Geenstijl

Driemaal is nog steeds schipbreuk

We Gaan Ze Halen, een verdrietige verzameling zelfbevredigers, aandachtsjunks en wetsovertreders die u vooral kent van de actie 'We Gaan Ze Halen Met De Auto' en toen bleek dat vooral een soort publiciteitsstunt, daarna kwam 'We Gaan Ze Halen Met De Bus' en die bus strandde eerst in Eindhoven en daarna in Duitsland en nu zitten Rikko de Religek, Tinkebell en 3,5 andere mentaal gedifferentieerden op een kluitje in een leeg VLIEGTUIG om het internationale toneel te tonen dat je 'ze' alleen maar ff naar het westen hoeft te transporteren om de vluchtelingenproblematiek op te lossen. Zo werkt het natuurlijk niet en Griekenland heeft ook niet veel zin om mensensmokkel te faciliteren, dus is het vliegtuig opgedragen door te knappen naar Athene. 'Het team' van WGZH heeft besloten het vliegtuig niet te verlaten voordat het ding is geland op Lesbos. Een vrijwillige quarantaine van Onbaatzuchtige Mensen Van De Lange Adem, daar is vast nog wel een mooi plekje voor te vinden in een hoekje van het vliegveld, kijken hoe lang het duurt. Als iedereen die zichzelf schouderklopjes heeft gegeven middels een donatie aan We Gaan Ze Halen strakjes ook weer heel verontwaardigd kan doen als het vliegtuig (natuurlijk) onverrichter zake is teruggekeerd in Nederland, dan is de cirkel weer heel mooi rond. Op naar de volgende mislukking!
UPDATE: Grote mond is natuurlijk weer niet meer dan een grote mond. Binnen paar minuten moet men beslissen: met het schaamrood op de kaken terug naar Rotterdam voor de zoveelste mislukking, of de Griekse politie komt ze halen.
UPDATE: Rikko de Relikneus en z'n makkers, bekend van de slogan 'we gaan niet van boord voor we in Lesbos zijn', glijden in Athene natuurlijk meteen van boord. Eén journalist keert terug naar Rotterdam; hij/zij heeft wél werk.
UPDATE: Paspoorten afgepakt. "we hebben nog steeds niets gehoord waarom de permissie om naar lesbos te vliegen is ingetrokken. de vliegmaatschappij kon ons wel vertellen dat het een politiek besluit was." Ja heel gek dat 'de politiek' besluiten neemt over dingen die op het grondgebied van het land plaatsvinden, wij dachten altijd dat mislukte predikanten en kunstenaarmevrouwtjes het voor het zeggen hebben.
UPDATE: WGZH ziet ze weer vliegen, en wel naar.... Wenen?
UPDATE: Tinkebell & haar handtasje gaan nu met de boot naar Lesbos.

Anatomie van een ophefje

Zucht. Ouderwetse OPHEF op de sociaalmediaas over het (kennelijk, red.) vermaarde Amsterdam Baroque Orchestra & Choir, dat geen subsidie meer zou krijgen omdat het niet divers genoeg is. Wilden we gisteren lekker laten gaan wegens oud en de schurende hypocrisie van mensen die nog liever rectaal bezoek krijgen van een gebroken glazen flessenhals dan dat ze een halfuurtje moeten stilzitten bij een barokconcert die zich opeens gekwetst voelen door een advies van een commissie waar ze nog nooit van hebben gehoord. Maar ja, nu de anonieme Maandag Morgen Ophef Stagiair van de Telebelg een volstrekt incompleet artikel aan het relletje heeft gewijd, doen wij van de GeenStijl wel weer het vervelende werk en zetten we de feiten op een rijtje. Complete Anatomie van een Ophef (kunnen we hier subsidie voor krijgen? red.) na de breek.

Welkom bij alweer een aflevering van Respect Voor Oeganda, waarin we respect hebben voor Oegandezen. Archiefbeeld IND-ondervraging onderstaand.

