Verduurzamen niet duurzaam

Eindelijk een stukje positief nieuws over Nederlandse bedrijven, dat was alweer even geleden. Toen iets met Boskalis en een dwarse boot of zo. Vandaag meldt het CBS: "Iets meer dan 64 procent van de bedrijven investeert in 2025 in een klimaatneutrale bedrijfsvoering. Vorig jaar was dit nog 68 procent." Die hebben helemaal geen zin meer in verduurzaming. Althans, geen zin: "De meeste bedrijven geven financiële beperkingen en onzekerheid over de economie of beleid aan als belangrijkste belemmeringen bij het verduurzamen." Makkelijkste is Trump de schuld geven natuurlijk, maar wij weten wel beter. Het klimaatverhaal spreekt gewoon veel minder aan, waardoor er geen droog brood meer aan te verdienen valt. Zelfs Gen Z is amper nog geïnteresseerd in klimaat, ondanks dat die generatie moet skiën in de zomer. 

Wat moeten die bedrijven doen nu verduurzaming (en ook zoiets als diversiteitsbeleid) het prullenmandje in kan? Nou, wij weten nog wel iets: investeren in de OORLOGSECONOMIE! Dat is booming, hip, een hot topic en ook Trumps schuld. Dus waar wachten jullie nog op Nederlandse bedrijven? Samen bouwen we aan een duurzame toekomst een stuk of wat Leopard-tanks. Wagners Walküre zwelt aan, helikopters stijgen op, tanks rollen over de Veluwe en Nederlandse bedrijven gaan weer vol voor de winst.

Vorige week werd de hilarische uitbarsting van Mindef Ollongren (waarom investeren pensioenfondsen niet in de defensie-industrie) beschreven. Het hilarische was natuurlijk dat de overheid en de EU daar zelf voor verantwoordelijk zijn via wetgeving zoals ESG, EU Taxonomie en SFDR. Maar goed, we zijn nu een week verder en opeens is daar de roep om een oorlogseconomie. Want we hebben veel bommen en granaten nodig, dus alles moet wijken, blijkbaar.

Nou, die oorlogseconomie daar is het socialisme, zoals het vrije Westen die kent, uit voortgevloeid. Zo werd tijdens de Tweede Wereldoorlog de gehele industrie in het teken gezet van de strijd. Dus zowat al het grondstoffen, materieel, fabrieken, arbeid en zo verder stonden in het teken van de oorlogsindustrie. Begrijpelijk natuurlijk dat de overheid hier de regie pakte; het was oorlog.

Helaas lag hier dus de grondslag van de sociaal democratische gedachtegoed. Na de oorlog waren mensen zo gewend dat de overheid de gehele economie aanstuurde, dat sommige nuttige idioten mensen met het briljante idee kwamen dat de overheid ook allerlei andere problemen moest aanpakken. En zo is de grote (r)overheid ontstaan. Dit is briljant beschreven in het boek Road to Serfdom van Friedrich Hayek (het kryptoniet tegen elke socialist/communist).