Policorziekte kost ons onze privacy

Wisselende groepen Hangmigratiërs verpesten de gezellige zwemsfeer bij ieder feestje in Zwembad Stappegoor, en daarom krijgt het zwembad nu gezichtsherkenningssoftware. Eerder faalde een proef met vingerafdrukscanners. Waarom, horen we u denken, zo’n getint kloodtzakje herken je toch gewoon aan z’n smirkende mombakkes? Ja. Maar niet alle jongmannelijke Marokkanen die in groepen binnen komen, zijn tuig. Er zit vast ook wel eens een laf meelopertje tussen. Maar bovenal: overmatige politieke correctheid dwingt gemeente, politie, zwembadmedewerkers, bezoekers, beveiligers en de schrijvende pers tot het gebruik van technische hulpmiddelen. Ze durven, kunnen, mogen of willen niet benoemen dat het om hangallochtonen gaat in de Stappegoor, of ze weigeren zulks hardop uit te spreken - waar je ook klikt in de berichtgeving over het herhaaldelijk belaagde zwembad. Het leidt tot sociale stigma’s, u weet zelf. De boodschapper riskeert zijn baan en het zwembadtuig riskeert het verlies van stageplekken, dat soort gelul. Maar het gaat in Stappegoor dus om jongeren van de getinte persuasie (want nee, dat zijn geen flamingo's op die foto) die niet van de jonge meisjes af kunnen blijven, kinderen terroriseren en laffe vinexvaders het zwembad uit jagen. Dus daarom wordt de privacy van het zwempubliek verzopen in gezichtsherkenningssoftware: een scanner maakt het onderscheid dat de zwemmer niet hardop mag maken. NeDeRlAnD, tWeEdUiZeNdNeGeNtIeN.