Geenstijl

Stel (het werkwoord)

Stel je hebt twee gebakjes en maar 1 mond en u zoekt een koophuis. Dan zijn er eigenlijk maar zes smaken: Pekela, Veendam, Heerlen, Kerkrade, Terneuze of u tot een nieuwe geaardheid bekeren en het in die vijver nog eens proberen. "De alleenstaande starter kan maar 3 op de 100 woningen betalen, blijkt uit onderzoek van taxatie- en databureau Calcasa. Met een partner erbij zijn dat er liefst 40 op de 100. (...) Volgens het CBS was in 2021 het gemiddeld inkomen van tweeverdieners - waarbij de hoofdkostwinner tussen de 25 en 35 jaar is – €72.000. Calcasa heeft dat geïndexeerd naar €76.000 in 2023. Dan is op basis van de huidige leennormen een maximale hypotheek van €360.000 mogelijk."

Er is eigenlijk maar een oplossing. Uw aanstaande AI-vriendin die gewoon een keurige baan heeft als copywriter voor ChatGPT moet als staatsburger en rechtspersoon erkend worden en haar inkomen mag bij uw modaaltje opgeteld worden. Óf Nederland gewoon als economisch vluchteling verlaten en ergens voor 500 euro incl. per maand op houtvuur hopen ooit genoeg eigen inleg op te sparen voor een terugkeer.

De e-lane: het elitelaantje van D66

Wat is het fijn hè, dat u als sojamelk-D66'er met uw gekregen Tesla van de baas ('het gaat van mijn salaris af hoor') inclusief laadpas al die paupertjes in Suzuki Altootjes en Renault Twingootjes en VW Polootjes eventjes kunt vertellen dat u zo'n duurzame peer bent. Waarom ZIJ niet elektrisch rijden. Zelfde laken een pak: Diederik Samsom die denkt dat iedereen zomaar ff 10.000 euro heeft liggen om het huis te verduurzamen. En als je het wél doet, nou, dan mag je op de kar door het dorp hoor. Als je Jantje Driedubbelmodaal bent met een elektrische wagen mag je van D66 Den Haag straks ook nog eens op je eigen rijbaan: de e-lane. Dat staat voor: elite-laantje. Alsof dieselbakken dan niet in een file op de rechterbaan staan te stinken, terwijl D66 voorsorteert op een benzine- en dieselverbod, door de privilegemobielen alvast over de e-lane naar hun Samsom-huis te laten zoeven. Eens met Ralf Sluijs van Groepie De Mos: "Het arme gepeupel mag op de rechterbaan jaloers toekijken. #knettergek"

We stellen alleen maar vragen over iemand die vragen stelt waarop het antwoord ja luidt

Oma met een kamertemperatuur van 13 graden naar de voedselbank enerzijds, Ahold dat een woeker-recordwinst van €2,5 miljard boekt anderzijds. Dan vraag je je wel eens af of het niet gewoon terecht zou zijn de boel af en toe een beetje van onderaf te nivelleren door de unilaterale acquisitie van een saucijzenbroodje en Bullit-energiedrankje hier en daar. En soms vraagt iemand zich dat net iets te hardop af op Twitter, waarna de gewapende tak van Ahold Delhaize (vak K) met pistool op de heup komt dreigen uw toegang tot het dorpsplein af te sluiten.

En dit is absoluut geen tip want we zouden het breken van DE WET natuurlijk nimmer aanmoedigen, maar doe het bij de zelfscankassa want daar is het enige gevolg van betrapt worden "sorry, vergeten" zeggen tegen de medewerker die uw artikel dan alsnog scant, en uw intentie is met geen mogelijkheid te bewijzen. Maar dat heeft u niet van ons!

Overwinning onvermijdelijk!