Afrikaanse homofobie, misschien wel het meest expliciete nalatenschap van blank Europees kolonialisme (bewijs). In Oeganda ligt er een wet op tafel die simpelweg de doodstraf voorschrijft voor homoseksuele handelingen. Logisch dus dat homoseksuele Oegandezen het land massaal ontvluchten, zelfs als ze helemaal niet homoseksueel zijn. "Honderden asielzoekers uit Oeganda kregen de afgelopen jaren onterecht verblijfspapieren verstrekt. Het merendeel lijkt niet meer te kunnen worden ingetrokken. (...) De asielzoekers veinsden homoseksualiteit volgens de IND, en kregen op die grond verblijfspapieren. (...) De afgelopen twee jaar was Nederland binnen Europa favoriet onder Oegandese asielzoekers. Ruim vierhonderd Oegandezen vroegen asiel aan."

Ja, dat kunnen we eigenlijk alleen maar respecteren. Al hangt onze mate van respect wel af van hoezeer de geclaimde homoseksualiteit werd getest. De IND keek nog eens goed naar zo'n tweehonderd aanvragen tussen 2014 en 2017. "De vluchtverhalen vertoonden vaak veel overeenkomsten, zowel de gebeurtenissen als de verhaallijnen. De fraude is vermoedelijk groter, omdat aanvragen voor 2014 en na 2017 niet zijn bekeken."

Homoseksueel zijn kun je leren, er zijn zelfs cursussen voor. "Het IND-aanmeldcentrum op Schiphol ontving meerdere anonieme brieven, die stelden dat op een cursus in Amsterdam Oegandese asielzoekers worden getraind zich als homoseksueel voor te doen. Ook legden Oegandezen bij de IND afgelopen jaren belastende verklaringen af over landgenoten die zich voor zouden doen als homoseksueel, maar dat niet zouden zijn."

Het terugdraaien van de verblijfsvergunning blijkt trouwens praktisch onmogelijk, dus dit is een bijzonder rendabel toneelstukje geweest voor de Oegandese diaspora. "De IND onderzocht de mogelijkheid om de verstrekte verblijfsvergunningen in te trekken. Dat blijkt bij het merendeel praktisch onmogelijk. In slechts een enkel geval is de verblijfsvergunning ingetrokken. Dit komt doordat de IND moet aantonen dat het verhaal verzonnen is en de asielzoeker zelf niet hoeft niet te bewijzen dat hij wél de waarheid sprak." Nogmaals, respect.

Maar nog even en asielzoekers gaan veinzen jong te zijn zeker.

Beken nou maar gewoon, laffe tak

Voorafgaand aan de vorige zittingsdag in de zaak rond Nicky Verstappen ontvingen we een stukje huisvlijt van een reaguurder die doet aan detectivedingen [NAW bekend], voornamelijk over de pisplek van Jos Brech. Inmiddels is weer wat meer duidelijk geworden over de precieze positie van die pisvlek. Nu is onze reaguurder alvast effe naar de Brunssummerheide gereden om de boel zelf eens na te meten - net als het OM, dat vandaag aanvullend beeld- en videomateriaal aan het dossier zal toevoegen om het verhaal van Brech te weerleggen. Reaguurder heeft een dossier samengesteld en mailt (onder meer) onderstaande tekst, samen met zichtlijnen (PDF, 2MB en nog een PDF) en foto's (na de klik):

"Of Jos B. nu op het hoger gelegen fietspad heeft staan plassen, naast de dikke eik zoals hij het zei, of aan de lager gelegen bosrand, er blijft te allen tijde een dode hoek door de aanwezigheid van het tarweveld. Jos B. kan nooit iets hebben zien liggen op het zandpad, niets ter hoogte van het gaaswerk en niets in het hele sparrenbos. Jos B. moet maar eens gaan vertellen wat dan zijn aandacht trok om uit gewoonlijke nieuwsgierigheid vanaf het het bosperceel de oversteek door het tarwe te maken."

