"In Nederland hoef je alleen maar helper whitey te zijn om het publieke debat via de Publieke Omroep naar je hand te zetten."
De enige week in het jaar dat ik werk woon ik in Naarden Vesting. In het huis van mijn vriendin Catherine Keyl. Catherine woont op stand, niet alleen Mocro-vrij maar ook Nederturkjes vrij. Hell, ik heb nog nooit een gekleurd iemand gezien in de Vesting; zo wil heel Nederland wel wonen. Ja, die ene week in het jaar ben ik de bezienswaardigheid in het blanke stadje waar ze trouwens wel ooit een Surinaamse waarnemend burgemeester hebben gehad. Een vrouw nota bene. Je vraagt je opeens af waarom zij niet de burgemeester van 020 is geworden, voldeed aan álle eisen en met ervaring bovendien. Enfin.
De enige buitenlanders in Naarden Vesting zijn toeristen. Ook die zijn blanker dan blank. Enerzijds is dat homogene gebeuren saaiheid troef, anderzijds is het zalig rustig. Zelfs bij de ijsboer wordt bij 30 graden niet voorgedrongen. Nederland zoals vroeger.
Dus als Catherine vertelt over vrouwen in Naarden die niet meer topless zonnen omdat scooterjeugd ze pest, moet je wel een racistische kronkel in je blonde hoofd hebben om dan meteen met Mocro’s in te vullen. En de racistische blondie van dienst was Sunny Bergman. In haar beleving pesten alleen Mocro’s en andere niet-Nederlanders vrouwen. Blanke jongetjes doen dat niet. Ongeacht de huidskleur en de afkomst van die scooterjeugd, schort er iets aan je opvoeding als je als jongetje vrouwen pest. Maar in plaats van dat de discussie daarover gaat, kaapt Sunny Helper Whitey Bergman het debat omdat discriminatie in haar genen zit en racisme ook. Niet de getreiterde zonnebadende Nederlandse vrouw verdient Sunny's sympathie maar de talentloze en gewelddadige gekleurde medemens. Zonder dat Catherine maar één keer een kleur of afkomst benoemd heeft.
In Nederland hoef je alleen maar helper whitey te zijn om het publieke debat via de Publieke Omroep naar je hand te zetten. Hoewel talentloos, blank, blond en vrouw-zijn ook helpt. En als je verlopen bent – blondies verjaren snel, met 32 is het wel gedaan - wordt een fris blik blondies opengetrokken. Nederland bashen en gekleurd tuig omarmen is een prima business model om belastinggeld te cashen. Ondanks dat dat zum kotzen is, heeft Catherine Keyl nog steeds respect voor het instituut dat Publieke Omroep heet. Ze respecteert de mensen die mogen meepraten en toont interesse. Catherine is geen straatvechter, Catherine is een vrouw uit het Gooi. Ze laat zich intimideren door Sunny, die tot de vriendinnenkring van Shula Rijxman en co hoort en wél airtime heeft, opdrachten krijgt en zogenaamd een somebody is waar policor Nederland zich achter verschuilt.
Nou, newsflash: in Naarden Vesting wonen blanke mensen. Ik verdenk ze van een ballotagecommissie en zou er bijna gaan wonen. Maar zolang ik nog topless kan zonnen in Rotterdam, is dat toch echt niet meer dan een weekje per jaar.
