Geenstijl

Joechei een Klimaatdictatuur met Rob Jetten als dictator

Dit gaan we met zo weinig mogelijk woorden doen want we worden vooral héél moe van Roxane van Iperen, maar als je de verkiezing van Donald Trump, polarisatie, het klimaatprobleem en de democratie op de grond flikkert, er met je morele stofzuiger overheen gaat en als je de zak leegt de """oplossing""" is dat er geen oplossing is, maar dat in de verte 'een tijdelijke dictatuur zo slecht nog niet is', had je misschien net zo goed pleepapier kunnen maken van dat papier. Voor Roxane van Iperen is het allemaal héél erg logisch om te vinden dat de verkiezing van Donald Trump 'niet klopt'. Dat zal zo zijn als je in 't Hooge Nest woont, braaf de Volkskrant leest, Erik Mouthaan kijkt en alles slikt wat Frans Timmermans in hapklare brokjes op je bordje kwakt, maar dat werkt dus niet zo als je staalarbeider uit Pennsylvania bent, of vroeger aan de lopende band stond van een autofabriek in Detroit, of een gelovige conservatief uit Mississippi bent, of bij de Border Patrol in El Paso werkt. Dan klopt de verkiezing van Donald Trump namelijk juist wél heel erg.

Twee voorbeelden van Van Iperens ongemak: "We kunnen niet toestaan dat politici de wetenschap ondermijnen, of dat politici journalisten voor de bus gooien." Het is vooral een probleem dat de rijke, progressieve en verheven voorhoede van de grachtengordel en 't Gooi, types als Roxane van Iperen, zich ferm ingepakt in de dagbladen van het eigen gelijk heel erg druk maken om idealistische (of: collectieve) zaken als het klimaat en diversiteit, en maar niet begrijpen dat er heel veel mensen zijn die toch echt vooral handelen naar, en op iemand stemmen, puur uit eigenbelang. We 'formuleren geen antwoord op het klimaatprobleem' omdat er best veel mensen zijn die de dubbeltjes moeten omdraaien en in 2030 liever 50 euro per maand extra in de zak willen hebben dan 50 euro per maand extra te moeten uitgeven aan een met licht hysterische dwang opgelegde klimaatmaatregelen, terwijl ze in India doodleuk alles in de Ganges flikkeren. Is dat dan een democratisch probleem, of een maatschappelijk probleem, een wereldwijd probleem, een probleem van kapitalisme en groeilogica, en toch ook een probleem van de morele superioriteit van bepaalde politici en politieke partijen die door hun hautaine houding de aansluiting met grote delen van het volk al lang en breed verloren zijn? Is het een probleem dat de (voor de bus gegooide?) journalisten van het AD de wollige crack van Roxane van Iperen rechtstreeks in onze aderen spuiten? Laat ons dan eindigen met enkele dichtregels uit het gedicht 'Schoonheid' van Hans Verhagen... nee natuurlijk niet.