Geenstijl

Gisteravond likten we onze wonden. Vandaag weer moedig en vrolijk voorwaarts in de strijd tegen de orks en molochs in policor Mordor. Eerder deze week las u hier alreeds op GeenStijl dat wij de EU & tot aan de poorten van de hel gaan suen wegens abjecte en infame beschuldigingen van nepnieuwsverspreidings aan ons adres. Welnu. Allemaal leuk en aardig dat soort pampieren advocaten-gedoe. Maar daar moet gewoon beeld bij. Tijd om die leugenachtige Disinfo-druiloren IRL onder hun fabulerende reedten te kicken, met echte uitgeprinte exploten. Bekijk nu deel I van de Tiendaagse Veldtocht van Tom Staal, de Beul van Brussel.

Vanaf de dag dat we met GeenPeil begonnen aan het initiatief voor het Oekraïnereferendum, heb ik geweten wat de uitslag zou worden ('nee'), maar ook dat die genegeerd zou worden. Ik was namelijk als verstokte (of naïeve) idealist toch al wel wat langer woke, vond ik, want ik was tevens best cynisch over een "hedendaagse politiek" die ik ontzettend tekort vind schieten in haar volksvertegenwoordigende rol. Dat was toen.

Onderweg, tussen juli 2015 en vandaag, heb ik wel ontzettend veel bijgeleerd. De absolute afkeer die ons initiatief wekte bij "hogeropgeleiden", met name D'66-achtigen, heeft me bijvoorbeeld oprecht verbaasd. De haat tegen ons van de Marcel Canoys en de Rob de Wijks, om er maar lukraak een paar te noemen, was bijna fysiek te proeven. Oh, wat waren ze woedend op dit fijne weblog. Daar lachten mijn collega's luidkeels om, maar dat ging mijzelf toch wat moeilijker af soms.

De manier waarop ze hun laster bedreven en soms nog steeds bedrijven en waarvan Joshua Livestro en dinges van de PvdA de nogal impotente speerpunt vormden, was dan ook schaamteloos en niet aflatend. Daarin leerde ik ook de MSM nog wat beter kennen. Namelijk: als teringluie opportunisten, op schoot van de macht. Allemaal. OK, bijna allemaal. Her en der zijn eenlingen en bastionnetjes die het wél eerlijk probeerden te benaderen. Maar vooral de negatieve en rancuneuze rollen van NRC, NOS/NTR en Trouw zijn me bijgebleven. GeenStijl is fout, EU is goed, gewone mensen zijn enge onderbuikers, ergo: democratisch referendum = kwaadaardig populisme. De Orwelliaanse omkeringen die we onder ogen kregen waren ontelbaar.

Tezamen waren veel van die opponenten vooral als de dood voor het doorbreken van de heilige status quo in polderland, bang voor hun Brusselse droom, of geketend aan hun eigen afhankelijkheid van de staatsruif. Het was zo fel en soms zo massaal, dat het me ook ná de glorieuze zege op 6 april - opkomst gehaald, glasheldere uitslag en een dreun voor Rutte  en zijn bazen in Brussel - soms moeite heeft gekost om geen slechte winnaar te zijn. 

Zo veel mensen waren zo gretig om een oprecht democratisch initiatief te besmeuren. Want hoe rommelig ons referendum ook was, hoe ad hoc het in touw is gezet, hoe onhandig misschien ook het onderwerp van het associatieverdrag is gebleken, en hoeveel verbeterpunten er ook aan wet en uitvoering zijn te benoemen, één ding staat voor mij fundamenteel overeind: de referendumjacht van GeenPeil was, voor mij althans, een eerlijk en constructief bedoeld initiatief, geboren uit een oprechte betrokkenheid bij de democratie - en een oprechte vrees voor de sluipende teloorgang daarvan.

