Vroeger, toen het NRC nog een goede krant was, toen kon ik mij oprecht interesseren wat het NRC (inclusief hun columnisten en recensenten) ergens van vond.
Maarja, dat is dus al heel heel heel erg lang geleden.

Toef was in 2017 toch gestopt als literatuurcriticus bij het NRC? Heeft ze zich naderhand bedacht toen ze in haar lege portemonnee keek?

Waar is dat van afgeleid, 'Toef'? Beetje een naam voor een tekkel?

Ik lees geen Zwart. Daar heeft mijn witte lichaam zonder baarmoeder niet genoeg privilege voor. Op Geenstijl mag ik de witte letters wel lezen.

Haha nu ga jij voor de bus, Van Wokemalen.

ben je als je toef heeft nu supergepriviligeerd of superdroef?

Wat een circus.
Sinds Amanda Gorman de inauguratie van die seniele witte man luister bijzette gaat de hele discussie niet over wat zij daar nou stond te doen en of het nou ergens over ging, dus niet over die performance als zodanig en ook niet over wat die teweegbracht bij de kijker en luisteraar, maar elke keer weer over wat anderen met dat brouwsel gingen doen, wilden gaan doen, mochten doen, niet mochten doen en/of wat deze of gene er uiteindelijk mee heeft gedaan. Want dat is wat The Hill We Climb heeft bewerkstelligd, het heeft menig Wokie wakker geschud uit een diepe, luie, droomloze slaap en hem of haar of het of hen getriggerd om Amanda Gorman als een heilige aan de wereld te presenteren. Zo gaat dat met heiligverklaringen. Het zijn de volgelingen die zich als bloedzuigers aan je hechten en langzaam het bloed uit je wegzuigen om zelf in leven te kunnen blijven. En het zijn de journalisten die met graagte het nadruppelende bloed opvangen wanneer die parasieten, dik en opgezwollen, uiteindelijk loslaten en weer terug in een diepe slaap vallen.
The Hill We Climb.
Moest onwillekeurig aan een liedje van weleer denken.
www.youtube.com/watch?v=dumFJZyTp4g
"And he never listens to the. He knows that they're the fools."

Toef?! Wat is dat nou voor debiele naam? Toef waarvan? Schaamhaar? Slagroom?
En het interesseert me ook geen reet hoe de vertaling van Gorman's gedicht wordt beoordeeld, want ik ga het niet kopen. Als de uitgeverij bukt voor haatbekken die geen wit mens als vertaler willen, dan ga ik, als BLANKE vrouw, zeker geen geld uitgeven aan deze alweer voorbije hype. The hill we climb is gewoon een molshoop in mijn ogen.

translate.google.com/?hl=nl&tab=w...

Een alleszinds redelijke vertaling van Google

Wel lachen dat halve Gario nu van steeds meer kanten de zwarte piet krijgt toegespeeld…

Toef Jaeger. Wie verzint zoiets? Toef Jaeger.
Oh, en nog iets over Quincy Gario. Terrorist, antisemiet, plagianist en beroepsmigrant.
Vreemde kostgangers allemaal. Toef! Toef!

Iedere keer wanneer er weer een artikel van Quincy in de NRC verschijnt, die editie dumpen bij de hoofdingang van het hoofdkantoor van de NRC. Zal ze leren, die redactieraad.

Een zwarte man die een verhaaltje schrijft over een zwarte vrouw (die denkt dat ze schrijven kan) die een gedichtje van een zwarte vrouw vertaalt. Echt wereldnieuws.

Zielig...

www.youtube.com/watch?v=CcqinVAamNM

The Hill 1965. Dit is geen chedigje. Maar wel duidelijk, waar het om draait.

Spoken word artist. Kan niet zingen, niet dichten, en niet eens rappen. En blijkbaar ook niet schrijven. Broken word artist.

Als Quincy een hele harde scheet laat op de redactievloer van het NRC dan staan de redacteuren waarschijnlijk met tranen in hun ogen te klappen omdat ze de scheet zo bevrijdend vonden..

