Alexander deelt Awards uit!

Iedere week is er wel iets dat ik hoor of lees, wat een Darwin Award waard is. Zo ook afgelopen week. In de file had ik BNR Nieuwsradio opstaan en die kwamen met een bericht dat de AFM finfluencers (vreselijk woord) aan het onderzoeken is in verband met fraude die in de miljoenen loopt. Wat er aan de hand is en welke rol de AFM hierin speelt, is maar een deel van dit verhaal, want de echte oorzaken liggen bij foute regelgeving en stupiditeit.

Wat was er aan de hand? Wel, honderden Nederlandse beleggers zijn zeker EUR 5 miljoen kwijtgeraakt aan Grinta, een beleggingsplatform dat speculeerde op valuta (wisselkoersen). Het bedrijf claimde een algoritme te hebben ontwikkeld dat, door slim te handelen, rendementen van wel 5% per maand kon behalen. Om deze waanzinnige rendementen wereldkundig te maken, gebruikte Grinta allerlei finfluencers om zodoende nieuwe klanten aan te trekken. En iedereen die klanten aandroeg, kon een graantje meepikken want Grinta gaf aanbrengcommissies.

Hoe dom ben je, als je denkt dat je 5% per maand kunt scoren bij een onbekende aanbieder zoals Grinta? Dat is 79,59% per jaar! Zulke rendementen zijn mogelijk, maar alleen als er een enorm risico genomen wordt. Iets dat dan ook in de resultaten terug te vinden moeten zijn. Immers, veel risico houdt ook veel volatiliteit in van de resultaten van FX (valuta) speculatie. Als er iedere maand braafjes gescoord wordt en de rendementslijn dus zowat kaarsrecht is, dan is dat al genoeg reden tot wantrouwen.

Vorige week werd beschreven dat centrale banken veel staatsobligaties hebben opgekocht en dat deze nu flink in waarde zijn gedaald door de renteverhogingen die zij nu zelf hebben doorgevoerd.

Deze verliezen lopen flink in de papieren; zo worden de verliezen van de Fed, ECB, BoE en de SNB (de Zwitserse centrale bank) geschat op USD 1 biljoen. Alleen de ECB al kijkt tegen EUR 600 miljard verlies aan, waarvan een disproportioneel groot gedeelte dus bij de sterke lidstaten zit.

Maar is dit een probleem? Nou nee, want het is een boekverlies; de huidige waarde mag dan wel minder zijn dan de aankoopwaarde, maar omdat de centrale banken in 99pct van de gevallen de gekochte staatsobligaties aanhouden voor de GEHELE looptijd, krijgen ze het gehele geïnvesteerde bedrag aan het eind terug. Om het Kobus voorbeeld weer aan te halen: Kobus krijgt dus zijn EUR 1000 terug aan het einde van de looptijd, ook al noteert de obligatie nu op bijvoorbeeld EUR 850; zolang hij het niet verkoopt, blijft dit een papieren verlies (balans kwestie).

De DNB en zowat alle andere centrale banken kijken tegen miljardenverliezen aan. Is het einde nabij?! Nou, nee. Ondanks, de titel en dat de bedragen duizelingwekkend hoog kunnen zijn, is de echte impact zeer beperkt en tijdelijk. Hoe dit zit leest u in deze en de volgende column.

Doordat de centrale banken de inflatie eerst niet zagen aankomen en daarna de misdiagnose stelden dat het zeer tijdelijk zou zijn, zijn ze nu genoodzaakt de rente flink te verhogen (en het stoppen dan wel omkeren van Quantitative Easing). En dit veroorzaakt nu een aantal problemen.

Vermogens beheren kun je leren

Vorige week werd aangegeven dat het een bewegelijk beursjaar zou worden. De makkelijkste voorspelling was dus dat volatiliteit omhoog zou gaan. Maar ik kreeg van enkele lezers dan de vraag hoe daar op in te spelen als een belegger; met name ook met het oog op eerder verschenen artikelen op het GeldBlog. Vandaag dus wat mogelijkheden/beslommeringen die beleggers kunnen gebruiken als inspiratiebron.

Maar voordat ik begin, eerst een disclaimer. De ideeën zijn wat ik er van vind (duh-uh) en zijn in geen enkele wijze als advies op te vatten (hallo AFM!). Belangrijkste gevolgtrekking is dat iedere belegger andere voorkeuren, tijdspannes, risicovoorkeuren en zo verder heeft. Ofwel, DoE Je EiGeN ReSeArCh en of win advies in bij een erkende beleggingsadviseur.

