Hee lekker, ff een topic alsof er geen corona is

Clichémocrootjes in Lieve Stad Amsterdam hebben dit Paasweekend hun kans gezien om een verloofd stel te belagen. De mannen van homoseksuele geaardheid (of hoe je dat ook moet noemen tegenwoordig) waagden het namelijk om hand in hand te lopen in de voormalige gay capital of the world, en werden dientengevolge lastig gevallen, agressief bejegend en bespuugd door een paar Rif-clichés met wijventasjes, een uiterst beperkt vocabulaire, middeleeuwse opvattingen en cameraschuwheid. Dikke kudo's aan de filmende flikkers (no offense), die zich niet door de mocrootjes lieten intimideren en hen gewoon vol in beeld blaffen. Het voelt bijna als een prettig soort normaal zonder lockdown, om een nanoroedel islamietjes uit een dichtgetikte cultuur in het openbaar zo te zien worstelen met vrije seksualiteit in een moderne samenleving. Alsof er niks aan de hand is en het leven van alledag gewoon door gaat. Bedankt, rifrukkertjes!

Policorziekte kost ons onze privacy

Wisselende groepen Hangmigratiërs verpesten de gezellige zwemsfeer bij ieder feestje in Zwembad Stappegoor, en daarom krijgt het zwembad nu gezichtsherkenningssoftware. Eerder faalde een proef met vingerafdrukscanners. Waarom, horen we u denken, zo’n getint kloodtzakje herken je toch gewoon aan z’n smirkende mombakkes? Ja. Maar niet alle jongmannelijke Marokkanen die in groepen binnen komen, zijn tuig. Er zit vast ook wel eens een laf meelopertje tussen. Maar bovenal: overmatige politieke correctheid dwingt gemeente, politie, zwembadmedewerkers, bezoekers, beveiligers en de schrijvende pers tot het gebruik van technische hulpmiddelen. Ze durven, kunnen, mogen of willen niet benoemen dat het om hangallochtonen gaat in de Stappegoor, of ze weigeren zulks hardop uit te spreken - waar je ook klikt in de berichtgeving over het herhaaldelijk belaagde zwembad. Het leidt tot sociale stigma’s, u weet zelf. De boodschapper riskeert zijn baan en het zwembadtuig riskeert het verlies van stageplekken, dat soort gelul. Maar het gaat in Stappegoor dus om jongeren van de getinte persuasie (want nee, dat zijn geen flamingo's op die foto) die niet van de jonge meisjes af kunnen blijven, kinderen terroriseren en laffe vinexvaders het zwembad uit jagen. Dus daarom wordt de privacy van het zwempubliek verzopen in gezichtsherkenningssoftware: een scanner maakt het onderscheid dat de zwemmer niet hardop mag maken. NeDeRlAnD, tWeEdUiZeNdNeGeNtIeN.

"In Nederland hoef je alleen maar helper whitey te zijn om het publieke debat via de Publieke Omroep naar je hand te zetten."

De enige week in het jaar dat ik werk woon ik in Naarden Vesting. In het huis van mijn vriendin Catherine Keyl. Catherine woont op stand, niet alleen Mocro-vrij maar ook Nederturkjes vrij. Hell, ik heb nog nooit een gekleurd iemand gezien in de Vesting; zo wil heel Nederland wel wonen. Ja, die ene week in het jaar ben ik de bezienswaardigheid in het blanke stadje waar ze trouwens wel ooit een Surinaamse waarnemend burgemeester hebben gehad. Een vrouw nota bene. Je vraagt je opeens af waarom zij niet de burgemeester van 020 is geworden, voldeed aan álle eisen en met ervaring bovendien. Enfin.

De enige buitenlanders in Naarden Vesting zijn toeristen. Ook die zijn blanker dan blank. Enerzijds is dat homogene gebeuren saaiheid troef, anderzijds is het zalig rustig. Zelfs bij de ijsboer wordt bij 30 graden niet voorgedrongen. Nederland zoals vroeger. 

Dus als Catherine vertelt over vrouwen in Naarden die niet meer topless zonnen omdat scooterjeugd ze pest, moet je wel een racistische kronkel in je blonde hoofd hebben om dan meteen met Mocro’s in te vullen. En de racistische blondie van dienst was Sunny  Bergman. In haar beleving pesten alleen Mocro’s en andere niet-Nederlanders vrouwen. Blanke jongetjes doen dat niet. Ongeacht de huidskleur en de afkomst van die scooterjeugd, schort er iets aan je opvoeding als je als jongetje vrouwen pest. Maar in plaats van dat de discussie daarover gaat, kaapt Sunny Helper Whitey Bergman het debat omdat discriminatie in haar genen zit en racisme ook. Niet de getreiterde zonnebadende Nederlandse vrouw verdient Sunny's sympathie maar de talentloze en gewelddadige gekleurde medemens. Zonder dat Catherine maar één keer een kleur of afkomst benoemd heeft.

In Nederland hoef je alleen maar helper whitey te zijn om het publieke debat via de Publieke Omroep naar je hand te zetten. Hoewel talentloos, blank, blond en vrouw-zijn ook helpt. En als je verlopen bent – blondies verjaren snel, met 32 is het wel gedaan -  wordt een fris blik blondies opengetrokken. Nederland bashen en gekleurd tuig omarmen is een prima business model om belastinggeld te cashen. Ondanks dat dat zum kotzen is, heeft Catherine Keyl nog steeds respect voor het instituut dat Publieke Omroep heet. Ze respecteert de mensen die mogen meepraten en toont interesse. Catherine is geen straatvechter, Catherine is een vrouw uit het Gooi. Ze laat zich intimideren door Sunny, die tot de vriendinnenkring van Shula Rijxman en co hoort en wél airtime heeft, opdrachten krijgt en zogenaamd een somebody is waar policor Nederland zich achter verschuilt.

Nou, newsflash: in Naarden Vesting wonen blanke mensen. Ik verdenk ze van een ballotagecommissie en zou er bijna gaan wonen. Maar zolang ik nog topless kan zonnen in Rotterdam, is dat toch echt niet meer dan een weekje per jaar.