Geenstijl

Er was eens... M E N S E N S M O K K E L

Een nautisch avontuur dat begint en eindigt met een zeilboot. We gaan terug naar donderdag 21 augustus 2025. Locatie: Stellendam. Als een zeilboot meer dan een uur in de wachtplaats bij de Stellendammer Sluis ligt en de schipper nogal een klunzige indruk maakt, slaan omstanders, wantrouwig als omstanders zijn, zeker Stellendammer omstanders, alarm. Ook de scherpe sluiswachter snuift een penetrante visluchtje op en vermoedt dat er iets niet helemaal in de haak is. De opvarenden blijken niet te reageren op een oproep via de marifoon, een soort waterwalkietalkie. Daarop sluit de sluiswachter de sluis (niet deze). De Marechaussee, inmiddels gearriveerd na een melding van verklikkende verraaiers, controleert de zeilboot. Er blijken drie opvarenden aan boord met de Turkse en Albanese nationaliteit, een van hen bezit tevens een vervalst Italiaans identiteitsbewijs en wordt daarom opgepakt. Voorts wordt aan boord allerlei levensgevaarlijk zeegerei aangetroffen, zoals twaalf reddingsvesten, een vlag van het Verenigd Koninkrijk, een vlag van België, een GPS-systeem en navigatiekaarten. Een onderzoek volgt, net als een sprong in de tijd.

Na de sprong komen we neer op dinsdag 18 november jongstleden (gisteruh). Kennelijk is de zeilbooteigenaar in beeld gekomen. De man, over wie tot op heden niets anders bekend is dan dat hij uit Noord-Holland komt en de ongelukkige bezitter is van de onderhavige zeilboot, wordt in zijn woning aangehouden door de Marechaussee. Zijn woning wordt door de moedige mensensmokkelstoppers overhoop gehaald, binnenstebuiten gekeerd en doorzocht, waarbij nog veel meer levensgevaarlijk zeetuig wordt gevonden zoals meerdere mobiele telefoons, tablets, contant geld, reddingsvesten, een nautisch navigatieapparaat en zeekaarten. Gelukkig voor de man, inmiddels verdacht van MENSENSMOKKEL, worden in zijn huis ook verdovende middelen en verschillende steekwapens gevonden, wat doorgaans duidt op goed burgerschap. Er zijn echter geen vissticks in zijn vriezer gevonden, wat dan weer tegen hem pleit. Maar het onderzoek is nog niet afgerond, dus wie weet komen de vissticks later nog ruimschoots aan bod. In ieder geval hebben alle betrokken zo nog wat voor de boeg, loopt de zaak niet meer zo rap de spuigaten uit, gaat de mensensmokkelaar mogelijk voor gaas, kunnen de Stellendammers wederom rustig slapen en de sluiswachter zijn sluis weer bespelen.

Moraal van het verhaal? Zeilboten zijn kudt, mensensmokkelaars slecht, Stellendammers klikspanen en sluiswachters poortwachters van een beter Nederland.