Waarheen. Waarvoor

Wat gaan de aandelenbeurzen doen in 2023? Als het over de VS gaat, dan zijn de analisten over het algemeen licht negatief over de economie en positief over de aandelenbeurzen. Maar met de lopende dossiers (Oekraïne, Iran, China, CBDC’s, reshoring, inflatie, deflatie, prijsplafonds en ander staatsinterventies) die nog alle kanten op kunnen schieten, lijkt hoge volatiliteit de beste gok te zijn.

Leidend is de inflatie verwachting; het lijkt er op dat de VS (en de EU) de piek achter de rug hebben, maar dat betekent niet dat alles daarna weer normaal is. Zoals al eerder is beschreven op het GeldBlog, lijken we af te steven op een harmonica situatie, waar inflatie hard omlaag komt, om vervolgens weer hard omhoog te schieten. Dit komt omdat overheden en centrale banken zich genoodzaakt zullen voelen om de dan ontstane crisissituatie te lijf te gaan; een crisissituatie die veroorzaakt zal worden door het ingrijpen van de voornoemde twee actoren. Ziet u het patroon?  

Normaal is een crisis een soort catharsis wat er voor zorgt dat er daarna weer gedegen gebouwd kan worden aan economische groei en stijgende aandelenbeurzen. Echter, door de torenhoge schuldposities en wat ander geneuzel (shadow banking bijvoorbeeld), lijkt de consensus te zijn dat we geen noodzakelijk stevige crisis meer aankunnen. Voor de alsmaar toenemende schulden door ruim monetair beleid en de gevolgen die dit zou hebben voor inflatie (in ruime zin), daar hebben velen mensen jaren tevergeefs voor gewaarschuwd. Het leverde hen alleen maar hoon op, want volgens de leidende economen was er geen probleem. Totdat in 2022 de geest die inflatie heet uit de fles ontsnapte en de centrale banken klem hebben gezet tussen het beteugelen van inflatie en het voorkomen van een crash (met betrekking tot zowel de economie alsmede de beurzen).

Nok Nok Nok. Is daar iemand?

De afgelopen week hebben centrale banken de financiële markten wederom in beweging gebracht, zo ook de aandelenmarkt. In de meeste gevallen gaat de discussie over wanneer de centrale bank in kwestie een draai (pivot) zal gaan maken; van verkrappen naar (wederom) verruimend monetair beleid. De aandelenmarkt hoopt op die draai, want dan gaat de geldkraan weer vol open en kunnen de koersen weer inflateren (een grotere hoeveelheid geld dat hetzelfde aantal aandelen najaagt leidt tot hogere koersen).

Maar het kan goed zijn dat de markt niet goed heeft opgelet. Als naar de Fed gekeken wordt, dan is de laatste rentestap (zoals verwacht overigens) omlaag geschroefd naar 50 basispunten (half procent), terwijl de stappen voorheen 75 basispunten groot waren, maar of dit gezien moet worden als het begin van het einde aan monetaire verkrapping, valt te betwijfelen.

Tips voor uw lalala geld

Cortés, de huiscartoonist van onder andere Geenstijl, kwam met een suggestie voor een column. Naar aanleiding van wat tweets over de manipulatie van de Italiaanse rente, kwam op een gegeven moment Cortés met de vraag “wat te doen met je spaargeld”. 

Dit is natuurlijk een vraag waar hele bibliotheken vol mee zijn geschreven, dus deze column zal daar geen recht aan kunnen doen. Ik kan wel enkele handvatten geven die de lezer wellicht kunnen helpen met betrekking tot dit vraagstuk.

1) Bepaal een  eigen visie

Klinkt erg voor de hand liggend, maar in mijn ervaring volgen veel beleggers de mening van een ander (analist, fund manager, econoom, columnist, neef, buurman, etc.). Ze denken dat die persoon er wel verstand van zal hebben en dus volgen zij de adviezen/ideeën op van deze persoon. Probleem is echter dat de overtuiging vaak niet echt hard blijkt te zijn als de beleggingsresultaten even tegen zitten. Deze beleggers dumpen dan hun belang en gaan dan op zoek naar de volgende “goeroe” (de film The Big Short laat dat mooi zien). Kortom, het is belangrijk dat een belegger zich een beeld vormt van de huidige stand van zaken (economie, beurzen, politiek, en zo verder) en dan de toekomstscenario’s maakt die hij/zij de hoogst waarschijnlijkheid acht. Dat kan betekenen dat de belegger soms (zo niet vaak) de zijlijn zal prefereren. Maak je geen sier mee in het café, maar overleven is één van de heilige geboden van beleggen. Als ik nu om mij heen kijk, lijken de meesten echter dol te zijn om op een vulkaan te dansen (kom ik verderop op terug). 

Met die visie, krijgt de belegger overtuiging en kan er door de waan van de dag heen gekeken worden. Overigens niks mis met speculeren op korte termijn (denk aan day traden), maar dat is toch echt een ander spel met andere drijvende krachten en andere risico’s.