Mmm...
Antwoorden kamervragen #MH17 pic.twitter.com/AIFj5UzjmR

— pieter klein (@pieterkleinrtl) 10 mei 2017

Niet Mmm maar Zucht. Omdat de Tweede Kamer morgen overlegt over MH17, had zij ministers Blok en Koenders om een brief met de laatste stand van zaken gevraagd. Die brief had er op 8 mei moeten zijn, maar is pas vandaag door Blok gestuurd. Dat is des te opvallender als je bedenkt dat er GEEN REET in staat. Er wordt een beetje oud nieuws herkauwd, er zit een spelfoutje in om het geheel een gehaaste look te geven en Stef Blok lacht artikel 68 van de Grondwet vierkant uit. Het oudst is het nieuws over de strafrechtelijke vervolging van de daders. Uit de brief blijkt dat we sinds oktober 2016 weinig zijn opgeschoten. Blok noemt het 'een zaak van lange adem'. Zeg dat wel ja. Maar hee, dat hadden we allemaal prima gevonden als Blok even daarvoor niet zo'n cynische opmerking had gemaakt over het doofpotdekselduwende hoger beroep van de Staat in de WOB-zaak van RTL, NOS en de Volkskrant. "Tegen het oordeel dat de verslagen van de MCCb openbaar moeten worden gemaakt, is op 7 april jl. hoger beroep ingesteld en een voorlopige voorziening aangevraagd. Tegelijkertijd hebben ook De Volkskrant, de NOS en RTL Nieuws hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank. De gevraagde voorlopige voorziening is toegewezen, waardoor de staat niet direct uitvoering hoeft te geven aan de WOB uitspraak van de rechtbank Midden Nederland met betrekking tot het openbaren van MCCb verslagen. Er zijn derhalve geen nieuwe stukken die aan uw Kamer kunnen worden gestuurd." Er zijn allerlei stukken die aan de Kamer kunnen worden gestuurd, maar omdat het kabinet dat NIET WIL gebeurt dat niet. Blok doet net alsof dat hoger beroep door de staat hem ook maar overkomen is. Terwijl zijn eigen kabinet de Onderste Steen voortdurend verder weg aan het trappen is. Zucht, dus.

OK, vanmiddag hadden we even een boos (wat wel weer leidde tot een hilarische tsunami aan huilwoeste D66'ers met moeilijke brillen, stijve bloesjes en een bekrompen groepsmoraal van graniet), maar inmiddels zijn we gekalmeerd en gaan we toch ff terug komen op die absurde donorwet van de voorleesmoeder van Doodeng66. Vandaag nam de Tweede Kamer met 75 tegen 74 hoofdelijke stemmen de Wet actieve donorregistratie van Pia Dijkstra aan, maar dat lukte alleen omdat Kamerlid Frank Wassenberg van de Partij voor de Dieren treinvertraging had en niet kon stemmen. Hij had tegen willen stemmen en is er "zeer ongelukkig" mee. Logisch, want er is iets fundamenteel fout aan de donorwet van D66.

Het poepsimpele principe van orgaandonatie is dat het te allen tijde een vrije keuze moet zijn om je organen af te (willen) staan. Nu zeggen voorstanders van de wet: 'Ja maar je kan toch nee zeggen?' Dat klopt, maar dat is niet het punt. Dat dwingt je namelijk tot actie, als je dat wilt doen. In de oude situatie hoefde je juist niets te doen als je geen donor wil zijn. En dat is vanuit de perspectieven van zelfbeschikking en fysieke integriteit (beiden grondwettelijk beschreven in Nederland) de enige wenselijke situatie. Met Pia Dijkstra's wet zorgt D66 er echter voor dat iedereen als donor geboren wordt, omdat de staat zo beschikt heeft. Dan is er al een stukje van je fysieke integriteit afgenomen voordat je überhaupt zelfbewustzijn hebt, laat staan dat je afgewogen keuzes kunt maken. Bovendien word je nu gedwongen om over iets na te denken waar je wellicht nooit mee bezig wil zijn. Je mag mensen uiteraard uitdagen om ergens over na te denken. Ook als overheid, bijvoorbeeld door reclames en campagnes voor donorschap, want een gebrek aan donoren is een probleem. Maar je zou burgers nooit moeten dwingen om dat te doen, noch om een keuze te maken.