Wat is cash toch heerlijk. Een joetje. Een meier. Een rug. Al uw contantjes lekker in uw handjes. En dat dan ook nog zonder dat de Big Banks gesteund door Sigrid Kaag al uw transacties in het Grote Neutrale En Volstrekt Niet Gevaarlijke Maar Juist Essentiële Voor De Strijd Tegen Terrorisme Logboek vastleggen. Maar het contante geld staat onder druk! Dat zeggen wij niet alleen, dat zegt ook de club die daar zeg maar over gaat, De Nederlandsche Bank. "Waar gemiddeld 4% van de winkeliers via een pin-only bordje kenbaar maakt geen cash-betalingen te aanvaarden, ligt dat percentage bij een aantal retailbranches, zoals bioscopen (22%), parkeren (16%) en apothekers (12%), aanzienlijk hoger, zo blijkt uit ons onderzoek. De acceptatiegraad van contant geld in deze branches is daarmee te laag*."* Te laag! Kijk. Dat zijn termen. Die branches krijgen hoogstwaarschijnlijk torenhoge boetes van de keiharde strijders van De Nederlandsche Bank voor hun cashmijdende kiezen. Toch? TOOOCH? (Antwoord na de 'lees verder')

Veroorzaakt door een knul die het nieuwe boek van Thierry heeft 'mogen kopen'

U moet er eventjes twintig minuten voor gaan zitten (complete video na de klik) maar dan hebt u wel weer een prachtig inkijkje in de regiopolitiek: een bonte verzameling hobbyisten, omhooggevallen schoolbestuurders, pensioenuitstellers, Kabbalah-tarot-astrologes en zo'n sektekleuter van het FvD die vroeger als laatste werd gekozen met gym, tot Thierry Baudet z'n gezicht kwam wassen met Clearasil. Die FvD'er, Gino Luurssen, komt met een of ander Amerikaans door Google Translate getrokken genderverhaal - 'indoctrinatie', 'een schadelijk theoretisch concept', 'psychologische epidemie', 'longterm studies', 'balletjes en borstjes', blablabla. Laat gaan. Laat gaan. Essentieel in democratische politiek is de mogelijkheid om het lekker met elkaar oneens te zijn, maar hier gaat het natuurlijk helemaal mis als een CDA'er bij de microfoon komt tranen en een melkmuil van D66 iedereen oproept de zaal te verlaten. 

Vervolgens rent de helft weg, strompelen emotioneel gebroken GroenLinksers en Dieren huilend over de gang en is iedereen in de zaal in rep en roer. Er zijn ook wat normale lui. Bijvoorbeeld een SP'er, die zegt: "We lopen niet weg voor weerzinwekkende dingen, daar gaan we de discussie over aan, vandaar dat wij blijven zitten." Pluim ook voor burgemeester en raadsvoorzitter Ahmed Marcouch die de FvD'er lekker laat uitrazen, omdat 'een lid van de raad blijk kan geven van zijn ideeën, wat een ander daar ook van vindt'. Tot slot nog een mooie knaller van Opa Burgerbelangen: "Als D66 weg wil lopen, dan doen ze dat maar. Zo democratisch zijn ze!"

U bent niet gek, u bent een vliegtuig

Je moet het CBS niet geloven, maar gewoon zelf onderzoek doen! Dat is het motto van Ahold-topman Frans Muller. "Muller zegt dat zijn klanten aan de kassa ‘aanzienlijk minder’ kwijt zijn voor de dagelijkse boodschappen dan de 14,5 procent inflatie voor levensmiddelen waar het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) mee rekent. Uit concurrentie-overwegingen wil de topman niet zeggen hoeveel minder precies." Alsof Liuk-ijsjes van Ola (nog niet zo lang geleden 2 euro 86 bij de Jumbo) tegenwoordig niet maar liefst VIER EURO NEGENENTWINTIG kosten. Vier euro negenentwintig! Daar kun je ongeveer 1 brood van kopen bij de Albert Heijn. Omdat de boodschappen zo teringduur zijn geworden. Alsof mensen niet gewoon MINDER boodschappen zijn gaan kopen omdat de prijzen met zoveel MEER zijn gestegen. Maar nee, we zijn opeens alleen maar al die geweldige "aanbiedingen" (zie deze onderzoeksjournalistiek van GeenStijl) gaan kopen natuurlijk. Geloof je het zelf Frans Muller? Nog gefeliciteerd met je recordwinst he maat.

