Enorm geslaagd tweeluik voor de liefhebbers: Michiel Lieuwma en Melchior Koch (?)

Een verworven smaak, zeg maar

Soms begrijp je niet helemaal waarom je kijkt en al helemaal niet waarom je blijft kijken. Dat hadden we bovenstaand toen seizoensgeest Michiel Lieuwma vorige week ene kunstenaar Melchior Koch (24) de gelegenheid gaf zich aan Michiels publiek voor te stellen. Melchior solliciteerde op 19:58 naar de functie van kunstzinnig polemist door Michiel "invasief, fragiel, te bang en vervelend" te noemen en sloot dat - tot ieders vertedering - nerveus af met "kan je daar iets mee?"

Melchior kwam over als iemand die zich probeerde te verhouden tot een groter podium dan hij verdiende, iemand die sneller praat dan denkt, woordenschat verwart met inzicht, getuite Rietveld-lippen verwart met gravitas, en nog altijd denkt dat uiteindelijke betekenis en verzachting te vinden zijn op het niveau van kennis en psychologie. Kortom, een jongen van 24.

Daar voelden we verder weinig bij; geen minachting, wel een gebrek aan hoogachting. Maar daar bracht de onderstaande follow-up, geproduceerd en gemonteerd door Melchior zelf, toch verandering in. Het is een montage van 7,5 minuut, gesneden uit een gesprek van anderhalf uur. Op eigen grondgebied, in eigen beheer, zien we een week later ineens meer ontspanning, een besef dat jezelf op camera te serieus nemen nooit een goed idee is, minder getuite lippen en minder (moeilijke) woorden die af en toe zowaar te volgen zijn.

Mooiste moment vanaf 4:24, waarin Melchior zijn kunstenaarslast - een wanhoop tot erkenning, een werkbaar format en geld - met steeds minder manipulatie vorm begint te geven en uitspreekt hoe jaloers hij eigenlijk op Michiel is. Waarom dat alles op een of andere manier toch de moeite van het kijken waard is? Geen idee, maar we schrijven er inmiddels toch vier alinea's over. Enfin, een verworven smaak.

Een heel werkbaar format: Melchior Kochs Oog om Oog

Reaguursels

Inloggen

7 seconden uitgehouden.
Zeg Spartacus: ze slaan elkaar niet in elkaar hè.
Dan is er toch niks aan!?

-weggejorist-

24 jaar geleden bestond hij niet eens. Dat merk je.
·

Zoveel egocentrische, narcistische bagger; je trekt aan het touwtje en spoelt het gewoon door de plee.

Inderdaad, bla bla bla bla

Filmpje bekeken maar djiesus christ wat een onsamenhangend pretentieus gewauwel.

Jezelf Intellectueel masturberen. Ik ben zeker niet van gisteren maar knoop aan deze vorm van zelfbevrediging geen touw vast.

Melchior moet Oblomov eens lezen.

Moest hier gelijk aan denken:
www.youtube.com/watch?v=pTi5pMv6Ko4

Raarrr

Spartacus heeft de potentie om net zo brilliant als een v. Rossem te worden, alleen dit soort verhalen sla ik over, net als alles over J. Peterson en de homo erotische worstelfeestjes. Is het erg, dit soort artikeltjes? Nee, juist de diversiteit aan onderwerpen die hier gebracht wordt draagt in grote mate bij aan de sprankelende diversiteit van dit blog.

Timon is de brug tussen oud en jong, brengt de Oekraïne-oorlog als geen ander.
Is soms wat ingewikkeld Twittergeil, maar daar moet je je doorheen worstelen.
Dan komt het leeftijdsverschil aan het licht, maar dat hoeft geen belemmering te zijn.
Die gozerT is puur en oprecht, je hoeft het niet altijd eens te zijn met ‘m, maar hij praat geen peop.

-weggejorist-

Voor deze keer dan.