Ik wilde gebruik maken van een wet - dus van de bestaande spelregels - om onze 'volksvertegenwoordigers' in herinnering te roepen voor wie zij aan het werk zijn, en dat zij in dienst staan van ons, niet andersom. Ik had de hoop dat er een serieus debat zou ontstaan, over democratie in Nederland, over het democratisch tekort van de EU. Over hoe je democratische besluitvorming beter, dichter bij de burger kan brengen in een digitale tijd waarin alle middelen voorhanden zijn om de kiezer meer keus te geven.

Jongens, wat was dat naïef.

We renden, zoals iemand het intern destijds verwoordde, maandenlang met een pan kokend hete soep in onze handen door de campagne en waren, tijdens het optuigen en aansturen van vrijwilligerslegers, het rammen van honderden topics en het produceren van campagnemateriaal minstens evenveel tijd kwijt aan reageren op alle aanvallen. Zowel voor- als tegenstanders waren in een chaotische strijd verwikkeld rond een nog nooit vertoond burgerreferendum over een EU associatieverdrag dat niemand had gelezen, met een land dat we alleen kenden van postorderbruiden - en van MH17. Wij riepen 'red de democratie', hullie zeiden 'Poetinvriendjes!' en van enig democratisch debat op niveau was nauwelijks sprake. Althans, wij kwamen er niet aan toe in die maandenlange schreeuwstorm.

Maar de opkomst werd gehaald, de uitslag was glashelder en Rutte moest draaien, konkelen en vooral heel veel liegen om te kunnen veinzen "te luisteren naar de tegenstemmers". We zagen hoe de worst gemaakt werd, en moesten de wrange smaak proeven toen die vervolgens door onze strot is gepropt. Het GeenPeil verkiezingsplan dat we aansluitend aan het inlegvel lanceerden en waarmee we aan de verkiezingen wilden deelnemen, was uit overmoed geboren. Er werd niet geluisterd, maar het referendum was dankzij brede volkssteun wel zeer geslaagd, dus misschien moesten we dan maar gewoon ín de Kamer die koekenbakkers gaan controleren?

Jongens, wat was dat naïef.

Vijfduizend stemmen en de epische vergissing om te denken dat die brede coalitie van burgers die, om het even wat ze stemden, allemaal tekenden voor het referendum, zich ook wel aan zou aansluiten bij Partij GeenPeil. Epic fail (edoch geen seconde spijt van de poging).

Maar toch, maar toch. Er was een referendum geweest. Het eerste burgerreferendum ooit, en het was een succes. Er is een groot, zich ongehoord voelend deel van de burgerbevolking aangesproken en gemotiveerd om te participeren, en wij hebben met GeenPeil duizenden vrijwilligers de middelen kunnen geven om méé te doen. Ik heb er honderden ontmoet in de afgelopen jaren en daar zat alles en iedereen tussen die je kunt bedenken, van de man die al 40 jaar niet meer stemde en de rolstoeler die per se wilde flyeren (en op alle bijeenkomsten kwam), via de gekkies die je kunt verwachten bij elk collectief initiatief, tot studenten en werkende jongeren die een kans zagen om zich te mengen in iets wat tot dan toe zo ver van ze af stond. Velen van hen zijn nu lid van Thierry's FvD en dat is alleen maar prachtig, die participatie van een politieke tegenbeweging.

Ook het democratisch debat kwam, in hindsight, heus wel op gang. We gingen ons realiseren hoeveel artikelen, opinie en televisie er is gemaakt over een verdrag waar niemand daarvoor van gehoord had, en hoeveel goed dat gedaan heeft voor het bewustzijn en de kennis over (de situatie in) Oekraïne, de werking van de EU en de belangen (NAVO, VS, Rusland, energie, oorlog, lobby, corruptie en geld, geld, geld) waar zo'n verdrag op gebouwd is. Ook het referendum zelf, als middel, werd onderdeel van studie en debat. Professors als Tom van der Meer en Wim Voermans schrijven er al jaren over en ik meen dat ook een historicus als Geerten Waling er inspiratie uit haalt voor zijn boeken over democratie en particratie.

