Geenstijl

Daar missen we niets aan

Ah ja, onze neefstekende en mogelijk drugsschuivende oud-Ajacied in de Oekraïense modder. Deze keer niet met een mes, maar een oud geweer in de handen, zittend in een koude loopgraaf aan de verkeerde kant van het front. Quincy is tenslotte niet het type om Europa te verdedigen aan de zijde van de persoon van het jaar, maar wel de man om te vluchten voor zijn eigen fouten (en de Nederlandse justitie) en dan een Russisch paspoort aan te vragen zodat hij zich kan distantiëren van zijn zelf gecreëerde problemen. Vluchten naar een land waar ze hem nu nog verwelkomen als topsporter, maar waar ze ook een chronisch tekort aan fitte mannen voor het bloederige Europese front kennen. Zodra de prestaties bij Spartak Moskou tegenvallen, kan het tij zomaar keren. Dan staan plots de recruiters aan de kleedkamerdeur om hem in een KamAZ te laden en naar de loopgraven te brengen. Een plek waar ze toch al dol zijn op criminelen, dus daar voelt hij zich ongetwijfeld snel thuis. Zou hij als de Himars-raketten neerdalen nog eens terugdenken aan de luxe Nederlandse gevangenissen waar hij ook kon zitten? Het is waarschijnlijk wishful thinking, in realiteit is de kans groot dat hij zijn leven uitzit in dezelfde onverstoorde sociale kringen waar de MH17-daders ook verblijven. Dat weerhoudt ons er niet van om heel naïef te hopen dat dergelijke intense lafheid niet ongestraft blijft en karma uiteindelijk alsnog een mes trekt. Want zo'n crimineel die wegkomt met zijn daden: het steekt.