Zelfs nu we nadenken over het hierheen halen van oorlogsmisdadigers, blijft de islam opvallend onbenoemd

Leestip du Jour. Of die inspanningsverplichting om Kalifaatnazi's naar Nederland te halen, die de rechter aan MinPres Rutte heeft opgelegd, nou wel of niet tot resultaat leidt: "Welke beslissing we ook nemen we zullen altijd bloed aan onze handen krijgen. De onschuld van Nederland is definitief voorbij. En dat is niet onze schuld." Waar de Azaanbode en de NPO alle ruimte inruimen voor "deradicaliseringsexperts" en opiniemakers om samen met D'66 en Leo LucaSSen voor de zachte genade van het Nederlandse rechtssysteem te pleiten voor de jihadistische genocideplegers, via het valse sentiment van de "think of the children"-proxy, lezen we op TPO een ter zake relevante tegenduiding van Dr. Teun Voeten, antropoloog en oorlogsreporter met sporen in de modder van menig moordlustig conflict. Omdat dat ene Heilige Hangijzer toch weer onbenoemd om de nek van de olifant in de kamer blijft bungelen: 

"Het idee van verzoeningsrituelen van jihadisten in een Nederlandse moskee (opeens komt islam wel tevoorschijn) is bespottelijk en ronduit cynisch. Verzoening met wie? Met overlevenden van de Yezidi-genocide die naar West Europa zijn gevlucht en hier nog steeds bedreigd worden door jihadisten? Met de Nederlandse bevolking waar een rechtgeaarde jihadist met verachting op neerkijkt? Met de gematigde moslimpopulatie van Nederland die ook niks met hun extreme geloofsgenoten te maken willen hebben, niet in het minst omdat hun gedrag een enorme smet heeft geworpen op hun gemeenschap? [...]  Ons land is gespleten. Terugkerende ISIS-collaborateurs zullen als katalysatoren deze verscheurdheid aanjagen."

Noem ons maar realistisch, praktijkgestuurd en werelds, maar als het op oorlogsmisdadigers, radicaal geweld en religieus fanatisme aankomt, luisteren wij liever naar echte veldwerkers als Harald, Brenda en Teun dan naar soft diplomacy suikerbeesten als asiel-advocaat Seebregts en D'66-Kamerlid Sjoerdsma. Dus Rutte, hou die Kalifaatvrouwen uit ons land. En hun koters ook.
Instant Update: Kabinet in hoger beroep tegen We Gaan Ze Halen-uitspraken.

Social

Help. Onze mensenrechtenverdragen keren zich tegen ons

Dit krijg je dus als een land niet meer bestuurd wordt door politici: steeds meer ruimte voor rechters om op de stoel van de macht te gaan zitten. In de stikstofcrisis werden de gaten in het beleid handig benut bij de rechter door Johan Vollenbroek, in de Kalifaatkwestie staat de activistische advocaat André Seebregts vandaag juichend met een stapel paspoorten paraat om de Kalifaatkleintjes uit het Koerdenkamp te gaan halen.

We komen nog half goed weg: de moeders van die koters hoeven niet opgehaald te worden. Nog niet, dat is, want volgens de mensenrechtenverdragen waar ons land aan gebonden is, mogen ouders en kinderen niet (zomaar) gescheiden worden. Precies die verdragen worden tegen ons gebruikt door Seebregts en zijn kalifaatharem, en daarin zitten de problematische paragrafen die ook aan D'66 hun handvatten reiken om voor het terughalen (en slapjes bestraffen) van genocidale religieuze maniakken te pleiten: Irak heeft de doodstraf, en daar zijn "wij" tegen, "dus" hebben we geen keus dan terughalen. De rechter geeft D'66 en GroenLinks deels gelijk (want rechters zijn zelfs ook... enfin, u weet zelf).

Het is uitermate ergeniswekkend dat die haatvodden in Al-Hol nu onze wetten gebruiken om zichzelf vrij te pleiten, of nochtans op lepe wijze naar lichtere straffen te lullen. Ze reisden moedwillig af, naar een gebied waar zij met dood, verderf en onderdrukking de dienst uitmaakten. Totdat betere krachten hen naar hun god schoten, en de restanten achter slot en grendel gooiden in de hoop dat er ooit tijd, ruimte, geld en onderzoek voor berechting komt - met misschien wel de doodstraf tot gevolg. En nu hebben ze plotseling "spijt", terwijl alle nieuwscamera's in de kampen het tegenovergestelde tonen (zie video onder).

Van sharia naar PlayStation
Deze vrouwen, die vandaag hun recht in Nederland kwamen halen, gingen naar een plek waar ze volgens andere wetten leven dan hier, met beduidend minder oog voor mensenrechten, en waar zijzelf bovendien middels sharia nog veel strengere wetten hebben ingevoerd. Totdat hun Kalifaat ten onder ging, en  's lands wijs in de Levant ineens op hun tere, zielige, berouwvolle persoontjes geprojecteerd werd. Nu willen ze toch liever een warme Nederlandse cel met een Playstation en uitzicht op vervroegde vrijlating na een single digit straftermijn van een paar jaartjes. Met de uitspraak van vandaag, is die kans behoorlijk toegenomen. "Je kan kindjes toch niet zonder hun moeder terughalen", zullen de repatriëringsroepers nu zeggen.

