Geenstijl

Zo kan het: dus ook

Wij kennen Sonny Spek nog van toen hij als teleurgestelde ex-FvD'er ingezonden bijdrages naar roze weblogs stuurde, maar inmiddels heeft hij een lokale partij (DURF) in Katwijk opgericht en is namens die partij zelfs wethouder in de gemeente. En hee. In Katwijk gebeurt nog wel eens wat. Je kunt dan een obligate mededeling doen over dat je geweld afkeurt. Je kunt helemaal niks zeggen over het geweld en alleen maar  I ❤️ Katwijk! twitteren. Of je kunt oprecht reflecteren op wat er nou gebeurd is en dat met de wereld, waaronder Katwijk, delen. Sonny Spek durft dat laatste te doen, waarvoor hulde. Complete tekst van het tweetje na de breek.

Over de demonstratie

Toen ik afgelopen woensdagmiddag thuiskwam, ben ik direct naar de Voorstraat gegaan. De aangekondigde demonstratie had veel extra aandacht gekregen door de aankondiging van een islamitische haatprediker, en dat roept begrijpelijkerwijs veel emoties op. Ik vond het daarom belangrijk om aanwezig te zijn – om met mensen in gesprek te gaan, maar ook als bezorgde inwoner van Katwijk.

De afgelopen dagen is er in de media veel aandacht geweest voor het geweld richting demonstranten en de politie tijdens de demonstratie. Dat begrijp ik heel goed en dat was zeer heftig, en dat geweld keur ik absoluut af. De gemeenteraad heeft dit ook breed gedaan. Het roept begrijpelijk veel reacties op.

Ik wil daarnaast ook stilstaan bij de andere aanwezigen. Ik zag honderden Katwijkers vreedzaam demonstreren – ieder met zijn of haar eigen beweegreden. Sommigen keerden zich tegen het oprukkende antisemitisme in Nederland en dat de reden van het ontstaan van de staat Israël niet meer gezien mag worden, anderen uitten hun zorgen over het geweld dat sommige Palestina-demonstranten de afgelopen tijd op universiteiten en in gemeenten hebben laten zien. Ook was er protest tegen de organisatie Ummah voor Gaza die een oproep had gedaan, wat eerder leidde tot geweld in Zaltbommel. Wat ik vooral zag en voelde, was onmacht. Onmacht over deze verontrustende ontwikkelingen in Nederland en het idee dat alles maar moet kunnen. Ook als dit leidt tot onveiligheid en geweld.

Ummah voor Gaza heeft banden met het salafisme, en ik begrijp heel goed dat veel inwoners daar sterke emoties bij hebben. Die gevoelens deel ik zelf ook. Toevallig kwam ik die woensdagmiddag terug uit Egypte – een land dat op een zeer problematische manier te maken heeft met het vrijheidsbeperkende salafisme. Een onderdrukkende ideologie die het leven van miljoenen mensen ingrijpend beperkt. Het voelde daarom extra wrang om vertegenwoordigers van deze stroming letterlijk achter mijn huis in Katwijk te zien demonstreren.

Tot slot. De afgelopen dagen heb ik op sociale media en in nieuwsberichten veel negatieve berichten gelezen over Katwijk en haar inwoners. Veelal generaliserend en onterecht. Ik wil daarom dit zeggen: ik ben trots geboren en getogen Katwijker te zijn, en ik ben trots op het vreedzame protest dat er was.

We moeten niet normaal maken wat niet normaal is. Dit op een vreedzame manier kenbaar maken is het sterkste signaal wat we richting Nederland kunnen geven.