achtergrond

Geenstijl

ingelogd als

lid

logout

nachtmodus

tip redactie

zoeken

Prop dingen in de bips & verdien 70K (per maand)

Dames, waar wacht u nog op?

Een webshop is geen carriere zei iemand ooit (opzoeken - red). Nou, mooi wel dus. De vriendelijk lachende blondine van het plaatje alhierboven verdient soms 70.000 euro PER MAAND. En daarvoor hoeft ze de deur niet uit, geen gelul over Debbie of Humberto bij een koffiemachine aan te horen en/of in de file voor een geopende brug te staan omdat een of ander kloteboomer met z'n polyester pauperboot op vakantie moet. Nope, alleen maar wat uit de kluiten gewassen easytoys in de achterbips duwen, zoomen met de abonnees & harken maar. Droombaan!

BONUSTOPIC! Klimaatgestoorde Ellen Deckwitz (NRC) zit 'vaker in een vliegtuig dan de paus'

En dat zijn haar eigen woorden. Een betere remedie tegen je pre-traumatische klimaatstressstoornis begint HIER

Kijk hier ging Ellen met het vliegtuig naar Argentinië

Kijk hier ging Ellen met het vliegtuig naar Argentinië

Kijk hier ging Ellen met het vliegtuig naar Londen

Kijk hier ging Ellen met het vliegtuig naar Argentinië

Kijk hier ging Ellen met het vliegtuig naar Oekraïne

Kijk hier ging Ellen met het vliegtuig naar Argentinië

Kijk hier ging Ellen met het vliegtuig naar Suriname

Kijk hier ging Ellen met het vliegtuig naar Argentinië

Komt een verbijsterde homo op de Gay Pride...

Kan zijn dat de kop niet meer 2021-proof is maar zoek het lekker uit met je tone policing, letterbakkers - red.

Ten roze burelen ontvingen we een verontruste mail van een man van 55 jaar ("single en homo en sinds corona fulltime mantelzorger voor mijn 87-jarige moeder"). De Pride Walk van afgelopen zaterdag leek hem een "leuke aanleiding om sinds de lockdown oude vrienden en kennissen te ontmoeten, en samen te komen voor een boodschap van liefde en diversiteit." Nou, dat liep even anders: hij werd zelf opgepakt door de politie voor "homohaat". Hieronder volgt de vervelende individuele ervaring tijdens een wrang verstoord feestje.

Tijdens de Pride Walk was er een tegendemonstratie van een bonte verzameling verwarde letterbak-wokies die zich "reclaim our pride" noemen maar zich het best laat omschrijven als Antifa en extreemlinks. Tegen "homonationalisme", tegen "apartheid", voor "vluchtelingen" en "intersectionalisme" en natuurlijk tegen Israël - u kent dergelijke blauw- en paarsharige schreeuwhel onderhand wel, en met Pride heeft het niet zo veel te maken. Maar ze hielden de Pride Walk op, drongen zich aan de organisatie op en gingen op de grond liggen drammen totdat de gemeente aan de organisatie van de Pride Walk vroeg om zelf "de-escalerend" op te treden. De groepen werden samengevoegd (!), de letterbakwappies gingen vervolgens voorop lopen en scandeerden allerlei dingen waarvan de Pride-organisatie nu zelf in een verklaring zegt dat ze "verschillende uitingen [hebben] meegedragen en uitspraken [hebben] gedaan waarvan wij nadrukkelijk afstand nemen." (Hele verklaring onderaan.)

Te laat voor de gay man in onze mailbox. Nadat hij in eerste instantie genoot van de Pride Walk, ontwaarde hij die kopgroep:

"Een groep van tussen de 40 en 60 mensen liep met megafoon en spreekkoren, toen ik hoorde 'Fuck the Police, Fuck te Police'. Ik wist ik niet wat ik hoorde, ik sprak agenten langs de kant aan en die waren ook verbouwereerd. Toen ik naar voren rende om de groep hierop aan te spreken, werd ik door een stevige pot toegesist: 'Flikker op, boomer!' OMG, WTF? Ik ben idd boomer en flikker, maar ik laat jou niet toe om hate speech te propageren! Toen ik door had wat hier speelde, namelijk een wilde, illegale demonstratie van angry dikes en radical ferries onder het mom van Pride, ben ik terug gerend naar de kop van de echte Pride Walk en sprak de mensen die de eerste banner vasthielden hier op aan. Ja, ze wisten wat er speelde, maar konden niets doen, behalve steeds stil te staan om afstand te bewaren. Weer terug naar voren, om een litanie van woede te moeten aanhoren: 'Fuck the Police, fuck the system, fuck men, fuck all white men'. En toen ging het los op Israël: 'Hamas, Hamas, kill Israel!' Omstanders begroetten de groep steeds met enthousiasme en geklap, om stil te vallen in afgrijzen en verbijstering..."