Het publieke en wetenschappelijke debat, dat is er dus echt wel. Zowel over het middel, als over het onderwerp. Nu de politieke evaluatie nog en nogmaals: die uitvoering van dat hele referendum had best wat beter gekund, dat geef ik als eerste toe. Maar juist door alles wat er piept en kraakt aan de (eerste toepassing van de) Wet raadgevend referendum, heb je genoeg te evalueren, aan te wijzen en - hopelijk - aan te passen. Iets om naar uit te kijken, dus. Want dat er nu meer referenda zouden en zullen volgen, leek me evident. GeenPeil bewees: 300.000 is veel (en het is terecht dat die drempel hoog is), maar wel haalbaar en dat geeft de democratische burger moed.

Jongens, wat was dat naïef.

Zo ver is het namelijk nooit gekomen. Er komt nog een Sleepwetreferendum, sure. Maar eentje over de orgaanwet, wat mij betreft een héél goed onderwerp voor actieve volksraadpleging, is nagenoeg kansloos. Nog vóór de in de Wrr vastgelegde wettelijke evaluatie plaats kon vinden (had in de loop van dit voorjaar moeten zijn), snijdt de nieuwe coalitie de referendumwet namelijk de strot al weer af.

Afgelopen dinsdag kwam de toelichting op het advies van de (absoluut niet objectieve) Raad van State van referendumhatend CDA-fossiel Piet Hein Donner, waarin nog eens stond dat de politiek het zelf maar uit moest zoeken. En ik wist: einde oefening, want de coalitie heeft een meerderheid voor intrekking van de Wrr - zonder referendummogelijkheid. Diezelfde avond, tijdens het vervolg van het referendumdebat, had ik een debatje over de Sleepwet en ik dacht: 'Zit je dan. Te praten over een aankomend referendum waarvan Sybrand Buma al gezegd heeft dat de uitslag toch lekker genegeerd gaat worden, terwijl D'66 in de Kamer staat te volharden in haar arrogantie dat het vorige referendum 'niet heeft gebracht wat zij er van verwacht hadden'. Alsof een referendum hun instrument is, en niet een democratisch gereedschap voor de kiezer, wat het in werkelijkheid is - of althans: behoort te zijn.

Hoe zeker ik ook wist dat de uitslag van het Oekraïnereferendum genegeerd zou worden, ik had nooit verwacht dat het uiteindelijk ook tot de dood van de gehele referendumwet zou leiden. Een dood zonder voltooid leven, een wiegedood bijna, zonder vitale organen te behouden maar ook zonder de wensen van de rouwende nabestaanden te respecteren. En zonder vetorecht voor het volk.

Volk, dat zich tussen de ongeïnteresseerde (tevreden of ontevreden) burger en de heersende politiek in genesteld had, vastgeklampt aan een béétje extra inspraak dat door de Wrr mogelijk werd gemaakt. Kiezers, zijn dat, die dankzij het referendum een ingang hadden om hun betrokkenheid bij democratie en samenleving in de praktijk te kunnen brengen. Duizenden vrijwilligers, honderdduizenden ondertekenaars, miljoenen stemmers. De brug over de kloof tussen bestuur en burger, zij zijn het. Vandaag is die brug kapot geschoten door Rutte III. Het volk dat wilde, mag niet meer meedoen. 

Hoe zal dat ooit aflopen? Gaan we naar een totalitaire bureaucratie, of eindigt dit in hooivorken en guillotines? Hoe dan ook: ik geloof nooit dat het goed af kan lopen wanneer je actief betrokken burgers, die zich keurig gedroegen volgens de regels van het democratische spel én de daarbinnen geldende omgangsvormen, eerst uitnodigt om deel te nemen aan het proces, maar vervolgens buitensluit wanneer hun inbreng de politieke kaste niet bevalt.

ik had daarom nooit verwacht dat PvdA en GroenLinks, twee initiatiefnemers van de Wet raadgevend referendum, zich van hun eigen wens tot meer burgerinspraak, correctief dan wel bindend, zouden afkeren. Nog minder had ik in de gaten dat D'66 - letterijk ooit opgericht voor democratische en bestuurlijke vernieuwing - al zo diep in het moeras van haar arrogantie en eigen gelijk was vastgezogen dat ze hun laatste restjes democratisch idealisme zouden inruilen voor een klein beetje meer macht. 