Het “probleem” met krantjes zoals NRC is, dat ze zelf denken het middelpunt van het universum te zijn, met het grote gelijk aan hun zijde.
Dat de wereld wel eens anders in elkaar zou kunnen zitten, past niet in hun denkraam.
Daarom is al het andere gewoon fout.
En moet verbannen worden uit hun samenleving.

Quincy heeft ook niet opgelet en is zodoende steeds de kop van jut .

Als hij morgen zijn naam in Kwanzala Ghana Prophet Luther Mbotho verandert zal hij door het Amsterdamse linksvolk aldaar een stuk serieuzer worden genomen, de donkere subsidievreter zal hem dan ook eerder beschouwen als echt een van hun .

Eventuele literaire vaardigheden zijn misschien meegenomen maar niet echt van belang, bewezen is dat Sinterklaas rijm niveau ruim voldoet .

Eerst gaat het in NRC (en daarbuiten) om één stukje rijm (gedicht), voorgedragen door ene Amanda Gorman (ja 2x "man" in haar naam ja) -"whattup G!").
Voorgedragen tijdens -o la la - het moment sûprème van een wankele opa, ene Joe Bidèn.
En plots heet het in de laatste alinea van Van Roosmalen een "boekje"?
.
Boekje? Waar is boekje. Is rijmpje. Hoe dan.

Kunnen we die dikke plofkop niet gewoon doodzwijgen? Boycot is de beste reactie.

Noem een boefje
Noem me een vlegel
Ik proef je Toefje
Prik je als een egel

Een klucht in het gekkenhuis.

Een kier met een gaatje met daarin een rondje?
Hoe werkt dat?

Dus als ik het goed begrijp gaat dit artikel over een column van een columnist, die een column heeft geschreven over de column van columnist waarin die columnist een column had geschreven over de column van een columnist?
heel interessant.....

Dus….
Het is door iemand met een kleurtje geschreven, vertaald én gerecenseerd.
Weet je wat? We laten het ook alleen door mensen met een kleurtje lezen.
Wij blanken kunnen het niet vertalen of recenseren, dus waarom zouden we het überhaupt begrijpen?

In de Volkskrant heeft Krieger 'The loss we carry' blijkbaar vertaald met: 'Het verlies dat we bewaren', in de nrc met 'Het verlies dat we bevaren'.

Het zal ook nooit wat worden zolang al die wijven zich "... man" blijven noemen: Amanda GorMAN, Katje SchuurMAN, enzovoorts. Dat moet dus zijn: Amanda Gorwoman, Katja Schuurvrouw, enzovoorts...

Ik snap er niks van. Geen idee wat ik van dit onderwerp moet vinden. Ben ik de enige?

Ik kan niet wachten op de duiding van Brusselmans

Ik heb er geen moeite mee, de heuvel die we beklimmen. Kan een beetje feminist een voorbeeld aan nemen.

Spokenword modus aan: ik recensie, jij spijt als regenwater zonder afdronk. Terugkijken zonder naakte schaamte. WAAROM x 3, De heuvel die wij zelf niet hebben maar wel willen beklimmen. WAAROM x 3 groot schuldgevoel klein denkraam. Nooit meer buiten altijd binnenkomen in je eigen gelijk. Ik recensie jij geen idee. : Modus uit

Lieve help wat een stel kleuters weer...

Toef. Wat zullen ze gelachen hebben. In 1971.

Het gaat allemaal over een gedicht van een paar regels, he? Waar voornamelijk veel waarde aan wordt gehecht omdat de auteur een kleurtje heeft, en de cirkel van bien-pensants zich opgelucht voelde na het vertrek van Trump.

Dat hele gedicht is uiteindelijk ook maar weer een voortzetting van het totaal contra-productieve 'WIJ tegen ZIJ' denken dat een groot deel van de BLM beweging kenmerkt.
Lekker negeren en gewoon leven met mensen zonder je al te druk te maken over huidskleuren en vermeende privileges, laat je niet tegen elkaar opzetten stelletje dombo's.

Dit alles even in een notendop: Iedereen wil een vertaling schrijven van een gedichtje, dus iedereen bekvecht elkaar de tent uit met een hoop identiteits-bombarie omdat iedereen de show wil stelen, maar uiteindelijk maakt het in feite geen reet uit wie het vertaalt, daar het zou moeten gaan om de beste vertaling. Al het andere is racisme. Misschien nieuws voor Quinsy, maar je hoeft niet zwart te zijn om een zwart persoon te begrijpen, want het zijn namelijk net mensen. Kwetsend dat ik dat durf te zeggen hoor. Nou.