Archief collaborateurs WOII wordt openbaar

Hee, dat wordt interessant. Iedereen die F.O.U.T. was in de oorlog komt online in 2025. We wisten al dat de NS, de Amsterdamse Politie, De T. en heel wat Burgemeesters van Veiligheidsregio's in 40-45 zo plat als een dubbeltje waren. Maar nu komt daar De Gewone Man bij. Trees die flikflooide met Franz voordat ze die Canadees aan de haak sloeg. Jantje en Pietje die banden plakten voor Wehrmacht-soldaten. Tjeerd die aan de SS verklapte in welke boerderijen Joden zaten verstopt, Sjoerd die voor de Gestapo 's avonds de straat opging om te noteren waar de verduistering niet goed was, Robbie die wekelijks vanaf Schiphol de Junckers naar Berlijn pakte om daar aan Göring te vertellen wie geallieerde piloten op zolder had en iedereen die bij de NSB in Lunteren is geweest (video boven). Alles en iedereen met een dubieus oorlogsverleden is De Sjaak in 2025. Nu al zin in BIJLTJESDAG!

One world ja toch!

Hartstikke mooi natuurlijk die Giro-555 actie, maar je zou bijna vergeten dat er nog meer hulpbehoevenden op de wereld zijn. De bankiers op Guernsey bijvoorbeeld. Die hebben het ook niet makkelijk. Ze wonen dan misschien wel in hele stevige huizen en kunnen iedere dag warm eten, maar ze staan op de zwarte lijst van Nederland! "Dat betekent onder meer dat Nederlandse bedrijven die royalty's overmaken naar Guernsey in Nederland worden belast, om zo te voorkomen dat er nergens belasting wordt betaald. Ook maakt de Belastingdienst geen afspraken - zogeheten rulings - met bedrijven die daar gevestigd zijn." Maar gelukkig bieden wij ook nog perspectief. Het ministerie van Buitenlandse Zaken (van minister Wopke 'belastingparadijs' Hoekstra) maakt namelijk ieder jaar braaf geld over naar een of ander schimmig fonds dat er voor zorgt dat er altijd nog een beetje geld aan de Guernseyse strijkstok blijft hangen. Prachtig. Morgenavond vanaf acht uur landelijk applaus voor alle knappe fiscalisten op Guernsey.

Misschien moeten we in dit land de vvd eens afblazen

RTL heeft het verkiezingsdebat geschrapt. Een debat met de zes grootste partijen van de Tweede Kamer ging niet door vanwege 'de timing' en een debat bij Jinek met de grootste partijen in de peilingen ging niet door omdat... de vvd dat niet wil. Aangezien de vvd-slaafjes van het CDA non-existent zijn in de peilingen zou Mark Rutte tegen JA21 en BBB moeten. vvd wil echter niet tegen JA21 omdat het dan wordt afgerekend op het slappe asielbeleid en vvd wil niet dat BBB zendtijd krijgt, omdat coalitiegenoot CDA dan nog dieper in het politieke graf wordt gedrukt. En zo bepaalt de vvd dus preciés wat er op televisie komt, met wie, wanneer, met welke partijen en onder welke voorwaarden. Niet RTL, maar de vvd. "'Het recht van de sterkste geldt bij dit soort dingen', aldus een betrokkene." Dit krijg je dus als je een journalistieke productie probeert te maken en al je journalistjes op schoot kruipen bij de woordvoerders en spindoctors omdat je doodsbang bent dat Jaïr straks niet meer welkom is voor zijn schijtlollige crack; dan kies je de route die helemaal door de vvd is uitgedokterd. Het verkiezingsdebat gaat niet door omdat de vvd het niet wil. En in plaats van dat 'de journalistiek' gewoon lekker zélf bepaalt wie er wel en niet mogen meedoen, dan blijf je toch lekker wég met je schijt-vvd, laten ze de oren hangen naar de macht, want 'geen aantrekkingskracht zonder de vvd'. Nou, dat moet je gewoon een paar keer doen, lekker de vvd negeren met z'n allen. Moet je eens opletten hoe snel ze met hangende pootjes terugkeren voor een beetje aandacht.

