Nieuwe VK-site gesloopt door ethical hacker
Flopperdeflop aluhoedjes op! Maakt de krant van Huisgenoot P. het extreem makkelijk om de pleewall te omzeilen zodat ze hun maatschappelijk progressieve standpunten aan de massa op kunnen dringen? Leest u even mee met wat een geroodpilde etiese hacker uit de panelen ontdekte:
"De nieuwe site van de Volkskrant stuurt altijd volledige artikelen naar
de browser, met daarbij nog een stuk paywall code om een artikel visueel
te bedekken. Maar dat stuk paywall code is heel eenvoudig uit te
schakelen en dan kun je gratis en zonder gezeik elk artikel lezen. Het
is echt een blunder van de eerste orde. Je moet nooit je security
regelen buiten een trustboundary, en de browser is natuurlijk buiten de
trust boundary.
Hoe doe je het? Roep de developer tools op in de browser (F12-knop
meestal). Knip<head>...</head>weg met right click erop en delete node
kiezen. Voila!
De Volkskrant wil natuurlijk stiekem zo veel mogelijk SJW-propaganda bij
zo veel mogelijk mensen verspreiden. Daar lopen ze met liefde op leeg."
Who cares about geldjes verdienen met media, als Asha de Deugzeug maar bij zoveel mogelijk huiskamertjes binnenkomt, amirite?
Napruttel. VARA-cabaret doet liedje over Israël
Israël won het songfestival met een kip, Hamas stuurde vergeefs 60 martelaren naar het joodse hek en als je dat combineert met BNNVARA-cabaret krijg je een lekker gek liedje over lief landje Israël.
Sanne Wallis de Vries schijnt een soort televisiejournaal voor geborneerde grappen te maken op zaterdagavond en daaruit is dit liedje geknipt. Is het kunst, is het cabaret, is het satire en zo ja op zichzelf, op het songfestival of op Sanne Wallis de Show? Dit zingende kipje is in ieder geval het meest eenzijdige stukje karaoke.
Hap.
Kijk. Ze neuken in Amsterdam gewoon op straat
Er zijn nu zo weinig hotelbedden, pensions, en AirBnB's beschikbaar in Amsterdam, dat de mense nu noodgedwongen op straat moeten neukseksen. Walgelijk! Overheid, Stopera, DOE iets. DIT KAN ZO NIET LANGER.
Feynman en/of Feiten – Donor-registratie is nog geen donor-donatie
Het idee achter ADR zou donoren kunnen opleveren. Dat is een wensgedachte waar je wel of niet in kunt geloven. Je kan er ook een ethische discussie over voeren. Dat laat ik vanavond graag aan jullie over. Kijk echter eerst even welke averij deze wet heeft opgelopen op weg naar de finish.
Het eerste compromis was in plaats van een transitie van een opt-in naar een opt-out systeem, een cosmetische aanpassing van "niet geregistreerd" naar "geen bezwaar geuit". Deels om de familie niet scheef voor te lichten dat er een "ja" geregistreerd zou staan, maar vooral om de wet ooit te kunnen herroepen. Beide geëist door oppositie. Deze cruciale verandering vond kort voor de stemming plaats, er is geen onderzoek gedaan naar het effect van deze wijziging in de kern van het ADR systeem. Het originele idee van Pia Dijkstra heeft een behoorlijke knauw gekregen in de Tweede Kamer.
Binnen de Eerste Kamer ontstond een stevige ethische discussie. De originele ADR-wet kende dwang ten opzichte van de donatie. Alleen als de familie in ernstige psychische nood kwam, kon worden afgeweken van de registratie. Dit is om de conversie van toestemming of geen bezwaar in het register, naar toestemming voor de arts en dus donatie in de praktijk te verhogen. Niet de wens van de familie zou centraal staan, maar die van de overledene.
Er volgde in de senaat een tweede compromis, door een toezegging van Pia Dijkstra, dat de familie altijd het laatste woord zou hebben. Het uitvoeringsdeel van de ADR-wet is een dode letter geworden. Erger nog, er moet altijd op de familie gewacht worden, wat de kwaliteit van organen niet ten goede komt. De tweede knauw in de nieuwe wet. Ook deze wijziging heeft niet geleid tot onderzoek of debat in onze samenleving.
Het effect van deze twee wijzigingen versterken elkaar, zijn in beide Kamers nauwelijks besproken en onderzocht. Alle uitspraken over stijgende donaties zijn even betrouwbaar als de weersvoorspelling of beursberichten. Je hebt er niets aan.
Als we kijken naar de eerste maanden: Nee registraties stijgen nu al, omdat mensen niet beseffen dat de wet hooguit per juni 2020 wijzigt. Ja-registraties blijven om dezelfde reden uit. Omdat donatie verschuift van barmhartig geven naar van rechtswege ingenomen zijn er ook duizenden mensen die hun toestemming intrekken. Op korte termijn is een forse daling te zien.
