Landgenoten.

Landgenoten. De democratie moet worden gered, maar dat is ingewikkeld want te veel mensen denken verkeerd. Je kan niet zomaar burgers een vrije keus geven in welke keuzes ze maken, als ze continu de verkeerde afwegingen maken. Zo hebben we in de afgelopen minder dan twintig jaar drie keer meegemaakt dat kiezers in een referendum hun mening mochten geven, maar telkenmale werd massaal het verkeerde vakje ingekleurd. Ja, dan moet je het middel afnemen natuurlijk - we komen nooit vooruit als grote delen van het volk aan de handrem blijven hangen.

Zeker in de afgelopen tijd gaat het pas echt snel met die stagnatie. Moesten we als overlevers van Pim Fortuyn al tandenknarsend accepteren dat die blonde gek uit Venlo met zijn xenofobe retoriek diens plek in nam, werden we daarna ook nog eens allemaal getuige van de opkomst van Forum voor Democratie, een partij die de complottheorie niet schuwt en daarom de desinformatie nog minder. Het leidde er bijvoorbeeld toe, en we zagen het allemaal gebeuren, dat te veel misleide burgers de straat op gingen om tegen de noodzakelijke lockdownmaatregelen in het verweer te komen, en zich te verzetten tegen vaccinaties waarvoor we de wetenschap zo dankbaar mogen zijn dat die zo snel zijn ontwikkeld. Onze politiemacht kwam er danig mee onder druk. 

Die demonstraties gebeurden terwijl we het vreselijke onrecht van Zwarte Piet net een beetje van ons afgeschud hadden. Sommige racisten verzinnen altijd wel weer een stokpaardje van Troje om zichzelf achter de poorten van de progressie te smokkelen en daar onmin, populisme en radicaal van de mediaan afwijkende ideeën te zaaien. Sommige mensen willen nou eenmaal niet stilzitten als ze geknipt, geschoren en in het heersende gareel gedrukt worden! Betere wetgeving zou hier de bron moeten kunnen opdrogen, en dergelijk verzet tegen de vooruitgang buiten de poorten moeten houden.

Maar dan moet er ook een stop op geluiden uit het achterland komen. De BoerBurgerbeweging, woordvoerder van de boerenstand en natuurlijk Big Agro, die het volk verleidt om de acute zorgen over het klimaat in te wisselen voor hun eigen kortetermijn-gerief, verstoren de globale goedertierenheid van de mondiale missie. Het land kampt met verstikkende gevolgen van de opwarming van de aarde en als Nederland enige kans wil maken om gidsland, leidend licht en koploper in de wereldwijde klimaataanpak te zijn, dan zullen we moeten zorgen dat mensen als Van der Plas terug op stal gedirigeerd worden. De BBB laat te veel mensen op het verkeerde paard wedden en daarvoor kan in onze democratie geen ruimte zijn, als we willen dat hij goed blijft functioneren.

Een BBB weet zich immers en thans in goed gezelschap van mensen als Ronald Plasterk of Arnout Jaspers, die met hun zorgwekkend breed gedragen propagandateksten in columns en boekvorm het volk op nog meer dwaalsporen zetten, en hen het idee te geven dat ze voor zichzelf kritische meningen vormen. Ook Pieter Omtzigt richt vanuit nota bene zijn geroofde Kamerzetel grote schade aan de collectieve idealen aan, met zijn twijfelzaaiende vraagstellingen en diepe verzuchtingen over een systeem dat volgens hem in bredere zin tekorten laat zien. Als hij toch eens zijn mond zou houden, dan zouden we al een heel eind richting een oplossing zijn.

Nog erger in dat licht is natuurlijk het afgrijselijke Ongehoord Nederland, de ranzig rabiate publieke omroep die - we durven het hier bijna niet te uiten - het woord ‘neger’ niet schuwt en continu gekozen politici uit Nederland én België aan het woord laat om teksten te verspreiden die vanuit morele overtuigingen in onze democratie elders al lang aan banden gelegd zijn. En dan permitteren ze zich ook nog eens een grote mond over de vrijheid van meningsuiting wanneer we correctieve acties voorstellen om hen een toontje lager te laten zingen. Nee, dan Omroep Zwart. Daar hoor je tenminste helemaal niks van, die accepteren gewoon dat we een speciaal afgezonderd plekje voor de gekleurde medemens in het bestel ingeruimd hebben en tonen zich onhoorbaar dankbaar, zoals het hoort en zoals je mag verwachten.

Enfin, lieve landgenoten van goede wil en heldere kijk, we hebben het allemaal kunnen lezen in het AIVD Jaarverslag: de ondermijning van onze democratie vanuit het volk is een realistische dreiging. We moeten niet in stilte toekijken hoe de argwaan in instituties voorkomt dat we allemaal de neuzen dezelfde kant op houden.

De democratie is een prachtig iets, maar zij is in gevaar. 