Quinsy Gario is een totaal ongetalenteerde leegloper, die alleen maar de aandacht krijgt omdat hij de minderhedenkaart kan trekken. Zoiets geldt ook voor Lale Gül, toen ik las dat ze bedreigd werd, heb ik uit solidariteit haar boek gekocht. Het bleek een volstrekt onleesbare draak van een tekst te zijn. Echte schrijvers zijn nu eenmaal zeldzaam. Maar wat wil je dan ook in een land waar een beroepsouwehoer als Harry Mulish voor een interessante intellectueel mocht doorgaan ? Wat de politiek correcte goegemeente voorschrijft dat u moet lezen, breng dat maar als eerste naar het oud papier.

Ik heb een hekel aan gedichten en toneel. Mijn IQ is daar te hoog voor.

Ligt het aan mij of krijgt die halveGario een steeds dikkere kop?

Zullen we gewoon afspreken dat je altijd mag zeggen wat je van iets vindt? Zeker als je daarvoor wordt gevraagd en zelfs geld krijgt. De overgevoeligen der natie gaan daar maar eens aan wennen, word je grote jongen van. Een kutgedicht is een kutgedicht, een donker persoon is donker en een minder donker persoon is minder donker. Voeger was een voetbal scheidsrechter een hondelul als je achter stond. Geen hond of lul die daar problemen mee had. Ik zeg harde humor moet terug!

Vertel me dat je een nog niet uit de kast gekomen racist bent zonder te zeggen dat je een nog niet uit de kast gekomen racist bent.

Sjoerd de Jong: De eerste beoogde vertaler, Marieke Lucas Rijneveld trok zich terug na kritiek, gedeeld door Gario, dat nu eens ruimte moest worden geboden aan een vertaler met meer affiniteit met het genre en met de geleefde zwarte historie.

Die gedichtje is best mooi.

Staat die vertaling nou een beetje hoog in de boeken top 100?

Toef Jaeger, is dat een artiestennaam?

@Ronaldo en mede-reaguurders: hebben jullie voor de aardigheid eens gelezen hoe de vertaler van het gedicht 500,- vraagt en de sensitivity reader 2000,- bij de Friese versie? Ik gooi graag olie op het vuur:

www.volkskrant.nl/columns-opinie/hoe-...

En het is me toch een kutgedicht... Niet normaal meer.

Heerlijke rel. Vooral de column van Van Roosmalen is dodelijk. De schrijterigheid waarmee NRC-redacteuren weglopen voor hun verantwoordelijkheid is treffend!

Oh ja, dat prachtige rijmpje van die mejuffrouw in behoorlijk geel jasje tijdens de spetterende inauguratie van die ontzettend normale president.

Maar terug naar de oorsprong; Madam Gorman (ik heb het gedicht aandachtig gelezen) schrijft een tekst te vergelijken met "Een eigen huis" RF, maar dan voor een natie. In essentie is dat het gedicht . Ik heb de hele discussie gevolgd, Amanda is gewoon geplugd als ikweenie hoe. Een opmaat gekregen van de nieuwe macht. Melodrama van een slavenverleden in Gucci. Laat me niet lachen. Zit ze inmiddels bij de squad? Afijn... de navolging in Nederland is derhalve komisch.

Sorry, ik mag als wit lichaam geen kritiek hebben op personen van kleur.

Poëzie. Dat is enorm belangrijk voor mensen die zichzelf enorm belangrijk vinden. En dan gaan die mensen die zichzelf belangrijk vinden, weer iets vertellen over poëzie omdat zij zich zó belangrijk vinden om te melden dat ze het belangrijk vinden om poëzie belangrijk te vinden. Want zo lijken ze belangrijk. En dat is best heel belangrijk, voor belangrijke mensen. Poëzie is gewoon kutgedram. Alsof het mij ook maar een reedtkever boeit wat voor verhaaltje iemand opkakelt als de Amerikaanse president wordt ingeaugurkt. Vroeger deden we op bruiloften altijd gewoon de alfabetpoëzie: de A is van Alcohol, dat lust hij graag [microfoon naar ander persoon]. De B is van BH, ze heeft er wel 34 [microfoon naar ander persoon]. De C is van Chimpansee, zoveel haar heeft ie op zijn armen [microfoon naar iemand anders] enzovoort. Is ook Poëzie.