Op de lange termijn verwacht ik hetzelfde. Iemand die overlijdt, medisch geschikt is en volgens het register een donor, doneert in 86% van de gevallen. In 14% is er een veto van de familie. Alleen zullen mensen zich minder als "ja"-donor registreren, omdat ze denken dat het automatische "geen bezwaar" voldoende is.
Ik verwacht dat families in de rouw makkelijker een "geen bezwaar" overrulen, dan de laatste duidelijk uitgesproken wens van de overledene. Iets wat we hadden geweten als er netjes en zorgvuldig pas op de plaats was gemaakt en onderzoek was gedaan.
De vraag is wat de conversie zal zijn van de "geen bezwaar" categorie. Ik kan dat niet inschatten, maar het gemak waarmee voor politiek gewin gedaan wordt dat het dezelfde 86% zal halen, is totalitaire onzin. Dat is een vreugdedansje om politiek te cashen op een doorgedrukte wet. Een wet die na alle averij heel anders zal uitwerken dan die bedacht was.
Spanje is al een kwart eeuw kampioen orgaandonatie, maar dat komt volgens hun artsen niet vanwege een ADR-systeem. Ieder aspect moet worden aangepakt volgens de nieuwe directrice van de Spaanse transplantatie-organisatie: “betere coördinatie, infrastructuur, financiering, publiekscampagne en trainingen donatiegesprek”.
Ze verwacht dat puur het invoeren van een ADR-systeem “geen effect” zal hebben. Haar voorganger met 26 jaar ervaring is nog duidelijker, niet de wet maar het gesprek bepaalt orgaandonatie. “Het veranderen van de wet heeft geen zin.” Spanje behandelt ook ouderen met een hersenbloeding langer door op de intensive care, wat hun organen beschikbaar houdt.
Orgaandonatie bestaat uit een aantal stappen. Eerst zal iemand in de stervensfase van het leven moeten komen en medisch geschikt zijn. Hopelijk heeft de overledene gekozen voor donatie. Dat is de belangrijke keuze vooraf. De keuze achteraf, of de familie die keuze respecteert, is de belangrijke tweede.
De werkelijkheid van de familie op de gang van het ziekenhuis verandert niet door proza uit de Haagse kaasstolp. De Spaanse en Franse Transplantatie-organisaties zeggen dat goede educatie en communicatie families beweegt in te stemmen met donatie. Dat de politiek die route niet kiest, betekent dat de burger niet als voor rede vatbaar wordt gezien.
Ik vind dat Nederland een breed gedragen, zorgvuldige donorwet verdient. Hoe meer er algemeen bekend is over orgaandonatie, hoe duidelijker de familie op de hoogte is over de donatie wens, hoe makkelijker het voor de familie is het overlijden en een eventuele donatie te verwerken.
Dus, voor de rust bij je nabestaanden, wees zo duidelijk mogelijk over je laatste wens. Geef die niet alleen aan in registers, maar bespreek het ook. Prik door deze wet heen, zie welke restanten het staatsblad gehaald hebben en stuur 'm terug naar de tekentafel.
De huidige donorwet stamt uit 1996, als dit brakke compromis in 2020 geruisloos doorgang vindt, blokkeert dat een echte oplossing.
Muziek! Dit ramadan-lied zal wereldleiders tot de eeuwige vrede bewegen
Ramadan-cadeautje van het Koeweitse telecombedrijf Zain. We vonden het een lief knulletje en als gerenomeerd kwaliteitsmedium weten we het altijd te waarderen als mensen moeite in een filmpje steken. Dus wij een beetje denken dat we voor het allereerst naar een ongeclausuleerde niet-passief-agressieve high-budget islamitische vredesboodschap aan het kijken waren. En toen was het ineens 2:27 en was het uit met de pret, want de internationale vredes-iftar wordt gevierd in "Jeruzalem, de hoofdstad van Palestina". Of misschien begrijpen we het gewoon verkeerd, en zijn ze blij dat het dus gewoon op de Amerikaanse ambassade gevierd kan. Enfin, wij hadden in ieder geval bijna 2 minuten de hoop dat de eeuwige vrede uit zou breken. Dat is ook iets waard.
Reaguurder reageert op Te Koop-bord op GeenStijl
In de categorie 'gewoon ff luisteren naar je achterban' is het woord nu aan deze VVS'ende verteller die onze krant al tien, twaalf jaar leest. En dan weet je dingen.