Houdt het dan nooit op!?

Doet het pijn? Alleen als ik lach.

Freelancers zijn gek genoeg nooit ziek. Of beter gezegd: melden zich nooit ziek, want de schoorsteen moet roken.

Tijdens mijn studie werkte ik als uitzendbureau-tiepgeit bij alle mogelijke instanties van de gemeente Amsterdam. Meer dan de helft van het personeel was chronisch schoolziek: het Syndroom van Ollongren. 

Ik kwam - hoe slecht ik me ook voelde - altijd braaf opdraven, want als ik dat niet deed kreeg ik geen centjes. Mijn arbeidsethos is deels genetisch, deels pragmatisch. Dit dagboek komt mij soms de neus uit, maar toch sleep en sleur ik mezelf achter de laptop.
Ik had een alleraardigste kapper toen ik in Brussel woonde, en die zei mij eens: als je na vijftigste op een dag wakker wordt zonder pijn, ben je dood.

Nou ben ik niet bepaald kleinzerig. Dat komt uit de tijd dat ik nog gebruiker was en regelmatig met het fenomeen cold turkey te maken had. Bepaald geen sinecure, maar de koude kalkoen duurt slechts drie dagen. Daarna is het afkicken vooral een mentale kwestie. Ik heb nu permanent overal pijn, sinds kort in de leverstreek. Het doet mij denken aan een cartoon die ik ooit zag in een Amerikaans tijdschrift. Een Engelsman in een kaki-pak is doorboord met een speer en staat vast aan een boom. Om de boom rennen Zulu’s. Zijn maat vraagt: doet het pijn? Alleen als ik lach, zegt de gespietste.

Ik email naar mijn geneesheer in de Algarve dat ik volgende week langskom. Ik lijd niet aan iatrofobie en vind het altijd interessant om naar de dokter te gaan, net zoals ik met plezier naar de tandarts ga. Die mensen hebben het beste met je voor. Ik kan dan ook heel geestig vertellen over mijn medische perikelen. Zo heb ik traag zaad: het komt er wel snel en rijkelijk uit maar die donderkopjes zijn allemaal misvormd, met happen uit de staart en/of de kop. De laatste keer dat ik mijn spermatozoa zag, was begin jaren tachtig. Vrienden bezochten met een zekere regelmaat de spermabank, waar ze vijftig gulden per zaaddonatie kregen. Ik vroeg na het onderzoek aan de laborante of ik mijn sperma mocht bekijken. ‘Maar het zijn er toch best veel’, zei ik tegen de laborante. Die moest lachen en zei dat die paar goeie die ik had, het invriezen vermoedelijk niet zouden overleven. Ik kon mij ook niet voorstellen dat er vrouwen waren die op mijn eventuele profiel bij de zaadbank vielen: mager, rood haar, sproeten en drie turven hoog (en een klein drank- en drugsprobleem, maar dat had ik verzwegen). Hoe het ook zij: doei, vijftig pop!

Jaren later ging ik op aandringen van mijn tweede grote liefde naar de IVF-kliniek in het AMC. Ze wilde een kind. Achter de balie zat een juffrouw met een hoofddoek. In een naargeestig hokje probeerde ik mij af te trekken in een minuscuul potje. Qua rukmateriaal lag er een jaargang Aktueel en een jaargang Panorama. Na een half uur was ik nog niet klaargekomen en het zweet droop van mijn gezicht. Toen het uiteindelijk gelukt was, zei ik tegen de juffrouw dat ze er wel eens leukere boekjes konden neerleggen. Ze lachte schaapachtig en zei dat ze veel klachten had gekregen van “broeders” over de pornografische boekjes die er eerst lagen. Ik zei dat die wellicht wat harder moesten bidden om goed zaad want slecht zaad is een straf van Allah.

