ALLE huurwoningen naar Omar en Samira

Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan. (Artikel 1, Grondwet)

LIMBURGERS! Jullie zijn free at last! Vandaag mogen jullie alles. Beroof een bank, rij 130 overdag, projecteer "Limburg Lives Matters" op een brug, doe ananas op een pizza, zeg patat tegen friet, verkleed je als Indiaan, Zwarte Piet of Groninger, schiet een vuurpijl de lucht in, spuit 'ACAB' op een muurtje, zet de kliko andersom aan de straat, ga wel de weg op, en rij over een baan met een rood kruis, masturbeer op het balkon, poep op de stoep van het politiebureau, HET KAN ALLEMAAL, want de bandeloze wetteloosheid is losgebroken in Limburg. Als uw eigenste overheid zich niet meer aan de grondwet houdt, waarom zou u het dan nog doen? Is het al Vijf voor Twaalf?
DISCRIMINATIE UPDATE: BVNL vraagt spoeddebat aan & trekt Hugo aan zijn oor

Een vraag namens de gemeente Eindhoven / Binnenlandse Zaken

A) Omar heeft al een sleutel, hij is namelijk asielzoeker uit Syrië en dus kreeg hij jaaaaaren voordat Erik en Annemarie aan de beurt waren een gratis huis + Miele + uitkering. Omars jihadbruid Samira zit nu nog vast in Kamp Hol, maar zij wordt spoedig gerepatrieerd door Dilan Yesilgöz
B) Simpel: Erik en Annemarie deden het hoogste bod
C) Omar en Samira zitten in de gevangenis, nogal wiedes dat zij de sleutel niet krijgen
D) Jubelton afgeschaft, jammer dan Samira
E) Erik en Annemarie staan al 13 jaar op een wachtlijst en hebben eindelijk geluk
F) Erik is politieagent, Annemarie is verpleegster. Dus krijgen zij voorrang boven de aan crack verslaafde junk Omar en zijn werkloze vriendin Samira
G) Omar en Samira wonen liever in Blaricum dan in Eindhoven
H) Paleisje van Omar en Samira wordt later opgeleverd
I) Erik en Annemarie hebben twee huisdieren: cavia Omar en parkiet Samira. Logisch dat ze geen sleutel geven aan die dieren, het moet niet gekker worden
J) Lang verhaal maar het begon allemaal met een avondje in de parenclub, waar de stelletjes Erik/Annemarie en Omar/Samira onder invloed van GHB deelnemers waren van een intermenselijk uitwisselingsproject. Omar en Annemarie vonden elkaar echter zo aantrekkelijk, dat ze stiekem nummers hebben uitgewisseld en vaker hebben afgesproken (zonder medeweten van Erik en Samira). Oftewel: Omar ging vreemd met de ravissante Annemarie, met haar wulpse jurkjes en haar enorme borsten, ze maakte Omar helemaal gek in zijn kop. Omar heeft de affaire opgebiecht aan Samira, en nu wil Samira bij hem weg, maar dat mag niet van haar broer - ze is immers uitgehuwelijkt. Annemarie houdt op haar beurt haar mond tegen de naïeve Erik, maar zo naïef is Erik niet, hij heeft het natuurlijk wel in de smiezen. Het maakt hem echter niet uit, want ondanks alles geniet hij iedere ochtend van gloedvolle orale seks van Annemarie, waarna hij naar zijn werk gaat als bureauredacteur van het Algemeen Dagblad. Dat Annemarie dan naar Omar sluipt voor ronde 2 deert hem niet. Ergo, toen de makelaar Erik de keuze gaf of hij de sleutel van het huis met Annemarie nog wel wilde, antwoordde hij met een volmondig 'ja'. Samira echter heeft Omar verteld dat hij in de stront kan zakken en zij heeft stiekem de makelaar gebeld om de deal af te blazen. Daarom krijgen zij de sleutel niet. Het lijkt wel een aflevering van Goede Tijden, Slechte Tijden
K) Anders, namelijk...

Dromen zijn bedrog

In de ideale wereld is het elke dag lekker weer, sta je nooit in de file en is het een ontzettend goed idee om in maar liefst vijftien complexen in Amsterdam jongeren samen met zwaar getraumatiseerde jonge statushouders te laten wonen. In de echte wereld gaat dat gillend mis en durven de jongeren niet meer op de gang te lopen omdat ze bang zijn geworden door diefstal, vandalisme, geweld en zedenmisdrijven. Maar nu heeft de Amsterdamse wethouder Rutger Groot Wassink een oplossing bedacht! 

*"De meest ingrijpende maatregel is dat de bewonerssamenstelling gewijzigd wordt. Momenteel is de verdeling nog evenredig: vijftig procent statushouders, vijftig procent Nederlandse jongeren in elk wooncomplex. In de toekomst moeten er minder statushouders en meer jongeren komen te wonen, zodat de eerste groep betere ondersteuning krijgt en meer zorg. Het beoogde effect is dat er hierdoor minder incidenten zullen zijn." *

Walgelijk van dat guurrechtse college in Amsterdam om mensen van vlees en bloed, met dromen en verlangens, mensen zoals u en wij, zomaar te reduceren tot een getal. Alsof er een soort vaststaand aantal vreemdelingen zou bestaan dat een samenleving maximaal op kan vangen. Is dit de Stad van Hoop? Is dit de Stad van Liefde? Is dit Ons GroenLinks nog wel? Bah!

