Landen zoals Portugal, Spanje, Italië en Griekenland zitten te springen om stevige inflatie van de euro.
Christine Lagarde kondigde aan dat de economische vooruitzichten van de EU tegenvallen, de inflatie is te laag en de ECB gaat er onder haar leiding met een gestrekt been in. Kunstmatig lage rente en het opkoopprogramma wordt herstart. Ongekend agressief beleid gezien de huidige economische voorspoed van gemiddeld anderhalf procent groei. Christine geeft in het EP toe dat rijke landen de rekening krijgen.
Klaas Knot haalt namens De Nederlandse Bank hard uit naar haar ideeën. Werkloosheid is laag, lonen stijgen (=inflatie), de prijsvorming op financiële markten is verstoord en “overmatig risicozoekend gedrag” op de huizenmarkt geeft stijgende huizenprijzen. (=inflatie). De vertraging van de economie zorgt er alleen voor dat de gewenste geldontwaarding iets op zich laat wachten.
Landen zoals Portugal, Spanje, Italië en Griekenland zitten te springen om stevige inflatie van de euro. Deze landen hebben hun staatsschuld altijd via inflatie laten verschrompelen, in plaats van daadwerkelijk af te lossen. De staatschuld van Italië zit ruim boven de 2400 miljard, een procentje extra inflatie levert hun 24 miljard op, een procentje minder rente 24 miljard.
Een meerderheid van de EU heeft problematische schulden, dus is er een politieke meerderheid die te laten verwateren. Italië betaalt nu al 70 miljard per jaar aan rente. Zelfs hun onderwijs is goedkoper. Mocht de rente op haar staatsobligaties van 3% naar 4% stijgen, dan stijgt hun begrotingstekort van 2,4% naar 3,7% BBP. (hun staatsschuld is immers 132% BBP).
De armere landen van de EU kunnen hogere rentes simpelweg niet betalen, en hebben enorme inflatie nodig om hun staatsschulden te verwateren. Het lukt hun niet hard genoeg te groeien om oude schulden in verhouding te krijgen. De euro is te sterk. Ze dromen nog van een wereld waar schulden katholiek werden vergeven en vergeten. De euro eist discipline die er niet is.