Stel dat je besluit dat je geen donor wil zijn. Dan moet je zelfbeschikking toepassen om het donorschap ongedaan te maken. Daarin schuilt het volgende probleem. in de oude situatie kreeg je een soort maatschappelijke kudo achter je naam als je vrijwillig voor het orgaandonorschap koos. Niemand die je er toe dwong, maar áls je het deed, dan deed je toch iets nobels, goed voor een streepje sociaal respect. Wie het niet deed, kon daar uiteraard ook vragen over of kritiek op krijgen, maar werd ook niet meteen een sociale paria.

Per vandaag is de situatie potentieel (maar via comments en social media ook al meetbaar) omgekeerd: plots kun je een onmens zijn dat niet deugt wanneer je bewust opteert voor 'nee' omdat je vindt dat het jouw lijf is en jijzelf bepaalt wat daar wel en vooral niet mee mag gebeuren. "Maar straks zeker wel vooraan willen staan als je zelf een nieuwe nier nodig hebt?", en varianten daarop, zijn veelgehoorde commentaren en die leggen een moralistische druk op de nee-zegger, vooral omdat ze veel bijval krijgen. Zo wordt de vrije keus om nee te zeggen dus alsnog onder druk gezet: ondanks de de wettelijke ruimte om 'nee' te zeggen, is het volgens velen ineens moreel problematisch als je dat ook daadwerkelijk doet. Zelfbeschikking op basis van een groepsmoraal die wordt ontketend door een invasieve overheid die een keuze afdwingt, is dat nog échte zelfbeschikking?

Twijfelachtig. Want velen, met vrome D66'ers voorop, ontlenen nu ineens een moreel gewicht aan de nieuwe donorwet om tegen anderen te zeggen dat orgaandonatie een soort burgerplicht is. Dat is een zorgelijke vorm van morele groepsdruk, die het recht op zelfbeschikking onder druk zet. Het is een beetje vergelijkbaar met de stiltecoupéstickers, waar treurwilgende nordicwalk-types altijd met één priemende vinger op wijzen terwijl ze hun andere wijsvinger voor de lippen van hun verheven harses houden om pratende of bellende medereizigers het zwijgen mee op te leggen. Alleen gaat het ditmaal niet om het morele gelijk dat aan huisregeltjes in een trein wordt ontleend, maar om wat er met de inhoud van zijn meest persoonlijke bezit - het lichaam - moet gebeuren. Het gaat om de fysieke integriteit van een vrije burger in een vrij land.

Een vrije burger die per vandaag dus te maken heeft met een overheid die je organen komt collectiviseren, tenzij je daar bezwaar tegen aantekent. Maar een overheid zou alleen mogen vragen, nooit mogen eisen. De burger kan vervolgens ja zeggen, maar zou geen nee hoeven moeten zeggen. Helaas. Fysieke integriteit is per vandaag een grondrecht waar D66 geen respect meer voor heeft, en in het kielzog van die respectloosheid volgen dan als vanzelf de hooligans van de verheven moraal, die met verwijten van egoïsme en onmenselijkheid publiekelijk voor jou komen invullen wat je persoonlijke beweegredenen zijn om géén donor te willen worden.

"Een overheid die naast belastingheffing en wetshandhaving ook meent actief aanspraak te mogen maken op de inhoud van een menselijk lichaam ‘voor het grotere goed’, is een autoritaire macht waarvan de geschiedenis ons leert dat die met grote vrezen gevreesd moet worden", zo citeren we een verstandige vrouw. En zo is het. Fysieke integriteit is het grootste goed. Het is een bizarre waarneming, in een tijd waarin iedere man die scheef naar een vrouw kijkt als een halve aanrander wordt betiteld, en een ongevraagde hand op de kont al bijna als verkrachting geldt, dat het proactief en van Rijkswege gecoördineerd leeghalen van een heel lichaam ineens tot nationale norm wordt verheven. Een individueel lichaam zou, in één zin samengevat, te allen tijde 'mine to give away, not yours to take' moeten zijn. D66 gooit dat principe overboord, omdat Pia Dijkstra van mening is dat zij het beste weet wat goed is voor iedereen.

