Als blanke man hoef je je eigenlijk helemaal niet in het migratie/diversiteits/racismedebat te mengen, want als je de boosmuppets of colour het werk laat doen dan breken ze geheel eigenstandig elkaar ook wel af hoor. Vandaag weer in The Circular Firing Squad of Identity Politics: Refugees Welcome is racisme, want het gaat uit van "witte suprematie". Sta je dan, met je spandoek voor het 94ste kraakpand van "Wij Zijn Hier". Hilarisch toch? Misschien wordt het tijd dat we in Nederland (en dan bij de systeemkranten in het bijzonder) maar eens in gaan zien dat dit activisme niets te maken heeft met de problemen van de wereld maar alles met de problemen in de koppetjes van de muppets die zich tot deze gratisgeldsector voelen aangetrokken. Nu willen de diversitykipjes "niet meer in gesprek met witte mensen" maar nog wel uw geld en een totale verandering van de maatschappij. The bare faced cheek.

Ah men! Favoriete beroepswerrekeloze Frank van der Linde had aangegeven te stoppen met actievoeren want moeilijk moeilijk en een baan vinden was al zo lastig en het had toch allemaal geen zin. Maar toen kwam de Terry.

Inmiddels is Frank weer volledig verstrikt in zijn eigen waanbeeldjes en denkt ie weer vrolijk dat zonder zijn tussenkomst de laarzen van de bruinhemden weer zullen weergalmen tegen de Amsterdamse geveltjes. Frank gaat dus adverteerders bellen en een zaaltjesondernemer aanspreken op het feit dat de dandyeske polderadolf zijn feestje gaat vieren in een gehuurde bierkelder. Typisch weer domlinks: het prima vinden dat zieke Marxisten (85 miljoen doden and counting) gewoon een ruimte van de UvA krijgen, dat De Nieuwe Liefde extremisten inplant en dat er verder nog een miljoenmiljard gesubsidieerde broedplaatsen en debathokken zijn voor alles wat maar "divers" is, maar wel he-le-maal over de pis gaan als iemand die aan de rechterkant van Chairman Mao een zaaltje huurt. En dan maar verbaasd zijn dat de verstikkende monocultuur van intimiderend links zo makkelijk wordt uitgebuit door rechts om stemmen te winnen - voorbeelden te over, immers.

Take up the White Man's burden--
And kill the zwarte pete--
Go bind the slave to exile
To serve your jankies' need;
To wait in heavy harness,
On fluttered folk and wild--
Your new-caught, diverse peoples,
Half-devil and half-child.

Take up the White Man's burden--
In patience to abide,
To veil the threat of taai-taai
And check the show of pride;
By open speech and simple,
An hundred times made plain
To seek another's profit,
And work another's gain.

Take up the White Man's burden--
The savage wars of Pete--
Fill full the mouth of Famine
And bid the sickness cease;
And when your goal is nearest
The end for others sought,
Watch sloth and heathen Folly
Bring all your hopes to nought.

Take up the White Man's burden--
No tawdry rule of Sint,
But toil of serf and sweeper--
The tale of common things.
The ports ye shall not enter,
The roads ye shall not tread,
Go mark them with your living,
And mark them with your dead.

Take up the White Man's burden--
And reap his old reward:
The blame of those ye better,
The hate of those ye guard--
The cry of hosts ye humour
(Ah, slowly!) toward the light:--
"Why brought he us from bondage,
Our loved Hispanian night?"

Take up the White Man's burden--
Ye dare not stoop to less--
Nor call too loud on Freedom
To cloke your weariness;
By all ye cry or whisper,
By all ye leave or do,
The silent, sullen peoples
Shall weigh your gods and you.

Take up the White Man's burden--
Have done with childish days--
The lightly proferred laurel,
The easy, ungrudged praise.
Comes now, to search your manhood
Through all the thankless years
Cold, edged with dear-bought wisdom,
The judgment of your peers!

Lekker bezig, Paul Kisner. Door jou zijn er nu geen felracistische chocoladeletters met een inktzwarte Jan Pieterszoon Piet te koop op de UvA. * ‘Ik zag ze een week geleden liggen bij de kassa in het E-gebouw op Roeterseiland,’ [...‘Ik wil dat de UvA een inclusieve omgeving zonder racisme is en vind dat ik als witte man moet opkomen voor de inclusiviteit van de academische gemeenschap.’
*Wat ben jij lekker bezig jongen. Tering, wat deug je. Gewoon SNOEIHARDE AKSIE TEGEN RACISME. Al je klasgenoten met een kleurtje zullen je nu wel schouderklopjes en zelfgemaakte baklava aanbieden omdat jij een witte bent die wel deugt. Goed ook dat je de diversity officer hebt ingelicht (de diversity officer is natuurlijk een witte vrouw in plaats van een bona fide minderheid, want iedereen weet dat diversiteit vooral belangrijk is voor roomblanke, elitaire sufkutten). Jij kan vredig sterven Paul. Als er een regenboog van mensen van diverse kleuren en seksuele voorkeuren om je kist staan dan zullen ze zeggen: "die Paul, die deugde. Die stond aan de goede kant."

