Geenstijl

Minder regels geeft meer nieuwbouw dan socialisten met tientallen miljarden

Een derde van onze starters heeft geen humaan perspectief op woonruimte en overweegt emigratie. Als onze talentvolle arbeidersklasse vertrekt, dan verdwijnen de financiële en uitvoerende fundamenten van onze verzorgingsstaat. Denemarken liet zien dat alleen westerlingen nettobetalers zijn. Dit wordt een existentiële crisis voor onze schatkist.

De fiscus stelt dat het gedogen van vakantiewoningen onuitvoerbaar is vanwege de huurtoeslag. Dat is arbeidsintensief, maar er is gewoon een puntensysteem voor. Een bestemmingsplan heeft hierin geen rol, je hoeft niets aan te passen. Een AZC kan altijd, een woonwijk duurt tien jaar en creatieve noodoplossingen gedogen is een eis vanuit het EVRM.

PvdAGroenLinks kwam met een bijna volledig onuitvoerbaar woningbouwplan. Ze pruttelen over een kleinere veestapel, maar zelfs zonder onze veestapel mogen we in Nederland niet bouwen. PvdAGroenLinks “vergeet” een vernietigende conclusie van het Ministerie van Financiën die inmiddels een paar jaar oud is. Zuiver kiezersbedrog.

Deze stikstofcrisis kent maar een paar oplossingen: Optie 1 is geen veestapel en andere uitstoot meer in Nederland, België en Duitsland. Optie 2 is een uitzondering op stikstof, woningbouw levert een verwaarloosbare stikstofdepositie en wonen is een primaire levensbehoefte. Optie 3 is afscheid nemen van te streng ingevoerde verdragen.

D66 wilde midden in een natura2000-gebied gaan bouwen, dat kan alleen via optie 3. We hebben net gezien hoe moeilijk het is om bij te sturen op migratie, mede door invloed van internationale verdragen en onze obsessie die -in tegenstelling tot Brussel- tot in detail na te komen. Het is ranzig om onze verkiezingscampagne hiermee te vervuilen.

PvdAGroenLinks en D66 komen vlak voor de verkiezingen met een plan dat ze hadden mogen uitvoeren toen ze aan de macht waren, de afgelopen jaren mogen inbrengen vanuit de oppositie of op zijn minst voor het zomerreces zodat het voor de verkiezing was doorgerekend en getoetst op juridische haalbaarheid. Het zijn kansloze proefballonnetjes.

Experts beweren dat onze woningnood een beperkte relatie heeft met migratie. Ons migratiesaldo over de afgelopen tien jaar is een miljoen. Beste hoogleraren, binnen dit saldo is remigratie al verwerkt. Er wonen gemiddeld 2,1 personen in een woning, zelfs als je uitgaat van 2,5 dan hebben ze 400.000 woningen nodig, we misten er 396.000.

Volgens Wim Keizer heeft de woningnood een hele andere oorzaak: ouderen blijven te lang in grote woningen, waar ze vaker vallen en regelmatig sterven. Er zijn alleen geen gelijkvloerse woningen of tehuizen waar ze naartoe kunnen. Wie geluidsnormen een reden vindt om seniorenappartementen niet te bouwen, vergeet dat een deel doof is.

Trouw is er inmiddels ook achter dat de woningnood niet alleen asielzoekers en statushouders treft, maar ook gewone moeders en zelfs duizenden kinderen. Toen er een setje asielzoekers in een tentje sliepen was dat landelijk nieuws, en kwam de complete bureaucratie in beweging. Zou dat ook voor deze kinderen mogen?

De woningnood houdt ook stelletjes in een vechtscheiding gevangen in de gezamenlijke woning. Hun kinderen belanden in het kruisvuur. De politie raakt overwerkt door haar nieuwe rol als ambulante hulpverlener. Beseft de landelijke politiek dat kinderen zonder rust en regelmaat zich minder goed ontwikkelen?

Steeds minder kinderen willen een vak leren, terwijl ze daarmee miljonair worden. Onze bouw, industrie, infrastructuur en onderhoud worden steeds afhankelijker van arbeidsmigratie, alleen daarvoor hebben we geen woningen. Samen met instabiele milieuregelgeving verdwijnen daardoor onze raffinaderijen, dan valt onze defensie stil.

Het UVRM eist dat iedereen een levensstandaard heeft die voldoende is voor een woning. Zo lang er een stevig tekort is, zullen prijzen altijd net zo lang stijgen totdat de onderkant van de markt uitvalt. Je kan dit nooit oplossen met inkomenspolitiek of prijsbeleid. Bouwen helpt het aanbod, minder immigratie of meer remigratie beperkt de vraag.

Hugo de Jonge (CDA) probeerde prijsmaximalisatie van huren. Woningbouwcorporaties en investeerders stopten met de bouw van huurwoningen, huisjesmelkers dumpten hun krotten bij starters, de huurmarkt kromp en de gevraagde huur is nog steeds een paar keer de maximale huur volgens het puntensysteem. Echt een totale clusterfuck.

Een wethouder uit Heemskerk (GL) zag dit, en wilde de brutowinst van projectontwikkelaars maximaliseren tot twee procent. Ze vergeet voor het gemak even wat voor melkkoe nieuwbouwwijken zijn, rustig de helft van de koopprijs eindigt op het stadhuis. Ze bouwen in Duitsland een complete energiezuinige woning voor anderhalve ton.

Projectontwikkelaars zijn gemiddeld tien jaar aan het vechten met bureaucratie om te mogen bouwen. De kosten daarvan ga je nooit binnen de twee procent houden, er blijft geen nettowinst of ondernemer over die hier nog aan wil beginnen. Deze woningnood is decennia oud, partijen die nu de Messias spelen, hebben toen geregeerd en gefaald.

Politici zijn niet zoals Jimmy Carter gaan bouwen, of als Trump gaan sturen op migratie, maar zijn gaan praten wie er het zieligst is, en wie urgentie moet krijgen. Statushouders moeten eerst, al het andere is ongrondwettelijk. Er zijn zoveel groepen met voorrang, dat er bijna geen sociale huurwoningen overblijven voor mensen zonder labeltje.

De vraag naar sociale huurwoningen steeg met 16% in een jaar binnen de regio Rotterdam. 105.000 mensen reageerden op 11.000 woningen, de helft zijn starters zonder eigen huis. Huizenprijzen stijgen door, de groep die te veel verdient voor sociale huur, maar te weinig om elders te kunnen huren of kopen wordt steeds groter.

De linkse kerk lokt jonge kiezers met luchtkastelen.