Geenstijl

De Europese Commissie doet er alles aan om klokkenluiders te beschermen, behalve als die klokkenluiders uit de school klappen over misstanden bij de Europese Commissie. Dat ondervond klokkenluider Roelie Post, die de klok luidde over Roemeense kinderhandel, aan den lijve. Als dank voor 35 jaar trouwe dienst en levensgevaarlijk uit de school klappen is mevrouw Post nu door de Europese Commissie ontslagen. Bovendien krijgt ze geen werkloosheidstuitkering, moet ze 'onterecht' ontvangen salaris terugbetalen en eist Brussel rente als ze dat niet heul snel doet. Er is in Europa gelukkig nog wel geld voor een schildpaddenmuseum en een paar Shrek-poppen in Hongarije, maar mevrouw Post moet 7 euro 30 cents per dag aftikken. Hallo Frans Timmermans. Doe hier eens iets aan.

Of we effe vlees willen keuren en cijfers willen uitdelen aan Tomorrowland-meiskes. Ophef natuurlijk, maar niemand die vraag beantwoorden. Nou dan doen wij dat toch! Inclusief juryrapport want zo zijn we.

Hallo... Daar zijn we weer!

Jahoor. Moontj(e). Die rapafghaan. Die lutser van de deugradio. Die NPO-dino. Die ene schrijver met 600 lezers en 9000 meningen. Die andere ook. Die linksdraaiende subsidietaxpoetverbrander. Die chick die bekend is van geen hoer zijn maar die nu wel in haar blote hangboobs aandacht zoekt wegens geen hoer zijn. Die zonnige Big Black Zwarte Piet-mevrouw. De kantinejuffrouw van Gaza. Die rat die populistische klikbeetsaits begon en voor de meest idiote populisten werkt maar zich op Twitter voordoet als het gezicht van net conservatief Nederland. Het boekenrecensiemeiske van De Volkskrant. Ze staan er allemaal weer  tussen, de hijgerige moraaldominees die aan elkaar gekoppeld zijn in een binnenderingse human centipede van overgesubsidieerde en onderpresterende zelfbevestiging. Het was echt een kwestie van tijd voordat tout Kultureel Amsterdam een MANIFEST in de VOLKSKRANT ging publiceren tegen realistische VVD'ers. Nu is het dan eindelijk zover. Lekker veel entertjes, lekker veel alarmisme, lekker veel "er moet nu echt wat veranderen". Gaat er nu dan echt wat veranderen? Nee, natuurlijk niet. De VVD wordt de grootste bij de volgende verkiezingen, het inteeltcircus in Amsterdam blijft doordraaien en dit soort krijsmanifesten van "geëngageerde kunstenaars" zullen nog in De Volkskrant blijven verschijnen tot de laatste dode boom in de papierversnipperaar is verdwenen.  Mogen we een boeiender en minder voorspelbaar land? Dit fophefcircus is nog saaier dan de bureaucratenmuil van Stef Blok.

UPDATE: Jammer, Meneer Samuel heeft de Pakjesboot gemist en is vanaf nu fout. Graag niet meer uitnodigen voor uw verbindende debatten of opiniekolommen van de landelijke couranten.

Robert van de Griend van de Volkskrant is een beetje wat Tom Tates is bij het Algemeen Dagblad.

