achtergrond

Geenstijl

Singer/soulwriters in het Stamcafé

Maandagavondmuziek

Die ene zónder B: Ryan Adams - To Be Young

Jongens we hebben een nostalgische bui. Vanwege het intense verlangen om weer pils in een praathuis te kunnen pakken. Vanwege de mottige mist in verlaten straten. Omdat Bob Dylan 60 jaar erfenis aan zijn kleinkinderen laat uitbetalen door Universal Music. Vanwege verzin het zelf maar. Kijk je kan ook meedoen aan de altoos terugkerende twitterdiscussie over waarom Asha gewoon te dik is of een (overigens tamelijk uitstekend) stukkie lezen over waarom we Ellen Page echt niet zomaar een vent hoeven te vinden omdat ze een schaar in d'r haar heeft gezet, daar een petje op plakt en zich voortaan Elliott noemt. (Voor ons blijft het gewoon voor altijd Juno.) Doe vooral. Maar vanavond draaien wij wat Amerikaanse singer/soulwriter. Met een vleugje country want kip is nou eenmaal het meest veelzijdige stukje vlees. Morgen weer een ander genre. Of niet. Enniewee. Apporteer hierrr je BIER en geef die jukebox een schop in de comments. Kwartjes gaarne hierin, ook in dit café kan het personeel niet van barpinda's leven.

Roy Orbinson + Dylan + Dope = Micah P. Hinson - The Last Song

Stadionrock met soul: Lynyrd Skynyrd - Free Bird

The Avett Brothers - Head Full of Doubt/Road Full of Promise

Plat Amerikaans: Zac Brown Band - Chicken Fried

Mag ie twee keer? Ryan Adams - Oh My Sweet Carolina

Somewhere 'tween South & country: Darius Rucker - Wagon Wheel

Leefde Bowie nog maar: Mott the Hoople - All the Young Dudes

OK nog iets meer Juno: Barry Louis Polisar - All I Want Is You

Of hebbie liever sjeekspier?

Reaguursels

Dit wil je ook lezen

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.