En toen gebeurde het:

VIDEO. Schietpartij 020 met lokaal commentaar

Drukken dan!

Amsterdam anno 2021. Een VVS-video van minder dan een minuut, dus passend bij de aandachtsspanne van de moderne generatie. Na het exceptionele optreden van het Nederlandse atletiekteam op de Olympische Spelen is het inspirerend om tieners door de Karspeldreef te zien rennen als het ware de toekomstige Femke Bols. Zij die niet rennen spreken motiverende woorden. "Drukken dan!" Een startschot klinkt voor een race die al is begonnen. Het tempo wordt verhoogd en de spanning neemt toe. De betrokken commentator blijkt een fan van de underdog, want met een herhaaldelijk "catch hem" wordt duidelijk de achterligger tot meer snelheid gemaand. Meer schoten klinken, gevolgd door een welgemeende "ho dear" van deze moderne explicateur. De vertaalafdeling is nog niet uit over de daadwerkelijke betekenis van dit primitieve geluid, maar een vorm van geschrokken enthousiasme klinkt door in zijn stem. "Jullie zijn flikkers man", voegt hij toe aan de situatie, waaruit blijkt dat Pride Amsterdam dit jaar veel indruk op hem heeft gemaakt. Dan eindigt de video. De maker laat de kijker achter in een staat van verlangen en verwarring. Kenmerkend voor deze tijden waarin u zelden krijgt wat u wilt. Vanuit andere media moeten we vernemen dat de 19-jarige hardloper wegkomt met een schotwond en naar het ziekenhuis is gebracht. De kijker weet dan genoeg: Amsterdam anno 2021: daar wilt u nog niet dood gevonden worden.

U gooit frituurvet naar een overvaller. Mag dat?

Spoiler: KOKEND frituurvet

Dilemma. Mag je overvallers van snackbars trakteren op een hete douche met kokend frituurvet? Of moet je ze met FSC-houten patatfrietvorkjes je zaak uit jagen? Danwel met kartonnen klimaatrietjes bestoken en/of met afbreekbare hamburgerdoosjes bekogelen om de overval af te wenden? In het altijd gezellige Brabants Dagblad (DPG, dus Vlaams) een POTSIERLIJK ARTIKEL over een hardwerkende Bruin Fruit-mevrouw die voor de zoveelste keer werd overvallen door schorriemorrie dat ze gloeiendheet (180 graden, yeah) frituurvet op de overvaller gooide. Wat ons betreft meteen een huldiging + lintje en felicitaties van het uit Griekenland ingevlogen Koninklijk Huis. Maar bij De Belgische Persgroep zien ze de snackbarovervallers als slachtoffers en kan Mevrouwtje Kipcorn-Bamiblok aangeklaagd worden wegens misdaden tegens de menselijkheid. Aldus de Rotterdamse strafrechtadvocaat annex slappe frikandel Frank van Ardenne. Lichtpuntje: de lezers in de frietregio zijn het er niet mee eens...

En dan denk ik aan Brabant. Want daar brandt nog licht...

En dan denk ik aan Brabant. Want daar brandt nog licht...

Het is #11augustus: Geniet van uw laatste dag!

