"Je merkt aan alles dat de spanning oploopt."

Bij de volgende burgeroorlog in Nederland zal de eerste slag plaatsvinden in Ter Apel. Dat blijkt wel uit deze reportage van de verslaggever van het Dagblad van het Noorden die dit weekend met de poten in de multiculturele modder stond in het veelbesproken Groningse dorpje. Een dorpje waar ze de overlast spuugzat zijn en de hoop op steun vanuit de overheid verloren. Of zoals de burgemeester het omschrijft: "De lontjes worden korter, het draagvlak smelt weg." Het is een dorpje waar   de verhalen over bedreigingen, autovernielingen, inbraken en winkeldiefstallen elkaar rap opvolgen. Een dorpje waar de aangekondigde oplossingen vertraging oplopen en de moedeloosheid indaalt. Een dorpje dat ook ziet dat we nog iedere week +900 doen. Een dorpje waar jonge meiden niet meer met de bus durven en kleine kinderen niet meer alleen over straat gaan. Een dorpje waar het kantelt. Een dorpje waar de inwoners knuppels in huis halen en burgerwachten worden gevormd. Een dorpje dat "neigt het heft in eigen hand te nemen". Een dorpje waar ieder moment de druppel kan vallen die de emmer doet overlopen. En als het binnenkort overloopt, kan niemand verbazing veinzen. Nederland heeft tenslotte te veel van dit dorpje gevraagd en dit is slechts het logische gevolg.

Om de dobberaars te temmen.

Terwijl u in de zon bakt, de worstjes op de bbq draait, de koude biertjes ontdopt en uw voeten in een opblaasbadje dompelt is onze niet weg te krijgen leider uit het Torentje vandaag in Tunesië om samen met de Italiaanse premier Meloni en EC-voorzitter Von der Leyen een migrantendeal te sluiten. We gaven in 2016 al een paar miljard euro aan Turkije om de migratie in te dammen en nu gaan we hetzelfde trucje bij Tunesië uithalen. Niet dat die deal met Turkije zo'n succes was (onze nationale instroomcijfers zijn tenslotte onverminderd hoog, red.), maar de wanhoop begint toe te slaan. Rutte voelt de groeiende druk van zijn eigen vvd om eindelijk iets aan die belachelijke importcijfers te doen en meer en meer leiders van andere EU-lidstaten voelen de onvrede in eigen land toenemen als het gaat om het migratiebeleid. En als EU-leiders zich onder druk gezet voelen en geen direct oplossing zien, proberen ze het probleem vaak te pletten met een grote zak geld. Dat weet de Tunesische president Kais Saied ook, dus die kondigde al aan dat hij geen zin heeft om grenswachter van de EU te spelen, zodat hij dadelijk meer geld kan vragen om grenswacht van de EU te spelen. Die Tunesië-deal gaat er ongetwijfeld komen, de grote vraag is hoe groot de cheque wordt die Rutte & Co daarvoor namens ons moeten uitschrijven.
Update: Antwoord 900 miljoen

Gasdebat gehad, op naar het volgende probleem dat hij niet oplost

In een zaaltje ver weg van het aardbevingsgebied in Groningen, ging het weer twee dagen over een vernietigend rapport over de schade die door gasboringen veroorzaakte aardbevingen in Groningen hebben aangericht, en hoe Den Haag daar samen met wat grote energiespelers geld koos voor andermans eieren. Sure, er zaten wat Groningers op de tribune en eentje voerde als Kamerlid een stevig en emotioneel betoog. Maar de motie van wantrouwen veroorzaakte geen beving, laat geen scheuren achter in de coalitie en werd eigenlijk door niemand gevoeld. Ja, door die mensen in Groningen, maar dat zijn namen op papier en nummers in een stapel dossiers. Mark Rutte heeft wel wat belangrijkers te doen. De asielcrisis oplossen bijvoorbeeld, met zijn Brusselse vrienden in Luxemburg. Gaat gedeeltelijk ook over de kwaliteit van leven van Groningers, en het gebrek aan veiligheid dat de overheid hen biedt. Maar voor Mark is het geen mensenwerk, maar management. We moeten verder, want hij moet door - nog meer belastinggeld naar problemen gooien zonder ze ooit op te lossen.

