Douze voor Israël

De AVROTROS en de NPO willen niet de het Songfestival een politieke kwestie wordt, en daarom hebben ze vanochtend een politiek standpunt naar buiten gebracht over de deelname van Israël. Was er ergens maar een club mensen die besliste over hoeveel geld, dat het geld is van ons, belastingbetalers, er eigenlijk naar de AVROTROS en de NPO ging OH JA WACHT DIE IS ER. Geert! Carolin! Claire! Bezuinigen met die hap! #SaneerDeNPO

De olifant weer heel even terug in haar oude porseleinkast, en dat bedoelen we zo positief als maar kan, want zonder de Ayaans van deze wereld verandert er nooit iets

Gisteren sprak vrouwenrechtenicoon Ayaan Hirsi Ali op een CIDI-symposium in de hoofdstad, en zo vaak is de goede vrouw nou ook weer niet in Nederland, dus greep Geerten Waling (Elsevier Weekblad Magazine, mooi haar) zijn kans en interviewde haar samen met zijn sidekick Nard Lodewijk. Je kunt Ayaan veel toedichten, maar subtiliteit is nooit haar sterkste punt geweest, en gelukkig maar, ze heeft daardoor het Nederlandse publieke debat, toch lange tijd een sukkelige kringverjaardag, een welkome duw in de rug gegeven. Afijn, ze is nog even scherp als altijd: "Als ik nu in de politiek zou zitten, dan zou ik doen wat Geert Wilders al heel vaak heeft gezegd: sluit islamitische scholen. Dat zei ik toen ook al. Het gaat hier over de harten en geesten van jonge kinderen. Die kun je niet zomaar weer veranderen. Het is een project van nation-building. Je wilt deze mensen opnemen in je samenleving, in je geschiedenis. In het lot van je land. Niet het land waar ze vandaan komen, nee, dít land." Hele, zeer lezenswaardige stuk hierrr.

“Grijp Harry Pettit de antisemiet!”

(tevens Stamcafé, Songfestival hierrr)

“Eigenlijk is Huubke Bruls best een toffe gast”, dacht ik van de week toen ik las dat hij het opnam voor politiehond Wodan. Het gedisciplineerde beessie had geheel terecht een tot op de draad vervuilde judeofobe palliewappie te grazen genomen tijdens de zoveelste gewelddadige bezetting van een universiteitsgebouw van de Radboud Universiteit en de extreemlinkse gemeenteraad reageerde geschokt en verbijsterd.

„Een dieptepunt”, zei PvdA-raadslid Mika Kraft. „Een politiehond is ongeveer een even zwaar middel als een politiewapen. Natuurlijk begrijp ik dat er politie op afkomt als er een confrontatie is geweest en de vlam in de pan slaat. Maar dit gaat veel te ver. De politie-inzet moet gericht zijn op de-escaleren, niet op inzet van zulk zwaar geweld.”

Ik ben dan meteen benieuwd hoe zo’n Mika Kraft er uit ziet, want hun klinkt als een non-binaire troela die zwoele liederen van Zarah Leander (het favoriete zangeresje van Adolf Hitler) zingt in obscure Berlijnse nichtenkitten en zich vervolgens groepsgewijs laat uitwonen in de Berghain. Maar Mika Kraft durch Freude komt niet eens binnen in dat Sodom en Gomorra, want hun ziet er uit als een meisje met de baardgroei van de gemiddelde Chinees.

Burgemeester Bruls reageerde heerlijk laconiek op het zooitje ongebakken deegslierten in de Nijmeegse gemeenteraad en hun hetze tegen Wodan. Ik noem hem gemakshalve maar Wodan al ligt het meer voor de hand dat de trouwe viervoeter Rex heet, vernoemd naar de geweldige Duitse Kommissar Rex. Maar wij hebben natuurlijk Schnautzi der Wunderhund!