Het was leuk zolang het duurde

En wat gaat u doen op uw laatste dag? Eindelijk de liefde verklaren aan die fijne buurvrouw? Zuipen totdat u erbij neervalt? Nog één keer los op het beste van uw fapcollectie? Drugs en prostituees tot uw laatste euro op is? De schoonmoeder eindelijk eens de waarheid vertellen? Volgas op de linkerbaan langs die flitser knallen? Maakt niet uit, want we gaan er vandaag allemaal aan. Nou ja, als u compleetidioot Micha Kat op zijn leeggezogen duim gelooft. De man die zelfs dé dorpsgek zou zijn in een dorp vol gestichten. De hogepriester van de complotkerk voorspelde op 2 augustus al dat vandaag 5G wordt geactiveerd en dan leggen alle gevaccineerden het loodje want magnetron of zoiets. Massagraven zijn al besteld, want die kunt u blijkbaar bij Amazon kopen. Dus gevaccineerden geniet van uw laatste dag en stekte aan die ongevaccineerden, want jullie blijven met de rotzooi zitten. Die body bags vullen zichzelf niet. Mocht dit einde van de wereld plots toch niet doorgaan (geen complotten plaatsen die we kunnen controleren Kat, wat een beginnersfout), dan is dat ongetwijfeld de schuld van Demmink, de Cabal, een pizzarestaurant in Washington DC of één van de andere doodvermoeide stokpaardjes die in dit verhalenverzinhoekje van het wappieclubhuis blijven terugkomen, maar dat is een zorg voor de mensen die morgen halen.

Stamcafé Moppentap: Komt een transgender in een Star Wars winkel…

Care not about feelings, you do?

Okay. Nu volgt het meest 'Murica schrijverstafereeltje dat ooit dit blog bereikte. In Aberdeen (Washington), de geboorteplaats van grunge-legenden Kurt Cobain, Krist Novoselic en Matt Lukin, liep een transgender man vrouw persoon de Star Wars winkel van een Vietnamveteraan binnen omdat hij/zij/hen/haan aansloeg op een verkoopbord over een vermeend nieuw boek van de beroemde Amerikaanse kinderboekenschrijver Dr. Seuss, getiteld: "If you are born with a d*ck you're not a chick." Grapje natuurlijk want Dr. Seuss is al dertig jaar dood en als ie nog geleefd had, was ie ongetwijfeld walgelijk inclusief geweest. Maar ja, grapjes mogen niet meer en bitterzure ernst is het sediment. Hoe dit gendergeneratieconflict verder afliep, moet u zelf maar kijken maar het "I don't give a [expletive] about feelings anymore!" en de "stop staring at my [expletive]!" zijn niet van de lucht. Wij zijn even zoeken naar de shotgun van Kurt want we geloven het onderhand wel met deze planeet. Grapje. We hebben nog plenty 'pammetjes via Ellen Deckwitz' neefje, we redden ons wel.

Ook al te wit gebakken: Hiske Versprille

Aan dialoogtafel!

Ook al "te wit": culinaire redacties. En niet zomaar wit, nee: "extreem wit". Bovendien heeft de Nederlandse eetcultuur "een westerse standaard" en dat is natuurlijk racisme. Wie nog niet genoeg gegeten en gedronken heeft van zulke retoriek kan hier bij de nationale journalistenvakbond de zure dis tot zich nemen. Wij willen meteen naar het digestief doorscrollen, want je kan dat "te wit"-riedeltje werkelijk op álle sectoren van de samenleving toepassen met een standaard receptuur over huidskleur en vertegenwoordiging, gesaust in een suggestie van autochtoon racisme,  zonder ooit een oplossing te hoeven serveren die voorbij de constatering gaat dat het allemaal niet deugt in de boardrooms, in de olympische équipe of aan de culi-desk van de courant. Maar zeg niet dat 'ze' er niet zijn, de gastarbeiderjourno's die uw gastronomie willen recenseren, want dat is "een excuus om vooral geen concrete stappen te hoeven zetten naar een journalistieke arbeidsmarkt die een betere afspiegeling van onze diverse samenleving is"

Ja kom nou. Alsof culinaire journalistiek überhaupt een ding is het land van hutspot, Knorr Wereldgerechten en de afhaalchinees. Nou Ana Karadarevic, bestuurslid van de NvJ, vertel ons eerst maar eens waar ze dan wél zijn, wie er precies staan te springen en te dringen om de Egyptische snackbar op de hoek, de Surinaamse tosti's van de sportschool of de horkerige hoofdstedelijke horeca te toetsen langs de sterrenmeetlat van de culi-schrijfwijzer, en waarom ze nu geen werk kunnen vinden omdat Hiske Versprille de enige beschikbare positie in culischrijversland al bezet? Want wij denken dat je de ingrediënten voor dat argument helemaal niet hebt. Je wil gewoon een van de allerlaatste niches vullen met een kapotgekookte retoriek die inmiddels zijn eigen spruitjeslucht heeft ontwikkeld. Mens, ga toch koken.