Meer macht om grondwet tartende donorwetten in te voeren, meer macht om in weerwil van alle zorgen en kritiek de EU verder op te tuigen, meer macht om de regels van het spel te wijzigen tijdens het spelen en meer macht om nog minder rekenschap aan de kiezer af te leggen. Meer macht, kortom, om meer macht te kunnen verkrijgen. Ik snap nu de vriendschap tussen Alexander Pechtold en Petro Poroshenko een stuk beter. Het zijn gelijken onder elkaar, wars van de ander, ver weg van het gewone volk.

Jongens, wat word je daar cynisch van.

Oproep in de mail van democratieredders Stichting Meer Democratie. Het referendum mag dan dood zijn, het is nog niet te laat voor een reanimatiepoging in de rechtszaal. DOE MEE en/of DONEER. Kan ook direct, op NL61 RABO 0175 2462 38 tav Meer Democratie.

Meer Democratie stapt opnieuw naar de rechter om de mogelijkheid te openen voor een referendum over de intrekkingswet waarmee het raadgevend referendum wordt afgeschaft. Deze nieuwe zaak zal dienen voor de civiele rechter in Den Haag. “Ons doel is dat wij als Nederlanders in een referendum kunnen aangeven of wij het referendum willen behouden of afschaffen”, zegt Niesco Dubbelboer, woordvoerder van Meer Democratie. “Staatsrechtjuristen achten onze zaak kansrijk.”

“Elke Nederlandse staatsburger heeft recht op en belang bij het voortbestaan van het referendum. Het is noodzakelijk dat de echte democraten zich aaneensluiten en gezamenlijk actie ondernemen voor de goede zaak. Wij roepen daarom zoveel mogelijk Nederlanders op om medestander van de rechtszaak te worden. Mensen kunnen op www.meerdemocratie.nl hun namen als medestander toevoegen in een bijlage aan de dagvaarding”, zegt Niesco Dubbelboer.

**Voltallige oppositie kraakt juridische trucs
**Vanmiddag stemde de Tweede Kamer met een zeer krappe meerderheid voor afschaffing van het referendum. Dubbelboer: “De voltallige oppositie heeft grote kritiek op de juridische constructie die het kabinet toepast om een referendum over het referendum te voorkomen, zoals de truc van het met terugwerkende kracht in werking laten treden van de intrekkingswet. Zelfs de geharnaste referendumtegenstanders van de SGP steunden daarom een amendement van GroenLinks om de truc van de terugwerkende kracht uit de intrekkingswet te halen en zo een referendum over de afschaffing van het referendum mogelijk te maken.”

**Vorderingen tegen de staat
**Het kabinet plaatst zich boven de wet door een wet terzijde te willen schuiven die juist regelt dat dit niet zo maar kan. Daarmee ondermijnt het de rechtszekerheid uit politiek belang. De wet raadgevend referendum verbiedt de inwerkingtredingsbepaling met terugwerkende kracht.

“Onze dagvaarding bevat meerdere eisen die in een structuur zijn geplaatst van primaire, subsidiaire en meer subsidiaire vorderingen. Als de rechter de primaire eis afwijst komen we aan de subsidiaire toe en daarna de meer subsidiaire. We zullen erop aansturen in ieder geval een uitspraak van de rechter te krijgen voordat de minister de wet in werking wil laten treden, desnoods  vooruitlopend op de uitkomst van de bodemprocedure. Als de rechter één van  onze eisen toewijst, dan kan de intrekkingswet niet in werking treden en blijft het referendum bestaan”,  aldus Dubbelboer.