Maar voordat we allemaal tragische beelden op ons netvlies krijgen van Sigrid Kaag die in het Arabisch lieve welkomsttoespraakjes houdt op de kinderdagopvang voor gerepatrieerde voor het eerst in hun leven in Nederland gearriveerde Korankoters: de rechter oordeelde wat het Openbaar Ministerie wil (terughalen), maar koppelt dat aan een inspanningsverplichting en niet aan een uitvoeringsbevel. Dat is een geitenpaadje voor de politiek - die volgens het officiële standpunt juist níet wil dat de kalifaatkippen of hun kroost terug komen. Het is levensgevaarlijk gebied, nauwelijks toegankelijk, en iedereen schiet op iedereen - zeker nu de Turken en de Russen de Amerikanen hebben afgelost. One does not simply wandel daar naar binnen om wat kinderen in een schoolbus van de Staat der Nederlanden te zetten en hierheen te GoGo-touren.

Premier Rutte weet ook wel dat niemand op die kinderen zit te wachten, en nog minder mensen op hun moeders/ouders. Zijn partij propageert dat standpunt bijna net zo hard als de populistische partijen dat doen. En gezien Rutte's recente geheugenproblemen, zou het zomaar kunnen dat hij nu al geen herinnering meer heeft aan de uitspraak van de rechter. Nu alleen nog een paar keer flink grijnzen naar de linkervakken in de Kamer (en zijn eigen coalitiegenoten van D'66) dat de inspanningsverplichting helaas is stukgelopen op goede bedoelingen, slechte wegen en te grote risico's. En wie weet, kunnen we dan een keer tevreden constateren dat Rutte's teflonlaag de ophaalbrug van het Koninkrijk der Nederlanden te glad heeft gemaakt voor terugkeerders.

Sowieso, als onze mensenrechtenverdragen echt iets waard zijn, zou onze vreedzame hoop daarop meer waard moeten zijn dan de hoop op terugkeer die leeft bij die genocidale, plofgevaarlijke parasolhoezen.

Dit. Wil. Je. Niet. Terug. Hebben.

Een van de meest onwerkelijke discussies is niet de klimaathaast, de stikstofcrisis of de vele demonstraties tegen een vastgelopen politiek bestuur. De grootste vraagtekens rijzen rond het vraagstuk 'Wat te doen met "onze" Syriëgangers?' 

Zolang de werkelijkheid zich voornamelijk op grote afstand in de bergen en woestijnen van Syrië en Irak bevindt, blijft Den Haag om de hete brij draaien. De coalitie is verdeeld tussen dáár berechten (vvd, CDA) of hier opvangen, berechten en "deradicaliseren" (D66. CU). De oppositie is verdeeld tussen terughalen (GroenLinks) en lekker laten creperen in Koerdische kampen (PVV, FvD).

In de media, ondertussen, steeds meer aandacht voor het menselijk leed. Van de jihadisten, welteverstaan - niet, of nochtans nauwelijks, voor het leed van de geloofsgroepen en volkeren die zijn verjaagd, gemarteld, verkracht, tot slaaf zijn gemaakt, of simpelweg op genocidale wijze zijn vermoord. Over Yezidi, Kopten, Koerden en losse plukjes christenen die het slachtoffer waren van Islamitische Staat hoor je nauwelijks een woord. Wel mogen opa's, vaders en broers van oorlogscriminelen in de krant en op televisie hun beklag doen: 'Nederland doet te weinig, mijn familielid is ziek, ze bedoelden het goed en ze hebben spijt'.

Dit alles moeten we aanhoren in media die zolang we ons kunnen heugen geen kans onbenut laten om te waarschuwen voor Het Fascisme, in 'weet je wie ook'-retoriek en bijna altijd gericht tegen de verkeerde "fascisten", die het in werkelijkheid echt nooit zijn. Zoals iemand treffend verzuchtte: "Dat we ons hele leven zijn doodgegooid met WO2-herdenkingen, en dat velen nu opeens net doen alsof de wreedste misdadigers sinds 1945 eigenlijk ook een beetje slachtoffer van hun ietwat ongelukkige kalifaatkeuzes zijn. Die moedwillige morele lafheid, zum kotzen."

Terecht chagrijn - In de media en ter linkerzijde van de politiek wordt de tolerantievraag weer eens omgekeerd, om ons tot de kwaaie pieren te vingerwijzen, door laffe luiden die maar niet willen accepteren dat honderden geradicaliseerde Nederlandse moslims zélf kozen voor het kalifaat. Maar nu die droom van een jihadistisch Utopia is mislukt, moeten wij hen redden, anders zijn wij intolerant. Nogmaals: retoriek van mensen en media die altijd en overal waarschuwen voor het fascisme op plekken waar het niet te vinden is, maar in het aanzien van écht fascisme meteen op hun rug gaan liggen. 

We gaan ze halen

Nou mensen. Nederland is er klaar voor. De titel van het kamerdebat is "Voorkomen dat jihadisten terugkeren naar Nederland". Maar wij hebben juist geleerd dat Nederland de kennis, de kunde, de ervaring en de van de pot gerukte Volkskrant-opinies in huis heeft om teruggekeerde IS-strijders op te vangen. Nu moet alleen de vvd nog even een verkiezingsbelofte breken en dan kan de grote luchtbrug tussen Lelystad Internation Airport en Al Hol open. Het wordt nog gezellig in de Balie, want de Syriëgangers komen terug. Livestream na de breek of op MOORDENAARS24. Wij hopen wel, dat meneer Özturk gaat ontdooien de komende weken. 
UPDATE: Dankzij de Spaanse loos alarm strijder is het debat nog afgelopen voordat het is begonnen. Er komt geen reactie in de Kamer van het kabinet en de vragen worden verder schriftelijk afgedaan. De Kamer debatteert nu over de defensiebegroting.