Geenstijl

Ybeltje Berckmoes, Ybeltje Berckmoes, die naam zegt wel iets... O ja, fungeerde dik vijf jaar lang als trekpop van de genderneutrale Mark-Halbe Rutte-Zijlstra en pakte netjes haar centen, om ergens de afslag te nemen richting een vat rode pillen - en dat hele avontuur staat nu in een boek. Wokey Berckmoes is derhalve retweetmattie met Herr Niemöller en vriend van de Forum-show. Welnu, Wokey kon niks en deed niks en wilde niks, maar rugdolkt nu heel stijlvol iedereen helemaal de moeder en dat levert werkelijk superschokkende onthullingen op. Jeanine Hennis is een laaf en een slaaf, Sander Dekker verdeelt wat baantjes, Michiel van Veen vond zichzelf stemvee, Halalbe Zijlstra is een intimiderende feldwebel die 'niet zit te wachten op Arabische en Noord-Afrikaanse migranten die niet integreren, maar hij zegt het niet, om aan de macht te blijven' en Mark Rutte is doodsbang voor de liefde, waarvan hij alleen maar ellende ziet. WOWWOW. Desondanks wel heel erg mooi dat iemand uit de inner circle van de pseudo-PvdA openlijk toegeeft dat de club bijeen wordt gehouden door angst, intimidatie, verdeel en heers en dronken idioten. Dus schaf dat boek maar aan en stel u de vraag: Ybeltje Ybeltje aan de wand, welke partij is de kutste van het land?

De eerste exit polls geven Merkels CDU 33,5% van de stemmen (in 2013 was dat nog 42%). Bij het AfD wijst de rechterarm vanuit het niets omhoog naar 13%, oftewel 88 + 1 zetel.

Het is Merkel weer gelukt om tot Bondskanselier van Duitsland (en schaduwführer van de EU) gekozen te worden. Geen enkele Europeaan, op alle Duitsers na, mocht vandaag naar de stembus om de christendemocrate wederom aan te wijzen als de vrouw die ons de weg voorwaarts moet wijzen. Het goede nieuws is dat Martin Schulz in ieder geval niet gewonnen heeft. Het slechte nieuws is dat de Sargentiniaanse struisvogels hun hoofd nog steeds niet uit het zand zullen trekken, maar via hun omhoog gerichte aarsgat de ruftgeur van de morele hegemonie van Mutti, migratie en Wir schaffen das blijven verspreiden terwijl overal in Europa de betonblokken zich op zullen blijven stapelen in de winkelstraten en op de promenades. Stenen monumenten van het diversiteitsbeleid dat het Avondland steeds dieper verdeelt - standbeelden die misschien wel nooit meer omver getrokken zullen kunnen worden, zoals ook aan de regeerperiode van Angela Merkel (twaalf jaar en tellende) nooit meer een einde lijkt te komen. De vrouw (die, zoals het Duitse leiders schijnt te moeten betamen, Europa voorgoed veranderde) zette de deuren van haar land en continent wijd open voor de instroom van miljoenen niet of nauwelijks te integreren migranten uit moslimlanden, maar opende daarmee ook de kelderdeuren naar de geesten uit het Duitse verleden: in de rangen van Alternative für Deutschland proeft het soms iets te veel naar oude wijn in nieuwe zakken. Toch komen zij met 13 procent nieuw binnen in de Bondsdag. De door de lügenpresse bewaakte politieke correctheid is kennelijk niet voldoende meer om migratie- en integratieproblemen mee onder het tapijt te poetsen. Duitsland (en Brussel) hebben hun Pyrrhusoverwinning behaald. Maar er komt een dag, zo valt te vrezen, en dan zal de gifbeker uitgeschonken worden. Gelukkig kan mevrouw Merkel daar wel een nieuw blazertje voor aantrekken. *Zum wohl, Mutti.
*Cijfers: Europe Elects heeft opkomsten en uitslagen. Google heeft ook een updatedinges. Nederlandstalige updates bij @Duitslandnieuws, Russische inmenging turven kan bij @Wol (Kijkwijzer: NPO) en @TheLocalGermany praat met kiezers.
UPDATE: Livestream in het Engels over de CHAOTISCHE uitslag in Duitsland hierrr.
UPDATE: Berlijners verzamelen zich op de Alexanderplatz om tegen het AfD-verkiezingsfeest te demonstreren.