**Juristen achten zaak kansrijk
**Diverse staatsrechtjuristen achten deze nieuwe zaak van Meer Democratie kansrijk. Tijdens de hoorzitting over het raadgevend referendum in de Tweede Kamer  op 13 februari j.l. noemde  hoogleraar staatsrecht Wim Voermans de constructie van de intrekkingswet “illegaal” en stelde dat een rechtszaak hiertegen kansrijk is.

**Eerdere uitspraak van de rechter
**Op 2 februari j.l. deed de Afdeling bestuursrechtspraak van de  Raad van State uitspraak in een eerste procedure van Meer Democratie tegen de afschaffing van het referendum.  Deze instantie verklaarde zich toen niet bevoegd tot het doen van een uitspraak. “Dat hadden wij wel verwacht. Maar we moesten wel eerst  naar de Raad van State gaan omdat een rechtszaak bij de civiele rechter pas mogelijk is als vaststaat dat  er geen weg openstaat naar de bestuursrechter”, aldus Dubbelboer.

Meer Democratie wordt bijgestaan door de advocaten mr. Jan van der Grinten en mr. Jutta Wijmans van het Amsterdamse kantoor Kennedy Van der Laan.

Hoe is uw stemming? Die van ons niet zo best en die in de Kamer nog beroerder. De Wet raadgevend referendum wordt namelijk zo weggestemd door het partijkartel.

UPDATE: Stemming is geweest. Amendement gesneuveld. De wet is er door. Het referendum is dood.

De enige hoop is een amendement van de SGP (schrappen van inwerkingtreding met terugwerkende kracht), dat ook een motie van GL steunt om de intrekkingswet wél referendabel te maken. Het Forum voor Thierrybaudet is daar alvast handtekeningen voor aan het inzamelen en we roepen iedereen die het referendum wil behouden op om hier in te tekenen, maar we zeggen er ook bij: de kans is klein. Ook met steun van de SGP is er 1 zetel te kort in het voordeel van de coalitie en met een fractiediscipline van 99,99% en een kiezersangst van boven de 120% in deze coalitie, geloven we nooit dat iemand van die 76 kartelslaven zijn trein naar de stemmingen zou dúrven missen. Lees maar hoe doodsbang die D66-druiven zijn (bron). Dualisme? Net zo dood als D66.

Niet alleen vlucht de partij die opgericht is voor bestuurlijke vernieuwing nu uit angst voor en afkeer van de kiezer zelf in democratische vernauwing, het is ook nog eens hun eigen benoemde en nog nooit ergens door iemand democratisch gekozen minister, hare Kille Adelijkheid Kafka Ollongren, die de enige bestuurlijke vernieuwing sinds Thorbecke in 1848 het nekschot geeft namens D'66. Dat is dan, krap drie jaar nadat GeenStijl het initiatief voor het Oekraïnereferendum nam, wellicht het enige lichtpuntje dat we zien in een woelige zee van groeiend politiek wantrouwen en democratisch cynisme: we hebben met ons referendum de totale hypocrisie van D'66 aangetoond, en het partijtje zo ver gekregen dat ze vandaag volmondig instemmen met hun eigen overbodigheid. Zelfs De Groene ziet het. Maar ja, moeten we dat nou gaan vieren? We hebben liever gewoon die inspraak.

Stemmingen zijn naar verwachting (hier is te zien hoe ver ze zijn) rond 17u30 LIVE op Kiezersverraad24 of Principemoord66. Hieronder nog eens het Kiezersverraad met de hoofdletter K van Kajsa (of Karin), uit het verkiezingsprogramma van Draai66. Opzeggen? Hier.