SS Asielpaniek II

Na het doorgedramde succes van de asielcruise in Velsen lijkt de vluchtelingenboot echt de opvangtrend van het jaar te worden. Gymzalen en lege bedrijfsloodsen zijn zo 2020, een beetje moderne gemeente gooit zijn overtallige asielzoekers tegenwoordig op een veel te duur huurschip. Ideaal voor het krijgen van buiktyfus en het opwekken van Vietnam-flashbacks naar die Middellandse Zee-reis op dat overvolle rubberbootje van de mensensmokkelaars. Het geplande schuitje in Zaandam strandde op een stikstofbank, maar dat lijkt de uitzondering op de regel. Zo geniet Amsterdam extra lang van hun riante asielcruiser MS Galaxy, is de Rijncruise in Ridderkerk zojuist met een half jaar verlengd, moet de Sliksloothaven in Krimpen de asielschuit langer slikken en is de vluchtelingenvloot in Huizen weliswaar uitgevaren (rijke gemeente, duh), maar is terugkeer zeker niet uitgesloten. Daarnaast staat Wijk bij Duurstede te poppelen om alle zeilen bij te zetten in deze asielstorm en een eigen opvangboot aan de kade te leggen. Dat voelt als de zoveelste noodoplossing, maar daar denkt de Utrechtse gemeente heel anders over. "De bedoeling is dat het asielschip voor een periode van meerdere jaren kan worden gebruikt." In het hele land schieten opvangboten te hulp om de drenkelingen van dit zinkende asielbeleid te redden, maar dat blijft natuurlijk dweilen met de kraan open als het kabinet zijn koers niet wijzigt. Als stuurlui aan wal vermoeden we dat we niet overstag gaan met deze kapitein aan het roer, maar de benodigde politieke muiterij blijft vooralsnog uit. Dat is jammer, want het water staat Nederland in deze asielcrisis aan de lippen en dan moet de grootste golf nog komen. 
UPDATE: Het Veiligheidsberaad stapt van boord. 
NOG EEN UPDATE: Te veel kapiteins op het schip.

Nu geen grapjes over Ali Baba en zijn rovers maken

Het kostte een flink aantal kopjes thee in het koninkrijk aan de Middellandse Zee, een paar schofferingen en een paar premierbezoekjes waar de betrokken ministers niet over geïnformeerd worden, maar dan hebben we ook iets. Een Marokko-deal waardoor Marokkanen die in Nederland geen recht hebben op asiel massaal op het vliegtuig terug naar het eigen land worden gezet. Echt vliegtuigen vol. Nou ja, één vliegtuig vol... Oké, half vliegtuigje... In all eerlijkheid zijn er dit jaar pas veertig uitgezet. Veertig. En daar is staatsecretaris Eric van der Burg van Meer Asielzoekers best trots op. "Het is in ieder geval een stuk meer dan de zes van 2021." Ja, met zulke doelen is scoren niet moeilijk. De kabinetten Rutte hebben de lat op het gebied van asielbeleid zo ver laten zakken dat ieder hupje als een recordsprong wordt gevierd. In Marokko lachen ze zich inmiddels suf. Daar hebben ze afgedwongen dat Nederland nooit meer publiekelijk commentaar mag hebben op de mensenrechten in het land en in ruil nemen ze slechts een buslading landgenoten terug. De vvd was zo hard op zoek naar een asielwin dat Rutte zich een dramatische deal liet aansmeren. Maar vooral blijven volhouden dat het een succes is Eric, misschien wordt het dan vanzelf een keer waar.

Frequent flyer Dolf komt uw uitkering slopen

De asielcrisis is duur alsook heel duur, omdat onze opvangcentra vol alsook overvol zitten en onze grenzen poreuzer zijn dan Oekraïense stuwdammen. De miljarden die we tekort komen voor deze prijzige hobby haalt het kabinet, in lijn met Europese regels, deels uit het potje voor ontwikkelingssamenwerking. Geld voor mensen uit arme landen gebruiken om mensen uit arme landen op te vangen is tenslotte best logisch. Dat valt alleen helemaal verkeerd bij de organisaties wiens businessplan volledig uit steun aan mensen uit arme landen bestaat en die denken dat een paar miljard euro aan ontwikkelingshulp enige invloed heeft op de enorme stroom toekomstige medelanders. Om hun woorden kracht bij te zetten zijn enkele bekende Nederlanders opgetrommeld voor zo'n tenenkrommend iedereen-mag-een-zin-zeggen-filmpje, waardoor experts als een Sinterklaasjournaalpresentatrice en een voetbalverslaggever makkelijke deugpunten scoren door zich openlijk te bemoeien met de overheidsbegroting. Alternatieven worden niet geboden, dus we gaan er blind vanuit dat ze liever op onze zorg of ons onderwijs bezuinigen, dan op ontwikkelingshulp. Of toch de uitkeringen verlagen of de NPO afschaffen? Het is makkelijk pleiten voor minder bezuinigingen met je gesponsorde NPO-kop, maar dat geld moet ergens vandaan komen. Dus zeg het maar: Kunstsubsidies afschaffen? De Ter Apelse stoelslapers bij Dolf laten overnachten? Alle asielzoekers op Dieuwertjes pakjesboot terug naar hun eigen land? Kom eens met oplossingen, stelletje opportunistische narcisten.