Verzetten tegen de groepsmoraal van D66 en jezelf alvast uitschrijven als donor doe je zo. Om donor te blijven, hoef je dus niks meer te doen. Je wordt het vanzelf - tenzij de Eerste Kamer alsnog tegen de wet stemt. Wat overigens goed mogelijk is en waarbij vooral Artikel 11 Grondwet, over de onaantastbaarheid van het lichaam, best mag worden meegewogen. Want in het D66-systeem kan de overheid niet langer aantonen of iemand bewust of onbewust donor is. Hebben donorburgers bewust de 'ja' laten staan, of hebben ze nooit geweten dat het ook in 'nee' kon worden omgezet, of de moeite daarvoor gedaan? In dat geval kon het wel eens in strijd zijn met het individuele recht om zelf te bepalen wat er met zijn of haar lichaam gebeurt. Dus zonder dat er vanuit staatswege een op voorhand geselecteerde keuze wordt gemaakt.

Eén ding is wel duidelijk geworden vandaag: uit het corpus van D66 zijn steeds minder kroonjuwelen om te recyclen.

D66-voorleesmoeder Pia Dijkstra heeft haar zin, na jaren van donordrammen. De wet op de orgaandonatie wordt aangepast naar een "actief donorregistratiesysteem". Dat is enge newspeak voor "D66 regelt nationalisering van alle organen door de overheid". Als de wet van kracht wordt, is iedere Nederlander automatisch orgaandonor, tenzij je actief aangeeft dat je dat niet wilt. Pia Dijkstra maakt zodoende een soort Rijkbiofarm van Nederland en het is doodziek. De gewetenloze orgaanoogsters van D66 weten donders goed dat een "Ja, tenzij'-systeem waarbij burgers zich actief moeten uitschrijven (in plaats van actief moeten aanmelden, zoals het hoort te gaan bij fysiek invasieve gewetenskwesties), zal leiden tot actief donorschap van mensen die niet op de hoogte zijn van de wet, de regels niet begrijpen of de oproepen niet lezen. Daar spelen ze moedwillig op in en het is goor. Belangrijker en veel kwalijker nog, is dat deze zogenaamde "liberale" partij, die zich nu ontpopt als de Dr. Mengele van de bemoeizuchtige betweterspartijen, voor elke burger in Nederland bepaalt dat zij hun lichaamsonderdelen moeten afstaan.

Begrijp ons niet verkeerd: het is van levensbelang om zo veel mogelijk orgaandonoren te hebben. Om de doodsimpele reden dat je er levens mee redt. Iedereen zou zich dan ook aangemoedigd moeten voelen om zich actief te registreren. MAARRR de beschikking over je meest waardevolle, meest persoonlijke en meest private bezittingen zou NIET middels een 'Ja, tenzij'-constructie door de overheid moeten worden bepaald. Organen zijn yours to give, not theirs to take. Stukje individuele zelfbeschikking die gekoesterd moet worden. Ook al kun je in het nieuwe systeem zelf kiezen om geen actieve donor te zijn, het is de wereld op zijn kop dat de overheid in eerste aanleg voor alle burgers bepaalt dat ze sowieso donor zijn. Geregistreerde donoren die zélf willen beslissen over hun lichaam, kunnen zich nu het beste gelijk uitschrijven uit het donorregister. Voordat hun organen terecht komen in de bloederige handen van een D66'er, die er zojuist het recht op zelfbeschikking - en daarmee het laatste greintje liberalisme - in hun partij mee hebben gewurgd. Fuck you, D66. Fuck you for real.
Stemming: Hoofdelijke stemming. 74 tegen, 75 voor. NOS-mevrouw in tranen. Eerste Kamer kan de wet nog blokkeren.

Dit geloof je niet: Trein van Kamerlid Wassenberg van de Dierenpartij was niet op tijd. Hij zou tegen #donorwet van D66 hebben gestemd.

— Inge Lengton (@IngeLengton) September 13, 2016

Oh lieve goden van ironie en alles wat rationeel is, wat heeft u ons heden weer voor gulle giften in de schoot geworpen. Hassan Bahara, een Marokkaan van de Groene Amsterdammer die achter iedere kliko een witte supremacist vreest, interviewt voor de Volkskrant ene Ilhan Tekir (30), een Turk die voor GroenLinks in de gemeenteraad van Gorinchem zit en openlijk als Erdoganfanboy uit de kast komt, dat volkomen normaal & geïntegreerd vindt, en iedere Nederlander die het er niet mee eens is een stomme racist noemt. Ja, natuurlijk gaan we dat lezen, om te zien hoe zo iemand het onrijmbare met elkaar rijmt. Kloosried!