Niet voordat er volledige acceptatie is van de transgenderrechten, moslims in vrijheid hun geloof kunnen belijden in alle publieke ruimtes die we daarvoor openstellen, iedere Nederlander dagelijks vijf maal bidt richting Brussel, iedereen knielt voor de hoeders van de Europese idealen in Kiev en we allemaal op dezelfde ecologische bladzijde vertoeven als Moeder Aarde haarzelf, kunnen we mensen een vrije keus toevertrouwen in het besef dat zij daarmee het goede zullen doen. We zullen daarvoor samen moeten blijven strijden - met inzet van alle partijen van goede wil en natuurlijk de gestandaardiseerde media die het belang van eensgezindheid onderstrepen, terwijl we tegelijkertijd trachten om de bandeloze, anarchistische vrijheden op digitale platforms van dubieuze Amerikaanse techmiljardairs in te dammen. Wij, burgers en bestuurders tezamen, zullen ons met vereende krachten sterk moeten maken om Nederland te vrijwaren van al te afwijkende vrije geluiden die de einddoelen van onze democratie kunnen verstoren.

Pas als de piketpaaltjes zorgvuldig opgelijnd zijn en gerespecteerd worden, zullen we weer met geruste harten naar het stemlokaal kunnen.

Dank voor uw aandacht, doe ook vandaag weer het goede, en heil aan onze vaderlandse democratie!

Een museumstuk gebruiken om een museum te redden. Inventief!

Welbeschouwd zal het ons jeuken of Museum de Voorde in Zoetermeer kan voorbestaan of niet. Wij komen daar nooit, en zijn het ook niet van plan. Maar we vinden wel dat de inwoners van Zoetermeer zelf moeten kunnen beschikken over hun museum. En precies die casus maakt het tot een topic, want een voormalig raadslid vindt ook dat Zoetermeerders over hun museum moeten kunnen stemmen. De D66’er - u weet wel, de partij die landelijk het burgerreferendum heeft doodvermoord - heeft succesvol een inleidend verzoek tot een referendum ingediend. Genoeg handtekeningen (350 maar liefst) voor Fase II: 5000 Zoetermeerse krabbels voor een definitief verzoek. Jeetje wat klinkt dit proces bekend?

Wat ook bekend klinkt, is dat de vvd zo’n referendum onzin vindt. Maar bij een ander lokaal onderwerp waren ze wél voor een referendum, dus dat is een beetje hypocriet en opportunistisch van de vvd. De reddingsactie voor Museum de Voorde wordt echter hardop tegengewerkt door de vvd, tot frustratie van initiatiefnemer Peter Vergers: de D66’er klaagt dat hij “wordt gehinderd in het democratisch proces”. Sjonge, dat klinkt ook al zo bekend?

Tegenstanders van het referendum vinden het onderwerp ongeschikt, vinden het te duur en willen sneller knopen door kunnen hakken dan de burger yay of nay kan zeggen. Allemaal bekend, bekend en bekend, deze klerkenretoriek van mensen die hun door de burger gegund politieke touwtjes niet uit handen willen geven. Ondertussen gaat het aantal definitieve verzoeken voor een referendum richting een vijfde van het benodigde totaal en kijk, het zal ons dus welbeschouwd jeuken of Museum de Voorde in Zoetermeer kan voortbestaan of niet. Wij komen daar nooit.

Maar als de lokale statuten van Zoetermeer het mogelijk maken om een referendum over deze kwestie te houden, dan is het niet aan de vvd om te roepen dat mensen hun democratische mening niet mogen geven. Bovendien is de vvd een hele belangrijke regel van het internet vergeten: nooit tegen mensen in het algemeen en in dit geval Zoetermeerders in het bijzonder zeggen dat ze ergens niet moeten klikken om een definitief verzoek voor een referendum over Museum de Voorde in te dienen. Voor je het weet, doen ze het tegenovergestelde en eindigt deze hele saga in een schitterende historische tentoonstelling in Museum de Voorde, over hoe lokale democratie in 2023 het museum voor sluiting wist te behoeden.

Ah joh wantrouwen is toch van alle tijden?

De Tweede Kamer emmert er ieder debat opnieuw over: Het Vertrouwen. Dat is nooit eens Klaver of een D66’er die zegt “Misschien moet ik eens bij mezelf te rade gaan over uitspraken die niet helemaal kloppen, of dossiers waar ik niet helemaal eerlijk in ben”, nee dat ligt natuurlijk altijd aan iemand anders. Meestal aan Wilders, steeds vaker aan Lientje. Dan staat de pot de ketel weer eens te verwijten dat ie de eigen navel te veel koestert. Ondertussen blijft “Het Vertrouwen In De Politiek” maar dalen. De NOS heeft het omgekeerd en als vraag verpakt: “Zijn Nederlanders het vertrouwen in de politiek kwijt?” En dan volgt een heel verhaal over slechte scores en dalende cijfers, maarrr met een heleboel ‘ah joh dat is altijd zo en dat trekt wel weer bij’ van een paar experts. Aan het slot komt dan de kicker: het benne de domme tokkiepopulisten die het gemiddelde laag houden.

