Geenstijl

Spoiler: nee toch geen spoiler, klik maar onderaan

Er zijn dagen dat we niet aan ze denken, de jongens en meisjes van de Taliban. Weldoeners. Wereldverbeteraars. Dat zijn het. Jongens waar je een biertje mee kan drinken en die bekendstaan om hun relativerende verhalen, humoristische uitspattingen, cartoontraditie en humanistische kijk op de zaken. Gewoon keigoeie gasten. Maar ze zijn kennelijk wel weer in het nieuws. Huh? Waarom nu weer? Hebben ze eindelijk de Nobelprijs voor de Vrede gekregen? Hebben ze weer een volk uit de brand gered? Of hebben ze misschien... Nee, dat zou geheel tegen hun natuur ingaan. Dat kan niet, toch? Zouden ze iets hebben MISDAAN of zo? Nee, zo kennen we ze niet. Zo kennen ze zichzelf niet. Wacht we bellen ze wel even anders, om te checken of het toch niet om de Nobelprijs gaat. Één moment.

(...)

Nou we hebben met ze gesproken hoor, en wat blijkt? Gaat allemaal prima, niks aan de handa, heeft Fatih Allemanjad ons zelf vanuit Kabul verteld. Journalistiek topwerk van ons hè? We hebben ze echt, echt, echt gesproken trouwens, dat menen en verzekeren we. Daar zouden we NOOIT maar dan ook NOOIT over liegen. De hoofdredacteur zal dat bevestigen. Goed dus om te weten dat het helemaal naar wens gaat, daar in dat schitterende Afghanistan (moeten we keertje naartoe)!

OH NEE TOCH NIET HET GAAT VERSCHRIKKELIJK TRAGISCH MENSONTEREND MENSENRECHTENSCHENDINGEN EN ZO BEDANKT VOOR NIKS VERENIGDE NATIES TOP.

PS. Fuck de Taliban [niet mee gesproken, red.]