Reaguurder ontmoette in de omgeving mensen die een dag na het vinden van Nicky plaats delict passeerden. "Er stonden toen naast het fietspad maar een paar eiken. Ik geloofde mijn ogen niet. Er was een auto tussen de eiken doorgereden, dwars door het tarweveld richting het sparrenbos." Reaguurder: "Zou Jos B. nogmaals zijn teruggefietst (...) en zelf ook hebben gezien dat er een auto dwars door het tarweveld naar de vindplaats van Nicky had gereden? (...) Zou Jos B. toen al hebben verzonnen en bedacht dat het kapotte graanspoor hem misschien ooit een alibi zou kunnen geven als hij gepakt zou worden? Dat hij zou zeggen dat hij vanaf het fietspad dwars door het graan is gelopen, maar die auto de sporen heeft vernield? Jos B. vergat dan echter een ding: de aanwezigheid van het graan en de hoogte ervan doen zijn verhaal naar de prullenbak verwijzen."

Het verleden spreekt in ieder geval niet in het voordeel van Brech: meneer heeft een afwijking in zijn kop en zodra hij in de buurt van jonge jongens komt krijgt hij kortsluiting. In 1984 (Wijlre) greep hij een jongen vast, probeerde hij de rits van de knul open te maken en trachtte hij zijn hand in de broek van het kind te wurmen. In 1985 (Wijnandsrade) greep hij jongens van 10 en 11 jaar hardhandig vast om hun geslachtsdeel te betasten. Het eerste incident kon Brech zich 'ineens' weer herinneren, dus het zijn vast niet de enige momenten dat hij over de schreef is gegaan. En dan mag nu uw kop door het tafelblad: na die gebeurtenissen, gewoon bekend bij de politie, werkte Brech nog bij Tienerwerk, bij scoutingverenigingen en als medewerker van een fokking peuterspeelzaal. Op die peuterspeelzaal zat hij in het jaar 2002 aan een meisje van 3. Toen de ouders aan de bel trokken, vluchtte Brech snel naar Polen. Enfin, wie zou in 1998 toch de dader geweest zijn? Meer pics na de klik, livetweets Tante Sas helemaal onderaan.

Bestaat God? Over twee weken weten we het

Momentopname op de Dag des Heeren (zondag den 4den oktobert) in het Anno Domini jaar 2020. We kunnen nu wel elkaar allemaal verbaal de kokosnoot inslaan bij het koffie-apparaat (thuis) inzake die 3 shifts van 600 zwartkousen die mondkaploos en moreelmaatschappelijk onverantwoord God gingen toezingen in de HH Kark te Staphorst, en/of heel hard MAAR HULLIE IN DE RANDSTAD DOEN HET OOK roepen, zoals ouderling Segers. Maar we kunnen ook twee weken achterover leunen en wachten op Het Teken. We spreken malkander weer op zondag 18 oktober. Insjallah.
UPDATE: Grapperhaus gooit aso-kerken dicht.

Leider van de Vrije Wereld zwaait naar zijn fans

The Donald gaat vandaag gedag zeggen tegen Walter Reed, is de verwachting. Om dat te vieren, reed hij alvast een rondje langs zijn achterban om zijn blakende bleke gezondheid te tonen aan een meute uitzinnige zwagvlaaiers en We Love You-roepers. De een noemt het Monday Motivation, de ander vindt dat ie z'n chauffeur en veiligheidsmensen in gevaar brengt. "I wanna die for him", roept iemand tegen het einde van het filmpje. Misschien wil die wel een weekje chauffeuren. En, welke eerste stappen gaat u vandaag zetten? Toch een keer die gok wagen en zonder broek Zoomen, of ben je na een half jaar corona nog steeds bang dat je toch per ongeluk onnadenkend opstaat?

Ook wel het Diederik Dilemma, of de Osterhaus Ontwikkeling genaamd

Begin september waren Diederik Gommers en Acute Zorg-voorman Ernst Kuipers nog stellig dat er geen nieuwe maatregelen nodig waren. Twee weken laten stonden ze voor regionale lockdowns te pleiten (Gommers) en hardop te klagen dat het kabinet te laat handelde (Kuipers). Waarop Kustaw Bessems in de Vaccinskrant terecht opmerkt: "Toch was het helemaal niet gek geweest als juist Kuipers en hij van de zomer buiten de media waren gebleven. En hadden gezegd: wij zijn van de ziekenhuizen, die komen pas in beeld als het helemaal misgaat."