Het ligt namelijk allemaal aan Pim Fortuyn want die sprak een groep mensen aan die tot dan toe geen interesse had in de politiek, omdat ze politici wantrouwen. Dat zegt Noorlander, dus die mening neemt de NOS voor eigen rekening. Wij zouden eerder zeggen dat Fortuyn een stem gaf aan mensen die ook toen al door ‘het establishment’ voor lief genomen werden (of voor racist werden uitgemaakt) omdat ze geen politiek interessant kapitaal vormen, en na de politieke moord op Pim zijn die mensen dankzij het internet betrokken gebleven bij de deplorabele staat van onze democratie. Die is sindsdien alleen maar vaker en vaker en sneller achtereen aangetoond, één kapotgenegeerd referendum na het volgende, één verdwenen bonnetje na het andere doofpotdossier, één krampachtig en zo lang mogelijk ontkende toeslagenmisdaad na het volgende Functie Elders-debat. En nog steeds zien die mensen (en dat zijn er miljoenen) hoe hún vertegenwoordigers een moreel reinheidscordon tegen zich krijgen (PVV) of hoe opkomende tegengeluiden te vuur en te zwaard belasterd worden (BBB) door naar links gekantelde kartelpartijen die vrezen voor de concurrentie. Zelfs Omtzigt wordt door sommigen (kuch nrc kuch) als een soort populistische bedreiging gezien die moet worden aangepakt om te voorkomen dat ie te groot wordt. De onbalans in overheidsvertegenwoordiging wordt steeds evidenter, evenals de oneerlijkheid en onoprechtheid van de uitvoerders, en het gapende gat tussen die twee zaken wordt steeds groter. Elite versus het volk - het is een reëel en groeiend probleem.

Valt wel mee, zegt het Staatsjournaalstuk. Kritische burgers betekent een goede democratie, beweert de SCP-ambtenaar. Dat vertrouwen komt wel terug, zegt de hoogleraar politicologie, omdat incidenten vervagen en het vertrouwen dan weer stijgt. Maar ze lijken één ding te negeren: dankzij het internet vervagen incidenten nooit helemaal, zeker niet als ze elkaar zo kort achter elkaar opvolgen en steeds dieper aan de wortels van het bestuur raken. Dan vervagen ze niet, dan stapelen ze - en er is héél veel te stapelen in een tijd dat ieder politiek dossier eindigt in de suffix -crisis. Asielcrisis, migratiecrisis, zorgcrisis, toeslagencrisis, stikstofcrisis, woningcrisis, banencrisis, klimaatcrisis, crisis crisis crisis. Voeg daar een politiek bestuur aan toe dat niet meer vragend regeert, maar steeds vaker dwingend dicteert (want in crisismodus) en je hebt grond voor een permanente vertrouwenscrisis in een disfunctionele democratie van een overheid tegenover de burgers. Wat ons betreft zijn we daar al, maar hier zien we dingen wel vaker wat eerder aankomen dan de rest. Want internet.

Politiek wantrouwen is van alle tijden. De groeiende frustratie van de stapelende onmacht die er uit volgt, dát is de graadmeter die je in de gaten moet houden. Die gaat in het rood.

Klimaatbejaarden trekken ten strijde tegen Zwitserse democratie

In deze tijden van waanzin en oorlog dreigt ook het immer neutrale Zwitserland ten langen leste te gaan sneuvelen. Zwitserse bejaarden, verenigd in de Verein KlimaSeniorinnen dagen hun regering voor de rechter vanwege het klimaatbeleid. De perkamenten vrouwtjesboomers van gemiddeld 73 jaar oud hebben namelijk last van kwaaltjes die horen bij hun leeftijd de opwarming van de aarde. Een jaar geleden stemden de Zwitsers per referendum een CO₂-wet weg maar democratie is ook maar een mening tegenwoordig, nu je gewoon naar de rechter kan om alsnog je eisen door te drammen. Als wij even door deze textuur van oude & verdroogde boomerdram van deze milieu-metusalems heen kijken, zien we in onze glazen bol al precies waar dit gaat eindigen: het onwrikbare systeem van de Zwitserse Vox Populi gaat sneuvelen op het altaar van de klimaatreligie. 

Neutraliteit geofferd aan een horde Tena Ladies die niet meer kunnen zweten en liever de CO₂ de schuld geven van hun hoogbejaarde kortademigheid dan te erkennen dat de rek onderhand wel uit hun eigen biologische elasticiteit. En ze doen het niet voor de jeugd hè, maar gewoon voor zichzelf: "The applicants are, on the one hand, an association under Swiss law for the prevention of climate change whose members are women with an average age of 73 (650 members are over 75) and, on the other, four elderly women (between 78 and 89) who complain of health problems, worsening during heatwaves, which undermine their living conditions and health." Die willen dus van hun vergankelijkheid iedereens probleem maken. Filosofische vraag; Als er een boomer omvalt van de warmte zonder dat iemand er bij is, kun je ze dan nog steeds horen klagen?