Geenstijl

sodeju 768 pagina's: de autobiografie van Boris Johnson

Gek eigenlijk. Niemand kiest een hartchirurg, huisarts of kapper omdat het toevallig een mooie kerel is, maar eenmaal in het stemhokje is dat onder de streep vaak de allerbelangrijkste factor. Terwijl charisma en landsbestuur uiteindelijk evenveel met elkaar in gemeen hebben als, nu ja, charisma en hartchirurgie. 

Bij nader inzien: hartchirurgen, huisartsen en kappers voeren doorgaans geen campagne, met gelikte filmpjes, scherpe tweetjes en ontwapenende kranteninterviews. Als ze dat wel zouden doen, zou de doorslaggevende factor vermoedelijk dezelfde zijn als bij politici. 

Hoewel over het hoofd gezien door Joris Luyendijk is het mooie kerelschap (m/v/x) misschien wil het grootste privilege waarover een mens kan beschikken. Charisma is bovendien hoogst ongrijpbaar en niet of nauwelijks aan te leren: van een Jolande Sap kun je geen Femke Halsema maken, van een Frans Timmermans geen Geert Wilders, en van een Wopke Hoekstra geen Mark Rutte. 

Het helpt als mensen met een overschot aan charisma enigszins verantwoordelijk met hun aanleg omgaan. Dat brengt ons bij Boris Johnson, voorheen journalist, columnist, hoofdredacteur, premier van het Verenigd Koninkrijk, biograaf en groot bewonderaar van Winston Churchill, en bij uitstek iemand waarmee iedereen een avondje in de kroeg zou willen zitten. 

Maar ook: iemand die een ongekend zooitje van Groot-Brittannië wist te maken, en vooral herinnerd zal worden om een imposante reeks schandalen en leugens. 

Laat er nou net één beroep zijn waar het juist de bedoeling is om er naar hartenlust op los te fantaseren, fabuleren en verdraaien: het schrijverschap. Het onlangs verschenen Ontketend staat weliswaar vol van de aantoonbare onzin, het zijn misschien wel de leukste politieke memoires die we ooit hebben gelezen (en we houden nogal van politieke memoires). Stilistisch steekt het uitstekend in elkaar allemaal, 's mans bespiegelingen op de EU zijn even scherp als hilarisch, hij beheerst de zeldzame kunst kneitervilein te zijn op een ingetogen manier. Johnson drijft de spot met alles, hemzelf incluis. Zo blikt hij bijvoorbeeld terug op zijn hoofdredacteurschap van het liberale Britse weekblad The Spectator: 

"Ik ben bang dat er ook toen tijden waren waarop ik met mensen gingen lunchen met de bedoeling ze te ontslaan, die - na een aantal flessen drank - vertrokken met de vage indruk dat ze promotie hadden gemaakt."

Fijn dat zo iemand nu gewoon schrijver is en niet langer politicus, en nogmaals, wij willen bijzonder graag met hem de kroeg in.

Een cirkeltje maken van astronauten: wie deed dat ook vroeger

In Nederland hangt er iedere dag wel ergens een Cobra aan een winkelpand dus het is een wonder dat er nog genoeg zijn om te onderscheppen, maar het is weer de tijd van het jaar. In Den Haag is tegen de 10.000 kilo (!) zwaar vuurwerk gevat en als 10.000 kilo de lucht in gaat hebben we een probleem (even ter vergelijking: in Enschede ging het om 177.000 kilo). Dan is er de voorbije dagen vuurwerk gevonden in auto's, in loodsen, in woonhuizen, in huizen op stand, in bedrijfspandjes, enzovoorts. We weten allemaal: het lot over vuurwerk is onvermijdelijk bezegeld. We moeten alleen nog even flink knallen voor we er zijn!
ALSTU: Check de oogst van vandaag op de realtime Vuurwerk-0-Meter

Wat is het toch met wereldleiders dat ze allemaal met trillende handjes eindigen in een bunker onder Berlijn? Okay, niet dat laatste, maar waarom hebben al die ouwe dwazen vroeg laat 'parkinson'? Als het eenmaal raketten regent, is het een eigenaardig idee dat degene die het laat regenen een doorgesnoven bejaarde is, zonder vrienden. 

