Geenstijl

Oproep binnen PvdAGL over steun aan gewapende strijd is ongekend

In de tijd dat de Commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (CIVD) nog bestond uit álle fractievoorzitters van de Tweede Kamer, ontstond enige onrust toen kersvers DENK-voorman Tunahan Kuzu dreigde tot dit gezelschap toe te treden. Gevreesd werd dat de lange arm van Ankara daarmee tot in de Commissie Stiekem, zoals de CIVD ook wel wordt genoemd, zou kunnen reiken. Het probleem loste zichzelf op: Kuzu wilde naar eigen zeggen sowieso niet bij de club: “Wat de burger niet mag weten, dat hoeven wij ook niet te weten.” De Kamer nam bovendien het zekere voor het onzekere en besloot dat vanaf 2017 alleen de fractievoorzitters van de vijf grootste partijen deel mogen uitmaken van het beraad waar staatsgeheime informatie wordt besproken. Sinds de verkiezingen van 2023 schuift ook PvdAGroenLinks-leider Frans Timmermans bij dit conclaaf aan.

Kort na het Hamaspogrom in Israël wist Timmermans het extremistische deel van zijn partij in bedwang te houden en veroordeelde hij de aanslagen ronduit, Moslimbroedermol Kauthar Bouchallikht zag bovendien af van haar nieuwe plek op de kieslijst. Dat had de kersverse PvdAGL-leider goed gedaan. Een half jaar later leek Timmermans zijn greep op de radicalen te verliezen. Met Statenleden die zich bedienden van antisemitische hondenfluitjes en een oproep tot intifada bleek de Jodenhaat binnen delen van zijn partij geïnstitutionaliseerd. Inmiddels wekt de dompteur van het Fusiecircus de indruk zich aan de kant van de wilde dieren te scharen.

Een week geleden zei Timmermans in een EO-programma van Tijs van den Brink dat Israël moedwillig vrouwen en kinderen doodt. Ook verspreidde hij in Dit is Tijs desinformatie over het aantal burgerslachtoffers in Gaza. Al enige tijd gaat het getal van 50.000 slachtoffers rond, een rekensom afkomstig van Hamas dat zélf zegt dat daarin ook de tienduizenden uitgeschakelde strijders van de terreurorganisatie zijn meegeteld. In de Tweede Kamer bediende VOLT-voorman Laurens Dassen zich vorige maand van dezelfde rekenkundige truc als Timmermans wat leidde tot een felle botsing met Eric van der Burg (VVD).

Eveneens vorige week bezette Extinction Rebellion het Mediapark vanwege de klimaat- en Israëlberichtgeving van de NOS. Volgens de XR-mediawoordvoerder ter plaatse was "7 oktober geen pogrom, het was een verzetsactie tegen de bezetting. Netanyahu heeft 75 procent van de mensen vermoord die dag." Dat is geen hondenfluitje maar een puur antisemitisch bloedsprookje, recht in de camera. PvdAGroenLinks is de tweede partij van het land en de grootste ter linkerzijde: een groot deel van Timmermans’ achterban (en leden van zijn eigen fractie) doet mee of sympathiseert met deze demonstraties. Maar Timmermans zwijgt.

Eerdergenoemde Bouchallikht zette deze week een filmpje op Instagram waarin onder meer PvdAGroenLinksers aandacht vragen voor de petitie Geen woorden maar daden. Eén van hen is Tofik Dibi, oud-Kamerlid, (inmiddels voormalig?) protegé van Femke Halsema en actief binnen PvdAGL. Dibi eist in de video namens het gezelschap dat het recht van de Palestijnen om zich ‘gewapend’ te verzetten erkend moet worden. Timmermans en Halsema worden in dezelfde video nota bene bekritiseerd. Normerende woorden van de vermeende linkse oppositieleider over bovenstaande incidenten liggen in de rede. En een grote schoonmaak binnen eigen gelederen. Maar Timmermans zwijgt wederom. En wie zwijgt, stemt toe.

Een cordon sanitaire is een zwaktebod. In de Tweede Kamer moet elk geluid, hoe abject ook, gehoord kunnen worden. Dat wil niet zeggen dat het verstandig is om de leider van een snel radicaliserende club als PvdAGroenLinks nog langer te dulden in een commissie waarin zaken als nationale veiligheid aan de orde komen. Zolang Timmermans de radicalisering in zijn eigen partij - de oproep tot steun aan de gewapende strijd van terreurorganisatie Hamas - niet veroordeelt en aanpakt, is het risicovol hem inzage te geven in de manier waarop de staat die radicalisering bestrijdt. Het is te hopen dat de overige vier leden van de Commissie Stiekem zich dat realiseren en daar consequenties aan verbinden.

Want ook voor hen geldt: wie zwijgt stemt toe.