Maar ja, die faam hè. Iedereen (en zeker de media) omarmde Gommers als de Geneesheer des Vaderlands. Aan de Goede Kant van de Geschiedenis in de Akwasi-ophef. Vaderlijk tegen hard van hun fiets gevallen influencers. Terwijl hij van talkshow naar interview wandelde tijdens de coronazomer en daarmee permanent in beeld was (soms met zijn gezinsleden er bij op de foto's), liepen de IC's (gelukkig) weer leeg en hadden we hem ook moeten zien verdwijnen in plaats van continu conversationeel over corona te horen babbelen. Als je hem maandenlang niet gezien had, zou zijn herverschijning een veel grotere impact maken: 'Kudt, daar is die IC-meneer weer - het gaat kennelijk heel slecht, laten we voorzichtig zijn'. 

In plaats daarvan werd hij vriendjes met de weinig snuggere zangdame Famke Louise, maakte hij een Instagram aan en duikt hij nu ook op in de Glamorama-rubrieken van de media: "Gommers zal overigens niet alleen serieuze zaken delen op Instagram, beloofde hij in zijn eerste post", schrijft het AD alsof het een geruststelling is. Maar is dat nou niet net het probleem? Gommers *is* er juist voor de serieuze zaken. Maar inmiddels is hij er ook voor de "warme reacties", aldus de OG IC-influencer: "Ik weet niet wat me overkomt... Op mijn zoon na, krijg ik van veel mensen positieve en warme reacties." Nou, wij zijn Team Zoon in dezen.

De Osterhaus Ontwikkeling bij Gommers is evident. Ook die zat ten tijde van het Nationale Tamiflu Trauma op een bepaald moment nog net niet bij Waku Waku, toen corona uitbrak bleek hij nog steeds bovenaan in de NPO-klapper te zitten om vooral te vertellen wat mensen wilden horen en dit dilemma begint ook Diederik parten te spelen. Zoals narrige neuroloog en zelfverklaard 'outcast in de geneeskunde' Jan B. Hommel het verwoordt: "Hoe sympathiek je ook bent, het zijn sterke benen die de aandachtsweelde en warme spotlights kunnen verdragen, en je er toe nopen je bij je intensive-care-leest te houden."

Jaap van Dissel en de beleidsbepalers van het RIVM houden de luiken steeds strakker gesloten, waar je van hen juist veel meer openheid zou willen, Maar ja, overheid en openheid is een zwaar verziekte combinatie. Diederik Gommers (en Ernst Kuipers) zou je juist veel minder moeten zien. Maar ja, mediageil geworden. Het enige vaccin dat daartegen bestaat, is door de mand & uit de publieke gratie vallen. Maar zolang iedereen vertederd naar de foto's van Diederik & Famke Louise kijkt, kan Diederik lekker high blijven worden op de verdovingsballon van de warme publieke belangstelling.

Maandagavond zitten hij en z'n kersverse digitale stiefdochter weer lekker samen mee te doen bij de kijkcijfergeile Eva Jinek. Iedereen weer in vervoering, want Diederik is niet meer de alarmwekker van de IC-capaciteit, maar de barmhartige geneesheer die wordt geroemd en geprezen omdat hij niet over een dom wicht heen scheet toen het volkomen gepast was om dat wél te doen. Vanaf welk moment wordt een verhoging een zweterige koortsdroom?

Laat een wit gat achter

Jan des Bouvrie is op 78-jarige leeftijd overleden. Des Bouvrie werd beroemd van de hele tijd op feestjes zijn als Gert-Jan Dröge langskwam, alle interieuren van 3x-modaal Nederland wit verven en driftig schuinsmarcheren. Des Bouvrie legde in de jaren '90 op televisie aan gewone mensen uit hoe ze hun huis moesten inrichten, en ontwierp ondertussen de interieurs van mensen die in het Gooi wonen, maar ook een villa in St. Tropez hebben. Des Bouvrie woonde zelf ook in het Gooi en had een villa in St. Tropez. Hij laat zijn tweede vrouw Monique en vier kinderen na.

Veel mensen denken dat kwijtschelden van schulden geen slachtoffers kent, maar de één zijn schuld, is de ander zijn bezit.

