Geenstijl

de mediaoorlog

Ja er gaan in het Gazaanse hongersnooddiscours dus al dagen foto's rond van twee specifieke Gazaanse jongetjes. De minder spraakmakende van de twee betreft de bovenstaande Mohammed Zakaria al-Mutawaq van zo'n 18 maanden oud die o.a. te zien was op de voorpagina's van de New York Times, The Guardian en vergelijkbare outlets als symbool voor Gaza's hongersnood. Gisteravond corrigeerde de New York Times zich in het onderstaande bericht, door toe te voegen dat het kind naast ondervoeding ook aan aangeboren afwijkingen lijdt: "Mohammed, according to his doctor, had pre-existing health problems affecting his brain and his muscle development," mogelijk een vorm van hersenverlamming.

Het tweede geval betreft de onderstaande 5-jarige Osama al-Rakab die in mei in ernstig ondervoede staat symbool stond voor Gaza's honger, maar waarvan toen in sommige media zoals de Associated Press al wel opgemerkt werd dat hij voor zijn ondervoeding ook al leed aan taaislijmziekte. Echter, hij is kort daarna naar Italië gevlogen, alwaar hij behandeld wordt en zichtbaar aangesterkt is.

En in deze wirwar gaan een aantal dingen mis. Enerzijds grijpt het pro-Israëlische kamp deze aandoeningen te makkelijk aan als 'bewijs' dat er 'dus geen honger in Gaza' is. Alsof deze kinderen er zelfs met hun aandoeningen niet veel beter bij hadden gelegen als ze niet in een oorlog verwikkeld waren. En ten tweede sneeuwt in het pro-Palestijnse kamp volledig onder dat Osama al-Rakab met Israëlische medewerking naar Italië is gevlogen om aldaar zijn leven te redden.

Enfin, de dichte mist van de media.