Geenstijl

Rob Oudkerk is fan er in getuind: hij is gevallen voor Jesse Klaver. Maar omdat niemand nog naar hem luistert, moet hij zijn adoratie kwijt via de ingezonden brievenrubriek van de Azijnbode (die bovenste brief is overigens veel beter). Oudkerk vindt het stom dat mensen Jesse stom vinden. Maar de gevallen PvdA'er is een beetje verblind door het optimisme van de valse hoop: die "authentieke gaven" die hij aan de snotneus van GroenLinks toedicht, zijn voorgeprogrammeerde, ingestudeerde en in Amerika aangeleerde campagnetactieken. Allemaal. GroenLinks probeert daarmee uit alle macht iets te zijn wat het niet vol kan houden, maar de focus op Jesse Klaver als sprankelende pseudo-Trudeau zal niet kunnen verhullen dat GroenLinks is gevuld met 'mag niet!'-roepende, succes hatende en multicultureel zwalkende (hoi Ilhan) dwaallichten. Het woord 'islam' komt precies NUL keer voor in het GroenLinks verkiezingsprogramma en hoe je ook in die discussie staat, alleen al daarom is het toneelspel van de Klavermachers volstrekt ongeloofwaardig. Wat er derhalve zichtbaar wordt als je dat krampachtige chroomlaagje imagotactiek van de opgestroopte mouwtjes, de teleprompters en de herhaling van de herhaalde herhaalwoordjes er af krabt: Jesse Klaver heeft geen verhaal. Dat Oudkerk er daar tien van wil, ook in zijn eigen PvdA, onderstreept vooral dat zijn partij óók geen verhaal meer heeft. En ze hebben zelfs geen Jesse Klaver om dat gebrek te verbergen.

Nog een keertje want het is nog steeds onrustig in buurthuis Nederland. Donderdagavond zaten de Zaandammer Vomarboys bij Pauw om hun excuses te maken voor hun wangedrag om de samenleving de schuld te geven van hun gedrag, omdat ze geen buurthuis hadden. Pauw was echter poeslief (nul vragen over het uit de wijk jagen van Hart van Nederland) en dus ving het fletse format een boel flak van fronsende kijkers. Toen zelfs de MinPres de Grijze Welpen "tuig van de richel" noemde, moest de Pauw-redactie ook wat doen. Dus zat er vrijdag een advocaat (Gerard Spong), een televisie-ambtenaar (Xander van der Wulp) en een buurthuisvrijwilliger die Cinderella heet, om alsnog de lange lat over de Zaanse zemmels te halen. Ohnee, om de politie uit te lachen om hun lachwekkende & tranentrekkende "daadkracht". Kerncitaat: "Handhaven moeten ze gewoon." Kernfragment: De Zaanse Vomar-zemmels hádden een buurthuis, maar ze braken in, sloopten, stalen & bedreigden. En toen hadden ze geen buurthuis meer.

..en daarom krijgen ze dus geen buurthuis. #inbreken #stelen #vernielen #bedreigen pic.twitter.com/xDxPfztN7y