Een natte krant. Je weet niet of hij je compleet in de zeik neemt of dat-ie het allemaal bloedserieus meent. Dat is best knap en daar kun je ook wel een soort schoonheid in zien, maar bij Robert is het vooral onkunde. Er zijn namelijk twee verschillen tussen Robert van de Griend en Tom Tates. De laatste neemt zichzelf niet zo serieus en de eerste kan niet schrijven. Robert propt zichzelf in een slonzig jasje en dan speelt hij baasje. Hij zal vast een goede manager zijn, mooi iedereen zijn privékast in dirigeren als er moslims met AK's binnen komen zeilen, maar qua column is het niveautje Halina Reijn en dan kun je er maar beter mee kappen. Enfin, het gaat nu helemaal niet om Robert van de Griend, het gaat om de Volkskrant. Want na al die berichtgeving over de Noord/Zuidlijn in Amsterdam alsmede al die andere crack over 020 vraagt Robert zich af of zijn Amsterdamse krant met de Amsterdamse redactie en de dichtgetikte tunnelvisie op de Binnen-A10 nog wel Rotterdams genoeg is. "Is mijn eigen krant blind voor de stad die mij deels heeft gevormd? Valt mee. De redactie beschikt over een regiocorrespondent Zuid-Holland die geregeld in de Koopgoot belandt. En vorig jaar berichtte de krant nog over de zesentwintigste editie van de Roparun." Dat moet wel schijtlollige ironie zijn, maar Robert kennende - en dat doen we gelukkig niet - meent hij het serieus. De Rotterdammers horen het in ieder geval een keer van iemand die bij de Volkskrant werkt: er is een regiocorrespondent Zuid-Holland én vorig jaar berichtte de krant over de Roparun. Of jullie dan nu even jullie bek dicht willen houden met jullie larmoyante gejengel over Rotterdam.

Massamoordenaar-wannabe Malek Fostok reeg willekeurige voorbijgangers aan zijn Syrische spies en in dit land gaat het er vooral over of deze gestoorde volidioot een terroristisch motief had.

Nog één keer: Malek heeft geprobeerd argeloze Nederlanders de keel door te snijden, maar er zijn veel mensen die dat geen terrorisme vinden. Een nietsvermoedende twintiger die op de stoep ligt uit te bloeden omdat een Syriër een mes in zijn hals heeft staan hakbarren, en dan vragen demense zich af of dat terrorisme is. Want Malek is zielig en hij komt helemaal uit Syrië en hij is verward en in Nederland is het ook niet makkelijk en hij heeft hulp nodig en nu roepen mensen ook nog eens dat hij een terrorist is, en straks krijgt hij extra veel straf. Nou, fuck Malek Fostok en fuck de terrorismediscussie. Malek dacht in koelen bloede drie mensen te kelen en daarna hadden ze hem eigenlijk gewoon moeten laten liggen op dat fietspad. Dan hadden we helemaal geen discussie gehad over terrorisme of niet, dan was de discussie geweest of Malek ervoor zou zorgen dat de rotors van de bladveegwagen verstopt zouden geraken. Als de dader na een driedubbele moordpoging zieliger wordt gevonden dan de slachtoffers, dan houdt het wel op.

Temperatuurrecord droogterecord hittegolf dubbele hittegolf warm hè poeh hee nou zeg dat wel warm warm warm heet heet heet HITTEPLAN HITTEPLAN HITTEPLAN.

Het is in Nederland met een hoop zaken droevig gesteld, zo ook met de bekendheid van signaalvlaggen op het strand. Wat zeggen wij. Droevig. Meer dan droevig. Volgens briefschrijver P. Cammaart, die het woord 'derhalve' gebruikt en derhalve weet waar hij (zal wel een hij zijn, red.) het over heeft, is het HOOGSTE TIJD om daar aandacht aan te besteden. Fuck het RIVM derhalve met zijn Nationale Hitteplan en de gouden tips 'drink voldoende' alsook 'zorg voor koelte'. Hier het Stijlloos Hitteplan 2018: 1. Leer betekenissen van signaalvlaggen. 2. Ga naar strand. 3. Veel plezier.

Liberté, Égalité, HIV

Mededeling naar demense toe die het caravannetje hebben volgeladen met een mud aardappelen alsook een noodvoorraad peanutbutter en die de route de soleil zijn afgezakt: condooms. Gebruik ze. De Frambozen zijn namelijk allemaal pokdalig, syfillities en behept met le SIDA. Als u dus een fijne Madeleine oppikt bij de piscine, schuif er dan eventjes een preservatief omheen. Volgens de Frambozische GGD is het vooral Heel Erg in de Provence, dus lavendeltypetjes moeten extra voorzichtig toen.

Altijd lekker wakker worden met de dreiging van een all out CAPS LOCK WAR!