Ja lieve reaguurdertjes hier weer een berichtje van de klimaatmaffia die uw auto wil afpakken! Wat blijkt: windmolenparken voor de kust zijn supertje supportive voor het leven diep in de zee. Op de betonnen funderingen groeien enurjme kolonies blauwe mossels. Goed nieuws voor de krabben en de vissen die wel eens een moules et frites verschalken. Op hun beurt vormen de krabben en de vissen weer een rijk buffet voor de grotere roofdieren, zoals robben. Kortom, hoe meer windparken, hoe meer blije beessies in de zee. Circle of life, mensen. Omdat vissers er uit veiligheidsoverwegingen niet mogen vissen is het ook nog eens een ontzettende safespace voor de diertgens. Mooi, niet? Dus hup, doorzetten met die Energiewende en de hele zee volplempen met windmolens. Niet zeiken over horizonvervuiling, want wat is er nou Hollandser dan klapwiekende wiekdingessen boven een lijnrechte horizon? Bovendien is het wel fijn en prettig als we hier eens wat minder afhankelijk worden van Mohammedaanse jihad fuel uit de Golf.

In de LHBTHQHQQQP-gemeenschap hoort iedereen erbij, behalve als je er niet bij hoort, want dan moet je oprotten.

Als je in de stad van 'Hand in Hand Kameraden' een andere politieke (?) mening hebt, mag je niet meelopen in de optocht der inclusiviteit. Dan is het feestje plots zo weinig inclusief, dat andere inclusiviteitsridders met de organisatie van het inclusiviteitsfeestje gaan bellen of die ene inclusiviteitsgroep geboycot kan worden. Enfin. Tom Staal loopt mee met de Dutch GayServatives, die een broertje dood hebben aan antihomoseksueel geweld en de daaropvolgende slappe symboliek van hand in hand lopende politici die verder geen reet doen. En als Tom het binnen een minuut aan de stok heeft met een roze geschilderde My Little Pony, weet je dat je weer naar een topfilmpje zit te kijken.

De ochtend van Prinsjesdag. Pieter Omtzigt twittert dat CDU parlementariër Karin Strenz betrokken is bij een omkoopschandaal met Azerbeidzjan én diezelfde dag met Angela Merkel op campagne gaat. Het tekent Omtzigtman; terwijl gans het Binnenhof bezig is met hoedjes, de toespraak van de moedige vorst en de beeldige robe van de lieve vorstin, werkt het christen-democratisch eenmansleger onvermoeibaar door aan zijn bij benadering tienduizend dossiers. 

Een Troonrede en een gesprek met Omtzigt later waren dus we bekend met een internationaal corruptieschandaal waarbij Belgische-, Bulgaarse-, Duitse-, Italiaanse- en Sloveense politici zijn betrokken. Spin in het web: Azerbeidzjan geleid door de corrupte president Ilham Aliyev (die de functie in 2003 overnam van zijn vader Heydar die dat jaar overlijdt, dan weet u wel hoe laat het is). Het autoritair geleide land is lid van de Raad van Europa, de club die toeziet op democratie en mensenrechten. Dat bijt elkaar natuurlijk. Gek genoeg nemen meerdere leden van de Parlementaire Assemblee van de Raad  - waar Omtzigt dus ook lid van is - het al jaren op voor het door corruptie en censuur geteisterde land. Het dossier laat zich lezen als een trainwreck in slow motion.