Human Factor-producent Irene van den Brekel, de vrouw van minister Kajsa Ollongren, heeft laten weten niet de nieuwe dagelijkse talkshow op NPO1, die vanaf mei 2018 wordt uitgezonden op NPO1 en wordt gemaakt door de KRO en de NRCV samen, te produceren. De nieuwe talkshow gaat deels DWDD vervangen, omdat Matthijs van Nieuwkerk geen zin meer heeft. Het is niet bekend wie het programma nu gaat produceren. Oh nee wacht even. Dit klopt helemaal niet. Het gaat niet om de presentator, maar om de producent, oftewel degene die de baas is achter de schermen. En dan maakt belangenverstrengeling geen bal uit.

André 'Schaamhaartellen en schedelmeten in het kinddossier' Rouvoet leeft kennelijk nog. Hij wil ouderschapsgym en geboortecontracten voor aanstaande ouders. Geen voortplantings-foekiefoekie zonder prenatale diploma's!

Als je niet zonder papiertje in de auto mag stappen is het ook raar dat je gewoon ongekwalificeerd mag baren, aldus de Rouvoetcommissie voor het Behoud van Archaïsche Gristelijke Waarden in een Woke Wereld (of hoe zijn club ditmaal ook mag heten). Alsof je met wat rek-en-strek-oefeningen en een papiertje kunt voorberreiden op het Echte Ouderschap. En welke bemoeimoeder in broekpak en met D'66 lidmaatschap moet de baar minimum van die eisen gaan bepalen? Op welke gronden? Wat is überhaupt goed ouderschap? Houten speelgoed? Abo op de VPRO-gids? Je kind quinoa van de Marqt opdringen? Appel in schijfjes in een schaaltje? 

Wordt het land echt mooier als de familie Baardjurk van drie hoog achter de schotel in Nieuw West moet gaan yogaën met hun 1.8 kind in een gelijkwaardige relatie waarin de vader ook luiers verschoont? Ja. Misschien wel. Maar het is wel tergend naïef om te denken dat je dat met een vrijbewijs kunt afdwingen, zeker in een land waar een miljoen achterdevoordeurambtenaren nu al met elkaar knokken om wie het eerst op de bel van het portiekflatje mag drukken om sociale dienst te gaan verlenen aan de kudde en om te kijken of kleine Mo of Aisha (of Daan of Bikkel of Bloem of Jordi of Cynthia) wel in een droge luier liggen en niet te veel noedels en suikerdrank krijgen in plaats van olvaritprakjes die veilig voorgeproefd zijn op de juiste lauwheid. Of dat je kind geen 'kutwijf' roept naar de juf, zoals bij Dochter Rouvoet niet voorkomen kon worden.

Alle baby's in genderneutrale Maoblauwe rompertjes volgens de Rouvoetnorm, volgens een nieuwe rassenstandaard voor goed ouderschap, uitgedacht door nostalgische gristenen die hun jaren vijftig terug eisen, en straks gehandhaafd door emotieloze excelbots met een D'66 partijkaart op zak, samengebracht door fundamentalistische piëteit en in een giftige neoliberale Derdewegcocktail gemengd met het ijskoude bureaucratische kostenbewustzijn waarmee de hyperrationalisering van een verzorgingsstaat wordt nagestreefd die geen enkele rekenschap meer aflegt aan de woekerende vrije gedachten & handelings(on)bekwaamheid van de vergeten maar onverslaanbare factor in dit verhaal: de mens.

Repressief systeemautisme met een vleugje voor eigen god spelen: de jaren '50 zijn misschien wel nooit opgehouden in dit stomme domineesland.

It giet oan. Het Openbaar Ministerie is voornemens GeenStijl te vervolgen wegens het embedden van een tweetje met daarin een filmpje van een mevrouw die klaterend plezier heeft in haar natte cel, waar heel Nederland het al een week over had, en dat heel Hilversum al gezien had (omdat mevrouw het op WhatsApp zette). Was nogal wat om te doen vorig jaar, en heel Holland pieste in de broek van het lachen. Maar het is nu allemaal de schuld van GeenStijl. Enfin. We houden het niet droog hier, en zijn reuzebenieuwd hoe dit potje juridisch verpissen gaat eindigen. Over plassen gesproken. Bent u al lid?

