartij zonder condooms met ludieke opdruk, als een boek zonder reclame, als Friesland zonder Drenthe, als een talkshow zonder Hennie Huisman, als een shoarmazaak zonder appels, als een visboer zonder vlees, als een loden pijp zonder oud ijzer. Steven Bergwijn, we gaan je missen. Als kiespijn.

Plottwist

Hunter Biden is dan misschien wel tragisch, maar ook spectaculair, dus als toeschouwer laveer je enigszins tussen absolute walging en schaamtevolle bewondering. Wat een leven heeft de goede man geleid, ondanks/doordat zijn vader zo'n hoge pief is. Zie hier voor een imposante opsomming van 's mans avonturen, die, en we kijken met een schuin oog naar de NPO, zo snel mogelijk verfilmd moeten worden.  

Hoe dan ook, tot ieders verbazing bekende Hunter plots schuld in een belastingzaak, over blauwe enveloppes ter waarde van circa 1,4 miljoen dollar die hij tussen 2016 en 2019 vergat te betalen. Gisteren stond eigenlijk alleen de juryselectie gepland, maar Hunter being Hunter liep het allemaal totaal anders. Steevast had hij ontkend, maar plots bekende hij schuld. Tot verbazing van iedereen, de openbaar aanklager incluis: "We were as shocked as everyone else in the courtroom this morning," aldus Leo Wise (geweldige naam voor een personage, moest beslist in de serie, cc @NPO). 

Hunter zou dit hebben gedaan om zijn familie te beschermen, wat - voor de trouw volgers onder ons - vooral vragen oproept over wat er nou toch weer allemaal boven tafel zou komen over de beste man. Iemand enig idee? Wrong answers only.

Een noodkreet da'vre langs de velden

Zonder een eerste linksbuiten, een backup rechtsbuiten of een backup nummer tien maar met goede moed begint Ajax aan het nieuwe seizoen, maar nu dreigt de club toch op ouderwets kolderieke wijze in de penarie te belanden. Dankzij een politiestaking ging afgelopen zondag de klassieker niet door; voor de eerstvolgende competitieronde dreigt nu een soortgelijk scenario voor de thuiswedstrijd tegen FC Utrecht, van oudsher een grudge game waar een hoop pliesie-inzet bij nodig is. Aangezien de Amsterdammers eerder al drie punten langsbrachten bij gelegenheidspromovendus NAC Breda is de degradatiezone daarmee zo goed als onvermijdelijk. 

Hier op de redactie leven supporters van Ajax, Feyenoord, FC Groningen en De Graafschap in harmonie samen, al kan het Amsterdamse gedeelte - toevalligerwijs ook het gedeelte met Schotse wortels - met afstand op het meeste hoon rekenen. Niet namens de gehele redactie, maar in ieder geval namens een deel ervan, dan ook het vriendelijke verzoek aan de vaderlandse politie te stoppen met dit machtsvertoon, en aan de vaderlandse politiek om alle eisen met onmiddellijke ingang in te willigen. We kunnen niet meer, het is genoeg geweest, eerst Overmars toen Schreuder toen Mislintat toen toch geen Kroes toen toch wel Kroes toen Kroes nu dit, de maat is vol, stop alsjeblieft, genade.