In dit blog is het schuldenprobleem wel vaker genoemd en dat is niet voor niets. Het grootste probleem wat wij hebben draait om schulden. Schulden bepalen ons gedrag en dat van bedrijven en overheden. Ze zijn vaak de aanleiding voor allerlei conflicten, van handelsoorlogen tot militaire oorlogen. Alles draait uiteindelijk om schulden.

Schulden aangaan hoeft geen slechte zaak te zijn. Als met het geleende geld een investering wordt gedaan die uiteindelijk meer oplevert, dan kan daarmee de rente en de schuld worden afbetaald en blijft er een winst over als beloning voor de ondernemer die het risico nam. Maar een consument die leent om bijvoorbeeld een TV te kopen haalt zijn toekomstig inkomen naar nu, wat dus betekent dat de consument in de toekomst minder te besteden heeft. Bijkomend nadeel in vergelijking met het eerste voorbeeld, is dat de TV de consument geen extra inkomen oplevert, waardoor de toekomstige consumptie van de consument niet alleen gedrukt wordt door de aflossingen van de lening, maar ook door de interest die betaald moet worden. Dat heet in goed Nederlands: *short term gain, long term pain. *

Nu zijn er vele gradaties tussen voorbeeld één en twee, maar het wordt pas echt gecompliceerd als de tweede en derde (etc.) orde effecten worden meegenomen. De consument die een lening afsloot om de TV te kopen zorgt voor een productieprikkel bij de TV producent. Die breidt de fabriek weer uit wat weer werk oplevert voor de bouwbedrijven. Die leveren weer werk op voor de leveranciers van bouwmaterialen en zo verder. De economie groeit en ondernemers en consumenten maken beslissingen die hierop gebaseerd zijn. De één versterkt de ander en iedereen voelt de welvaart.

Dit is deel 51 van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

November 2011 – januari 2012

Het is een hele worsteling geweest, maar uiteindelijk komt er een gesprek tussen de UWV-subtop en mij. Ik heb voldoende zelfkennis om te weten dat dit geen koele, zakelijke sessie gaat worden. Ik ga dit gesprek sowieso doen met mijn zakelijke partner en significant other in privé; Marjan is de enige van ons zonder UWV-ervaringen en een scherpe waarnemer.

Een afspraak met twee UWV-hotemetoten, Chief Information Officer annex divisiedirecteur Frans Haverkamp en directeur UWV-Gegevensdiensten Melanie Maatman, moet vanzelfsprekend plaatsvinden op het hoofdkantoor van het UWV. Haverkamp en Maatman vinden een gaatje in hun agenda's, wij gaan akkoord en de afspraak staat.

Maar dan belt de assistent van CIO Haverkamp. Datum en tijd van de afspraak zijn oké, maar de locatie wordt Grand Café Hermes, op kruipafstand van het UWV-hoofdkantoor. Mijn collega's vinden het hilarisch. Hermes is de laatste plek waar je moet afspreken, zo vol zit het daar altijd met UWV'ers. Ik ga echter over de rooie: no f***ing way dat ik als een soort melaatse met het UWV om de tafel ga. Ik laat de assistent van Haverkamp ondubbelzinnig weten dat ze de boom in kunnen. Het is een dwaze, door emotie gedreven actie die echter goed uitpakt. Mohammed komt naar de berg. De twee UWV-directeuren komen naar ons kantoor in Vianen. Het is een belangrijk signaal: het UWV wil de lijnen weer open hebben.

De kennismaking op ons kantoor duurt bijna drie uur en is totaal bizar. Er wordt vrijwel geen woord gewijd aan de polisadministratie en alle gedoe er omheen met Cees B., Capgemini, IBM, Diantha C., Cor Franke en David Jongen. Het onderwerp van gesprek is vooral het korte en heftige verleden van Haverkamp en mij bij ons beider voormalige werkgever RAET. De door Haverkamp en mij opgelopen trauma's worden ter plekke verwerkt. Collega Marjan en UWV-directeur Melanie Maatman kijken zowel geamuseerd als verbijsterd toe. Melanie beëindigt het gesprek uiteindelijk omdat ze een dringende vervolgafspraak heeft, maar ze baalt er zichtbaar van. Uiteindelijk kunnen we maar één ding doen: een vervolgafspraak maken.