Een week later keek de IVF-arts mij bezorgd aan. De uitslagen van het onderzoek waren verontrustend, tussen neus en lippen door en bladerend in zijn agenda bromde hij dat het wel eens op een hersentumor zou kunnen duiden. Ik zakte door de grond. Even later bedacht ik mij dat ik de avond voor het geruk in het naargeestige hokje allerhande drugs had gebruikt, iets dat ik niet vermeld had. Mede door de heroïne (die er voor zorgt dat je amper kunt poepen, piesen en klaarkomen) had ik mij suf gefapt.

Ik vroeg een tweede zaadtest aan en bleef tot die test clean. De tumor was verdwenen, tot verbazing van de specialist. Wel raadde hij mij een kleine operatie aan, er zat een knoopje in een of andere zaadkanaaltje dat naar mijn teelballen liep. Na een wachttijd van zes maanden was ik aan de beurt. Mijn schaamhaar werd weggeschoren, mijn vriendin kreeg een lachstuip. Na de couveuse had ik nog nooit eerder in een ziekenhuis gelegen. Toen ik aan de chirurg vroeg of ik mocht meekijken, met een spiegeltje, reageerde hij geïrriteerd: ‘mijnheertje, u doet uw werk en ik het mijne’. Mijn toon werd jovialer en de chirurg steeds bozer. Hij vroeg of ik wellicht naast hem in de schoolbank had gezeten. Uiteindelijk had de ingreep geen gunstige invloed op mijn sperma.

In de ochtend bij Teun aan de keukentafel een deel van mijn interviews met de kopstukken van de Vlaamse beweging uitgewerkt, in het kader van Europese Patriotten. Filip Dewinter voor komende zaterdag. Daarna de trein van Antwerpen naar Charleroi. Veel treinen zijn uitgevallen, zoals altijd in Belgikistan. Ik had uitgerekend dat vier uur reizen voldoende moest zijn, maar door alle vertragingen wordt het nog krap. De bus van Charleroi naar de luchthaven gaat om het half uur, en ik heb geluk. Ryanair is altijd weer een spektakel, een optocht van genetische narigheid. De freakshow van Manchester naar Faro staat in mijn top 10, maar deze vlucht is ook heel bijzonder. Spuuglelijke Walen, in bizarre vodden, steenkolen-Frans kwebbelend. Mijn pijnen gedijen goed in dit voorgeborchte van de hel. Ik haat vliegen. Wonder boven wonder had ik één keer seks in een vliegtuig. Dat was niet toevallig want ik had kennis aan een prachtige struise stewardess en we gingen op kerstvakantie naar Mombasa in Kenia. Tijdens de lange nachtvlucht (Sjoukje had dienst) waren er twee feestelijke momenten: ik passeerde voor het eerst de evenaar en vervolgens schoof ze in werkkleding maar zonder slipje bovenop me en zei op vrolijke toon toen het klaar was: 'welcome to the mile-high club, baby!'

Troostende muziek van mijn held Burt Bacharach. Ook dood. 94 geworden. Ik moet er niet aan denken zo oud te worden, zonder pensioen, met een AOW’tje van een paar stuivers, kwijlend in een rolstoel en een verpleger die mij voortdurend in elkaar mept.

Bart en Dieuwertje halen mij op in Faro, mijn verloofde heeft een cater-klus. Hondjes door het dolle heen. Ik mik er een paar pijnstillers in en val in slaap met het vertrouwde gebrul van de Atlantische Oceaan en de scheten van de snurkende hondjes.