Er komt jaarlijks een stad als Almere, Groningen of Eindhoven bij

De nieuwe asielwet is een holle, betekenisloze ansichtkaart richting gelukzoekers en provincies. Gemeenten krijgen € 2,500 voor elke plek, een beetje woningzoekende weet dat dit twee maanden huur of hypotheek is. Het is niet eens een druppel op de gloeiende plaat. Bouwen kost ongeveer honderd keer zoveel en mag niet meer. Gemeenten worden gedwongen tot wonderen.

Het egoïsme van het kabinet is onbeperkt. Geld moet omhoog, stront omlaag. Het ene heet belasting, het andere decentralisatie. We hebben met de jeugd-, ouderen-, en gehandicaptenzorg gezien wat daarvan de bedoeling, bezuiniging en resultaat is. Wat al decennia een onmogelijke missie blijkt, wordt nu zonder reëel budget afgeschoven op gemeenten. Er is weer geen visie en geen geld.

188.500 migranten in driekwart jaar is een tempo van 242 duizend mensen per jaar. Asielzoekers van gisteren zijn de statushouders van vandaag en uw buren van morgen. Als je het continuproces overziet, ontbreekt de noodzaak nieuwkomers steeds te hernoemen. Drie dingen zijn zeker: ze blijven, er komen er nog meer en politici missen de intelligentie om tijdig woningen te bouwen.

Uitzetten is een droom, wie hier zich meldt, mag hier wonen. Er komt jaarlijks een stad als Almere, Groningen of Eindhoven bij. Lagere overheden moeten NU een oplossing leveren, terwijl het normaal tien jaar duurt om een woonwijk te ontwikkelen. Wanneer die tien jaar ingaat weet niemand, dat vereist oplossingen voor de stikstofcrisis en ook nog het personeelstekort in de bouw.

Staat in de krant. Dus is het waar

Pijnlijke bijzin, in een ronduit potsierlijk juichverhaal over "vluchtelingen" in de Volkskrant. Over hoe een Syrische boer (!) en een Afghaanse schrijver (!!!) hier in Nederland nu de treinen opknappen, zodat u volgend jaar voor 5,5 procent meer opgepropt in Het Halletje (belangrijk fototopic) mag gaan staan in een trein die minder rijdt. We weten allemaal dat de "vluchteling" niet bestaat. Die "vluchteling" is meestal een radertje in het Ranzige Mensensmokkel Systeem van de Albanezen Leo Lucassen, Frans Timmermans en Eric van der Burg, en het juichverhaal in de Volkskrant laat maar weer eens zien dat de asielinstroom onder de streep gewoon NIET WERKT. Van de 158.000 (een stad als Enschede) "vluchtelingen" uit 2014 (cijfers CBS/Volkskrant) zit dus 58% thuis van uw verzorgingsstaat te genieten. Je hoeft geen Syrische/Eritreese ingenieur of boekhouder te zijn om zuchtend nee te schudden...

U zakt er maar in

Mocht u een woning zoeken, dan weten we niet precies waar u staat op de wachtlijst, maar zeer zeker niet bovenaan. Daar staan Mohammed en Orhan die als statushouders van de Adviesraad Migratie verplicht voorrang moeten krijgen bij de huizenjacht, omdat ze nu die azc's onnodig bezet houden. Daarnaast wappert de raad met de slachtofferkaart, want die arme asielzoekers kunnen er allemaal niets aan doen. "De woningnood wordt niet door statushouders veroorzaakt, maar ze hebben er wel last van." Ja, weet u wie ook niet persoonlijk verantwoordelijk zijn voor de woningnood, maar er wel last van hebben? Alle andere woningzoekenden! Samantha kan er ook niets aan doen dat het aantal sociale huurwoningen afneemt, maar ziet Sabah wel vooraan in de rij invoegen. Menno kan er ook niets aan doen dat de bouwplannen van het kabinet niet van de grond komen, maar wordt wel snoeihard door Mahmoud ingehaald op de wachtlijst. Statushouders moeten volgens de adviesraad weer een wettelijke urgentiecategorie zijn, zoals ze waren tot 2017. "Daarmee geeft het Rijk het signaal af aan gemeenten dat het het huisvesten van statushouders belangrijk vindt." Schattig, maar daarmee geeft het Rijk ook aan dat het het huisvesten van de andere woningzoekenden minder belangrijk vindt. Maar misschien was dat altijd al de boodschap.
IN ANDER ASIELNIEUWS: Chef asiel Van der Burg heeft zijn asielwet nog steeds niet rond.

