ONRECHT verwarrend ONRECHT

Conservator van de monumentale binnenstad van Amsterdam en kunsthistoricus Walther Schoonenberg, niet bellen voor hoorsupport wel voor interessante kunst- en architectuurtweets, is boos. Of nouja, is boos wel het goede woord? Hij is veeleer verward of geschokt, verontwaardigd misschien zelfs. Wat is hij eigenlijk? Weet u, wat hij ook is, wij begrijpen zijn toestand. In ieder geval is hem vreselijk ONRECHT aangedaan. Want jarenlang (10 jaar om precies te zijn) heeft hij geknokt voor zijn lantaarnpaal. Een paal die hij koesterde, waar hij een band mee had opgebouwd, die lekker rook en waarmee hij op gezette tijden nog eens een biertje kon drinken in Café de Zwart op 't Spui. En dan zoop die paal hele vaten leeg en eindigden ze steevast straalbezopen in het Vondelpark. Enfin, hij is speciaal, die paal. Zijn naam is trouwens 'de historische kroonlantaarn van Amsterdam uit 1883'. Een hele mond vol maar we hebben het dan ook over een paal. Wat is nu het onrecht dat Walther ten deel is gevallen? Nou, na al zijn geknok gebeurde er niets met die paal. Niemand die de paal erkende of hem ook maar een blik waardig gunde, zelfs niet als hij zich 's avonds had opgetut en straalde als de zonnetje in een glazen huisje. PAS NU, nu de paal is aangerand en zijn goede naam en eer zijn besmeurd doordat er twee mini-vlaggetjes van regenboogsnit in zijn harses zijn gestoken, mag de paal meedoen. Ineens wordt hij zelfs prominent op de voorpagina van Het Parool geplaatst. Zonder dat Walther ervan wist. Zijn paal heeft hierdoor pride en praatjes gekregen waardoor Walther zijn dierbare paal niet eens meer herkent. ONRECHT! Bedankt regenboogmensen, bedankt gemeente Amsterdam, bedankt Het Parool. Jullie verwoesten relaties! Levens!

Begeleidende tekst bij de Facebook-post na een Google Translate-consult: "Na het eten wordt de energie aan de duikeenheid toegevoegd. En militaire doktoren die getraind hebben met het underwater demolition team. Ik groet de mensen die buiten de grot wachten." We vermoeden dat met "de duikeenheid" de kinderen zelf worden bedoeld, aangezien het narratief nu is dat ze eerst (weken lang) aan moeten sterken alvorens ze zelf met full-face masks de duik terug moeten maken omdat de passages te nauw zijn om doorheen begeleid te worden. En dat allemaal terwijl de arme knapen niet eens kunnen zwemmen. Gelukkig worden ze nou niet bepaald door de minsten getraind en verzorgd. We zien in ieder geval uit naar de film waarin Tom Hanks een van de Britse duikers speelt die de kids vonden.