NRC-familie incl. kinderen aan oxazepam en drank wegens "pretraumatische" klimaatstressstoornis

Dit doen de bien pensant zichzelf aan

Nu kennen we Ellen Deckwitz - "een van de belangrijkste dichters van haar generatie" - eigenlijk niet zo goed. Maar we vermoeden dat ze niet van het kaliber is dat deze column met een soort artistiek-ironische distantie kon schrijven, en dit in haar volgende column uit de doeken doet terwijl ze een meta-analyse van alle commentaren presenteert. En zo wel, leuk voor d'r. Maar tijdens deze VN-klimaatrapport-psychose nemen we dit soort hallucinante familieverhalen maar gewoon even voor waar aan, totdat eventueel het tegendeel blijkt. En met 'waar' bedoelen we dat Ellen wil dat we geloven dat dit allemaal gebeurd is, nog even los van of het allemaal echt gebeurd is. 

"Maandagmiddag bekeken de neven (15 en 13), mijn zus en ik het VN-klimaatrapport. Het was een verslag dat voelde als een vonnis. Als er niets wordt gedaan, is er tegen 2100 alleen nog op beperkte plekken leefruimte voor de mens. Hele continenten zullen onderlopen of verdorren. De oudste neef, die dankzij de klimaatcrisis al jaren kampt met een pre-traumatische stressstoornis, was na het rapport zo van slag dat hij een oxazepam mocht. Na een uurtje maakten woede en doodsangst plaats voor gelatenheid."

Vervolgens, tijdens het bespreken van grond kopen op Antarctica: "„Denk je nou echt”, zei de oudste neef, „dat daar nog iets te krijgen is? Al die miljonairs hebben waarschijnlijk al jaren geleden belegd in lappen grond daar.” Hij was even stil en zei toen „De armen mogen wat hen betreft barsten. Wat overblijft is een wereld met alleen maar rijken.” „Dan is er straks dus ook geen armoede meer”, zei de jongste pienter. En hoewel dat goed klonk, zag hierna niemand van ons nog langer reden om de rest van de avond nuchter door te brengen."

Ja, betekent dat laatste nou dat iedereen van 13 jaar en ouder daar een oxazepam met een fles sterk achterover sloeg? Ergens hopen we dat het allemaal precies is gebeurd zoals het geschreven staat.

VS: Zoek het lekker zelf uit met die Taliban

Niet ons probleem

Pakt de Taliban na het vertrek van de VS hun land eindelijk terug van de Amerikaanse marionetten, staan de verslaggevertjes bij het Pentagon meteen te vragen wanneer de Air Force extra vliegtuigen stuurt. Mooi niet dus. Dit is de nieuwe realiteit en ze zoeken het zelf maar uit. Of in politiek correctere woordvoerderstaal: "It’s their country to defend now. It’s their struggle." Uit medelijden gooien ze deze laatste drie weken nog een paar bommetjes op de oprukkende Taliban-strijders, maar voor de rest zijn de  Amerikanen er helemaal klaar mee. Voor de sier leiden ze vredesbesprekingen, maar we verwachten niet dat de Taliban daar veel gaat toegeven op het moment dat ze zwaar aan de winnende hand zijn (gisteren weer twee provinciehoofdsteden erbij). Ondertussen begint de tijd voor onze oude bondgenoten te dringen. Tolken die de Nederlandse strijdkrachten hielpen tijdens onze missie in zandbakkiestan vrezen voor instant executie zodra de Taliban hun woonplaats binnenrolt en Nederlandse hulp blijft uit. Bente accepteert met plezier 600, 700, 800 Miele-ontvangers per week, maar voor die paar tolken die onze nationale helden bijstonden is blijkbaar geen plaats. Kom op recesgangers, fix dit snel voordat de Taliban hun hulp vertaalt naar een doodvonnis.

Nu ook met tanks

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.

GeenStijl.nl is een uitgave van GS Magenta B.V.