Woningbeleid kabinet gefileerd

Het Economisch Instituut van de Bouw (EIB) legde de bouwplannen van Hugo de Jonge langs de rolmaat en maakt het in een pijnlijk eerlijk rapport (pdf) met de grond gelijk. Korte samenvatting: de chronisch falende minister gaat ook hier geen succes behalen. De ingewikkelde grote bouwprojecten binnen stedelijke gebieden kosten te veel tijd en doordat het aantal bouwvergunningen daalt, ontgroeien veel projecten nooit het planstadium. Het instituut adviseert meer kleine bouwprojecten aan de randen van dorpen en steden, maar dat vergt wel flexibiliteit van een minister die vaak vast zit in het eigen gelijk. Daarnaast trapt de organisatie nog een paar open deuren in en dat is knap, want vindt in deze markt maar eens een beschikbare deur voor een redelijke prijs. Belangrijkste: die geplande extra tijdelijke woningen voor die eindeloze stroom statushouders zijn moeilijk te realiseren door verzet van omwonenden en komen vaak op de plek waar al gewone woningen gepland staan. "Er komen dan mogelijk wel meer tijdelijke woningen, maar deze kannibaliseren op reguliere woningplannen, waardoor er per saldo maar beperkt extra woningen worden toegevoegd." Oftewel, als u geen asielzoeker of ander spoedgevalletje bent, staat u weer helemaal achteraan in de rij. Dit uiteraard tot grote onvrede van de nationale stem van het volk. We zijn benieuwd of het kritiek is waar Hugo wat mee doet of dat het toch weer over 'de toon' gaat, al denken we dat we het antwoord wel weten.

Handig!

Het plan van de gemeente Utrecht om alle sociale woning een tijdlang alleen nog maar aan statushouders te geven, is een groot succes gebleken. Niet alleen kregen veel statushouders een huis, maar ze vonden ook allemaal een baan. Oh nee wacht. Ze vonden niet allemaal een baan, sommigen van hen hádden al een baan. Nou ja. Dan hebben die nu dus een baan én een huis. Geweldig. Oh nee wacht. Tientallen statushouders hebben nu geen baan meer. Zeker ontslagen vanwege racisme, verschrikkelijk. Oh nee wacht. Ze hebben zelf hun baan opgezegd. Omdat ze nu een eigen woning hebben en gewoon bijstand aan kunnen vragen. Goed dat de gemeente Utrecht en het COA hier paal en perk aan stellen. Oh nee wacht. "Het COA betreurt het eveneens dat mensen ontslag nemen, maar zegt er niet veel tegen te kunnen doen. 'We zouden wel meer informatie kunnen gebruiken vanuit gemeenten om onze bewoners goed voor te lichten over de financiële en administratieve gevolgen van betaald werk.' Het COA stimuleert bewoners 'om betaald werk te laten lonen in plaats van dat het ingewikkeld wordt en mensen hierdoor schrikken en stoppen. We attenderen mensen op vacatures, maar zijn geen arbeidsbemiddelaar of jobcoaches.'"

Een stukje blauwgras heeft meer bestaansrecht dan u

21.200 woningen moeten richting statushouders in de eerste helft van 2023. Daar komen nog vijfduizend statushouders bij die dit jaar een woning moesten krijgen, alleen die woning bestaat nog niet, die schuiven door naar de eerste helft van 2023. Ga je uit van gemiddeld twee statushouders per woning, dan krijgen nieuwkomers in de eerste helft van 2023 in totaal 24 duizend woningen.

Mede vanwege stikstofmanie en klimaatfetisjisme daalt de woningbouw naar 70 duizend woningen per jaar, dat is 35 duizend per half jaar. Asiel heeft 68% van de nieuwe woningen nodig. Gemeenten zullen ALLE sociale huur, “betaalbare” commerciële huur en het “goedkope” en middensegment koop moeten opeisen. Alleen onbetaalbare woningen blijven voor ons over.

Deze nieuwkomers krijgen een absoluut recht op wonen. Een alleenstaande kaaskop kan 1% van de woningen kopen, een alleenstaande asielzoeker krijgt 100% kans op een woning. Wie denkt dat dit soort tegenstellingen in de maatschappij passen onder de mantel der liefde, leeft nog in de jaren zeventig en rookt zeer uitstekende marihuana in een soort continuproces.

Net als in Utrecht krijgen statushouders VOORRANG

In Amsterdam sta je gemiddeld dertien jaar en één maand ingeschreven voor een sociale huurwoning (bron: google). Maar niet als je 5000 dollar hebt betaald aan een VVD66-mensensmokkelaar die je naar Ter Apel brengt, om vervolgens tegenover een RTL-camera een compleet lul-verhaal op te hangen, waarna je met de pendelbus naar Hardenberg bent geweest om de DA leeg te roven. Dan krijg je gewoon voorrang op een woning in Amsterdam! D66, GroenLinks, Denk en Bij1 willen dat Amsterdam het voorbeeld van Utrecht volgt en statushouders voor een bepaalde tijd voorrang gaat geven bij de toewijzing van sociale huurwoningen. En dat lieve lezers, is nou discriminatie en een flagrante overtreding van Artikel 1 der Nederlandse Grondwet.