Geenstijl

Het is trouwens patat

Ah Nederland, land om trots op te zijn bij de voetbal en de botenchaos van SAIL. En soms word je hondsdolleziek van dit godvergeten pietluttenland. Zoals in de zaak van de vijftienjarige Jasmijn uit Stevensbeek, die eigenhandig een patatzaak draaiende houdt in tijden van economische malaise. En dat doet ze met verve, wat voor De Gelderlander aanleiding was om begin augustus langs te gaan, waarna haar populariteit logischerwijs toenam. Iemand als Jasmijn is een heuse patatheldin en moet je als land prijzen en vieren en lekker patat laten frituren. Maar nee, niet in Nederland hoor. Hier heb je dan één onverlaat, één botte aardappeleter, die zo'n meisje VERRAADT en het hele karakter van Nederland verdrinkt in het frituurvet. EN WAAROM? Niet wegens te weinig mayo gekregen of te weinig uitjes op de oorlog gehad, maar omdat die NSB'er de arbeidsinspectie kennelijk zo nodig wilde attenderen op haar jonge leeftijd. En zo wordt Jasmijns frituurpan haar mogelijk uit handen gerukt, terwijl ze verdomme alleen maar patat wilde bakken voor haar medemens. Gewoon ambachtelijke patatjes, niet van die halve aardappels waar ze in Amsterdam tweeënhalf uur voor in de rij staan. Weer een droom kapotgefrituurd door een regelrechte verrader en de regelzieke inspectie. Althans, die droom zou dan weggebrand zijn tot oktober, want dan wordt Jasmijn zestien en kan ze weer vrolijk verder bakken. Zin in patat nu.