Maar in 2022 wordt alles beter hoor - nieuw jaar, nieuwe kansen
Er is maar één grotere puinhoop dan het Allesverpieterende Pandemiebeleid en dat is de Kansloze Asielplaag. (Op 3 staat de Stikstofwaanzin, en de bestuurscultuur in bredere zin is een staatsramp van de buitencategorie die de hele democratie ondermijnt, als ook de Lange Jaap bedreigt). Er komen te veel mensen Dit Land binnen, alle overheidsdiensten die dat moeten verwerken zijn overwerkt geraakt in een onoplosbare administratieve achterstand, we komen woningen tekort en ontberen zowel de fysieke ruimte als de stikstofwettelijke om voldoende bij te bouwen en de gevolgen druppelen omlaag door de hele samenleving: Middenstanders, buschauffeurs en nu ook wetshandhavers gaan onderdoor aan de massa, het gedrag & de culturele "diversiteit" (lees: onoverbrugbare verschillen in ideologische opvattingen) van de eufemistisch als "nieuwkomers" betitelde erfschuldcollectanten van exotische komaf.
Maar net zoals de pandemie, is ook het migratievraagstuk gekoloniseerd door het Oud-Hollandsche missionarismoralisme van de protestantse geest. Als in: als je niet voor open grenzen voor ongelukkige mensen staat te klappen, ben je een sociale outcast met verwerpelijke gedachten die zijn mediaschotels door racistische algoritmes heeft laten programmeren. Migratie heet 'een oplossing tegen de vergrijzing' te zijn maar levert vooral veel grijze haren op, terwijl de staatsruif wordt leeggevreten, de sociale solidariteit wordt kaalgeslagen en - net zoals bij corona, klimaat en de verrotte bestuurscultuur - de simpelste mens uiteindelijk de meeste lasten draagt, zowel financieel als cultureel als professioneel. Maar zolang er tussen de Kansloze Asielplaag af en toe een apotheker uit Aleppo, een lerares uit de Levant of een natuurkundige uit Nablus zit, blijft de grensboom geopend voor iedere gelukszoeker die op een rubberboot de open grens van Fort Europa over roeit, omdat het fop-altruïsme van de magikdanbijjouwende Warmeonthaliërs zich voedt op anekdotische voorbeelden, waarmee de succeskansen van eerzame enkelingen als een op andermans onwil geprojecteerde schaamlap dienen die het intrinsieke - en als je het ons vraagt: levensgevaarlijke - asielsysteemfalen verdoezelen.
Maar terwijl de Moormannetjes (goeie naam ook, in dezen) brandbrieven blijven schrijven over bureaucratisch geblunder, blijft de politiek lekker doen wat het altijd deed, omdat het simpelweg het makkelijkste is om te doen wat je altijd doet, in de hoop dat je de volgende keer als uitkomst iets anders krijgt. En dat is die buitencategorie bestuurscultuur waar we langzaam kapot aan gaan. Daar kunnen de migranten overigens niks aan doen. Dit Land was al bij de wortels aan het afsterven voordat ze hun spaargeld aan een mensensmokkelaar gaven in de hoop dat ze Ter Apel zouden bereiken, en niet ergens bij de Poolse grens dood zouden vriezen (of gelijkluidende huilverhalen voor de krokodillentraancouranten). Maar op een dag zijn de buschauffeurs het voorgoed beu, is dit de norm voor alle buitenwijkenbrandweer, schiet de smeris wekelijks met scherp en haalt het woningtekort de schijnwerkelijkheid van het stikstofbeleid in. En dan hebben de migranten het pas écht gedaan bij de massa, en zullen de mediabubbel en de elitemoralisten als eerste ZIE JE WEL roepen - tegen de verkeerde boodschapper, welteverstaan.
