"Behandeling Hakim K. doorslaand succes"
Verkrachter NDSM-werf al vanaf 9de levensjaar kutmarokkaan
Feynman en/of Feiten – Thijs, Steve en Michael
De moorden op Anne Faber, de Belgische Julie van Espen, de Haagse/Japanse Etsuko, oma Diny en een 68-jarige man kennen ongekende gelijkenissen.
Vijf slachtoffers die hun dader nog nooit hadden ontmoet. Allemaal uit het leven gerukt op een rustige plek. Drie keer is de verdachte ruimschoots bekend bij politie, justitie en de psychiatrie. Ze stonden in het systeem, maar waren op straat.
Dit geeft een gevoel van onveiligheid en onmacht. Zo veel knappe koppen vonden iets over deze heren. Of het nu na een verhoor, een vervolging, een veroordeling of een behandeling was. Er wordt eindeloos gepraat, medicatie gegeven, en vervolgens teruggegooid in de samenleving. Het hele circus onder supervisie van de politiek.
Allemaal heel nobel en met doelgerichte plannen. Netjes zijn er vragenlijsten die een risico-evaluatie opleveren. Complexe problematiek wordt in hokjes geperst, er wordt een rekensom gedaan en een beslissing genomen. Alles volgens een protocol, binnen een budget en de belofte dat alles goed komt in ruil voor dat budget. Alles volgens de regels van de beroepsgroep. Normen die een Kamerdebat en wetgeving verdienen.
Ook justitiële clusterfuck rond 42-jarige moordverdachte en TBS'er Jan van K.
Profielschetsje van alweer een agent of chaos die zijn behandelaars ervan overtuigde dat hij uitbehandeld was.
De 42-jarige oud-TBS'er Jan van K. werd maandagavond opgepakt op verdenking van een roofmoord. Woensdagavond werd tweede verdachte Michael B. (35) met een TBS-verleden aangehouden, en nu blijkt dat ook het 72-jarige slachtoffer Gerrit Thomassen samen met de twee verdachten in tbs-kliniek Oostvaarders in Almere (sfeerbeeld bovenstaand) te hebben gezeten.
Jan van K. kreeg op 22-jarige leeftijd in 1993 een celstraf gecombineerd met tbs opgelegd voor een poging tot moord. In 2003 mocht Van K. met proefverlof uit de Van Mesdagkliniek Groningen, negeerde de instructies van de drank af te blijven en ging vervolgens compleet de fout in. Hij liet zijn 19-jarige neef diens eigen vriendin tijdens haar slaap met een kartelmes in de nek steken. "Meestermanipulator" Van K. had namelijk homo (onbehandeld!!), "begeerde" zijn neef voor zichzelf en de dame van dienst was hiertoe een obstakel, maar overleefde het.
'48-jarige moordverdachte Jan van K. oud-TBS'er'
Straalt weer slecht af op TBS'ers dit.
Afgelopen maandag werd een 72-jarige man dood aangetroffen in zijn woning aan de Rode Klif te Lelystad, waarop de politie een zoektocht startte naar de 48-jarige Jan van K. Nu melden "meerdere bronnen" aan De Telegraaf dat Van K. een TBS'er was die tijdens een eerder proefverlof uit de Van Mesdagkliniek te Groningen (sfeerbeeld bovenstaand), waar hij zat wegens een moordpoging, ook al de fout in ging. De officier van justitie benoemde dit in 2005 tijdens een nieuwe veroordeling voor alweer een moordpoging als een "evidente inschattingsfout". Van K. zou zijn behandelaars "volledig om de tuin" hebben geleid bij het verkrijgen van zijn verlof. En nu, bijna 15 jaar verder en nog altijd niet heel veel wijzer, lijkt het dus andermaal raak: een man die nooit vrij had mogen komen neemt weer een leven. "Politie en Openbaar Ministerie Midden-Nederland bevestigen noch ontkennen het tbs-verleden van de man", eens kijken hoever ze komen.
UPDATE: Roof was het vermoedelijke motief achter de moord, het slachtoffer zou "een grote som geld" in zijn woning hebben liggen. De politie is op zoek naar een tweede verdachte.
UPDATE: De tweede aangehouden verdachte, een 35-jarige man, is óók een oud-TBS'er, aldus "meerdere bronnen" aan de Telegraaf.