'Verzet tegen de coup is juist het toppunt van integratie'
Hassan: Tekir loopt door Gorinchem, zijn stad, zijn thuis. Hier is hij geboren en getogen, hier is hij bezig aan zijn tweede termijn in de gemeenteraad voor GroenLinks. Hij is geïntegreerd en daar verandert zijn stem op de AK-partij weinig aan.
GeenStijl: Jawel, daar verandert zijn stem alles aan. Een Nederlands raadslid dat bij verkiezingen stemt op een autoritaire, antidemocratische potentaat in een ander land, is niet geïntegreerd. Die staat nog met één been in een wereld die de onze slecht gezind is. En ja, daar zetten we vraagtekens bij.

Hassan: Het is de dag nadat tienduizenden Duitse Turken in Keulen hun steun hebben betuigd aan de Turkse president Erdogan. Eerder, op de avond van de mislukte coup in Turkije, gingen honderden Rotterdamse Turken de straat op om met Turkse vlaggen te zwaaien. Deze mensen zijn niet geïntegreerd, was de kritiek, ze hebben zich massaal geschaard achter een potentaat. Een kwetsend oordeel, vindt Tekir. Deze mensen moeten juist geprezen worden: ze stonden daar om een democratisch verkozen president te verdedigen tegen een gewelddadige couppoging. Geïntegreerder dan dat kan het niet. 'Snappen wij in Nederland wel wat er die avond in Turkije gebeurd is? Het parlement werd gebombardeerd!'
GeenStijl: Democratisch verkozen, en daarna op een pad vertrokken om zichzelf meer en meer macht toe te kennen, door machtscontrolerende factoren koud te stellen. De coup kwam hem vooral goed uit om zijn zuiveringen voort te zetten en tegenstanders te laten verdwijnen. Wat betreft Rotterdam: iedereen zag met eigen ogen dat die Turkse nationalisten niet stonden te juichen voor democratie. Ze juichten voor de Sterke Islamitische Leider Erdogan en voor het islamisme. Of is het democratisch om enerzijds de vrije media weg te jagen en anderzijds met moslimbroeders uit andere landen ter plekke de wereldwijde islamisering te bepleiten?

Hassan: Binnen de Gorinchemse fractie van GroenLinks kan hij met anderen soms stevig van mening verschillen over Erdogan. Maar daar geldt het sportieve agree to disagree.
GeenStijl: Yeah, sure Die zachte watjes van GroenLinks durven gewoon hun token Turk niet te hard tegen te spreken uit doodsangst om racist genoemd te worden. En ze hebben Erdogan nodig om de EU te helpen om nog meer zielige vluchtelingen op te nemen. Dus die moet je te vriend houden.

Hassan: Daarbuiten is Tekir wat voorzichtiger om voor zijn stem op Erdogan uit te komen. Dan wordt hij vast 'geframed' als een onaangepaste figuur. Dat steekt hem.
GeenStijl: Zoals uit dit interview blijkt, kan hij zichzelf heel goed framen. Zelfs bij een hem goed gezinde Marokkaan in de hem goed gezinde Azaanbode. Want vanaf hier wordt het per regel gekker.

Houden wij van. Betrokken poten-in-de-moddertypes in de polletiek. Willem Bos is een D66 politieker die naar de burger toe communiceert met leuke blogjes over hyperlokale Zoetermeerse issues en tussendoor ook nog tijd heeft om overal bij te zijn. Nieuwe lantarenpalen, gruwelijke ongevallen, kinderopvang, holy alomtegenwoordigheid, is Willem Bos eigenlijk Batman ofzo? Het belang en de relevantie van D66 worden door hem eigenhandig gered. Wat zeggen wij, gered? Nee, op de kaart gezet, in ere hersteld, D66 gaat Zoetermeer OWNEN dankzij Willem 'hier ben ik' Bos. Alleen dan niet. We hebben de enige D66-er gevonden die ijdeler is dan Alexander P-ego-ld. Willem Bos fotosoept zich omnipresent. Meer Willem Was Here na de breek.