— Bart Nijman (@BartNijman) September 10, 2016

Iedereen kent wel zo'n lul. Zo eentje die - wanneer je uitdrukkelijk zegt dat hij niet meteen moet kijken als je iets aan gaat wijzen - zich steevast op de meest theatrale wijze in het gezichtsveld van het aangewezen object werpt. Nou, zo'n figuur is de Slowaakse minister Peter Kazimir waarschijnlijk ook een beetje. Want na een nogal geheime EU-vergadering over snode plannen tot een Europese werkloosheidsverzekering, klapte hij gewoon even volledig uit de school: "'Een zeer gevoelig onderwerp', concludeerde de Slowaakse minister Peter Kazimir vrijdagavond na afloop van de vergadering met zijn EU-collega's die hij voorzat. (...) Volgens Kazimir zit de architectuur van de eurozone echter 'vol met gaten' en is verdere integratie van de eurolanden 'onvermijdelijk.'" Ja, dat werd dus niet zo in dank afgenomen door zijn broodheren. Want net als met die EU-pensioenregeling (die Nederland met zo'n 1300 miljard euro voor zo'n 60% ophoest), kun je dit soort onzaligheid maar beter zover mogelijk bij de HET VOLK vandaan houden. "Zijn Duitse collega Wolfgang Schäuble had hem zelfs geadviseerd het onderwerp überhaupt niet ter sprake te brengen; minister Jeroen Dijsselbloem was evenmin erg enthousiast." Ja, ome Dijs had zijn "Ik was verbaasd, ik ben verbaasd en ik blijf verbaasd" natuurlijk alvast afgestoft voor als de regeling in z'n gezicht explodeert nadat het parlement de regeling (net als de EU-pensioenregeling) zonder te lezen aan heeft genomen. Enfin, het komt er dus op neer dat fiscaal zindelijke EU-staten straks de WW-uitkeringen van landen met werkloosheidscijfers van 27,4% (Griekenland) 21% (Spanje), 12,2% (Italië), en 10,8% (Portugal), gaan lappen. Prima plan!

Prachtig hartverwarmend diepmenselijk stukje journalistiekgebeuren naar de regiolezer toe in De Gelderlander, editie Veluwezoom (hyperlink). Syrisch gezin van tien (10, dus een vader en moeder en acht (8) kinderen) krijgt huis, tuin & opbergschuur cadeau alsook een nieuwe Miele/Zanussi/Whirlpool en een gezinsbreedbeeld. En alsof dat nog niet genoeg is, ook nog eens een volledig verzorgde tegeltuin. Bonuszoekplaatje - wat valt u op aan de foto? Diegene die het goed heeft mag een gratis kindbruidje uitzoeken bij Dijkhoff International Escortservices. Succes!

Nee, wij zijn niet zo heel erg fan van het wat onbeholpen, geaccentueerde Marokkaans gemêleerde Nederlands van Kamervoorzitter Khadija Arib. Maar als je weet dat ze pas op d'r 15e naar Nederland kwam, dan snap je ook weer wel waar het vandaan komt. En qua functie is ze wat ze moet zijn: neutraal. Dat bewijst ze vandaag in een interview met de Telebloid. Een moslima (want hoewel ze geen hoofddoek draagt, denken we wel dat ze gelovig is) die gewoon eens een keertje niets over de/haar islam kwijt wil. Omdat ze heilig (lol) gelooft in de scheiding van kerk en staat. En voor doelgroepsupport hoeven haar Marokkaanse medelanders ook al niet aan te kloppen. Khadija Arib is de seculiere Kamervoorzitter van alle Nederlanders.