Bedankt voor alles wat je voor ons hebt gedaan

Nou dat was het dan. Terwijl de karavaan verder trekt (naar Basel, waar er een liedjeswedstrijd wordt gehouden) heeft politiek Den Haag mogelijk definitief maar in ieder geval voorlopig afscheid genomen van Pieter Omtzigt. Vandaag ging het (terecht) veel over het toeslagenschandaal, Omtzigt zelf noemde ook de pensioenen en zijn strijd tegen corruptie in de Raad van Europa, maar stiekem moeten we toch ook een beetje denken aan MH17. Want ook daar werd (en wordt) door de regering belangrijke informatie geheim gehouden. En ook daar schudde Pieter Omtzigt aan de boom. En toen dat schudden een beetje te hard ging, werd hij door de Haagse kaasstolp, NRC Handelsblad voorop, naar de rand van de parlementaire afgrond geduwd. Maar Pieter Omtzigt gaf niet op, bleef in de Kamer (al moest hij opstappen als woordvoerder) en de rest is, nou ja, contemporaine geschiedenis. 

Het is voor Pieter Omtzigt goed dat hij nu eindelijk zijn rust gaat pakken. Dat is nodig. Maar dat dat nodig is, blijft jammer. Verdomd jammer.

Enige nadeel: te laat door 'files' wordt wat ongeloofwaardig

Ja dit is dus een ander verhaal dan de vele bemande quadcopter-ontwerpen. De Volonaut, door Poolse ontwikkelaar Tomasz Patan, draait namelijk op straalaandrijving. De details zijn schaars, maar op de website valt te lezen dat het model "is powered by jet propulsion and is designed to carry one person with speeds up to 200km/h". Door het gebrek aan details en de brede videoshots heerst er enige scepsis over de authenticiteit van de beelden. Maar Patan verzekert: "The video is as real as it gets, no trickery there, not a bit of AI. I had a great camera and FPV drone operators." Onze AI-alarmbellen gaan in ieder geval ook niet af. Dat geweldige Kawasaki-robotpaard na de breek is vooralsnog natuurlijk wel vooral animatie.

Soep van de Week in het StamCafé

Mannen, we moeten het eens over ‘mijn afschuwelijke witheid’ hebben. Deze openingszin had van Joris Luyendijk kunnen zijn, maar hij is van de stapelgekke Fréderike Geerdink. Zij valt in de categorie “don’t stick your dick in crazy”. Ik hoor de reaguurders meteen denken: “ik zou haar nog in geen duizend jaar doen! Nog liever word ik het bajesbruidje van Bubbah, zodat ik tenminste verzekerd ben van sigaretten, zeep en fraaie lingerie.”

Maar stel nou dat je Gekke Freddie uit Hengelo tegenkomt in de rimboe van Koerdistan en je zit met haar na een dag wapengekletter aan de bar in het enige hotel waar alcohol wordt geschonken, en je zuipt samen met haar een fles lokale moonshine op. Wellicht bestaat dan  de mogelijkheid dat je met haar tussen de keihard gestevende lakens eindigt. Ver van huis en haard is zo’n avontuurtje redelijk ongevaarlijk, maar als deze escapade plaats zou vinden in de nabijheid van je woonst, dan is er een reële kans dat ‘s anderendaags het lievelingskonijn van je dochtertje in de pan ligt te sudderen. Want Fréderike is namelijk zo gek als een deur. Ik pak er even een zeer recente twiet bij.

Hoe Sinan Çankaya denkt, formuleert, in perspectief zet, alles: bewonderenswaardig. Ik herken het van je geloof vallen, en met die afschuwelijke witheid niks meer te maken willen hebben. Waar val ik op terug? Op onze gedeelde menselijkheid, probeer ik. Ik lig onder vuur omdat de racistische non-journalist me gequote heeft maar als jullie wisten waar ik ben en wat een enorm gaaf interview ik net heb gedaan, zouden jullie begrijpen waarom ik die sukkels allemaal keihard uitlach. You can't touch me!

Ik heb jankallochtoon Sinan uitvoerig behandeld in de potkast die ik met Ruben Gischler maak, en mijn preek van de week wijdde ik aan de volslagen mafketel.