U kunt hem vast wel raden

De Marokko-deal, wat een goeie deal was dat zeg. Alsof je zes frikandellen kreeg, maar er voor maar vier hoefde te betalen, maar dan met het uitzetten van overlast veroorzakende asielzoekers. Nederland mocht dan niks meer zeggen over de mensenrechten in Marokko (is blijkbaar iets mee, red.) en in ruil daarvoor nam Marokko lastige Marokkanen weer terug. Maar ja. Wat blijkt. *"De afspraken die Nederland in 2021 met Marokko maakte over het terugsturen van overlastgevende asielzoekers hebben nog weinig effect. Deze 'Marokko-deal', die een van de doorbraken zou moeten zijn in het asielbeleid, werkt op verschillende cruciale onderdelen nauwelijks." *

Toeval??

Als er plots harde woorden over migratie uit het Haagse vergiet druppelen, is het altijd goed om even de agenda te checken. En ja hoor, voor komende zaterdag staat er een vvd-congres in de planning. Nu zeggen we niet dat de grote woorden over intensievere grenscontroles om inreizende illegalen te vangen worden geuit omdat er een congres vol met vvd-leden die kritische vragen gaan stellen over het beloofde, maar niet geleverde, strengere migratiebeleid voor de deur staat, maar we kunnen zeker niet uitsluiten dat de grote woorden over intensievere grenscontroles om inreizende illegalen te vangen worden geuit omdat er een congres vol met vvd-leden die kritische vragen gaan stellen over het beloofde, maar niet geleverde, strengere migratiebeleid voor de deur staat. En denk nu niet dat de grenzen dichtgaan en die eindeloze wekelijkse +800-stroom eindelijk een dam tegenkomt, want zelfs als het kabinet deze maatregel invoert, voorkomt het niet dat migranten in onze polder een asielprocedure starten. We zitten zo gevangen in internationale  verdragen en Brusselse bemoeienis dat de echte oplossing in Europa gezocht moet worden, maar daar kunnen onze diplomaten niet aan beginnen zolang dit kabinet intens verdeeld blijft over de asielkwestie. We achten de kans op succes daar klein, dus dan maar hopen dat Henk Kamp binnenkort een eigen partij begint.

Grens bereikt!

Alle media die een paar dagen terug nog braaf tikten dat de verwachte stijging in het aantal asielaanvragen nog niet zichtbaar is, alsof dat betekent dat onze asielmolen probleemloos zijn rondjes draait, krijgen nu een ferme realiteitsklap in het gezicht van de IND. Die luidt de inmiddels flink versleten noodklok. "In de tweede Stand van de Uitvoering (pdf) beschrijft de IND hoe het van alle kanten knelt bij de uitvoering van zijn maatschappelijke opdracht. Om dat te veranderen is een fundamenteel andere kijk op migratiebeleid nodig." Het piept, het kraakt en de "grens van wat we aankunnen komt in zicht". Helaas voor de IND is dit kabinet niet erg kundig in het bewaken van grenzen en staat een beleidswijziging niet voor de deur. Voor de deur vinden we wel een enorme lading nieuwe asielzoekers, want hoewel de huidige, wekelijks +800 al te veel is, houdt het ministerie van Justitie rekening met aanzienlijk hogere aantallen en lopen de achterstanden bij de IND rap op. Het aantal openstaande aanvragen is inmiddels gestegen naar meer dan 40.000, terwijl de dienst officieel maar de helft aankan. Een dure grap gezien er in de eerste vier maanden van het jaar al twee miljoen euro aan dwangsommen werd uitgekeerd. De organisatie concludeert zelf ook dat alsmaar nieuw personeel aannemen geen zin heeft als de kraan open blijft staan en de regels eindeloze bezwaarprocedures blijven faciliteren. Het complete asielsysteem zit aan zijn max, maar het kabinet toont weinig urgentie om hier iets aan te doen. Het is tijd om de grenzen dicht te gooien om de situatie nog enigszins binnen de grenzen te houden.

De terugkeer (of, nou ja, niet) van tweederangsburgers

Het is asielbeleid van dit kabinet is aanbeland bij waar het vandaan kwam: het introduceren van plannen waarvan iedereen van tevoren al weet dat ze gaan mislukken. Nu dit weer. Er moeten weer vluchtelingen met een A-status en een B-status komen. Die had je voor 2000 ook, toen waren er heel veel rechtszaken dus, nou ja, je moet wat, wie weet. Het CDA en de vvd denken dat dit de instroom gaat stoppen en de rest moet het nog maar zien.