Mogguh. Lekker geslapen? Op je gemak in je witte lichaam? Nou. Neem dan maar eens even snel de missionarishouding aan, want Theoloog des Vaderlands Janneke Stegeman wil je graag even in submissie woordneuken met haar bijbel, een preek over uw witte privilege en een emmer kokend wijwater jamaarjulliewater. Want je moet je godverdomme eindelijk eens schuldig gaan voelen over je afkomst, je huidskleur en het ongemak dat je daarover zou moeten ervaren. Aldus deze in peperdure woorden verpakte oorverdovende leegte. Als je het aan ons van de vrijzinnig vrijgemaakten van het internet vraagt, zouden we tegen poehapreker Stegeman willen zeggen dat de tijd dat huidskleur een argument was om mensen op te kunnen beoordelen, minstens net zo ver achter ons ligt als de tijd dat we ons door theologen en kerkelijke zedenpredikers met een op valse verzinsels gestoeld schuldgevoel lieten opzadelen op zondagmorgen. Hee Janneke. De vorige eeuw belde. Het was God, om te vertellen dat ie niet bestaat en dat zijn zendelingen op aarde onderhand eens moeten leren om mensen op hun praktijken te beoordelen en niet op hun pigment. Wie huidskleur inzet als middel om mensen in groepen in te delen, om ze vervolgens op basis van hun kleur bepaalde eigenschappen toe te dichten, zit met zijn kop nog in de tijd toen men dacht dat het kerstenen van zielige negertjes in Afrika heilzaam was voor hun ontwikkeling.

Lieve mensen. De klok tikt. Nog 60 minuten. En dan is het voorbij, allemaal. Iedereen en zijn moeder gaat kapotddeaud. Ga wat leux doen met uw geliefde. Neem nog een neut. Of een peuk. Of een glas cola met 72 extra suikerklontjes. Download een film. Tank Shell. Verkleed u als Zwarte Piet of als Michiel de Ruyter/Thierry Baudet. Haal uw lul of voorbips tevoorschijn en urineer wild tegen een politiebureau, stadhuis of zaterdagNRC. Roep "Hoi. Neuken?" tegen een Instagram-chickie. Trek u af op een Volkskrant-columnist(e). Blaf tegen willekeurige mensen op een vliegveld. Steek vuurwerk af. Grill een plofkip of lees een boek van Peter R. de Vries. Doe eens gek! Het kan nu nog. Zometeen straks om 00:00 uur is het POEF & afgelopen. Het was een voorrecht en eer u gekend te hebben. Vaarwel & Toedeledokie.

Moet u zich eens voorstellen dat er dankzij een sleepnet goed toezicht was op te linkse politieke activisten. Was daarmee de moord op Pim Fortuyn voorkomen?

Of goed toezicht op te rechtse politieke geluiden. Was daarmee de opkomst van Geert Wilders voorkomen?

Als de VVD, Balkenende en Rutte betere informatie hadden gehad over een politieke dissident die de tweede partij van Nederland zou oprichten, hadden ze dan de statistieken over migranten en minderheden tijdig gemasseerd? Was dan de PvdA eerder gekomen met populistische uitspraken? Dankzij twee politieke showprocessen is zeker dat de politieke wil er is.

Een sleepnet zal altijd nieuwe politieke geluiden goed moeten afluisteren. Je weet immers nooit vooraf welke politici in hun activisme doorschieten en de overstap maken naar terroristische aanslagen. Alleen die info blijft niet hangen in een gesloten inlichtingendienst, maar valt ook op het bureau van haar werkgevers. 

De campagnemedewerker van Trump, Paul Manafort, werd langdurig afgeluisterd. Goedgekeurd door een FISA rechtbank die in het geheim bijna alles goedkeuren. Er volgde bijna geen reactie. De vorige keer dat een president betrapt werd op het bespioneren van politieke tegenstanders, was Watergate. 