Feynman en/of Feiten – No shit, Sherlock
Het rapport van de OVV over mensen met een ernstige psychiatrische aandoening leest weg als een onrealistische reeks gebeurtenissen. Wat er fout gaat is volkomen logisch voorspelbaar.
Richard
Neem bijvoorbeeld “Richard”, die van zijn vrouw dertien jaar in het geheim noodzakelijke medicatie kreeg. Moeilijke jaren, maar het ging. Dat mocht niet, de medicatie werd afgebouwd, zijn ziekelijke achterdochtigheid kwam maximaal naar boven en toen kreeg hij te horen gedrogeerd te zijn.
De bom barstte, moeder met kinderen vluchtten het huis uit en kozen gedwongen voor een echtscheiding. Als ex wordt ze niet meer bij instanties te woord gestaan, dus valt de regie uit elkaar. Twee jaar later verkeren alle instanties in opperste verbazing dat de rechter geen gedwongen opname beveelt. Nogal logisch aangezien niemand de moeite nam de rechter te informeren.
Tijdens de tweede poging hem gedwongen op te nemen, loopt de rechter even naar buiten om kort te overleggen zonder direct uitspraak te doen. Richard verschanst zich in de woning. Uren onderhandeling volgen, waar zelfs een kind wordt ingezet. Er worden jerrycans gezien, er volgt een inval door een arrestatieteam en Richard sterft door zijn eigen steekvlam.
Jasper
“Jasper” werd van het kastje naar de muur gestuurd. In de ene instelling was hij niet welkom vanwege zijn autisme, in de andere niet vanwege zijn drugsprobleem. Exclusiecriteria, heet dat met een duur woord. Hij vlucht naar Azië, raakt uit beeld en wordt daarna teruggevonden in een buitenlands ziekenhuis waar de intensieve behandeling aanslaat. Terug in Nederland ontbreekt weer de juiste zorg.
Valentijn
"Valentijn" ziet het nut niet van medicatie en laat deze in het geheim afbouwen. Andere behandelaars en familie weten van niets. Vader trekt aan de bel, maar de psychiater vind het te weinig voor een gedwongen opname. Valentijn heeft een aanvaring op straat, haalt thuis zijn koksmessen en wordt door de politie acht keer geraakt in been en buik. Hij overleeft.
De rechter veroordeelt hem niet tot de gevangenis, maar tot een behandeling. Ook die komt niet van de grond. Binnen een jaar wordt hij vijf keer overgeplaatst, waardoor geen behandelrelatie ontstaat. Ouders merken dat het weer slechter met hun zoon gaat en trekken nogmaals aan de bel. Valentijn blijkt zijn medicatie verlaagd te hebben, de herhaling is ingezet.
Wim Faber: "Theo Hiddema had gelijk"
Vader van Anne Faber openhartig in moetlees Volkskrant-interview
Terwijl de nieuwsberichten over gestoorde idioten die wapenhandeltjes runnen vanuit een TBS-kliniek (goedemorgen, mijnheer Dekker) om de oren klinken vandaag ook een must read dubbelinterview met de vader en de oom van de vermoorde Anne Faber, die vrezen dat de dood van hun dochter/nicht vergeten gaat worden, en daarom het boek "Anne" geschreven hebben. In het AD een voorpublicatie van Hoe kon dit gebeuren? van journo Yelle Tieleman, die een reconstructie schreef over de Zaak Anne Faber. Stom woord. Zaak.
Garagebrand-moordenaar is wéér een TBS-type
Janie Hoekstra heeft zichzelf gemeld als verdachte in de Bredase garagemoord van dinsdag. Maar dat is dan ook het enige goeie nieuws over deze wandelende tijdbom
Vier jaar cel voor het neerschieten van "een rivaal", eerder al opgepakt omdat hij met granaten, kogels en blikken benzine bij voormalig zakenpartner Ger van Zundert voor de deur stond, en een lang leven vol - naar eigen zeggen - gebrek aan hulp en begeleiding door de GGZ: Janie Hoekstra schreef zijn eigen tragische verhaal allemaal op in het boek "Jongen van de Straat". En nu is het te laat voor Van Zundert, die in de nacht van maandag op dinsdag in zijn eigen garagebedrijf met benzine werd overgoten en in brand werd gestoken terwijl Janie H., zoals we hem nu dan dus moeten noemen, er een pilsje bij dronk. Hij heeft nog niet bekend, want de "wanhopige man met boze gedachten" moet eerst even "tot rust komen". De spookschrijfster van zijn boek is in ieder geval "niet verrast" dat dit kon gebeuren. Wij ook niet, als je vijf minuten inleest weet je weer genoeg. Maar we hebben wel 1 prangende vraag die maar niet beantwoord schijnt te kunnen worden: Nederlandse rechtsstaat, waarom faal je toch zo bunkerhard in het van de straat houden van tikkende tijdbommen. (Video via dit artikel uit 2016 op Omroep Brabant)
Instant Update: Haagse jihadprikker Malek Fostok is ook "ontoerekeningsvatbaar" verklaard, dus die zal binnenkort ook wel met opendeur-privileges in Den Dolder zitten.