DENK is bedenkelijk. Grijze Wolven in zwarte schaapskleren. Is het niet de letterlijke Lange Arm van Ankara, dan is het alsnog een gewillige prothese. De partij is een verzameling allochtonen met twee vaders, als het gezin van Paul de Leeuw. In dit geval twee Turkse vaders, die hun scheuring met de PvdA bekroonden met de nuchter-seculiere woorden 'vrees Allah!', uitgesproken richting Achmed Marcouch. De mediaoptredens en Tweede Kamer-bijdragen waren vaak gênant. Oztürk liet zich zichtbaar kwaad maken door PowNed, en Kuzu bracht zijn uitspraken voort met een trilling in zijn stem alsof hij thuis midden in een familiebijeenkomst uit de kast aan het komen was. Bovendien was het natuurlijk een dik vet Turken-fest. Om dat allemaal te neutraliseren, namen ze de Marokkaan Farid Azarkan aan boord, en later Sylvana Simons - in Turkije beter bekend als Saqaliba Simons. Farid is een lobbyist. Daar kan die jongen niets aan doen, daar word je mee geboren. Een lobbyist is niets anders dan een polygame advocaat. Hij dient zijn cliënten en hun belangen, en het doel heiligt daarbij alle middelen. En dan Sylvana. Wie zich aan Sylvana ergert, neemt haar simpelweg te serieus. Geregeld zie ik haar verschijnen tussen haar Turkse meesters op Facebook en TV. Diezelfde Sylvana die ons zo geregeld uit mocht melken bij DWDD over allerhande ethische lekkages des vaderlands, die staat daar dan met de naïviteit van een adolescente maagd, het Turkije te verdedigen alwaar de religieuze en etnische minderheden al een eeuw slinken: Of waar er racistische leuzen op kerken worden gespoten (foto hierboven: "Lang leve racistisch Turkije"). En waar de Armeense genocide openlijk wordt bespot (zie foto onder: "We vieren de 100e verjaardag van de Armeense zuivering ons land. We zijn trots op onze glorieuze voorouders"). Om nog maar te zwijgen over gebombardeerde Koerden, 3000 ontslagen rechters en alle andere etcetera's van de afgelopen maanden. Dat is paradoxaal, als Patrick Kluivert die rij-instructeur wil worden. Sylvana is uiteindelijk een slavin die denkt vrij te zijn, enkel omdat ze 'koos' voor een nieuwe slavenmeester. Kleinkunst tegen beter weten in Waarom Grijze Wolven in zwarte schaapskleren? Omdat prominente leden van etnische minderheden zoals Farid en Sylvana allochtone stemmen willen trekken door te pretenderen in een heldhaftige missie verwikkeld te zijn, door tegen elke stroom in, in het verweer te komen tegen 'verwaand blank Nederland'. En daarvoor laten ze zich gebruiken ten behoeve van de agenda van verwaand Turks Nederland. Achter de multiraciale façade van DENK zit een gehaaide Tunahan Kuzu, die rustig spreekt op een protest van de neofascistische Grijze Wolven. (Zie video.) De pientere Turk neemt niet alleen de autochtone Nederlander overdwars in het rectum, ook de Marokkanen en Surinamers zijn hun sterren niet meer zeker. En aan het einde van de dag is de achterban van DENK ook niet heel veel meer dan een allochtoon monsterverbond, want het onderlinge racisme tussen allochtone groepen gaat veel verder dan een getinte knul die vanwege zijn oriëntaalse naam geweigerd wordt door een manager die Jaap heet. En laten we verdomme wel wezen: Kuzu had van zijn ouders nooit met een negroïde vrouw als Sylvana mogen huwen, en een modebewuste vrouw als Sylvana vindt de burkini eigenlijk gewoon een log en afzichtelijk kutding. Het is allemaal kleinkunst, tegen beter weten in.

Goedemorgen, gezellig dat je aanschuift bij alweer een potje Kolonisten van Zaandam. Minister van Informatie Geke Faber (Europese tak AK-partij PvdA) weet in ieder geval alvast te melden dat er geen Turkse troepen in Poelenburg zijn, en dat Samsoms gezag divine and eternal is. Maar goed, we kijken verder. Oh, er wordt een constructief debat ingeleid met het bi-culturele gezegde "Vieze *bliep* vieze *bliep* roze flikkers". Mensen die er voor doorgeleerd hebben lezen hierin een verlangen te assimileren in een maatschappij die hen systematisch uitsluit. Vanaf 1:16 zien we vervolgens ineens een zelfbenoemde "strijder van Tayyip Erdogan je weet toch" #Vomarboy uitleggen hoe iedereen toch elke dag opnieuw vrij krijgt van z'n werk om de ingang van het buurthuis de Vomar van wat diversiteit te voorzien. En zo gaat het nog even door. En wat verwacht je. Dit is het voorspelbare resultaat als je een vijandige fysiek georiënteerde, debats-averse krachtcultuur een wijk laat overwoekeren. Behalve, Anaalconda, da's een heaumeau! Na de breek de wederhoor in een nieuw vlog van de Vomarboys! En daaronder een momentopname van de oplaaiende politieke strijd om de stoeltjes in maart. 'Optiefen' is het nieuwe 'Pleur(t) op!'