Ondertussen vragen de kinderen van Donbas zich af waarom zij geen genocide zijn.

'Pornografisch kokhalzen'

Er zijn tedere minnaars, en er is Kanye West. Er is seks, en er is verkrachting. Er is voorspel, en er is iemand aanwijzen, zeggen "Give me the Asian girl", haar ongevraagd wurgen, en vervolgens met meerdere vingers als ware het een piemel in haar mond rammen. Er is vragen om consent, en er is doodleuk doorwurgen terwijl iemand haar bewustzijn verliest. Er is dirty talk, en er is "This is art. This is fucking art. I am like Picasso."

Christus te paard zeg als dit is wat hij in het echt doet willen we niet weten wat voor porno hij kijkt. Zou allemaal gebeurd zijn in 2010, toen Ye een turbulente knipperlichtrelatie had met Amber Rose. Man is nu net gescheiden dus misschien een idee om 'm preventief op te sluiten. Wellicht handig om rongslingerende exemplaren van Mein Kampf preventief op te bergen voor het geval dat.

Hallo, is daar iemand?

Ze gingen het allemaal anders doen. Vernieuwend, geen oude politiek meer, geen doctrines, geen achterkamertjes, geen oude Nokia's met 1 MB geheugen, geen plucheplakkers, geen carousselgedoe enzo met burgemeesters en bestuursvoorzitters. Maar ondertussen staan ze - met hun 4 peilzeteltjes - wel eventjes in een congrescentrum in het midden des lands, in het weekend, naar een Grote Leider te luisteren. HOE ORIGINEEL. Dit topic wordt live bijgehouden want we hebben geen idee wanneer & hoeveel NSC-leden er nu weer opstappen slash het bijltje erbij neergooien slash problemen krijgen met hun gewetenszekerheid. Later meer.
Update: Prima bijna saaie speech Pieter, nu LUNCH & WACHTMUZIEK, om 1300 uur verder

Deze vraag had dit figuur natuurlijk ook op X kunnen stellen

Vandaag gevonden in de Volkskrant. Een mevrouw zonder familie & vrienden in het echte leven, maar mét een via X naar Bluesky opgeflikkerd accountje op social media. En dan hier het antwoord:

JA MEVROUW (61). Als u Starlink neemt, gaat u naar de hel. U roept verdoemenis af, op uzelf én op al uw dierbaren. Uw hond krijgt griep & uw papegaai krijgt kanker. De rest van uw leven moet u iedere ochtend verplicht een frikandel met mayo eten en dat is de eerste 300 dagen nog leuk, maar daarna niet meer. Uw buren zullen u verafschuwen, op de naaiclub mompelen en smiespelen ze als u naar de plee bent en in de kerk luistert niemand meer naar u, behalve dan op de biechtstoel. Elon Musk is Adolf Hitler, Marc Dutroux en Jeffrey Dahmer, maar dan erger. Door het nemen van Starlink was alles voor niets. Uw leven, de huishoudschool, het huwelijk met Alfred de vrome stofzuigerreparateur uit Scheemda, al die keren dat u de pepernoten op zaterdagmiddag liet staan en ging hardlopen. ALLES WAS VOOR NIETS. Het is een groot zwart gat van narigheid, letsel en verdriet, met úw verrotte ziel aan het einde van de doodlopende weg, samen met de redacteur van de Volkskrant die uw brief in de krant heeft geplaatst. Rot in de hel, mevrouw, en neem uw gore gedachten over Starlink mee.