Joehoe! Lifeskillkids uit 't Gooi die hun leven lang al door het leven gaan als gestylede minimietjes van hun ouders, have we got news for you. Als je net je eerste tentamens aan de UvA achter de rug hebt en tot de ontdekking komt dat je studie Media & Cultuur zo nuttig is als een fuckbench in een klooster vol gecastreerde monniken en je dus lekker AKTIVISTIES gaat worden voor het KLIMAAT en de arme DOBBERNEGERS VLUCHTELINGEN, dan hebben wij echt het perfecte jassie voor je. Een Occupyjassie, met voorgedrukte slogans tegen het patriarchaat, de witte man en de geprivilegeerde klasse. Wat kost deze hippe ironische zelfhaat in een jasje? Slechts $375! Schijntje toch. Pappie betaalt toch met zijn cc bij het volgende midweekje New York (instagramplaatjes schieten zich niet vanzelf, immers).

Het is Black Achievement Month en dat moet u weten ook. Bij De Correspondent zijn ze zwaar moreel gechanteerd met verwijten van racisme om echt een heerlijk krankzinnig stuk van een paar beroepskwetsjankies te plaatsen over "vergeten zwarte mensen in de geschiedenis". Het is namelijk mode onder SJW's van rijkgepigmenteerde persuasie om de geschiedenis zo te herschrijven dat alle goede dingen van het leven (wetenschap, mooie muziek, intellectuele vooruitgang) te danken zijn aan zwarte mensen, in plaats van de Faradays, Mozarts en Hegels die je in de "imperialistiese geschiedenis" aantreft. Dat leidt echt tot hi-la-ri-sche geschiedvervalsing: Afrocentrisme. Parel op de kroon van de zwartepietificatie is de "we wuz kangz"-mythe waarin bepaalde UvA-typjes claimen dat de Egyptenaren zwart waren en dat eigenlijk alles wat we daarna als beschaving hebben gedaan gepikt hebben van de Egyptenaren. Compleet onzin, maar toch: het artikel in de Corrie begint uiteraard met wel met de "We wuz Kangz"-mythe over Imhotep, kennelijk een Michaelangelo die we over het hoofd gezien hebben (en die ook nog eens zwart bleek). 

De verzinsels van de Terry over de homeopathische verdunning van het Romeinse Rijk zijn een lachertje vergeleken bij de "Black History" die  op de UvA wordt gedoceerd en bij De Correspondent een ingang vindt. De rest van het lijstje wordt gelukkig wel beter, trouwens: na een vagelijk gepromoveerde "zwarte filosoof" krijgen we een mythische koning die zogenaamd Timboektoe uitbouwde tot een prachtige islamitische stad terwijl wij hier een beetje verdwaasd de Middeleeuwen beleefden in onwetendheid en duisternis. Jammer dat het beeld van de achterlijke middeleeuwen al in de jaren '50 naar prullenbak is verwezen door onder meer C.S. Lewis in The Discarded Image - dat is natuurlijk een echte historicus, dus die wordt niet gelezen door de sekte die zich verlaat op boekjes van Amerikaanse activists met een behoorlijke afstand tot de historische werkelijkheid. Tuurlijk, Timboektoe is enorm stoer en al die boeken zijn ook tof (dus moesten ze kapot van de moderne moslims), maar om nou in Black History Month te zeuren over de doorgewerkte slavernij en racisme van Zwarte Piet door met Musa I van Mali te komen? Een kleine blik op Wikipedia leert ons dat hij leiding gaf aan een immense slavenstaat en met 12.000 slaven op pelgrimage naar Mekka ging. Gelukkig bestaan er in de door leftie fake news gebrainwashte UvA-koppies geen zwarte of islamitische slavenhouders, want anders zou hun betoog wel wat aan kracht inboeten.