Oh Moslimië, wat ben je toch weer ondoorgrondelijk onoverzichtelijk oorlogschaotisch. Tuurlijk. Europa was ook niet vies van een sektarische godsdienstoorlog meer of minder, maar dat was tenminste nog allemaal begrijpelijk voor de buitenstaander. Daar kon je tenminste nog een boek of twee over schrijven, zonder scheel te gaan kijken van onlogische allianties. Maar goed, laten we het dan toch nog maar een keer proberen, aangezien het opnemen van al die vluchtlims die hun imploderende cultuur exporteren, toch echt ONZE VERANTWOORDELIJKHEID is. Aldus elke BN'er ooit + Halina. Andere culturen begrijpen is immers een beetje de Europese Medal of Honour, een hogere onderscheiding bestaat er niet. Kijkt & leert. Morgen overhoring door Dennis Honing. Video via.

Moeilijke bril op kinders, we gaan het hebben over Franse literatuur. Michel Houllebecq kent u wellicht van zijn klassiekert "Soumission", over hoe Frankrijk langzaam wordt overlopen door de muzelmannen omdat de gemiddelde goedmens liever in de kooi van de profeet gestopt wordt dan over te komen als racist. Leestip voor de herfstvakantie, mocht u het nog niet uit hebben, want zo zal het Europa vergaan. Maar brisanter nog zijn de recente uitspraken van zijn vriend en vertaler Gavin Bowd. Hij beschrijft een scene waarin de schrijver, uiteraard met een fles absinthe en een veel te jonge vrouw binnen handbereik, begint te ranten over het kleedjesvolk en wat daar aan gedaan moet worden. "Je vais donner une interview où j’appellerai à une guerre civile pour éliminer l’islam de France. Je vais appeler à voter pour Marine Le Pen!" Vertaling voor thuiskampeerders: 'Ik ga een interview geven waarin ik opriep tot een burgeroorlog om de islam uit Frankrijk te elimineren! En ik zal oproepen tot een stem op Marine le Pen!' Heftige taal. En zomaar stemmen op populisten, tsssk. Toch grappig dat in sommige delen van het voorheen linkse intellectuele establishment (Bowd en Houllebecq kennen elkaar via de communistische partij), haar leden de tragische realiteit van de cultuurclash onder ogen komen. Nu er alleen nog mee leren omgaan. In z'n laatste roman lukt hem dat immers ook.

Ronald Plasterk. Indiana Roon. Ome Roon. De man die zich in 2005 tégen de EU Grondwet verzette. De politicus die PowNed in het publieke bestel toeliet (wist hij veel). De minister die het stemmentellen voor GeenPeil in 2014 zijn zegen gaf, en daarmee een boost aan het aantal aanmeldingen. De minister die bij diezelfde campagne de boze bobo's in Brussel van onze rug hield. De minister van Binnenlandse Zaken die zich helaas ook stevig verslikte in de metadatataps, en daarbij in de knoop raakte met burgerrechten, ijdelheid en pluchebelangen. En de minister die potnondeknetter niet de poeplap wilde trekken voor meer stemhokjes bij het referendum. Hij stopt er mee. Ronald Plasterk, de 59-jarige hobbyfotograferende microbioloog die nooit een Nobelprijs won omdat hij PvdA opliep, komt na de verkiezingen niet meer terug. Voor de zomer kreeg hij een hartaanval en het herstel gaat traag. Dat moet haast wel met zijn besluit te maken hebben, maar zeker weten doen we het niet. Beste meneer Plasterk, lieve Ome Roon, het ging op het laatst niet altijd lekker meer tussen ons, maar we hebben een boel plezier gehad samen. Kom nog eens een borreltje drinken. De tap staat open drank staat altijd koud. Tabee en het allerbeste! Nou. Niet zo heel erg dus.