Schoften

Hee daar heb je de cherrypickende charlatans van de Telegraaf weer. Die gaan even geheel voorbij aan een semantische discussie gevoerd op het internet en vragen allerhande Nederlanders doodleuk naar hun kijk op intergraatsie. Harteloos, maar zo gaan die dingen, eerder deze week deden bijvoorbeeld de cherrypickende OG's van het CBS een duit in het zakje, en werd dat rapport bijvoorbeeld weer integraal geïntegreerd in een artikel door de cherryklikkende charlatans van NU.nl. Ha, en chef cherrypickend Charlatonië zou natuurlijk chef cherrypickend Charlatonië niet zijn als hij daar niet meteen zijn plasje over had gedaan. 

Afijn, meer staatjes na de breek.

Er staat wat op het spel

Vivaaaaa Las Vegas! Kijk toch eens hoe mooi ze de doden eren in Las Vegas: Johnvis Cashley is er ook! Het racen in Sin City is natuurlijk maar bijzaak - denk nog maar eens terug aan de fenomenale manier waarop Sergio Pérez vorig jaar naar voren werd geroepen door boksomroeper Bruce Buffer (de halfbroer van Michael Buffer, van de legendarische 'Let's get ready to rummmblllleeee'). Wel, er staat natuurlijk wel wat op het spel in Amerika, namelijk de wereldtitel. Als Max Verstappen in de race vóór Lando Norris eindigt komt de wereldtitel weer naar ONS en duiken we allemaal poedelnaakt van zinkende woonboten in de gracht. De Red Bull gaat vooralsnog als geen meter, ook omdat ze voor de eerste trainingen de verkeerde vleugel erop hadden geschroefd. Maar nu eerst: kwalificeren. Koffie!

UPDATE - Russell op pole. Verstappen op P5 vóór Norris

Rondvraag in het Stamcafé

"Veel kinderen tussen de acht en twaalf jaar hebben spijt van hun aankopen in games." Nou nogal wiedes, want die lui worden voortdurend geïndoctrineerd om een of andere dure gun of een pakje met voetbalspelers te kopen, en het is ALTIJD shit. En zelfs als het goed is wil zo'n kind daarna weer het volgende wapen want Pietje van de oliebollenkraam hep 'm ook en dat is dus een gebed zonder eind. Daar gaan weer de bloedroebels van oma Natasja! Hoort erbij. Leercurve. Wat ons dan weer doet denken aan die camping daar in de buurt van Perpignan, waar ze zo'n Franse arcadehal hadden, 21 dagen lang crack voor een kind. Met allerlei shitmachines, maar ook met de beste knallers aller tijden, zoals Street Fighter II en natuurlijk Ivan 'Ironman' Stewart's Super Off Road. "Pa mag ik nog 10 franc", "Tuurlijk zoon koop er maar een lekker ijsje voor", en daar hing je als negenjarige junk alweer achter de kast te geilen - jij koos altijd 'Madman' Sam Powell. Zelf spelen kan hier. De vraag is natuurlijk: welke game heeft ú klauwen met geld gekost?

Voor iemand die zo'n politiek talent schijnt te zijn is ze wel veel aan het janken

Van alle figuren die in de collectieve morele paniek rond de Jodenjacht een rol spelen in de omkering van het narratief zit Esmah Lahlah echt héél hoog in de houjebekboom. Dit esthetisch steeds verder radicaliserende figuur slachtoffert zichzelf weer een slag in de rondte na de uitspraken van Dick Schoof, waarin hij zei dat bij de Jodenjacht 'jongeren met een migratieachtergrond oververtegenwoordigd waren' (feit) en hij sprak over 'een integratieprobleem' (niet een feit, wel voer voor debat). En dan de enige modus die knakkers als Esmah Lahlah kennen is omdraaiing en het claimen van slachtofferschap. "Mag ik hier wel zijn? Ben ik hier nog wel veilig? Kan ik mezelf zijn?" Tering. Hoe zei Grunberg dat ook alweer? Marokkanen zijn de nieuwe Joden ofzo?