Paus dood na het zien van The Passion Terneuzen

Daar ging de paus naar de armen van de Vader: de 88-jarige Jorge Mario Bergoglio is gaan hemelen na een hersenbloeding in combinatie met hartfalen. Nu zou het hypocriet zijn als we zouden roepen dat we er vannacht wakker van liggen - dat doen we namelijk niet. Uit cultuurhistorische interesse stiefelen we in Italië nog weleens een kerkje in (want we zijn niet: roomser dan de paus) maar verder: religie is een culturele erfenis in plaats van een bewijsbare realiteit, maakt van rationele wezens minder leuke mensen alsook vrouw- en homohatende figuren, werkt intellectuele luiheid in de hand, leidt tot polarisatie en ellende, u kent het allemaal wel - bij het ene geloof allemaal nog ietsje meer dan bij het andere geloof. En terwijl de paus nog niet in de kist ligt zweven de gieren al boven z'n lijk. Jan Paternotte being Jan Paternotte om zelfs de dood van de paus te kunnen draaien richting zijn eigen geopolitieke gedram, Hugo de Jonge being Hugo de Jonge omdat het ook bij de dood van de paus toch vooral over Hugo de Jonge moet gaan en, welja, Mona Keijzer, die toch ook nog heel graag wil laten weten dat ZIJ gisteren nog de paus heeft ontmoet. Wel heel leuk: het circus waar we ons de komende weken op kunnen verheugen. We drinken een Paus in de Paus. Op de paus!

Foto: niet de hemofielen in het verhaal

LIEVE MENSEN allemaal van harte gefeliciteerd want het is vandaag Wereld Hemofilie Dag. Dat heeft natuurlijk helemaal niks te maken met de twee liefdevolle strijders op de foto hierboven, maar tegelijkertijd ook weer alles. Want voor een dag om 'aandacht te vestigen op de zeldzame bloedstollingsstoornis en andere bloedingsstoornissen' wordt gretig geadverteerd bij Pfizer. EN WAT HEEFT PFIZER TE MAKEN MET BLOEDSTOLLINGSSTOORNISSEN? Nou ja, we weten niet wat u doet, maar wij zijn al op weg naar de GGD om een VACCIN te halen.

Oh ja er zijn een soort van onderhandelingen

Het schijnt in Den Haag weer eens reuze spannend te zijn, maar in alle eerlijkheid: wij voelen hem niet. Natuurlijk, eerst was er een deadline van 11 april, toen was er een slag om de arm, gisteren zouden ze er wel uit komen, gisteren zeiden ze dat het vandaag moest lukken en vandaag zeggen ze dat ze er morgen echt wel uitkomen. En oh ja, de verschillen zijn echt gigantisch. Maar de eerste slappe compromissen zijn al gelekt, NSC wil geen nieuwe verkiezingen, BBB wil geen nieuwe verkiezingen, de PVV wil geen nieuwe verkiezingen en de VVD lijkt nog eventjes te willen wachten met nieuwe verkiezingen. Dus morgen zullen ze er wel uitkomen. Of anders overmorgen. En anders kopen ze nog wel meer tijd. Die Voorjaarsnota loopt niet weg (maar de kiezers wel). En gebeurde er dan verder helemaal niks in Den Haag? Nou dat ook weer niet want we krijgen, wellicht, na onderzoek, maar toch hopelijk binnenkort, als het aan het kabinet ligt, een wet tegen het dragen van bivakmutsen op demonstraties. Hatsee.

Maar eerst: de Megamix

Vorige week muziek even laten liggen want dan moeten we iets vinden van Mumford & Sons maar WE ZIJN ER WEER. Met deze week een nieuwe van Marlon Williams, die prachtige platen maakte (deze ook) en dat nu doet in het MAORI, de taal van z'n voorouders. Nog altijd muzikaal prachtig, zweverig en dromerig, maar wel met een zegeltje lsd onder je tong: Engels gaat allemaal wel goed, Nederlands wat minder, Frans voor als je geil bent, Duits heel soms (Rammstein) en Italiaans bij hoge uitzondering. Wie ook lsd onder z'n tong heeft is Bruce Springsteen, die ZEVEN albums tegelijk uitbrengt (gaaf) en voor dat geintje durft te vragen € 370,95 (lp) en € 325,95 (cd). Dát is nou de working class hero van Frans Timmermans! Meer nieuwe muziek onder meer The Waterboys, Elton John en een streep metal.