Alweer te koop, lazen we in Adformatie in de leesmap bij de kapper. 2014 ook al. En 2017. Nou dan gaan we maar. Premium of paywall? Advertenties of afkoop daarvan? Brand safety of eigen baas? Gaan we solo of zoeken we een nieuw huis? Wie betaalt de zwarte kippen, wat doet een klein pandje in de Pijp, wat kost een pak melk eigenlijk, heeft iemand de staffelprijzen voor rectangles & skyscrapers ingepakt, waar liggen de zwemvesten, en hebben ze die ook in het roze? En ZOU U ONS DOEN, en zo ja HOE, of moet ieder weldenkend mens tegen dit soort teksten zijn, zoals Gertje (van het Mediahuis, niet van Samsom) altijd zegt?
GS te koop. WAT NU?
We staan weer eens te koop, schijnbaar. De Belgen van het Mediasterfhuis pruimen ons niet. Dito, Ysebaert. Maar wat nu? Jullie zijn de baas: wat moeten we doen?
Jordan Peterson gaat kindbruidjes uitdelen
Zuchterdiezuchtzucht. Die Canadese psychobabbelaar c.q. praatjesmaker die bepustuleerde rukkertjes in hun onopgeruimde kamertjes laten dromen van een zinvol leven heeft weer een goed plan hoor, tegen eenzame incels die aan het moorden slaan wegens te weinig neukseks: enforced monogamy. Vrouwtjes herverdelen dus, onder de meneertjes. Whatever happened to gewoon gewoon een beetje aardig doen, samen naar de film en dan tongzoenen? Grappig genoeg is "enforced monogamy" precies dus wat demense van de geestdodende haatprofeet doen, met hun gearrangeerde huwelijkheden, kindbruiden wat dies meer zij.
Gratis FvD-proza! Klaagschrift Theo Hiddema in discriminatiesmaadzaak tegen Ollongren online
Vergeet die roman. Of novelle. Of wat dan ook. Het beste stuk van de hand van een FvD-Kamerlid dat recent het levenslicht zag is het klaagschrift van de Hiddemeister in de smaadzaak tegen minister Ollongren en het staat HIERRR (pdf) gratis online.
Zalig leesvoer. Je zou er nog bijna door overtuigd raken ook. Die toesprak van Ollongren was gewoon een slecht onderbouwde aanval uit de elitaire onderbuik. Hiddema fileert die tot op het bot en tovert bovendien de ene na de andere advocatenhandigheid uit zijn juridische hoed waardoor je op een gegeven moment zelf de handboeien wilt pakken om naar het Ministerie van Binnenlandse Zaken te rennen en hare excellentie in de boeien te slaan. Tot je bedenkt waar het eigenlijk over gaat. Een politicus (in dit geval een minister) zegt iets over een andere politicus. Die andere politicus is het daar niet mee eens, heeft daar verdomd goede redenen voor en kan die redenen in alle openbaarheid uiteenzetten. Punt uit. Vervolg je tegenstanders niet om wat ze zeggen. We hebben in Nederland al één politicus die voor de rechter staat om zijn uitspraken en dat is er één te veel. Dus #FreeKajsa. En laat de briljante juridische trucjes over aan de advocaat die ze echt nodig heeft. Dat is niet Hiddema. Dat is Knoops.
Jihadisten welkom, welkom in ons land
Minister Grabbelwaus kan tevreden zijn: Nederland haalt moslimjihadi's die op uitwisseling waren aan de oorlogsschool van ISIS, terug uit Turkije zodat ze hun veroordeling voor het bezit van de verkeerde collegekaart in "eigen land" kunnen afwachten.
Reda Nidalha en nationale terreurlijster Oussama Achraf Akhlafa zitten al twee jaar in een Turkse cel in voorarrest, zijn tot zes jaar veroordeeld wegens lidmaatschap van een terroristische organisatie, en het is de bedoeling dat ze hun hoger beroep in Nederland afwachten. Hier hun verhalen: Het was allemaal niet de bedoeling, ze deserteerden en ze hielpen andere mensen, kortom: een goed verhaal met een hoog genoeg trap er niet in-gehalte om er een dikke Doornbos-Disclaimer bij te zetten. Het is de bedoeling dat deze verloren zonen van ons vaderland hier in de terugkeerderscel worden gezet. Het OM wil terugkerende Patatjihadi's ook in Nederland berechten, maar je kan niet tweemaal voor hetzelfde worden veroordeeld. Dus zelfs de NOS weet: "Het wordt lastig om die twee mannen in Nederland in hechtenis te houden." Wat de kans op verwarde daden van huisraadwerpen (of erger) dus al doet toenemen voordat ze überhaupt geland zijn op de Polderbaan. De twee kalifaatkinderen (ze zijn allebei begin 20) kunnen echter nog niet beginnen aan hun terugvlucht, want ze hebben geen paspoort bij zich. "Het ministerie van Buitenlandse Zaken laat weten dat het bezig is om dat op te lossen." Facepalm.