Zedendossier Michael Panhuis op eigen verzoek niet gedeeld met behandelende kliniek
Klant is koning in Den Dolder.
Anne Fabers moordenaar, Michael Panhuis, werd in 2012 veroordeeld tot 11 jaar gevangenis voor gewelddadige overvallen en de verkrachting van twee minderjarige meisjes. In zijn dossier stond expliciet vermeld "hoe gruwelijk P. te werk ging tijdens de verkrachting". Tijdens zijn gevangenschap liet hij zich behandelen voor agressieproblematiek, maar weigerde hij behandeling voor zijn zedenproblemen. Begin 2017 werd Panhuis overgeplaatst naar Forensisch Psychiatrische Afdeling Utrecht, om hem voor te bereiden op zijn terugkeer naar de maatschappij.
Nu melden bronnen rond het onderzoek door de OVV het volgende: "Bij de overdracht weigerde P. dat het medisch dossier over zijn zedenachtergrond werd gedeeld." Op grond van privacywetgeving heeft een gevangene hier recht op. Zo gebeurde het dus dat zijn zedenachtergrond volledig uit beeld raakte tijdens zijn herintegratietraject. De kliniek had zijn zedenachtegrond wel kunnen achterhalen uit zijn vonnis uit 2012, maar dit gebeurde niet. "Al voordat P. in de kliniek arriveerde werden vrijheden voor hem aangevraagd – een standaardprocedure voor een dergelijke kliniek met een laag beveiligingsniveau. Panhuis werd niet aanvullend onderzocht en er werd niet meteen een risicotaxatie gemaakt. Ook werd de gemeente Zeist door justitie niet ingelicht over de komst van de zedendelinquent."
Hij vermoorde Anne Faber op 29 september 2017. De kliniek wil niet reageren tot het OVV het volledige onderzoek vandaag gepubliceerd heeft.
UPDATE: Het rapport concludeert dat de betrokken instellingen en organisaties hun taak om de maatschappij tegen terugkerende delinquenten te beschermen, niet naar behoren hebben uitgevoerd. Familie is er kapot van. Brief van minister aan Kamer: "De conclusies van beide rapporten zijn glashelder: in het geval van Michael P. is de overheid tekort geschoten in de bescherming die de samenleving van haar mag verwachten." Check ook even een GeenStijls eigen verslag van een rondje Den Dolder.
Anne Faber - Dag 2
Vandaag strafeis en nabestaanden aan het woord
Social
Verder met de zaak tegen moordenaar verkrachter en allround sick fuck fantast Michael Panhuis, die verdacht wordt van de moord en verkrachting van Anne Faber. Rechtbankjourno's lieten gisteren de op twitter de gruwelijke details achterwege, maar dat meisje moet dapper gevochten hebben toen dat monster - waarmee het rechtssysteem in Nederland aan het experimenteren was - haar doodstak. De advocaten van Panhuis waren vergeten het privacy-vakje aan te vinken, waardoor we wel de stem van Panhuis mochten meekrijgen. Kokosnoot-deskundigen verklaarden gisteren in de RB, dat Panhuis nu toch echt TBS moet krijgen, maar die kokosnoot-deskundigen zijn nu juist part of the problem. Alhierboven het brrrr-fragment over de sieraden van Anne, waarvan Panhuis zegt dat-ie van niets weet. Hij weet het wel, maar denkt nog wat te kunnen onderhandelen. Tweets via Saskia Belleman, Ivar Penris, en/of Hart van Nederland. De OvJ komt later vandaag met de eis, en de nabestaanden maken gebruik van hun spreekrecht. Uitspraak dinsdag 17 juli
UPDATE: Strafeis: 28 jaar + TBS.