The Donald kwam zondagavond laat thuis van een weekendje golfen en vond een post-it op zijn bureau geplakt, waarop een medewerker had gekrabbeld dat Iraanse president Hassan Rouhani ergens heeft geroepen dat "War with Iran is the mother of all wars." Nou, dacht Donald, dat kan ik ook, dus die haalde zijn Twitterkanon uit de broek en hoofdletterde de moeder van alle oorlogsdreigementen de wifi-ether in: 'Kappe nah met je demente dreigementen tegen mijn persoontje mijn land of we gaan A-bom op je Iraanse aars', vrij-vertalen we het twietje van de Chimp in Chief. "Rouhani had also not ruled out peace, according to comments reported by the Iranian state news agency, IRNA", staat er in The Gardener, maar op het niveau van quasidictators en semidespoten moet een vredeswens nou eenmaal verpakt worden in dreigementen. Niks aan de hand hoor, die verzengende warmte is nog steeds gewoon de zon.

Lifestyle expert Ruba Zai heeft meer dan 1,2 miljoen volgers op Instagram en dat maakt deze moslima, commercieel gezien, interessant.

Ze was al verbonden aan het modehuis Dolce & Gabbana en enige weken geleden heeft RTL Boulevard Ruba Zai eveneens ingehuurd. Ruba draagt weliswaar een hoofddoek, maar in meer orthodox-islamitische kringen is ze bepaald niet populair. Met Ruba Zai heeft RTL Boulevard een bitch-jihad van jewelste binnengehaald.

(Opklik voor groot hierrr)

Van de harten van hun tegenstanders kookten ze soep, van de mannen hakten ze de handen af en de vrouwen werden bruut verkracht: de milities van het dictatoriale regime van Charles Taylor vertegenwoordigden het duisterste wat de mensheid te bieden had in de jaren '90. Achter Taylor stond een warlord van eigen bodem: General Pussy, een bijnaam die de Nederlandse Guus Kouwenhoven (1942) kreeg van de strijders. Kouwenhoven was verzot op vrouwen, grote auto's en geld en was na een carrière in gestolen schilderijen, dubieuze auto's en allerlei andere losse zaken in Liberia terecht gekomen. Hier dreef hij niet alleen het bekendste hotel van de regio, Hotel Africa, maar zat hij ook in de productie van hout (op z'n zachtst gezegd zonder FSC-keurmerk). Van de recettes van dit hout roomde Charles Taylor een deel af om zijn oorlogen te financieren - zijn mannen hadden immers wapens en uniformen nodig. Ook hier speelde Kouwenhoven weer het VOC-mannetje door Taylor te helpen met het ontduiken van het wapenembargo tegen het land. 

Kouwenhoven werd meervoudig multimiljonair, Liberia veranderde van een voor Afrikaanse begrippen prima land in een hel op aarde. Op iniatief van Buitenlandse Zaken werd een aanvankelijk onwillig OM toch bewogen om tegen hem te procederen en na een monsterproces van 17 jaar werd Kouwenhoven dan vorig jaar toch eindelijk veroordeeld. Inmiddels wacht Nederland nog op de uitlevering van Kouwenhoven, die naar Zuid-Afrika is gevlucht, maar daar is de rechtsorde nou niet bepaald verbeterd sinds de Mandelaatjes daar de boel hebben overgenomen. 

Het bizarre levensverhaal van Kouwenhoven is boeiend opgetekend door de journalisten Henk-Willem Smits en Arnolds Karskens in hun boek "Operatie laat niets in leven", vol gruwelijke details van het onvoorstelbaar wrede conflict in Liberia. Reden genoeg om eens met de heren te gaan praten. Gek genoeg heeft de rechtszaak tegen een van de grootste monsters van Vaderlandse bodem een stuk minder aandacht gehad in de couranten dan zaakjes tegen relatief kleine krabbelaars als Willem Holleeder, die maar klein bier zijn vergeleken met zo'n merchant of death als Guus Kouwenhoven. Waarom zitten de mainstream media niet te wachten op dit verhaal? Arnold Karskens heeft wel een idee... Luister snel naar de GSAV-podcast! 

WEGGEVERTJES! Ook deze week hebben we weer een stapeltje boekjes te vergeven. Stuur een mailtje met je adres naar redactie@geenstijl.nl o.v.v. "General Pussy" en win!