In de jaren zeventig gaf Nixon opdracht gaf tot een inbraak in het democratische hoofdkwartier. Doel was de democratische kandidaat Edmund Muskie af te luisteren en te laten struikelen, en daardoor won George McGovern de nominatie van de democratische partij. Deze kandidaat was veel te radicaal, maakte geen kans, en daarmee won Nixon zijn herverkiezing.

Hillary had een vergelijkbare tactiek, ze heeft haar laven zelfs opgedragen Trump de Republikeinse nominatie te laten winnen. Iets wat Wikileaks lekte uit de Podesta-emails. Hillary ritselde op de achtergrond alle democratische superdelegates, zodat ze voor de voorverkiezingen als enige een redelijke kans maakte op de democratische nominatie.

Deze gang van zaken zou prima verklaren waarom de laatste presidentsverkiezing ging tussen een opa van 70 en een oma van 69. De ene een zakenman zonder politieke ervaring, de ander een politieke slang met een besmeurd verleden en regelmatige wegtrekkers. 

Net zo zielig als de Duitse verkiezing tussen Angela Merkel (de facto voorzitter EU Raad) en Martin Schulz (Voorzitter EU Commissie). Een strijd tussen twee eurofielen die buiten de realiteit leven en proberen met hun waanbeelden de ellende die ze hebben veroorzaakt te overschreeuwen.

\

Het gevaar van de sleepnetwet voor de privacy, grondrechten en zelfs lijfelijke veiligheid van Gewone Burgers kun je in één zin samenvatten: "Informatie die nutteloos lijkt in 1939, is opeens heel nuttig in 1941." In 1939 had je misschien niets te verbergen, maar in 1941 ineens wel. Omdat je joods was. Of gewoon niet nazi genoeg. Zo kun je in 2017 ook niets te verbergen hebben. Maar is dat in 2019 nog steeds zo? En wie is hier de baas in 2019, en hoeveel groter is de crackdown (van de EU) op het internet en de vrijheid van meningsuiting? Oftewel, die ene zin, en onze hoop dat het de sleepwetkids lukt om een referendum af te dwingen over de stasiwet, zijn het haakje om een wat stroef interview met initiatiefnemer Joran van Apeldoorn door Yuri van Geest (nee, wij ook niet - red.) in de somber gestoffeerde Weltschmerzkerk alhier op de voorpagina door te zetten. Kijk, deel en teken voor een nieuw referendum.Zin om te flyeren? Kan ook: check sleepwet.nl/help.

Even negentig keer in onze ogen wrijven en onszelf even met een industriële nijptang knijpen, want wat hier staat is werkelijk ongelofelijk: "Veel hedendaags activisme staat in het teken van bewustwording – van mechanismes, structuren, machtsverhoudingen. Maar gek genoeg wordt de eigen positie zelden benoemd – de sociale positie van waaruit dit soort analyses op de samenleving worden losgelaten. Het is een blinde vlek van nogal wat hoogopgeleide progressieven. Je wil de maatschappij veranderen, maar je draait rond in een klein kringetje van gelijkgestemden. Je zegt van alles over de samenleving, je ziet niet hoe de samenleving naar jou kijkt." In de Vlaamsche Meubelfolder. Realisme. Hoe dan? Hoe bestaat het dat iemand in de NRC schrijft dat de problemen van de Grachtengordel niet de problemen van de rest van het land zijn? Hoe kan het circlejerkende haatblad tegen alles wat gewoon om zes uur piepers eet en niks op heeft met de puriteinse deugsavonarola's zo'n stuk publiceert? Kan Bassie Heijne nog wel veilig ronddartelen op de redactie? Goed, color ons surprised, maar zo'n bak met common sense in de NRC over de diep gestoorde beslissing van de HEMA om de dramtuinbroeken voortaan genderneutraal in de schappen te hangen, dat hadden we niet zien aankomen.