NRC opgezegd. Via de telefoon en met zo’n behoudpipo met de vraag wat de reden is. Dus ik zeg: teveel klimaat, teveel gendergezeur, teveel blank/zwart, teveel linkspolitiek, te weinig vrolijkheid en verstrooiing. Zegt tie tsja tsja tsja. Zeg ik: en geen tijd om te lezen. Zegt tie gelijk dat snap ik. Bedankt voor uw toelichting en nig wat blabla.
Deugkneuzen.

Een schrale troost: niemand heeft het gelezen.

Dat er nog een papieren versie van bestaat?
NRC wil toch niemand meer vandaag de dag.
Woordkunstenaar met vervelende trekjes hoef ik niet.
Dan maar die zombie uit het vorige schrijftopic, grijnzzz.

Much ado about nothing.
Het originele gedicht is al neergesabeld op literaire gronden, gedoe over wie het zou kunnen en mogen vertalen (spoiler: een spoken wordnegerin die hierbij hulp heeft gehad van mensen met verstand van poëzie).
Vervolgens een hilarisch inbegrijpelijke recensie van Gekke Gario, daar vall men weer over in andere columns. En Gekke Gario vindt die kritiek - zoals te verwachten was - racistisch.
Over al dit gesteggel verschijnt een artikeltje op GS.
En zij wij zo stom op daar weer op te reageren.
Gekkenhuis.

Het is wel behoorlijk seksistisch dat een boek dat is geschreven door een vrouw door een man wordt gerecenseerd. Dat moet natuurlijk gedaan worden door een recensent met dezelfde huidskleur, van deze zelfde sekse en van dezelfde leeftijdsgroep. Het maakt dan een stuk minder uit of degene wel of geen kennis heeft van literatuur.

Toef.. met zo'n naam weet je als ouder dat je kind uiteindelijk op een cultuurredactie van een krant gaat werken.

Sorry dat ik wit ben hè? En ook nog man. Hoe durf ik?

Als NRC abonnee heb je dan ook recht op herstelbetalingen.

Zelfgekroonde woordbrakers die andere woordkrakers afbraken.

Ober, mag Ik nog een toefje slagroom?

Jongens, we mogen die Gario intussen wel dankbaar zijn voor al dit vermaak en het feit dat hij de woketrein aardig laat ontsporen.

Mooie woorden van de ombudsman over dit eeuwige slachtoffer: een onbegrijpelijk stuk vol met taalfouten schrijven, daarop worden aangesproken en dan een onveilige omgeving voor 'zwarten' claimen. Wat een smerige rat. En credits voor het NRC dat ze daar niet intrappen.

Hoe kan er een rondje in een gaatje in een kier zijn?

Het referentiekader is dus wat je ziet door de kier.

Een kier met een gaatje? Dat ken ik eigenlijk maar op 1 plek.

Rolt de deugelite uit de grachtengordel weer eens rollend over straat?

Lekker boeiend.

Ik las spoken word-autist

Waarom interesseert al dit geneuzel mij ongeveer evenveel als de invloed van eb en vloed op de menstruatie van egels?

In 2006 heb ik na bijna 25 jaar abonnee te zijn geweest, de NRC definitief de deur uit gedaan.

Geen moment spijt van gehad.

Bijna tijd voor de Zwarte Piet discussie denk? Dit lijkt op nleidende beschietingen, de pepernoten liggen tenslotte ook al weer een maand in de winkels.

Ach ja.. Woordkunstenaars. Gewoon niet teveel aandacht aan besteden. Echte woordkunst staat op tegels.

Dit bewijst allemaal vooral dat er teveel subsidie gaat naar klotezooi waar ons land niet leuker, beter of gezelliger van wordt. Want niets van deze klotezooi bedruipt zichzelf namelijk.