Vervolgens wordt het wonder boven wonder nog interessant ook. We krijgen we een paar sleutelfiguren uit de gedeelde geschiedenis van Nederland en de west: Anton de Kom, Sophie Redmond en Otto & Hermine Huiswoud. Uiterst interessante mensen aan wiens hand men prachtige inkijkjes kan beleven in de grote machinaties van de 20e eeuw: communisme, dekolonisatie, de omgang van het kleine spruitjesnederland met de grote wereld. Uiteraard staan er ook drie Amerikanen op de lijst, want de Nederlandse zwarte bewustzijnsbeweging praat ons natuurlijk maar al te graag aan dat het hier allemaal net zo is als in de VS. Overigens is het wel prachtig om te zien hoe de zeer bescheiden bubbles van SJW-schreeuwers functioneren: een randfiguur als Audrey Lorde "aan de basis van de intersectionaliteit, een feministische beweging die ras, klasse, leeftijd, gender en seksualiteit combineert" wordt op een voetstuk gehesen, maar een Napoleon kun je haar toch niet noemen; met een publiek van wat halfacademische boosluitjes is haar invloed op de loop van de geschiedenis nou niet echt schokkend te noemen. 

De schrijvers doen ook vermoeden dat dit samengeraapt zooitje dorpsonderwijzers, mythologische figuren en randschrijvers slechts het topje van de ijsberg zijn: "De twaalf personen hierboven zijn een kleine selectie van sleutelfiguren uit de geschiedenis die licht werpen op zwarte perspectieven. Ze laten zien dat er veel meer andere verhalen en perspectieven te geven zijn dan we nu via scholen, media of culturele instellingen krijgen aangeboden." Dat is uiteraard helemaal waar en er zijn ontzettend veel ontzettend interessante zwarte perspectieven in de geschiedenis. Dat de zwarte emancipatie en de dekolonisatie echter de hoofdmoot op het curriculum zouden moeten vormen en een centrale plaats zouden moeten innemen in het nationale historische geheugen is kolder. Er is gewoon simpelweg veel te veel andere geschiedenis en Suriname en dat zwikkie eilandjes zijn nooit meer geweest dan matig belangwekkende sideshows van de Vaderlandse Geschiedenis, met enkele tientallen belangrijke betrokken en een paar kleine, oninteressante oorlogjes. Pindanootjes vergeleken met, zeg, het geworstel met Napoleon, het gedoe met ome Hiti of de strijd tegen de Spanjaarden. Op een schaal van Napoleon en Hitler is een Surinaamse dokter gewoon niet zo ontzettend boeiend: inderdaad, leuk voor de idioten die daadwerkelijk nog geschiedenis gaan studeren na de middelbare school (zoals uw nederige dienaar), maar om dat nou aan het curriculum van elk schoolgaand kind in Nederland toe te voegen? Helemaal grappig is het natuurlijk als dat zou komen door een "wit complot" om de "zwarte geschiedenis uit te wissen" waardoor de Griekse filosofie ineens zwart is en de basis van de moderne vrijheid niet in de Europese verlichting ligt, maar in de Afrikaanse tribale Ubuntu-gedachte - wat kennelijke types wel eens beweren. 

Het is vreselijk jammer dat de UvA-activisten door morele chantage niet tegengesproken worden in hun geschiedvervalsing en hun hilarisch debiele wereldbeeld. Zo worden namelijk de werkelijk interessante historische figuren (die, for a change, ook echt bestaan hebben) zoals Anton de Kom ondergesneeuwd in een kolkende stroom hysterische onzin van een stel beroepsactivisme. Grote schrijvers en mensen uit de emancipatoire beweging als W.E.B. Dubois en De Kom verdienen inderdaad de historische aandacht en zijn ook grote schrijvers en denkers: dat hun erfenis wordt beheerd door een paar krankzinnige typjes aan de UvA en zo naar de couranten doorsijpelt doet afbreuk aan hun historische importantie. Het is trouwens werkelijk diepracistisch dat De Correspondent dit soort koldergeschiedenis van mensen plaatst: in plaats van serieuze zwarte geschiedenis wordt het zwarte erfgoed gelijkgesteld met een paar intellectueel oneerlijke activisten die een bijzonder onvolwassen en historisch onjuist beeld presenteren, maar uit een soort paternalisme en angst om voor racist versleten te worden krijgen dit soort nono's toch een podium. Het geeft aan dat Bobby Rijndwerg en zijn bende zwarte mensen niet als gelijken ziet, maar als een leuk accessoire om de eigen deugdelijkheid te tonen. 

Goed, om het stuk met een vrolijke noot te eindigen: toch nog een  vergeten figuur van kleur! Wisten jullie dat de een van de rijkste personen en tevens grootste plantagehouders in Suriname in de 18e eeuw een zwarte vrouw was? Elizabeth Samson, mensen. Gaat dat lezen dan hoe ze van de slavernij opklom tot de Andrew Carnegie van de kolonie. De vrouw die tot aan de Hoge Raad procedeerde om met een bakra te trouwen EN WON. Kortom, de enorme grijstint die het zwart-witverhaal in de Corrie in perspectief plaatst. De vrouw die in één keer alle voorzichtig gesponnen UvA-realiteitjes onderuit schoffelt.