Het is weekend. Het is oorlog. Nog wel.

vroeger vond ik de herfst
een droevig seizoen
en liep ik vaak moe
en eenzaam door regen of nevel te druilen.
En soms was ik weemoedig
om ik weet niet wat.

maar nu - toch zoveel ouder -
midden in een grijze stad
geniet ik van het najaar
daar - dank zij oliestook -
mijn vrouw vaak in bikini
door het huis heen deint
waar het binnen zomer blijft.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Het waait.

Geen betere plek om het getier
van een oproerig geheugen te smoren
dan de keuken waar het licht
neutraal naar binnen valt en ieder
ding zich door een jarenlange
dagelijkse sleur hanteren laat
zonder oud zeer te wekken
zolang ik me maar niet herinner
hoe jij hier na die eerste nacht
gestaan hebt als een tussen
potten en pannen verdwaalde boom
die zijn kruin naar me overboog
en zijn takken om me heen sloeg
of hij me nooit meer los zou laten.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Winnen is belangrijker dan meedoen.

het is een heel oud spel,
maar gelukkig nog vrij eenvoudig te leren

er komen geen stukken bij te pas,
geen stenen, geen schijven, geen fiches, geen kaarten,
alleen, soms, een simpel rekensysteem

het wordt gespeeld met drie of vier benen
(en nog een paar andere benodigdheden)
in een al dan niet opgemaakt bed
(bij gebreke daarvan kan vrijwel ieder
min of meer effen oppervlak dienen,
mits min of meer horizontaal van stand)

het is, als gezegd, een heel oud spel,
maar nog steeds veruit het gezelligste
Prettig weekend. En be nice.** **

Het is weekend. Zoek dekking.

Zó, voor zich heen, in 't donker zingen,
terwijl je niemand meer verwacht;
met sterren, die je brein omkringen
en leed, dat weegt, maar wordt veracht;
terwijl, onhoorbaar op haar zwingen,
de vleermuis de eenzaamheid verzacht,
kan 's morgens weer de leeuwrik zingen:
'Het is volbracht! Het is volbracht!'
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Het is geen handleiding.

No stone is set to mark his nation's loss,
No stately tomb enshrines his noble breast;
Not e'en the tribute of a wooden cross
Can mark this hero's rest.

He needs them not, his name untarnished stands,
Remindful of the mighty deeds he worked,
Footprints of one, upon time's changeful sands,
Who ne'er his duty shirked.

Who follows in his steps no danger shuns,
Nor stoops to conquer by a shameful deed,
An honest and unselfish race he runs,
From fear and malice freed.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Kom allemaal maar.

I butterflied Australian rack of lamb
with shallots, garlic, parsley, butter, wine
(some in the pan, some for the palate).
Although the livestock loved in nursery rhyme
avoided clumps of mint, it served my family
nonetheless. I am no PETA zealot
(leather jacket, handbag, wallet, shoes)
but wonder if the deeds we do pursue
us in the afterlife. Does the fleecy
creature have a tenderable claim?
My lambent mind considers our short lease
on life, the oven hot. Am I to blame?
Who gave thee such a tender voice? asked Blake.
Myself **am **Hell. I watch the mutton bake.
Prettig weekend. En be nice.

Het zijn er drie! En het is weekend

Gedicht 22-07-2015
Over de landerijen en schitterend zicht
Als een zee golft het graan.

Onder de wolken een lesvliegtuig
Staart zij naar de scheuren
in het metselwerk en bovendorpel
van de baanderdeuren achter.

Het is een wereld toch niet meer de hare
Geregeld nu door het instituut
Dat zich hult in ongenaakbaarheid.

Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. En bijna Nieuwjaar.

met Tijgerbalsem
masseer ik
mijn pijnlijke bovenarmen
goed spul
zegt de mevrouw van de mensendiecktherapie
uw lichaam is uw voertuig
zegt ze
maar u heeft het niet
zo goed onderhouden
zegt ze
en: u slijt

die geur van kajoepoetih-olie
in de balsem wasemt rust

in 1955 masseerde jij je
moegeleefde lichaam ermee
hoe geurde onze kamer
altijd licht naar kajoepoetih!
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. En zo ja, hoe.

Kerstnacht - het woord is als een lafenis,
een koele sneeuw, glanzend onder het zachte
stralen der sterren - op de landen is
het weerloos stil, een ongerept verwachten.

Kerstnacht - het eenzaam zwerven der gedachten
rondom het oud verhaal, het nimmer uit te spreken
verlangen naar het helder zingen in de nacht en
het opgaan van de ster, een lichtend teken.

Kerstnacht - het sneeuwt op uw geschonden aarde,
dun en verstuivend dekt een huivering
van ijle val, een lichte zuivering
het vragen, dat wij ongestild bewaarden.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Misschien komt het wel goed.

Survival is the final offer
that arrives at the eleventh hour
just when pain to the tenth power
would kill you with another ninth degree.

By then, relief strikes you brief as an eighth note;
you wear doom proudly; it's your seventh seal.
But life whispers through your sixth sense
of what might await you in some fifth dimension

where miracle is saved for the fourth quarter.
Tricked, you sigh and rise on the third day.
You know better, but with no second thought,
risk that first step—absurd as first love at first sight—

as if you were back at ground zero, as if it cost
nothing, as if this were not the last laugh.
Prettig weekend. En be nice.