Het OM gaat de Amsterdamse sjoemelambtenaar Saadia Ait-Taleb aanpakken voor sjoemelen met facturen.

Saadia speelde dirrrty games met haar eigenaar Saïd Jaafar en in ruil daarvoor schonk ze hem opdrachten ter waarde van 300.000 euro. Dat alles maakt Saïd Jaafar de duurste gigolo van Nederland en Saadia Ait-Taleb de meest naïeve hoerenloper van Nederland. Enfin, dat mogen ze verder helemaal zelf weten, alleen het mag niet van het geld van de gemeente. Althans, nu niet meer, want Eberhard maakte zich er niet zo druk om. Maar inmiddels heeft het OM kotsbeu van de frauduleuze praktijken van Saadia Ait-Zwendel, is de voorspelde 'Marokkanenjacht' (dixit Fatima Elatik) geopend en ontploft er alwéér een bomgordel op het lekker diverse stadskantoor van Team Radicalisering en Polarisatie. Wie ook kotsbeu heeft van dat gekonkel, is Annabel Nanninga. Die gaat om 13.30 uur los in de gemeenteraad: VUURWERKLIVESTREAM (zit ook na de klik).

Hup Holland in de gloria!

Na een magistrale inhaalactie in de halve finale en een briljante finale is het Suzanne Schulting gelukt! Wij allemaal denken dat Sjinkie die gouden shorttrackmedaille ging binnenhalen, is het de Schicht van Groningen. Hoe dan ook. Met zijn allen aan de shorttrackbiertjes om dit te vieren.

Ah, te duur. Eindelijk gewoon open kaart door D66-wethouder Simone Kukenheim. Hier kunnen we tenminste begrip voor opbrengen.

Een Noord/Zuidlijn waar de gemeente ongeveer een miljard voor neerlegt. 11.6 miljoen euro voor een fietsbrug over het IJ. Een deradicaliseringsnetwerk en schaduwmacht van overbetaalde Marokkanen. De Westermoskee. Een deradicaliserings-"""expert""" met mooie witte haren die €3.250 PER WEEK verdient. Een door chemtrails opgewekte dubbele regenboog om het lieve stadsgevoel te versterken tijdens Het Verlies. De zojuist aangekondigde vervolging van Saadia Ait Taleb. Ja, dan is het geld gewoon een keer op natuurlijk. Zo werkt het gewoon in de echte wereld, en dan kun je niet ineens een zeer riante 25.000 euro af gaan zitten te lopen te tikken omdat een of ander breiclubje zonodig wil dat de letter van Artikel 1 van de grondwet op straat zowaar na te leven valt. 

Dit is de 21e eeuw hoor dames, wetten zijn niet langer gestolde cultuur, maar formele relikwieën uit minder diverse tijden. "Eerder kreeg Kukenheim kritiek omdat haar ambtenaren de veelbesproken Rotterdamse postercampagne met daarop zoenende moslima’s in de hoofdstad had geweigerd. (...) Volgens Kukenheim is dat niet het geval, maar was het project te duur." Initiator en all round heldin Shirin Musa licht toe: "We zijn bij de gemeente geweest en vervolgens een plan ingediend voor de campagne. Het bedrag kwam uit op 25.000 euro en 1500 euro onvoorzien, bijvoorbeeld als we een debat bij De Balie zouden moeten organiseren”. (...) Er is volgens de Amsterdamse wethouder inderdaad contact geweest. Toen is gezegd dat een ’realistischer voorstel’ van maximaal 10.000 euro het hoogst haalbare is. Musa zegt dat voor dit bedrag geen reclamebureau kan worden ingeschakeld. Ook wordt het doel dan niet bereikt. „Eerder is ons te kennen gegeven dat dit onderwerp gewoon niet mocht. Het was te heftig en teveel. De gemeente vond dat het een ’veilig’ onderwerp moest zijn”, meldt Musa." Lieve stad.