Zo jammer, want Melchior heeft echt zo weinig interessants te vertellen, boeiend gewoon.

Aan de ene kant wil hij anarchistisch zijn, de meest individualistische levenswijze omdat je elke vorm van rekenschap afwijst dat ook maar ruikt naar regels van "bovenaf" (lees: elke vorm van rekenschap Aan een ander). Aan de andere kant wil hij dan weer wel echt contact met de mensen door ze in de ogen te kijken ofzo.
We zijn allemaal op een reis maar ik denk niet dat deze makker helemaal consistent is.

Michiel is in ieder geval verfrissend bezig met zijn interviews.
Ook dit interview met Melchior Koch was best aardig, je merkt natuurlijk wel dat hij wat jonger is en nog zoekende.

Nee ik verveel me nog niet zo erg dat ik me met dit interview ga vervelen.

Ik heb er drie minuten naar gekeken, en toen wist ik wel genoeg. Onverstaanbaar gemurmel, en wat ik nog wel verstond interesseerde me geen bal, klinkt me veel te zweverig, holle prietpraat.

Dergelijke gesprekken zijn de reden dat ik gefascineerd naar First Dates kijk: van die jongeren die heel volwassen doen maar intussen een vreselijke woordenbrij uitstoten.
Zoals peuters die proberen de juiste vorm blokje in een doos met corresponderende gaten proberen te duwen, maar hopeloos falen

Denkende dat ze, met een soort turbotaal, zich kunnen onderscheiden van de ouwe lullen, maar het blijft onsamenhangend gelul.

Succes liefhebbers!

Kweenie hoor, nog maar 7 minuten gekeken en nu al klaar mee, beetje pretentieus menneke. Tis dat jouw nabeschouwing me toch nieuwsgierig maakt anders zou het hierbij blijven Spartacus, want vond jullie gesprek zoveel echter en interessanter!

"Snap je?" zegt de een, na een woordenvloed zonder veel samenhang.
De ander reageert niet, maar geeft een stroom woorden terug, even warrig.
"Snap je?"
De kring is gesloten. Ze liggen mekaar wel, die twee, beiden refererend aan de Stoïcijnen, het Boeddhisme en meer van zulks.

Begrijpen zij elkaar of doen ze of zij elkaar begrijpen? Verontrustend allebei.

Och ja, ik moet dat interview van laatst nog uitkijken...

'We leven in een bipolaire wereld. We hebben de keuze uit slechts twee menu's.'
Is wel zo, is zeker zo. Maar ik bid niet veur 1 menu.
Leuk gesprek (niet deze geesten, ik loop achter)

Vond je eigen interview met/ van Michiel Lieuwma en stuk leerzamer dan met deze zweefteef.
Heb er even doorheen geschoven, maar het komt over als coffeeshop-filosofie.
Best leuk, maar ik heb vandaag geen blowtje gerookt.

Spartacus weet weer content uit de marge van de marge van het internet te plukken. En meent daar een inkijkje in de menselijke conditie mee te bewerkstelligen. En ik ga er weer een paar uur op een vrijdagavond aan besteden.

Hahahahaha wat een gezever. Dankjewel voor het doen omhoog krullen van mijn mondhoeken Spart. Dit is kunst. Het leven is af. We hebben niks meer te doen dus knallen we maar gewoon willekeurige klanken de ether in. Het volgende volume van deze saga bestaat uit michiel en melchior die als apen over de grond sjouwen en oerkreten uitkrijsen. Dan is de cirkel rond. Return to monke.

@woestecentrist | 10-02-23 | 21:03:
Die Koch,,,kuch,,,,wat een kleutertje

Minder lullen. Meer poetsen. Sodeju wat een wijven. Poten in de modder. Gaan.

Sorry Spart, het is solliciteren naar.
Ga ik nu ff verder lezen en kijken.
Ik ben een ouwe zeikstraal, ik weet ‘t,